ယောဘ 39
1 ၁ သင်သည် တောဆိတ် မွေး ရသောကာလ ကို သိ သလော။ သမင် ဒရယ်မ သားဘွား ခြင်းဝေဒနာခံရသောအချိန်ကို မှတ် နိုင်သလော။
Sabes tu o tempo em que as cabras montesas dão filhotes? Ou observaste tu as cervas quando em trabalho de parto?
Contaste os meses que elas cumprem, e sabes o tempo de seu parto?
Quando se encurvam, produzem seus filhos, [e] lançam de si suas dores.
4 ၄ သား ငယ်တို့သည် ကျန်းမာ ၍၊ လွင်ပြင် ၌ ကြီးပွါး တတ်ကြ၏။ အခြားသို့သွား၍ အမိထံသို့ပြန် မ လာဘဲ နေတတ်ကြ၏။
Seus filhos se fortalecem, crescem como o trigo; saem, e nunca mais voltam a elas.
5 ၅ တောမြည်း ကိုအဆီးအတား မရှိစေခြင်းငှါ အဘယ်သူ လွှတ် သနည်း။ တောမြင်း ၌ချည်နှောင် ခြင်းကို အဘယ်သူ ဖြေ သနည်း။
Quem despediu livre ao asno montês? E quem ao asno selvagem soltou das ataduras?
Ao qual eu dei a terra desabitada por casa, e a terra salgada por suas moradas.
7 ၇ မြို့ ၌ ဖြစ်သောလူတို့၏ အသံ ဗလံကို သူသည် မထီမဲ့မြင် ပြုတတ်၏။ နှင် သောသူအော်ဟစ် နှိုးဆော်သံကို မ မှတ် တတ်။
Ele zomba do tumulto da cidade; não ouve os gritos do condutor.
A extensão dos montes é seu pasto; e busca tudo o que é verde.
Por acaso o boi selvagem quererá te servir, ou ficará junto de tua manjedoura?
10 ၁၀ ကြံ့ ကိုထွန် ကြောင်းသို့ လိုက်စေခြင်းငှါ ကြိုး နှင့် ချည် နိုင်သလော။ သို့မဟုတ် သင့် နောက် သို့ လိုက်၍ချိုင့် ၌ လယ်ထွန် လိမ့်မည်လော။
Ou amarrarás ao boi selvagem com sua corda para o arado? Ou lavrará ele aos campos atrás de ti?
Confiarás nele, por ser grande sua força, e deixarás que ele faça teu trabalho?
Porás tua confiança nele, para que ele colha tua semente, e a junte em tua eira?
As asas da avestruz batem alegremente, mas são suas asas e penas como as da cegonha?
Ela deixa seus ovos na terra, e os esquenta no chão,
E se esquece de que pés podem os pisar, e os animais do campo [podem] os esmagar.
16 ၁၆ သား ငယ်တို့ကို ကိုယ်သားကဲ့သို့ မ မှတ် ကြမ်းတမ်း စွာ ပြုတတ်၏။ စိုးရိမ် ခြင်းမ ရှိ။ သားဘွားခြင်း ဝေဒနာကို အချည်းနှီး ခံတတ်၏။
Age duramente para com seus filhos, como se não fossem seus, sem temer que seu trabalho tenha sido em vão.
Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
Porém quando se levanta para correr, zomba do cavalo e do seu cavaleiro.
19 ၁၉ သင်သည် မြင်း ကို ခွန်အား နှင့် ပြည့်စုံ စေသလော။ သူ ၏လည်ပင်း ၌ မိုဃ်းကြိုး လက္ခဏာကို သွင်း သလော။
És tu que dás força ao cavalo, ou que vestes seu pescoço com crina?
Podes tu o espantar como a um gafanhoto? O sopro de suas narinas é terrível.
Ele escarva a terra, alegra-se de sua força, [e] sai ao encontro das armas;
22 ၂၂ ကြောက် စရာအကြောင်းကို ကဲ့ရဲ့ ၍ ၊ ကြောက်လန့် သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် သဖြင့် ၊ ထား ဘေးကို မ ရှောင် တတ်။
Ele zomba do medo, e não se espanta; nem volta para trás por causa da espada.
Contra ele rangem a aljava, o ferro brilhante da lança e do dardo;
24 ၂၄ မာနကြီး၍ပြင်းထန် သောစိတ် နှင့် မြေ ကို မျို တတ်၏။ တံပိုး သံ ကို ကြားသောအခါ ၊ ငြိမ်ဝပ် စွာ မ နေနိုင်။
Sacudido-se com furor, ele escarva a terra; ele não fica parado ao som da trombeta.
25 ၂၅ တံပိုး များ အလယ်သို့ရောက်၍ အေ့ဟေ ၊ အေ့ဟေဟုဆို တတ်၏။ ဗိုလ်ခြေ အော်ဟစ် ၍ အသံဗလံ ပြုခြင်းနှင့်တကွ ၊ စစ်တိုက်ပွဲ ကို အဝေး က အနံ့ခံ တတ်၏။
Ao som das trombetas diz: Eia! E desde longe cheira a batalha, o grito dos capitães, e o barulho.
26 ၂၆ သင် ပေးသော ဉာဏ် အားဖြင့် သိမ်းငှက် သည် အတောင် ကို ဖြန့် ၍ တောင် မျက်နှာသို့ ပျံ သွားတတ် သလော ။
Por acaso é por tua inteligência que o gavião voa, [e] estende suas asas para o sul?
Ou é por tua ordem que a água voa alto e põe seu ninho na altura?
Nas penhas ela mora e habita; no cume das penhas, e em lugares seguros.
Desde ali espia a comida; seus olhos avistam de longe.
Seus filhotes sugam sangue; e onde houver cadáveres, ali ela está.
