ဟေရှာယ 20

1 ၁ အာရှုရိ ရှင်ဘုရင် သာဂုန် စေလွှတ် သော ဗိုလ် မင်းတာတန်သည် အာဇုတ် မြို့သို့ စစ် ချီ၍ ၊ ထိုမြို့ ကို လုပ်ကြံ သော နှစ် တွင်၊

L'année que Tanathan entra dans Azot, quand il y fut envoyé par Arna, roi des Assyriens, et qui assiégea la ville et s'en empara;

2 ၂ ထာဝရဘုရား က၊ သင်သည်သွား ၍ ခါးစည်း သော လျှော်တေ အဝတ်နှင့် ခြေနင်း ကိုချွတ် လော့ဟု၊ အာမုတ် သား ဟေရှာယ ကို မိန့် တော်မူသည်အတိုင်း၊ သူသည် ပြု ၍ အဝတ် ကို မဝတ်၊ ခြေနင်း ကိုမစီးဘဲ သွား လာလျက်နေ၏။

Le Seigneur parla à Isaïe, fils d'Amos, disant: Pars, et ôte le cilice de tes reins; dénoue les sandales de tes pieds, et fais comme je te dis; voyage nu et déchaussé.

3 ၃ ထာဝရဘုရား ကလည်း ၊ ငါ့ ကျွန် ဟေရှာယ သည် အဲဂုတ္တု ပြည်နှင့် ကုရှ ပြည်၌ ပုပ္ပ နိမိတ်၊ အံ့ဘွယ် သော အရာကိုပြခြင်းငှါ၊ သုံး နှစ် ပတ်လုံးအဝတ် ကိုမဝတ်၊ ခြေနင်း ကိုမစီးဘဲ သွား လာသကဲ့သို့၊

Et le Seigneur dit: Comme mon serviteur Isaïe a voyagé trois ans nu et déchaussé, pour être pendant trois ans un sujet de signes et de prodiges pour les Éthiopiens et les Égyptiens;

4 ၄ ထိုနည်းတူ ၊ အဲဂုတ္တု လူများကို အရှက် ခွဲခြင်း အလိုငှါ၊ အာရှုရိ ရှင် ဘုရင်သည် အဲဂုတ္တု လူနှင့် ကုရှ လူအကြီး အငယ် တို့အား အဝတ်နှင့် ခြေနင်းကို ချွတ်၍၊ တင်ပါး ကိုမျှ မ ဖုံးစေဘဲ၊ ဘမ်းဆီး ချုပ်ထားသိမ်း သွား လိမ့်မည်။

Ainsi le roi des Assyriens emmènera une foule de captifs de l'Égypte et de l'Éthiopie, jeunes et vieux, nus, déchaussés, laissant à découvert la honte de l'Égypte.

5 ၅ အာဇုတ်မြို့သားတို့သည် ကြောက် ကြလိမ့်မည်။ သူ တို့ ကိုးစား သော ကုရှ ပြည်ကို၎င်း ၊ ဝါကြွား သော အဲဂုတ္တု ပြည်ကို၎င်းရှက် ကြလိမ့်မည်။

Alors les Israélites rougiront à juste titre des Éthiopiens, en qui ils espéraient; car ils avaient mis leur gloire en eux.

6 ၆ ထို ကမ်း နားမှာ နေ သောသူများကလည်း ၊ ကြည့် ပါ၊ အာရှုရိ ရှင်ဘုရင် ၏ လက်မှ လွတ် ခြင်းငှါ ငါတို့ မြော်လင့်ရာအရာ၊ ပြေး ၍ခိုလှုံ ရာအရာသည် ထိုသို့ဖြစ်ပါသည် တကား။ ငါ တို့သည် အဘယ် သို့လွတ် နိုင်ပါ မည်နည်းဟု ထို အခါ ဆို ကြလိမ့်မည်။

Et en ce jour les habitants de cette terre diront: Voilà que nous avions cru trouver en eux un refuge et un secours, et ils n'ont pu se sauver du roi des Assyriens; comment nous sauverons-nous nous-mêmes?