ယောဘ 39
1 ၁ သင်သည် တောဆိတ် မွေး ရသောကာလ ကို သိ သလော။ သမင် ဒရယ်မ သားဘွား ခြင်းဝေဒနာခံရသောအချိန်ကို မှတ် နိုင်သလော။
¿Sabes tú el tiempo en qué paren las cabras monteses? ¿o miraste tú las ciervas, cuando están pariendo?
¿Contaste tú los meses de su preñez? ¿y sabes el tiempo cuando han de parir?
Como se encorvan, quebrantan sus hijos, pasan sus dolores:
4 ၄ သား ငယ်တို့သည် ကျန်းမာ ၍၊ လွင်ပြင် ၌ ကြီးပွါး တတ်ကြ၏။ အခြားသို့သွား၍ အမိထံသို့ပြန် မ လာဘဲ နေတတ်ကြ၏။
Como después sanan los hijos, crecen con el grano: salen, y nunca más vuelven a ellas.
5 ၅ တောမြည်း ကိုအဆီးအတား မရှိစေခြင်းငှါ အဘယ်သူ လွှတ် သနည်း။ တောမြင်း ၌ချည်နှောင် ခြင်းကို အဘယ်သူ ဖြေ သနည်း။
¿Quién echó libre al asno montés? ¿y quién soltó sus ataduras?
Al cual yo puse casa en la soledad, y sus moradas en la tierra salada.
7 ၇ မြို့ ၌ ဖြစ်သောလူတို့၏ အသံ ဗလံကို သူသည် မထီမဲ့မြင် ပြုတတ်၏။ နှင် သောသူအော်ဟစ် နှိုးဆော်သံကို မ မှတ် တတ်။
Ríese de la multitud de la ciudad: no oye las voces del pechero.
Lo oculto de los montes es su pasto, y anda buscando todo lo que está verde.
¿Querrá el unicornio servirte a ti, ni quedar a tu pesebre?
10 ၁၀ ကြံ့ ကိုထွန် ကြောင်းသို့ လိုက်စေခြင်းငှါ ကြိုး နှင့် ချည် နိုင်သလော။ သို့မဟုတ် သင့် နောက် သို့ လိုက်၍ချိုင့် ၌ လယ်ထွန် လိမ့်မည်လော။
¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿labrará los valles en pos de ti?
¿Confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, y fiarás de él tu labor?
¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, y que allegará en tu era?
¿Hiciste tú las alas alegres del avestruz: los cañones y la pluma de la cigüeña?
La cual desampara en la tierra sus huevos, y sobre el polvo los calienta,
Y olvídase de que los pisará algún pie, y que los quebrará alguna bestia del campo.
16 ၁၆ သား ငယ်တို့ကို ကိုယ်သားကဲ့သို့ မ မှတ် ကြမ်းတမ်း စွာ ပြုတတ်၏။ စိုးရိမ် ခြင်းမ ရှိ။ သားဘွားခြင်း ဝေဒနာကို အချည်းနှီး ခံတတ်၏။
Endurécese para con sus hijos, como si no fuesen suyos, no temiendo de que su trabajo haya sido en vano:
Porque Dios la hizo olvidar de sabiduría, y no le dio inteligencia.
A su tiempo se levanta en alto, y se burla del caballo, y del que sube en él.
19 ၁၉ သင်သည် မြင်း ကို ခွန်အား နှင့် ပြည့်စုံ စေသလော။ သူ ၏လည်ပင်း ၌ မိုဃ်းကြိုး လက္ခဏာကို သွင်း သလော။
¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿vestiste tú su cerviz de relincho?
¿Espantarle has tú como a alguna langosta, en cuya nariz hay fuerza para espantar?
Escarba la tierra, alégrase en su fuerza, sale al encuentro de las armas:
22 ၂၂ ကြောက် စရာအကြောင်းကို ကဲ့ရဲ့ ၍ ၊ ကြောက်လန့် သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် သဖြင့် ၊ ထား ဘေးကို မ ရှောင် တတ်။
Hace burla del espanto, y no teme; ni vuelve el rostro delante de la espada.
Contra él suena la aljaba, el hierro de la lanza, y de la pica;
24 ၂၄ မာနကြီး၍ပြင်းထန် သောစိတ် နှင့် မြေ ကို မျို တတ်၏။ တံပိုး သံ ကို ကြားသောအခါ ၊ ငြိမ်ဝပ် စွာ မ နေနိုင်။
Y él con ímpetu y furor escarba la tierra, y no estima el sonido de la bocina.
25 ၂၅ တံပိုး များ အလယ်သို့ရောက်၍ အေ့ဟေ ၊ အေ့ဟေဟုဆို တတ်၏။ ဗိုလ်ခြေ အော်ဟစ် ၍ အသံဗလံ ပြုခြင်းနှင့်တကွ ၊ စစ်တိုက်ပွဲ ကို အဝေး က အနံ့ခံ တတ်၏။
Entre las bocinas dice: ¡Ea! y desde lejos huele la batalla, el estruendo de los príncipes, y el clamor.
26 ၂၆ သင် ပေးသော ဉာဏ် အားဖြင့် သိမ်းငှက် သည် အတောင် ကို ဖြန့် ၍ တောင် မျက်နှာသို့ ပျံ သွားတတ် သလော ။
¿Vuela el gavilán por tu industria, y extiende sus alas hacia el mediodía?
¿Enaltécese el águila por tu mandamiento, y pone en alto su nido:
Habita, y está en la piedra en la cumbre del peñasco, y de la roca?
Desde allí asecha la comida: sus ojos consideran muy lejos.
Y sus pollos tragan sangre; y adonde hubiere muertos, allí está.
