ယောဘ 39
1 ၁ သင်သည် တောဆိတ် မွေး ရသောကာလ ကို သိ သလော။ သမင် ဒရယ်မ သားဘွား ခြင်းဝေဒနာခံရသောအချိန်ကို မှတ် နိုင်သလော။
Ved du Tiden, naar Stengederne føde? har du taget Vare paa, naar Hinderne ville føde?
Tæller du de Maaneder, som de fylde, eller ved du Tiden, naar de føde?
De bøje sig sammen, de føde deres Unger og kaste deres Byrde.
4 ၄ သား ငယ်တို့သည် ကျန်းမာ ၍၊ လွင်ပြင် ၌ ကြီးပွါး တတ်ကြ၏။ အခြားသို့သွား၍ အမိထံသို့ပြန် မ လာဘဲ နေတတ်ကြ၏။
Deres Unger blive stærke, de blive store paa Marken, de gaa ud og komme ikke tilbage til dem.
5 ၅ တောမြည်း ကိုအဆီးအတား မရှိစေခြင်းငှါ အဘယ်သူ လွှတ် သနည်း။ တောမြင်း ၌ချည်နှောင် ခြင်းကို အဘယ်သူ ဖြေ သနည်း။
Hvo har ladet Vildæselet ud i det frie? og hvo løste Skovæselets Baand,
hvilket jeg har givet den slette Mark til dets Hjem og Saltørkenen til dets Bo.
7 ၇ မြို့ ၌ ဖြစ်သောလူတို့၏ အသံ ဗလံကို သူသည် မထီမဲ့မြင် ပြုတတ်၏။ နှင် သောသူအော်ဟစ် နှိုးဆော်သံကို မ မှတ် တတ်။
Det ler ad Stadens Tummel; det hører ikke Driverens Buldren.
Hvad det opsporer paa Bjergene, er dets Føde, og det søger efter alt det grønne.
Mon Enhjørningen har Lyst til at trælle for dig? mon den vil blive Natten over ved din Krybbe?
10 ၁၀ ကြံ့ ကိုထွန် ကြောင်းသို့ လိုက်စေခြင်းငှါ ကြိုး နှင့် ချည် နိုင်သလော။ သို့မဟုတ် သင့် နောက် သို့ လိုက်၍ချိုင့် ၌ လယ်ထွန် လိမ့်မည်လော။
Kan du tvinge Enhjørningen ved dens Reb til at holde Furen? mon den vil harve Dalene efter dig?
Kan du forlade dig paa den, fordi dens Kraft er stor? og kan du overlade den dit Arbejde?
Kan du tro den til, at den vil føre dig din Sæd hjem og samle den hen til din Tærskeplads?
Strudsenes Vinge svinger sig lystigt; mon det er Storkens Vinge og Fjer?
Nej, den overlader sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Støvet,
og den glemmer, at en Fod kunde trykke dem i Stykker, og et vildt Dyr paa Marken søndertræde dem.
16 ၁၆ သား ငယ်တို့ကို ကိုယ်သားကဲ့သို့ မ မှတ် ကြမ်းတမ်း စွာ ပြုတတ်၏။ စိုးရိမ် ခြင်းမ ရှိ။ သားဘွားခြင်း ဝေဒနာကို အချည်းနှီး ခံတတ်၏။
Den handler haardt med sine Unger, som vare de ikke dens egne; er dens Møje end forgæves, er den uden Frygt.
Thi Gud har ladet den glemme Visdom og har ikke givet den Del i Forstand.
Paa den Tid, naar den svinger sig i Højden, da beler den Hesten og den, der rider paa den.
19 ၁၉ သင်သည် မြင်း ကို ခွန်အား နှင့် ပြည့်စုံ စေသလော။ သူ ၏လည်ပင်း ၌ မိုဃ်းကြိုး လက္ခဏာကို သွင်း သလော။
Kan du give Hesten Styrke eller klæde dens Hals med flagrende Manke?
Kan du gøre, at den springer som Græshoppen? dens prægtige Prusten er forfærdelig.
Den skraber i Dalen og fryder sig i Kraft; den farer frem imod den, som bærer Rustning
22 ၂၂ ကြောက် စရာအကြောင်းကို ကဲ့ရဲ့ ၍ ၊ ကြောက်လန့် သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် သဖြင့် ၊ ထား ဘေးကို မ ရှောင် တတ်။
Den ler ad Frygt og forskrækkes ikke og vender ikke tilbage for Sværdets Skyld.
Pilekoggeret klirrer over den, ja, det blinkende Jern paa Spyd og Glavind.
24 ၂၄ မာနကြီး၍ပြင်းထန် သောစိတ် နှင့် မြေ ကို မျို တတ်၏။ တံပိုး သံ ကို ကြားသောအခါ ၊ ငြိမ်ဝပ် စွာ မ နေနိုင်။
Med Bulder og Fnysen sluger den Vejen og bliver ikke staaende stille, naar Trompetens Lyd høres.
25 ၂၅ တံပိုး များ အလယ်သို့ရောက်၍ အေ့ဟေ ၊ အေ့ဟေဟုဆို တတ်၏။ ဗိုလ်ခြေ အော်ဟစ် ၍ အသံဗလံ ပြုခြင်းနှင့်တကွ ၊ စစ်တိုက်ပွဲ ကို အဝေး က အနံ့ခံ တတ်၏။
Saa snart Trompeten lyder, siger den: Hui! og lugter Krigen i det fjerne, Fyrsternes Raab og Krigstummelen.
26 ၂၆ သင် ပေးသော ဉာဏ် အားဖြင့် သိမ်းငှက် သည် အတောင် ကို ဖြန့် ၍ တောင် မျက်နှာသို့ ပျံ သွားတတ် သလော ။
Er det efter din Forstand, at Spurvehøgen flyver, udbreder sine Vinger imod Sønden?
Eller er det efter din Befaling, at Ørnen flyver højt og bygger sin Rede i det høje?
Den bor paa Klippen og bliver der om Natten, paa Tinden af en Klippe og Borg.
Derfra spejder den efter Føde; dens Øjne se ud i det fjerne,
og dens Unger drikke Blod; og hvor der er ihjelslagne, der er den.
