ယောဘ 16
Then Job answered:
2 ၂ ထိုသို့ သောစကားများ တို့ကို ငါကြား ဘူးပြီ။ သင် တို့ရှိသမျှ သည် နှစ်သိမ့် စေခြင်းငှါ ပြုသော်လည်း၊ ပင်ပန်း စေသောသူဖြစ် ကြပါသည်တကား။
“I have heard many things like these; miserable comforters are you all.
Is there no end to your long-winded speeches? What provokes you to continue testifying?
4 ၄ သင် တို့ပြော သကဲ့သို့ငါ သည်လည်း ပြော နိုင်၏။ သင် တို့သည် ငါ ကဲ့သို့ဖြစ် လျှင် ၊ ငါသည်သင် တို့တစ်ဘက် က စကား များကို ပုံ၍ထားနိုင်၏။ ခေါင်း ကိုလည်း ခါ နိုင်၏။
I could also speak like you if you were in my place; I could heap up words against you and shake my head at you.
But I would encourage you with my mouth, and the consolation of my lips would bring relief.
Even if I speak, my pain is not relieved, and if I hold back, how will it go away?
Surely He has now exhausted me; You have devastated all my family.
8 ၈ ငါ့ ကိုခြေချင်းခတ်တော်မူ၍၊ ထိုခြေချင်းသည်ငါ့ တစ်ဘက်က သက်သေခံ ၏။ ငါ ပိန်ကြုံ ခြင်းအရာသည် လည်း ငါ့ တစ်ဘက် ကထ ၍ မျက်နှာ ချင်းဆိုင်လျက် သက်သေခံ ၏။
You have bound me, and it has become a witness; my frailty rises up and testifies against me.
9 ၉ အမျက် တော်သည် ငါ့ ကိုအပိုင်းပိုင်းဆွဲဖြတ် ၍ ညှဉ်းဆဲတတ်၏။ ငါ့ အပေါ် မှာ အံသွား ခဲကြိတ် ခြင်းကို ပြုတော်မူ၏။ ငါ့ ရန်သူ သည်ငါ့ ကို မျက်စောင်း ထိုး၏။
His anger has torn me and opposed me; He gnashes His teeth at me. My adversary pierces me with His eyes.
10 ၁၀ သူတပါးတို့သည် ငါ့ ကို ပစပ် ဟ ကြ၏။ အရှက် ခွဲ၍ ပါး ကိုပုတ် ကြ၏။ ငါ့ တဘက် က တညီတညွတ် တည်းစုဝေး ကြ၏။
They open their mouths against me and strike my cheeks with contempt; they join together against me.
11 ၁၁ ဘုရား သခင်သည်ငါ့ ကို မ တရားသောသူတို့တွင် ချုပ်ထား တော်မူပြီ။ လူဆိုး တို့၏ လက် သို့ အပ် တော်မူပြီ။
God has delivered me to unjust men; He has thrown me to the clutches of the wicked.
12 ၁၂ ငါသည်ငြိမ်ဝပ် လျက်နေသောအခါ ငါ့ အရိုးတို့ကို ချိုး တော်မူ၏။ လည်ပင်း ကိုကိုင် ၍ အပိုင်းပိုင်းပြတ်စေ ခြင်းငှါလှုပ် တော်မူ၏။ ငါ့ ကို ပစ်စရာစက်သွင်းတော်မူ ၏။
I was at ease, but He shattered me; He seized me by the neck and crushed me. He has set me up as His target;
13 ၁၃ မြှား တော်တို့သည် ငါ့ ကိုဝိုင်း ၍ ကရုဏာ တော် မ ရှိဘဲ၊ ငါ့ ကျောက်ကပ် ကို စူးစေတော်မူ၏။ ငါ့ သည်းခြေ အရည်ကိုမြေ ပေါ် ၌ သွန်း တော်မူ၏။
His archers surround me. He pierces my kidneys without mercy and spills my gall on the ground.
He breaks me with wound upon wound; He rushes me like a mighty warrior.
I have sewn sackcloth over my skin; I have buried my horn in the dust.
16 ၁၆ ငို ခြင်းအားဖြင့် ငါ့ မျက်နှာ ပျက်လျက်၊ ငါ့မျက်ခမ်း အပေါ် မှာ သေခြင်း အရိပ်လွှမ်းမိုးလျက် ရှိ၏။
My face is red with weeping, and deep shadows ring my eyes;
yet my hands are free of violence and my prayer is pure.
O earth, do not cover my blood; may my cry for help never be laid to rest.
Even now my witness is in heaven, and my advocate is on high.
20 ၂၀ ငါ့သဘောကို သိသောသူသည် မြင့် သောအရပ်၌ ရှိ၏။ ငါ့ အဆွေ ခင်ပွန်းတို့သည် ငါ့ ကိုကဲ့ရဲ့ ၍၊ ငါသည် ဘုရား သခင့်ရှေ့တော်၌ မျက်ရည် ကျလျက်နေ၏။
My friends are my scoffers as my eyes pour out tears to God.
Oh, that a man might plead with God as he pleads with his neighbor!
For when only a few years are past I will go the way of no return.
