ယောဘ 30
1 ၁ ယခု မူကား ၊ ငါ့ ထက် အသက် ငယ် သောသူတို့ သည် ငါ့ ကို ကဲ့ရဲ့ တတ်ကြ၏။ သူ တို့အဘ များကို ငါသည် ရွံ့ရှာ ၍၊ ငါ့ သိုးစု ကိုစောင့်သော ခွေး တို့တွင် မျှနေရာမပေး။
А сада смеју ми се млађи од мене, којима отаца не бих хтео метнути са псима стада свог.
А на шта би ми и била сила руку њихових? У њима беше пропала старост.
3 ၃ ဆင်းရဲ ငတ်မွတ် သောကြောင့်၊ သူတပါးများနှင့် မ ပေါင်းဘော်။ နက်နဲသောတော အရပ်နှင့် လူ ဆိတ်ညံရာအရပ် သို့ ပြေး ကြ၏။
Од сиромаштва и глади самоћаваху бежећи од сува, мрачна, пуста и опустошена места;
Који браху лободу по честама, и смреково корење беше им храна.
Између људи беху изгоњени и викаше се за њима као за лупежом.
Живљаху по страшним увалама, по јамама у земљи и у камену.
По грмовима рикаху, под трњем се скупљаху.
Беху људи никакви и без имена, мање вредни него земља.
И њима сам сада песма, и постах им прича.
Гаде се на ме, иду далеко од мене и не устежу се пљувати ми у лице.
11 ၁၁ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ ကိုလေးနှင့်ပစ်၍ ညှဉ်းဆဲ တော်မူသောကြောင့် ၊ သူတို့သည် ငါ့ ရှေ့ မှာ ဇက်ကြိုး ကို လွှတ် တတ်ကြ၏။
Јер је Бог одапео моју тетиву и муке ми задао те збацише узду преда мном.
С десне стране устајаху момци, поткидаху ми ноге, и насипају пут к мени да ме упропасте.
Раскопаше моју стазу, умножише ми муке, не треба нико да им помаже.
14 ၁၄ ကျယ် သော တွင်းပေါက် ၌ ဝင်သကဲ့သို့ ၊ ငါ့ကို တိုက်၍ ဖြိုဖျက် ရာကို ခိုလှုံလျက်၊ ငါ့ထံသို့တဟုန်တည်း ပြေးလာကြ၏။
Као широким проломом навиру, и наваљују преко развалина.
15 ၁၅ ကြောက်မက် ဘွယ်သော အရာတို့သည် ငါ့ အပေါ် သို့ရောက် ၍၊ လေ တိုက်သကဲ့သို့ ငါ့ ဘုန်း ကို လိုက် သဖြင့် ၊ ငါ့ စည်းစိမ် သည် မိုဃ်းတိမ် ကဲ့သို့ လွင့် ကုန်ပြီ။
Страхоте навалише на ме, и као ветар терају душу моју, и као облак прође срећа моја.
И сада се душа моја разлива у мени, стигоше ме дани мучни.
Ноћу пробада ми кости у мени, и жиле моје не одмарају се.
18 ၁၈ ငါ့အနာသည် ပြင်းထန် သဖြင့် ၊ အဝတ် နှင့် ဖုံးလွှမ်းသကဲ့သို့၊ ငါ့ကို ဖုံးလွှမ်း၍ အင်္ကျီ လည်စွပ် ကဲ့သို့ ငါ့ ကိုစည်း လျက်နေ၏။
Од тешке силе променило се одело моје, и као огрлица у кошуље моје стеже ме.
19 ၁၉ ငါ့ ကိုရွှံ့ ထဲသို့ တွန်းချ တော်မူသဖြင့် ၊ ငါသည် မြေမှုန့် နှင့် မီးဖိုပြာ ကဲ့သို့ ဖြစ် လေပြီ။
Бацио ме је у блато, те сам као прах и пепео.
20 ၂၀ ကိုယ်တော် အား အကျွန်ုပ်အော်ဟစ် သော်လည်း ကြား တော်မ မူ။ အကျွန်ုပ်သည် မတ်တတ် နေသော်လည်း မှတ် တော်မမူ။
Вичем к Теби, а Ти ме не слушаш; стојим пред Тобом, а Ти не гледаш на ме.
Претворио си ми се у љута непријатеља; силом руке своје супротиш ми се.
Подижеш ме у ветар, посађујеш ме на њ, и растапаш у мени све добро.
23 ၂၃ သေ ခြင်းသို့၎င်း ၊ အသက် ရှင်သောသူခပ်သိမ်း တို့ အဘို့ စီရင် သော နေရာ သို့၎င်း၊ အကျွန်ုပ် ကို ပို့ဆောင် တော်မူမည်ဟု အကျွန်ုပ်သိ ပါ၏။
Јер знам да ћеш ме одвести на смрт и у дом одређени свима живима.
24 ၂၄ ဘုရားသခင်သည် လက် ဆန့် တော်မူသောအခါ ၊ တောင်းပန်သော်လည်းအချည်းနှီးဖြစ်၏။ ဖျက်ဆီး တော်မူ သောအခါ ၊ အော်ဟစ် သော်လည်းကျေးဇူးမရှိ။
Али неће пружити руке своје у гроб; кад их стане потирати, они неће викати.
25 ၂၅ အမှု ရောက်သော သူအတွက် ငါငိုကြွေး ဘူးပြီ မ ဟုတ်လော။ ဆင်းရဲ သောသူအတွက် ငါ စိတ် နာကြဉ်းဘူး ပြီမဟုတ်လော။
Нисам ли плакао ради оног који беше у злу? Није ли душа моја жалосна бивала ради убогог?
26 ၂၆ သို့သော်လည်း ၊ ငါသည် ကောင်းကျိုး ကိုမြော်လင့် သောအခါ ဘေး ရောက် လာ၏။ အလင်း ကို တောင့်တ သောအခါ မှောင်မိုက် ဖြစ် ၏။
Кад се добру надах, дође ми зло; и кад се надах светлости, дође мрак.
Утроба је моја узаврела, и не може да се умири, задесише ме дани мучни.
Ходим црн, не од сунца, устајем и вичем у збору.
Брат постах змајевима и друг совама.
30 ၃၀
Поцрнела је кожа на мени и кости моје посахнуше од жеге.
31 ၃၁ အဆင်းမည်း လျက် အရိုး ပူလောင် လျက်ရှိ၏။ ငါ့ စောင်း သည် ညည်းတွား သောအသံ၊ ငါ့ ပုလွေ သည် ငိုကြွေး သောအသံ ကို သာပေးတတ်၏။
Гусле се моје претворише у запевку, и свирала моја у плач.
