ယောဘ 31
“I have made a covenant with my eyes. How then could I gaze with desire at a virgin?
2 ၂ သို့မဟုတ်အထက် အရပ်က ဘုရား သခင်သည်အဘယ် ကျေးဇူးကို၎င်း၊ မြင့် ရာအရပ်က အနန္တ တန်ခိုးရှင်သည် အဘယ်သို့သော အမွေ ဥစ္စာကို၎င်း ပေးတော်မူမည်နည်း။
For what is the allotment of God from above, or the heritage from the Almighty on high?
3 ၃ ဆိုး သောသူတို့ သည် ပျက်စီး ခြင်းသို့၎င်း၊ မ တရားသဖြင့် ကျင့် သောသူတို့သည် ဆုံးရှုံး ခြင်းသို့၎င်း ရောက်ရကြမည် မ ဟုတ်လော။
Does not disaster come to the unjust and calamity to the workers of iniquity?
4 ၄ ဘုရားသခင်သည် ငါ သွားရာလမ်း တို့ကို မြင် တော်မူသည်မ ဟုတ်လော။ ငါ့ ခြေရာ ရှိသမျှ တို့ကို ရေတွက် တော်မူသည်မဟုတ်လော။
Does He not see my ways and count my every step?
If I have walked in falsehood or my foot has rushed to deceit,
let God weigh me with honest scales, that He may know my integrity.
7 ၇ ငါ သည်လမ်း လွှဲ မိသော်၎င်း ၊ ငါ့ စိတ် နှလုံးသည် ငါ့ မျက်စိ အလိုသို့လိုက် မိသော်၎င်း၊ ငါ့ လက် ၌ အညစ် အကြေးကပ် မိသော်၎င်း၊
If my steps have turned from the path, if my heart has followed my eyes, or if impurity has stuck to my hands,
then may another eat what I have sown, and may my crops be uprooted.
If my heart has been enticed by my neighbor’s wife, or I have lurked at his door,
then may my own wife grind grain for another, and may other men sleep with her.
For that would be a heinous crime, an iniquity to be judged.
For it is a fire that burns down to Abaddon; it would root out my entire harvest.
If I have rejected the cause of my manservant or maidservant when they made a complaint against me,
14 ၁၄ ဘုရား သခင်ထ တော်မူသောအခါ အဘယ်သို့ ငါပြု ရမည်နည်း။ စစ်ကြော တော်မူသောအခါ အဘယ်သို့ ပြန် လျှောက်ရမည်နည်း။
what will I do when God rises to judge? How will I answer when called to account?
15 ၁၅ ငါ့ ကို ဖန်ဆင်း တော်မူသောဘုရားသည် သူ့ ကိုလည်း ဖန်ဆင်း တော်မူသည်မ ဟုတ်လော။ တပါး တည်း သောဘုရားသည် ငါ တို့နှစ်ယောက်ကို အမိဝမ်း ထဲ ၌ဖန်ဆင်း တော်မူသည်မဟုတ်လော။
Did not He who made me in the womb also make them? Did not the same One form us in the womb?
16 ၁၆ ငါသည် ဆင်းရဲသား တောင့်တ သော အရာကို မ ပေးဘဲနေဘူးသလော။ မုတ်ဆိုးမ မျက်စိ ကို ပျက် စေခြင်းငှါပြုဘူးသလော။
If I have denied the desires of the poor or allowed the widow’s eyes to fail,
if I have eaten my morsel alone, not sharing it with the fatherless—
18 ၁၈ ဆင်းရဲသားသည် အဘ ထံမှာ နေသကဲ့သို့ ၊ ငါ့ အသက် ငယ်စဉ်ကာလမှစ၍ ငါ နှင့်အတူ ကျွေးမွေးခြင်းကိုခံ ပြီ။ ငါသည် ဘွားမြင် သောနေ့ မှစ၍ မုတ်ဆိုးမကို မစ ပြီ။
though from my youth I reared him as would a father, and from my mother’s womb I guided the widow—
19 ၁၉ အဝတ် မ ရှိသောကြောင့်သေခြင်း သို့ ရောက် သော သူတစုံတယောက်နှင့် ၊ ခြုံ စရာမ ရှိဘဲ ဆင်းရဲ စွာနေသောသူ တစုံတယောက်ကို ငါမြင် ၍၊
if I have seen one perish for lack of clothing, or a needy man without a cloak,
if his heart has not blessed me for warming him with the fleece of my sheep,
if I have lifted up my hand against the fatherless because I saw that I had support in the gate,
then may my arm fall from my shoulder and be torn from its socket.
23 ၂၃ ငါ သည် ဘုရား သခင်ဖျက်ဆီး တော်မူခြင်းဘေး ကို ကြောက်ရွံ့ ၍ ၊ တန်ခိုး အာနုဘော်တော်ကြောင့် မ ပြစ်မှား ဝံ့ဘဲနေပါပြီ။
For calamity from God terrifies me, and His splendor I cannot overpower.
If I have put my trust in gold or called pure gold my security,
if I have rejoiced in my great wealth because my hand had gained so much,
if I have beheld the sun in its radiance or the moon moving in splendor,
so that my heart was secretly enticed and my hand threw a kiss from my mouth,
this would also be an iniquity to be judged, for I would have denied God on high.
29 ၂၉ ငါ့ ကိုမုန်း သောသူသည် ပျက်စီး သောအခါ ငါဝမ်းမြောက် သလော။ သူ ၌ဘေး ရောက် သောအခါ ၊ ငါဝါကြွား သလော။
If I have rejoiced in my enemy’s ruin, or exulted when evil befell him—
I have not allowed my mouth to sin by asking for his life with a curse—
31 ၃၁ ငါ့ အိမ်သူ အိမ်သားတို့က၊ အဘယ်သူ သည် ငါတို့သခင်၏ အမဲသား ကို တောင့်တ၍ မ ဝ ဘဲနေရ သနည်းဟု မ ဆို တတ်သလော။
if the men of my house have not said, ‘Who is there who has not had his fill?’—
32 ၃၂ ဧည့်သည် သည် လမ်း ၌ ညဉ့် ကို မ လွန်ရမည်အကြောင်း၊ ငါသည် ခရီး သွားသောသူတို့ အား ကိုယ် တံခါး ကို ဖွင့် ထားပြီ။
but no stranger had to lodge on the street, for my door has been open to the traveler—
33 ၃၃ ငါသည်လူ ပြုတတ်သကဲ့သို့ ၊ ကိုယ် ဒုစရိုက် ကိုဖုံး ၍၊ ကိုယ် ရင် ထဲ ၌ကိုယ် အပြစ် ကိုဝှက် ထားဘူးသလော။
if I have covered my transgressions like Adam by hiding my guilt in my heart,
34 ၃၄ ထိုသို့ပြုမိလျှင်၊ ကြီး သော ပရိသတ် ရှေ့မှာ ငါ့မျက်နှာ ပျက်ပါစေ။ လူ အမျိုးမျိုးတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ၍ ငါ့ အရှက်ကွဲပါစေ။ အိမ်ပြင်သို့မ ထွက် ဘဲ တိတ်ဆိတ် စွာ နေရပါစေ။
because I greatly feared the crowds and the contempt of the clans terrified me, so that I kept silent and would not go outside—
35 ၃၅ တစုံတယောက် သောသူ သည် ငါ့ စကားကို နားထောင် ပါစေသော။ ငါ့ လက်မှတ် ကိုငါ ပေး မည်။ အနန္တ တန်ခိုးရှင်သည် ငါ့ ကိုစစ်ကြောတော်မူပါစေ။ ငါ့ တရား တွေ့ဘက်သည် စာ ထား ပါစေ။
(Oh, that I had one to hear me! Here is my signature. Let the Almighty answer me; let my accuser compose an indictment.
Surely I would carry it on my shoulder and wear it like a crown.
I would give account of all my steps; I would approach Him like a prince.)—
if my land cries out against me and its furrows weep together,
if I have devoured its produce without payment or broken the spirit of its tenants,
40 ၄၀ စပါး ပင်အတွက် ဆူး ပင်ပေါက် ပါစေ။ မုယော ပင်အတွက် ဗောရှ ပင်ပေါက်ပါစေဟုမြွက်ဆို၏။ ယောဘ မြွက်ဆိုသောစကား ပြီး ၏။
then let briers grow instead of wheat and stinkweed instead of barley.” Thus conclude the words of Job.
