တမန်တော်ဝတ္ထု 1
1 ၁ အို သော်ဖိလု ၊ ယေရှု သည် ရွေးကောက် တော်မူသော တမန်တော် တို့ကို ဝိညာဉ် တော်အားဖြင့် မှာထား ပြီးမှ၊
ഹേ ഥിയഫില, യീശുഃ സ്വമനോനീതാൻ പ്രേരിതാൻ പവിത്രേണാത്മനാ സമാദിശ്യ യസ്മിൻ ദിനേ സ്വർഗമാരോഹത് യാം യാം ക്രിയാമകരോത് യദ്യദ് ഉപാദിശച്ച താനി സർവ്വാണി പൂർവ്വം മയാ ലിഖിതാനി|
2 ၂ အထက် သို့ဆောင်ယူခြင်းကို ခံတော်မူသောနေ့ မ ရောက်မှီကာလတွင်၊ ပြုမူ သွန်သင် တော်မူသမျှ တို့ကိုထုတ်ဘော်၍၊ အထက် ကျမ်းစာ ကို ငါ စီရင်ရေးထားပါပြီ။
സ സ്വനിധനദുഃഖഭോഗാത് പരമ് അനേകപ്രത്യയക്ഷപ്രമാണൗഃ സ്വം സജീവം ദർശയിത്വാ
3 ၃ အသေခံ တော်မူပြီးလျှင် ၊ တမန်တော် တို့အား အရက် လေးဆယ် ပတ်လုံး ကိုယ်ကိုပြ ၍ ဘုရားသခင် ၏ နိုင်ငံ တော်နှင့်စပ်ဆိုင် သောအရာ တို့ကို မိန့်မြွက် တော်မူလျက် ၊ မိမိ အသက်ရှင် သည်အကြောင်းကို ခိုင်ခံ့ သော သက်သေအများ အားဖြင့် ပြ တော်မူ၏။
ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് തേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോ ദർശനം ദത്ത്വേശ്വരീയരാജ്യസ്യ വർണനമ അകരോത്|
4 ၄ ထိုတမန်တော် တို့ကို စုဝေး စေတော်မူပြီးလျှင် ၊ ယေရုရှလင် မြို့မှ မ ထွက် မသွားဘဲ ခမည်းတော် ၏ ဂတိ ကိုငံ့ နေမည်အကြောင်း မှာ တော်မူ၍၊ ထိုဂတိတော်ကို ငါ ဟောပြောသဖြင့် သင်တို့သည်ကြားသိ ရကြပြီ။
അനന്തരം തേഷാം സഭാം കൃത്വാ ഇത്യാജ്ഞാപയത്, യൂയം യിരൂശാലമോഽന്യത്ര ഗമനമകൃത്വാ യസ്തിൻ പിത്രാങ്ഗീകൃതേ മമ വദനാത് കഥാ അശൃണുത തത്പ്രാപ്തിമ് അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠത|
5 ၅ ဂတိတော်အချက်ဟူမူကား၊ ယောဟန် သည်ရေ ၌ဗတ္တိဇံ ကိုပေး၏။ သင် တို့သည် မ ကြာမမြင့်မှီ သန့်ရှင်း သောဝိညာဉ် တော်၌ ဗတ္တိဇံ ကိုခံရကြလိမ့်မည် ဟုမိန့်တော်မူ၏။
യോഹൻ ജലേ മജ്ജിതാവാൻ കിന്ത്വൽപദിനമധ്യേ യൂയം പവിത്ര ആത്മനി മജ്ജിതാ ഭവിഷ്യഥ|
6 ၆ ထိုတမန်တော် တို့သည်လည်းစုဝေး ၍ ၊ သခင် ဘုရား၊ ယခု အခါ ကိုယ်တော်သည် ဣသရေလ အမျိုးသားတို့အား နိုင်ငံ ကိုပြန်ပေး တော်မူမည်လောဟု မေး လျှောက် ကြလျှင်၊
പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ മിലിത്വാ തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമിദാനീം പുനരപി രാജ്യമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതി?
7 ၇ သခင်ဘုရားက၊ ခမည်းတော် ၏ တန်ခိုးအားဖြင့် စီရင် တော်မူသောအချိန် ကာလ ကို သိ ရသောအခွင့် သည် သင် တို့၌မ ရှိ ။
തതഃ സോവദത് യാൻ സർവ്വാൻ കാലാൻ സമയാംശ്ച പിതാ സ്വവശേഽസ്ഥാപയത് താൻ ജ്ഞാതൃം യുഷ്മാകമ് അധികാരോ ന ജായതേ|
8 ၈ ထိုသို့မရှိသော်လည်း ၊ သင် တို့အပေါ်သို့ သန့်ရှင်း သောဝိညာဉ် တော်ဆင်းသက် သောအခါသင်တို့သည် တန်ခိုး ကိုခံရ ၍ ယေရုရှလင် မြို့မှစသော ယုဒ ပြည်၊ ရှမာရိ ပြည်၊ မြေကြီး စွန်း တိုင်အောင် ငါ ၏သက်သေ ဖြစ် ကြ လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
കിന്തു യുഷ്മാസു പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവേ സതി യൂയം ശക്തിം പ്രാപ്യ യിരൂശാലമി സമസ്തയിഹൂദാശോമിരോണദേശയോഃ പൃഥിവ്യാഃ സീമാം യാവദ് യാവന്തോ ദേശാസ്തേഷു യർവ്വേഷു ച മയി സാക്ഷ്യം ദാസ്യഥ|
9 ၉ တမန်တော် တို့သည် ကြည့်ရှု လျက်နေကြစဉ်၊ သခင်ဘုရားသည် အထက် သို့ဆောင်ယူခြင်းကို ခံတော်မူ၍၊ မိုဃ်းတိမ် သည် ကိုယ်တော် ကိုမျက်ကွယ်အောင် ခံယူ လေ၏။
ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ സ തേഷാം സമക്ഷം സ്വർഗം നീതോഽഭവത്, തതോ മേഘമാരുഹ്യ തേഷാം ദൃഷ്ടേരഗോചരോഽഭവത്|
10 ၁၀ ထိုသို့ ကြွ တော်မူသည်ကို တမန်တော်တို့သည် ကောင်းကင် သို့ စေ့စေ့ ကြည့်မျှော်လျက် နေ ကြစဉ် တွင်၊ လူ နှစ် ယောက်တို့သည် ဖြူစင် သောအဝတ်ကို ဝတ်ဆင် လျက် တမန်တော် တို့အနားမှာပေါ်လာ ၍ ၊
യസ്മിൻ സമയേ തേ വിഹായസം പ്രത്യനന്യദൃഷ്ട്യാ തസ്യ താദൃശമ് ഊർദ്വ്വഗമനമ് അപശ്യൻ തസ്മിന്നേവ സമയേ ശുക്ലവസ്ത്രൗ ദ്വൗ ജനൗ തേഷാം സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനൗ കഥിതവന്തൗ,
11 ၁၁ အိုဂါလိလဲ လူ တို့၊ အဘယ်ကြောင့် ကောင်းကင် သို့ ကြည့်မျှော် လျက်နေ ကြသနည်း။ သင် တို့နှင့်ခွာ၍ ကောင်းကင် သို့ ဆောင်ယူ ခြင်းကို ခံတော်မူသောထို ယေရှု သည် သင်တို့မျက်မှောက် ၌ ကောင်းကင် သို့ ကြွသွား တော်မူသည်နည်းတူ တဖန်ကြွလာ တော်မူလတံ့ ဟုပြောဆို ၏။
ഹേ ഗാലീലീയലോകാ യൂയം കിമർഥം ഗഗണം പ്രതി നിരീക്ഷ്യ ദണ്ഡായമാനാസ്തിഷ്ഠഥ? യുഷ്മാകം സമീപാത് സ്വർഗം നീതോ യോ യീശുസ്തം യൂയം യഥാ സ്വർഗമ് ആരോഹന്തമ് അദർശമ് തഥാ സ പുനശ്ചാഗമിഷ്യതി|
12 ၁၂ ထိုအခါ ယေရုရှလင် မြို့နှင့်ဥပုသ်နေ့ တစ်နေ့ခရီး သာကွာ ၍ သံလွင် အမည်ရှိသောတောင် မှ ယေရုရှလင် မြို့သို့ တမန်တော်တို့သည် ပြန် ကြ၏။
തതഃ പരം തേ ജൈതുനനാമ്നഃ പർവ്വതാദ് വിശ്രാമവാരസ്യ പഥഃ പരിമാണമ് അർഥാത് പ്രായേണാർദ്ധക്രോശം ദുരസ്ഥം യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യാഗച്ഛൻ|
13 ၁၃ ရောက် ကြလျှင် ၊ ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယောဟန် ၊ အန္ဒြေ ၊ ဖိလိပ္ပု ၊ သောမ ၊ ဗာသောလမဲ ၊ မဿဲ ၊ အာလဖဲ ၏သားယာကုပ် ၊ ရှိမုန် ဇေလုတ် ၊ ယာကုပ် ညီ ယုဒ တို့သည် တည်း နေရာ အိမ်အထက် ခန်းသို့ တက် ကြ၏။
നഗരം പ്രവിശ്യ പിതരോ യാകൂബ് യോഹൻ ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപഃ ഥോമാ ബർഥജമയോ മഥിരാൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഉദ്യോഗാ ശിമോൻ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാ ഏതേ സർവ്വേ യത്ര സ്ഥാനേ പ്രവസന്തി തസ്മിൻ ഉപരിതനപ്രകോഷ്ഠേ പ്രാവിശൻ|
14 ၁၄ ထိုသူ အပေါင်း တို့သည် ယေရှု ၏မယ်တော် မာရိ မှစ၍ မိန်းမ တို့နှင့် ၎င်း ၊ ညီ တော်တို့နှင့်၎င်း၊ တစ် ညီတစ်ညွတ်တည်းကြိုးစား ၍ ဆုတောင်း ပဌနာပြုလျက် နေ ကြ၏။
പശ്ചാദ് ഇമേ കിയത്യഃ സ്ത്രിയശ്ച യീശോ ർമാതാ മരിയമ് തസ്യ ഭ്രാതരശ്ചൈതേ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂത സതതം വിനയേന വിനയേന പ്രാർഥയന്ത|
തസ്മിൻ സമയേ തത്ര സ്ഥാനേ സാകല്യേന വിംശത്യധികശതം ശിഷ്യാ ആസൻ| തതഃ പിതരസ്തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ഉക്തവാൻ
16 ၁၆ ညီအစ်ကို တို့၊ ယေရှု ကိုဘမ်းဆီး သောသူ တို့အား လမ်းပြ သောယုဒ ရှကာရုတ်ကို ရည်မှတ် ၍ သန့်ရှင်း သောဝိညာဉ် တော်သည်ဒါဝိဒ် မင်း၏နှုတ် ဖြင့် ဗျာဒိတ် ထားတော်မူနှင့် သောကျမ်းစာ ချက်အတိုင်း မပြည့်စုံ ဘဲ မနေရ။
ഹേ ഭ്രാതൃഗണ യീശുധാരിണാം ലോകാനാം പഥദർശകോ യോ യിഹൂദാസ്തസ്മിൻ ദായൂദാ പവിത്ര ആത്മാ യാം കഥാം കഥയാമാസ തസ്യാഃ പ്രത്യക്ഷീഭവനസ്യാവശ്യകത്വമ് ആസീത്|
സ ജനോഽസ്മാകം മധ്യവർത്തീ സൻ അസ്യാഃ സേവായാ അംശമ് അലഭത|
18 ၁၈ ထိုသူ သည် မတရား သောအမှုအတွက်ဖြင့်ရ သောအခ နှင့် မြေ တစ်ကွက်ကိုဝယ် ပြီးမှ၊ မှောက် လျက်ကျလဲ၍ ဝမ်း ကွဲ သဖြင့် အ အူများပေါက် လေပြီ။
തദനന്തരം കുകർമ്മണാ ലബ്ധം യന്മൂല്യം തേന ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതമ് അപരം തസ്മിൻ അധോമുഖേ ഭൃമൗ പതിതേ സതി തസ്യോദരസ്യ വിദീർണത്വാത് സർവ്വാ നാഡ്യോ നിരഗച്ഛൻ|
19 ၁၉ ထိုအကြောင်းအရာကို ယေရုရှလင် မြို့၌နေ သော သူ အပေါင်း တို့သည်သိ ၍ မိမိ တို့ဘာသာ အားဖြင့်ထို မြေ ကို အကေလဒ ဟုခေါ်တွင် ကြ၏။ အနက်ကားသွေး မြေ ဟု ဆိုလို သတည်း။
ഏതാം കഥാം യിരൂശാലമ്നിവാസിനഃ സർവ്വേ ലോകാ വിദാന്തി; തേഷാം നിജഭാഷയാ തത്ക്ഷേത്രഞ്ച ഹകൽദാമാ, അർഥാത് രക്തക്ഷേത്രമിതി വിഖ്യാതമാസ്തേ|
20 ၂၀ ဆာလံ ကျမ်းစာ ၌ လာ သည်ကား၊ သူ ၏နေရာ အရပ်သည် လူဆိတ်ညံ ရာအရပ်ဖြစ် ပါစေ။ နေ သောသူ မ ရှိ ပါစေနှင့်။ သူ ၏အရာ ကိုလည်းအခြား သူရ ပါစေဟု ရေးမှတ်သတည်း။
അന്യച്ച, നികേതനം തദീയന്തു ശുന്യമേവ ഭവിഷ്യതി| തസ്യ ദൂഷ്യേ നിവാസാർഥം കോപി സ്ഥാസ്യതി നൈവ ഹി| അന്യ ഏവ ജനസ്തസ്യ പദം സംപ്രാപ്സ്യതി ധ്രുവം| ഇത്ഥം ഗീതപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ|
അതോ യോഹനോ മജ്ജനമ് ആരഭ്യാസ്മാകം സമീപാത് പ്രഭോ ര്യീശോഃ സ്വർഗാരോഹണദിനം യാവത് സോസ്മാകം മധ്യേ യാവന്തി ദിനാനി യാപിതവാൻ
22 ၂၂ သခင် ယေရှု သည် ငါ တို့နှင့်ခွာ၍အထက် သို့ဆောင်ယူခြင်းကို ခံတော်မူသည့်နေ့ရက် တိုင်အောင် ၊ တပည့် တော်တို့နှင့်အတူထွက် ဝင် သွားလာတော်မူသောကာလ ပတ်လုံး ငါ တို့နှင့်ပေါင်းဖော် ၍နေသောသူ တစ်စုံတစ်ယောက် သည်၊ ထိုသခင် ထမြောက် တော်မူသည် အကြောင်းကိုဟောပြော၍ ငါ တို့နှင့်အတူ သက်သေခံ ဖြစ် ရမည် ဟု ပေတရုပြောဆို၏။
താവന്തി ദിനാനി യേ മാനവാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം തിഷ്ഠന്തി തേഷാമ് ഏകേന ജനേനാസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷിണാ ഭവിതവ്യം|
അതോ യസ്യ രൂഢി ര്യുഷ്ടോ യം ബർശബ്ബേത്യുക്ത്വാഹൂയന്തി സ യൂഷഫ് മതഥിശ്ച ദ്വാവേതൗ പൃഥക് കൃത്വാ ത ഈശ്വരസ്യ സന്നിധൗ പ്രാര്യ്യ കഥിതവന്തഃ,
ഹേ സർവ്വാന്തര്യ്യാമിൻ പരമേശ്വര, യിഹൂദാഃ സേവനപ്രേരിതത്വപദച്യുതഃ
25 ၂၅ လူအပေါင်း တို့၏ စိတ် နှလုံးကိုသိတော်မူသောသခင် ဘုရား၊ ယုဒ ရှကာရုတ်သည် မိမိ နေရာ အရပ်သို့ သွား အံ့သောငှာဓမ္မဆရာ ၏အရာ၊ တမန်တော် ၏အရာမှ ရွေ့လျော့ ဖောက်ပြန်သည်ဖြစ်၍၊ ထိုအရာကိုခံ စေခြင်းငှာဤ သူနှစ် ယောက်တို့တွင် ရွေးကောက် တော်မူသောသူ ကို ပြညွှန် တော်မူပါဟု ဆုတောင်းပြီးမှ၊
സൻ നിജസ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്, തത്പദം ലബ്ധുമ് ഏനയോ ർജനയോ ർമധ്യേ ഭവതാ കോഽഭിരുചിതസ്തദസ്മാൻ ദർശ്യതാം|
26 ၂၆ စာရေးတံ ချ ကြသဖြင့် မဿိ သည်စာရေးတံ ကိုရ ၍ ၊ တစ်ကျိပ် တစ်ပါးသောတမန်တော် တို့နှင့် ရေတွက် ဝင် ခြင်းသို့ရောက်လေ၏။
തതോ ഗുടികാപാടേ കൃതേ മതഥിർനിരചീയത തസ്മാത് സോന്യേഷാമ് ഏകാദശാനാം പ്രരിതാനാം മധ്യേ ഗണിതോഭവത്|
