< တမန်တော်ဝတ္ထု 9 >

1 ရှောလု သည်ကား၊ သခင်ဘုရား ၏ တပည့် တော်တို့တစ်ဘက်၌ ခြိမ်းချောက် ၍၊ အသေ သတ်ခြင်းငှာ ပြင်းစွာအသက်ရှူ သဖြင့်၊
ତତ୍କାଲପର୍ୟ୍ୟନତଂ ଶୌଲଃ ପ୍ରଭୋଃ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ତାଡନାବଧଯୋଃ କଥାଂ ନିଃସାରଯନ୍ ମହାଯାଜକସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱା
2 ထိုဘာသာဝင်သော ယောက်ျား မိန်းမ တို့ကို တွေ့ လျှင်၊ ချည်နှောင် ၍ ယေရုရှလင် မြို့သို့ ပို့ဆောင် ရမည်အကြောင်း၊ ဒမာသက် မြို့၌ ရှိသော တရားစရပ်မှူး တို့ထံသို့ မှာစာ ကိုပေးပါဟု ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းထံ၌ဝင် ၍ တောင်း ပြီးမှ၊
ସ୍ତ୍ରିଯଂ ପୁରୁଷଞ୍ଚ ତନ୍ମତଗ୍ରାହିଣଂ ଯଂ କଞ୍ଚିତ୍ ପଶ୍ୟତି ତାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ବଦ୍ଧ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନଯତୀତ୍ୟାଶଯେନ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରୀଯଂ ଧର୍ମ୍ମସମାଜାନ୍ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଯାଚିତୱାନ୍|
3 သွား ၍ ဒမာသက် မြို့အနီး သို့ရောက် သောအခါ၊ ကောင်းကင် ထဲက အလင်း သည် သူ့ ပတ်လည်၍ ရုတ်ခနဲ ထွန်းတောက် လေ၏။
ଗଚ୍ଛନ୍ ତୁ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରନିକଟ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍; ତତୋଽକସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶାତ୍ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ତେଜସଃ ପ୍ରକାଶନାତ୍ ସ ଭୂମାୱପତତ୍|
4 ရှောလုသည် မြေ ပေါ်မှာ လဲ ၍ နေစဉ်၊ ရှောလု ၊ ရှောလု ၊ အဘယ်ကြောင့် ငါ့ ကိုညှဉ်းဆဲ သနည်းဟု မိမိ အား ပြော သောစကား သံကို ကြား လျှင်၊
ପଶ୍ଚାତ୍ ହେ ଶୌଲ ହେ ଶୌଲ କୁତୋ ମାଂ ତାଡଯସି? ସ୍ୱଂ ପ୍ରତି ପ୍ରୋକ୍ତମ୍ ଏତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା
5 သခင် ၊ ကိုယ်တော်သည် အဘယ်သူ နည်းဟု မေးလျှောက် ၏။ သခင်ဘုရားကလည်း၊ ငါ ကား သင် ညှဉ်းဆဲ သော ယေရှု ဖြစ် သတည်း။
ସ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ କଃ? ତଦା ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍ ଯଂ ଯୀଶୁଂ ତ୍ୱଂ ତାଡଯସି ସ ଏୱାହଂ; କଣ୍ଟକସ୍ୟ ମୁଖେ ପଦାଘାତକରଣଂ ତୱ କଷ୍ଟମ୍|
6 သို့သော်လည်း ထ ၍ မြို့ သို့ ဝင် လော့။ သင် ပြု ရမည်အမှုကို ပြော လိမ့်မည်ဟုမိန့် တော်မူ၏။
ତଦା କମ୍ପମାନୋ ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନଶ୍ଚ ସୋୱଦତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ଭୱତ ଇଚ୍ଛା କା? ତତଃ ପ୍ରଭୁରାଜ୍ଞାପଯଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ନଗରଂ ଗଚ୍ଛ ତତ୍ର ତ୍ୱଯା ଯତ୍ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ୱଦିଷ୍ୟତେ|
7 ရှောလု နှင့်အတူသွား သောသူ တို့သည် အသံ ကိုကြား ရုံမျှသာရှိ၍၊ အဘယ်သူ ကိုမျှမမြင် ဘဲ မိန်းမော တွေဝေလျက်ရပ် နေကြ၏။
ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ଲୋକା ଅପି ତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ କମପି ନ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ତବ୍ଧାଃ ସନ୍ତଃ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
8 ရှောလု သည်လည်းမြေ မှ ထ ၍ မျက်စိ ကိုဖွင့် သော်လည်းအဘယ်သူ ကိုမျှမမြင် နိုင်သည်ဖြစ်၍၊ သူ ၏လက်ကို ဆွဲလျက် ဒမာသက် မြို့သို့ ပို့ဆောင် ကြ၏။
ଅନନ୍ତରଂ ଶୌଲୋ ଭୂମିତ ଉତ୍ଥାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଉନ୍ମୀଲ୍ୟ କମପି ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍| ତଦା ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ହସ୍ତୌ ଧୃତ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରମ୍ ଆନଯନ୍|
9 သုံး ရက် ပတ်လုံးမျက်စိမ မြင် ၊ မ စား မ သောက် ဘဲနေ လေ၏။
ତତଃ ସ ଦିନତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଅନ୍ଧୋ ଭୂତ୍ୱା ନ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ପୀତୱାଂଶ୍ଚ|
10 ၁၀ ထိုအခါ အာနနိ အမည် ရှိသော တပည့် တော်တစ်ယောက်သည် ဒမာသက် မြို့၌ ရှိ ၏။ ထိုသူ ကို သခင် ဘုရားသည် ဗျာဒိတ် တော်အားဖြင့် ၊ အာနနိ ဟူ၍ခေါ် တော်မူလျှင်၊ အာနနိက၊ သခင် ဘုရား အကျွန်ုပ် ရှိ ပါသည်ဟုလျှောက် ၏။
ତଦନନ୍ତରଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତଦ୍ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରୱାସିନ ଏକସ୍ମୈ ଶିଷ୍ୟାଯ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ୱା ଆହୂତୱାନ୍ ହେ ଅନନିଯ| ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ଶୃଣୋମି|
11 ၁၁ သခင် ဘုရားကလည်း ၊ သင်သည်ထ ၍ လမ်း ဖြောင့် အမည် ရှိသော လမ်း သို့ သွား လော့။ ရှောလု အမည် ရှိသောတာရှု မြို့သားကို ယုဒ ၏ အိမ် ၌ ရှာဖွေ လော့။ အကြောင်းမူကား ၊ ထိုသူသည် ဆုတောင်း လျက်နေ၏။
ତଦା ପ୍ରଭୁସ୍ତମାଜ୍ଞାପଯତ୍ ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ସରଲନାମାନଂ ମାର୍ଗଂ ଗତ୍ୱା ଯିହୂଦାନିୱେଶନେ ତାର୍ଷନଗରୀଯଂ ଶୌଲନାମାନଂ ଜନଂ ଗୱେଷଯନ୍ ପୃଚ୍ଛ;
12 ၁၂ မိမိမျက်စိကို မြင်ပြန်စေခြင်းငှာအာနနိ အမည် ရှိ သော သူ သည် ဝင် ၍ ၊ မိမိ အပေါ်၌ လက် တင် သည်ကို ဗျာဒိတ် တော်အားဖြင့် မြင် လေပြီ ဟုမိန့်တော်မူ၏။
ପଶ୍ୟ ସ ପ୍ରାର୍ଥଯତେ, ତଥା ଅନନିଯନାମକ ଏକୋ ଜନସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପଣଂ କୃତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟିଂ ଦଦାତୀତ୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ନେ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
13 ၁၃ အာနနိ ကလည်း ၊ သခင် ဘုရား၊ ထို သူ သည် ယေရုရှလင် မြို့၌ ကိုယ်တော် ၏ သန့်ရှင်း သူ တို့ကို အဘယ်မျှလောက် ပင် ညှဉ်းဆဲ သည်ကို လူများ ပြော၍ အကျွန်ုပ်ကြား ရပါပြီ။
ତସ୍ମାଦ୍ ଅନନିଯଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯିରୂଶାଲମି ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ସୋଽନେକହିଂସାଂ କୃତୱାନ୍;
14 ၁၄ ဤအရပ် ၌လည်းကိုယ်တော် ကို ပဌနာ ပြုသော သူ ရှိသမျှ တို့ကို ချည်နှောင် ရမည်အခွင့် ကို ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့ထံ၌ ရ ပါသည်ဟု ပြန်လျှောက် ၏။
ଅତ୍ର ସ୍ଥାନେ ଚ ଯେ ଲୋକାସ୍ତୱ ନାମ୍ନି ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତି ତାନପି ବଦ୍ଧୁଂ ସ ପ୍ରଧାନଯାଜକେଭ୍ୟଃ ଶକ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍, ଇମାଂ କଥାମ୍ ଅହମ୍ ଅନେକେଷାଂ ମୁଖେଭ୍ୟଃ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
15 ၁၅ သခင် ဘုရားကလည်း ၊ ထို သူကားတစ်ပါး အမျိုးသားတို့နှင့် ရှင်ဘုရင် တို့ထံသို့၎င်း၊ ဣသရေလ အမျိုးသား တို့ရှိရာ သို့၎င်း၊ ငါ ၏နာမ ကို ပို့ဆောင် စေခြင်းငှာငါ ရွေးကောက် သော တန်ဆာ ဖြစ် ၏။
କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍, ଯାହି ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ଭୂପତୀନାମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାନାଞ୍ଚ ନିକଟେ ମମ ନାମ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ସ ଜନୋ ମମ ମନୋନୀତପାତ୍ରମାସ୍ତେ|
16 ၁၆ အကြောင်းမူကား ၊ ထိုသူ သည်ငါ ၏နာမ ကြောင့် အဘယ်မျှလောက် ပင် ဆင်းရဲ ခံရမည်ကို ငါ သည် သူ့ အားပြ မည်။ ထိုကြောင့်သင်သွား လော့ဟု အာနနိ အား မိန့် တော်မူ၏။
ମମ ନାମନିମିତ୍ତଞ୍ଚ ତେନ କିଯାନ୍ ମହାନ୍ କ୍ଲେଶୋ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟ ଏତତ୍ ତଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟାମି|
17 ၁၇ အာနနိ သည်လည်း သွား ၍ အိမ် သို့ ရောက် လျှင်၊ ရှောလု အပေါ် ၌မိမိလက် ကိုတင် ၍၊ ညီ ရှောလု ၊ သင်လာ သောလမ်း ၌ သင့် အား ထင်ရှား တော်မူသော သခင်ယေရှု သည် သင်၏မျက်စိမြင် ပြန်စေခြင်းငှာ ၎င်း ၊ သင့်ကိုသန့်ရှင်း သော ဝိညာဉ် တော်နှင့် ပြည့် စေခြင်းငှာ၎င်း ငါ ကို စေခန့် တော်မူသည်ဟုပြောဆို ၏။
ତତୋ ଽନନିଯୋ ଗତ୍ୱା ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପ୍ରଣଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍, ହେ ଭ୍ରାତଃ ଶୌଲ ତ୍ୱଂ ଯଥା ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋଷି ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପରିପୂର୍ଣୋ ଭୱସି ଚ, ତଦର୍ଥଂ ତୱାଗମନକାଲେ ଯଃ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁସ୍ତୁଭ୍ୟଂ ଦର୍ଶନମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ମାଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
18 ၁၈ ထိုခဏ ၌ ရှောလု ၏ မျက်စိ မှ ငါး ကြေးကွာ ကျ သကဲ့သို့ ဖြစ်၍ ၊ မျက်စိမြင် ပြန်သဖြင့်ထ ၍ ဗတ္တိဇံ ကိုခံပြီးလျှင် ၊ အစာ အာဟာရကို သုံးဆောင် ၍ အားဖြည့် လေ၏။
ଇତ୍ୟୁକ୍ତମାତ୍ରେ ତସ୍ୟ ଚକ୍ଷୁର୍ଭ୍ୟାମ୍ ମୀନଶଲ୍କୱଦ୍ ୱସ୍ତୁନି ନିର୍ଗତେ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସ ପ୍ରସନ୍ନଚକ୍ଷୁ ର୍ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରୋତ୍ଥାଯ ମଜ୍ଜିତୋଽଭୱତ୍ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ପୀତ୍ୱା ସବଲୋଭୱଚ୍ଚ|
19 ၁၉ ထိုနောက်ရှောလုသည် ဒမာသက် မြို့၌ရှိသော တပည့် တော်တို့ နှင့်အတူ ကာလ အတန် အရာနေ ၍၊
ତତଃ ପରଂ ଶୌଲଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ କତିପଯଦିୱସାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରେ ସ୍ଥିତ୍ୱାଽୱିଲମ୍ବଂ
20 ၂၀ ယေရှု သည် ဘုရားသခင် ၏ သား တော်ဖြစ် ကြောင်း ကို တရားစရပ် တို့၌ မဆိုင်းမလင့် ဟော လေ၏။
ସର୍ୱ୍ୱଭଜନଭୱନାନି ଗତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଇମାଂ କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
21 ၂၁ ကြား သောသူအပေါင်း တို့သည် အံ့ဩ ၍ ၊ သူ ကား၊ ထို သခင် ကို ပဌနာ ပြုသောသူ တို့ကို ယေရုရှလင် မြို့၌ ဖျက်ဆီး သည် သာမက၊ ထိုသူ များကိုချည်နှောင် ၍ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့ထံသို့ ပို့ဆောင် ခြင်းငှာ ဤအရပ် သို့ လာ သောသူဖြစ်သည် မ ဟုတ် လောဟု ဆို ကြ၏။
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶ୍ରୋତାରଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତୋ ଯୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗର ଏତନ୍ନାମ୍ନା ପ୍ରାର୍ଥଯିତୃଲୋକାନ୍ ୱିନାଶିତୱାନ୍ ଏୱମ୍ ଏତାଦୃଶଲୋକାନ୍ ବଦ୍ଧ୍ୱା ପ୍ରଧାନଯାଜକନିକଟଂ ନଯତୀତ୍ୟାଶଯା ଏତତ୍ସ୍ଥାନମପ୍ୟାଗଚ୍ଛତ୍ ସଏୱ କିମଯଂ ନ ଭୱତି?
22 ၂၂ ရှောလု သည်လည်း အားတိုးပွား သဖြင့် ဒမာသက် မြို့၌ နေ သော ယုဒ လူတို့သည် ပြောသမျှသော စကားကိုချေ၍၊ ယေရှု သည် ခရစ်တော် ဖြစ် ကြောင်း ကို ထင်ရှား စွာပြ၏။
କିନ୍ତୁ ଶୌଲଃ କ୍ରମଶ ଉତ୍ସାହୱାନ୍ ଭୂତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତୋ ଜନ ଏତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍-ନିୱାସିଯିହୂଦୀଯଲୋକାନ୍ ନିରୁତ୍ତରାନ୍ ଅକରୋତ୍|
23 ၂၃ ကာလ ကြာမြင့် ပြီးမှ၊ ရှောလု ကိုသတ် အံ့သောငှာ၊ ယုဒ လူတို့ သည်အချင်းချင်းတိုင်ပင် ကြ၏။
ଇତ୍ଥଂ ବହୁତିଥେ କାଲେ ଗତେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଂ ହନ୍ତୁଂ ମନ୍ତ୍ରଯାମାସୁଃ
24 ၂၄ ထို အကြံအစည်ကို ရှောလု သည်သိ ၏။ သူ့ ကို သတ် အံ့သောငှာ မြို့တံခါး တို့ကို နေ့ ညဉ့် မပြတ်စောင့် ကြ သောကြောင့်၊
କିନ୍ତୁ ଶୌଲସ୍ତେଷାମେତସ୍ୟା ମନ୍ତ୍ରଣାଯା ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍| ତେ ତଂ ହନ୍ତୁଂ ତୁ ଦିୱାନିଶଂ ଗୁପ୍ତାଃ ସନ୍ତୋ ନଗରସ୍ୟ ଦ୍ୱାରେଽତିଷ୍ଠନ୍;
25 ၂၅ တပည့် တော်တို့သည် ညဉ့် အခါသူ့ ကိုယူ၍ တောင်း ၌ ထည့်ပြီးလျှင်မြို့ရိုး ပေါ်က လျှောချ ကြ၏။
ତସ୍ମାତ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ନୀତ୍ୱା ରାତ୍ରୌ ପିଟକେ ନିଧାଯ ପ୍ରାଚୀରେଣାୱାରୋହଯନ୍|
26 ၂၆ ယေရုရှလင် မြို့သို့ ရောက် သောအခါ ၊ တပည့် တော်တို့နှင့် ပေါင်းဘော် မည်ပြု သော်၊ သူ သည် တပည့် တော်ဖြစ် ကြောင်းကိုတပည့်တော် အပေါင်းတို့ သည် မ ယုံ သဖြင့် သူ့ ကိုကြောက်ရွံ့ ကြ၏။
ତତଃ ପରଂ ଶୌଲୋ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସ୍ଥାତୁମ୍ ଐହତ୍, କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ମାଦବିଭଯୁଃ ସ ଶିଷ୍ୟ ଇତି ଚ ନ ପ୍ରତ୍ୟଯନ୍|
27 ၂၇ ထိုအခါ ဗာနဗ သည် သူ့ ကိုခေါ် ၍ တမန်တော် များထံသို့ ပို့ဆောင် ပြီးလျှင်၊ အထက်ကရှောလုသည် လမ်း ခရီး၌ သခင် ဘုရားကို မြင် သည်ဟူ၍၎င်း၊ သူ့ အားမိန့် တော်မူသည်ဟူ၍၎င်း၊ ဒမာသက် မြို့၌ ယေရှု ၏နာမ တော်ကိုအမှီပြု လျက်၊ ရဲရင့် စွာဟောသည်ဟူ၍၎င်းပြော လေ၏။
ଏତସ୍ମାଦ୍ ବର୍ଣବ୍ବାସ୍ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ପ୍ରେରିତାନାଂ ସମୀପମାନୀଯ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ପ୍ରଭୁଃ କଥଂ ତସ୍ମୈ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ଯାଃ କଥାଶ୍ଚ କଥିତୱାନ୍ ସ ଚ ଯଥାକ୍ଷୋଭଃ ସନ୍ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରେ ଯୀଶୋ ର୍ନାମ ପ୍ରାଚାରଯତ୍ ଏତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତାନ୍ ତାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|
28 ၂၈ ထိုနောက်မှ ရှောလုသည် ယေရုရှလင် မြို့၌ တမန်တော် တို့နှင့် ပေါင်းဖော်၍၊ သခင် ယေရှု၏ နာမ တော်ကိုအမှီပြု ၍ရဲရင့် စွာ ဟောလျက် နေ၏။
ତତଃ ଶୌଲସ୍ତୈଃ ସହ ଯିରୂଶାଲମି କାଲଂ ଯାପଯନ୍ ନିର୍ଭଯଂ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
29 ၂၉ ဟေလေနစ် လူတို့နှင့် နှီးနှော ပြောဆို သဖြင့်၊ ထိုသူတို့သည် ရှောလု ကိုသတ် မည်ဟု အားထုတ် ကြ၏။
ତସ୍ମାଦ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱିୱାଦସ୍ୟୋପସ୍ଥିତତ୍ୱାତ୍ ତେ ତଂ ହନ୍ତୁମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ|
30 ၃၀ ထိုအကြောင်းကို ညီအစ်ကို တို့သည် ကြားသိ လျှင် ၊ ရှောလု ကို ကဲသရိ မြို့သို့ ပို့ ၍ တာရှု မြို့တိုင်အောင် စေလွှတ် ကြ၏။
କିନ୍ତୁ ଭ୍ରାତୃଗଣସ୍ତଜ୍ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତଂ କୈସରିଯାନଗରଂ ନୀତ୍ୱା ତାର୍ଷନଗରଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
31 ၃၁ ထိုအခါ ယုဒ ပြည်၊ ဂါလိလဲ ပြည်၊ ရှမာရိ ပြည် အရပ်ရပ် တို့တွင် အသင်းတော် တို့သည် ငြိမ်သက် ၍ တည်ဆောက် ခြင်းရှိကြ၏။ သခင် ဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ ခြင်း၌၎င်း ၊ သန့်ရှင်း သောဝိညာဉ် တော်၏ အဆုံးအမ ၌ ၎င်း၊ မွေ့လျော် သောအားဖြင့်ပွားများ ကြ၏။
ଇତ୍ଥଂ ସତି ଯିହୂଦିଯାଗାଲୀଲ୍ଶୋମିରୋଣଦେଶୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ମଣ୍ଡଲ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାମଂ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତତସ୍ତାସାଂ ନିଷ୍ଠାଭୱତ୍ ପ୍ରଭୋ ର୍ଭିଯା ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସାନ୍ତ୍ୱନଯା ଚ କାଲଂ କ୍ଷେପଯିତ୍ୱା ବହୁସଂଖ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
32 ၃၂ ပေတရု သည် အရပ်ရပ် တို့ကို လှည့်လည် သည် တွင် သန့်ရှင်း သူ တို့ရှိ ရာလုဒ္ဒ မြို့သို့ ရောက် လေ၏။
ତତଃ ପରଂ ପିତରଃ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଶେଷେ ଲୋଦ୍ନଗରନିୱାସିପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସମୀପେ ସ୍ଥିତୱାନ୍|
33 ၃၃ ထို အရပ်၌ အဲနေ အမည် ရှိသောတုံးလုံး နေ သော သူ တစ် ယောက်ကိုတွေ့ လျှင် ၊ အဲနေ ၊ ယေရှု ခရစ် သည် သင့် အားချမ်းသာ ပေးတော်မူ၏။
ତଦା ତତ୍ର ପକ୍ଷାଘାତୱ୍ୟାଧିନାଷ୍ଟୌ ୱତ୍ସରାନ୍ ଶଯ୍ୟାଗତମ୍ ଐନେଯନାମାନଂ ମନୁଷ୍ୟଂ ସାକ୍ଷତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମୱଦତ୍,
34 ၃၄ ထ ၍ အိပ်ရာကိုပြင် လော့ဟု ပေတရု ဆို သော်၊ ထိုသူသည် ချက်ခြင်း ထ ၏။
ହେ ଐନେଯ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥମ୍ ଅକାର୍ଷୀତ୍, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ସ୍ୱଶଯ୍ୟାଂ ନିକ୍ଷିପ, ଇତ୍ୟୁକ୍ତମାତ୍ରେ ସ ଉଦତିଷ୍ଠତ୍|
35 ၃၅ လုဒ္ဒ မြို့နှင့် ရှာရုန် မြို့၌ နေ သောသူ အပေါင်း တို့သည် ထိုသူ ကို မြင် ၍ သခင် ဘုရားထံတော်သို့ ပြောင်းလဲ ကြ၏။
ଏତାଦୃଶଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଲୋଦ୍ଶାରୋଣନିୱାସିନୋ ଲୋକାଃ ପ୍ରଭୁଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତନ୍ତ|
36 ၃၆ ယုပွေ မြို့၌ ဒေါ်ကာ ဟုဆိုလို သော တဗိသ အမည် ရှိသော တပည့် တော်မ တစ် ယောက်ရှိ ၏။ ထို မိန်းမသည် ကောင်း သောအကျင့် ၊ စွန့်ကြဲ ခြင်းအကျင့်နှင့် ပြည့်စုံ လျက်၊
ଅପରଞ୍ଚ ଭିକ୍ଷାଦାନାଦିଷୁ ନାନକ୍ରିଯାସୁ ନିତ୍ୟଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତା ଯା ଯାଫୋନଗରନିୱାସିନୀ ଟାବିଥାନାମା ଶିଷ୍ୟା ଯାଂ ଦର୍କ୍କାଂ ଅର୍ଥାଦ୍ ହରିଣୀମଯୁକ୍ତ୍ୱା ଆହ୍ୱଯନ୍ ସା ନାରୀ
37 ၃၇ ထို အခါ ၌ နာ ၍သေ လေ၏။ အလောင်းကို ရေချိုးပြီးလျှင်အထက် ခန်း၌ တင် ထားကြ၏။
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ରୁଗ୍ନା ସତୀ ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟଜତ୍, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତାଂ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟୋପରିସ୍ଥପ୍ରକୋଷ୍ଠେ ଶାଯଯିତ୍ୱାସ୍ଥାପଯନ୍|
38 ၃၈ လုဒ္ဒ မြို့သည် ယုပွေ မြို့နှင့် နီး သည်ဖြစ် ၍ ထိုမြို့ ၌ ပေတရု ရှိ ကြောင်း ကို တပည့် တော်တို့သည်ကြား လျှင်၊ ပေတရုသည် အလျင်အမြန် ကြွလာ ပါမည် အကြောင်း လူ နှစ် ယောက်ကို စေလွှတ် ၍ တောင်းပန် ကြ၏။
ଲୋଦ୍ନଗରଂ ଯାଫୋନଗରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥଂ ତସ୍ମାତ୍ତତ୍ର ପିତର ଆସ୍ତେ, ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତୂର୍ଣଂ ତସ୍ୟାଗମନାର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯମୁକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣୋ ଦ୍ୱୌ ମନୁଜୌ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
39 ၃၉ ပေတရု သည် ထ ၍ ထိုသူ တို့နှင့်အတူလိုက် လေ ၏။ ရောက် လျှင် အထက် ခန်းသို့ ခေါ်ပင့် ၍ မုတ်ဆိုးမ များ တို့သည် ငိုကြွေး လျက် ၊ သူ တို့နှင့်အတူ ဒေါ်ကာ ရှိ စဉ်အခါလုပ် ခဲ့သော အင်္ကျီ နှင့် အဝတ် များကို ပြ လျက် ရှိကြ၏။
ତସ୍ମାତ୍ ପିତର ଉତ୍ଥାଯ ତାଭ୍ୟାଂ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ୍, ତତ୍ର ତସ୍ମିନ୍ ଉପସ୍ଥିତ ଉପରିସ୍ଥପ୍ରକୋଷ୍ଠଂ ସମାନୀତେ ଚ ୱିଧୱାଃ ସ୍ୱାଭିଃ ସହ ସ୍ଥିତିକାଲେ ଦର୍କ୍କଯା କୃତାନି ଯାନ୍ୟୁତ୍ତରୀଯାଣି ପରିଧେଯାନି ଚ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତଂ ଦର୍ଶଯିତ୍ୱା ରୁଦତ୍ୟଶ୍ଚତସୃଷୁ ଦିକ୍ଷ୍ୱତିଷ୍ଠନ୍|
40 ၄၀ ပေတရု သည် ထိုသူအပေါင်း တို့ကို ပြင် သို့ထွက် စေသည်နောက် ၊ ကိုယ်တိုင်ဒူး ထောက် ၍ ဆုတောင်း ပဌနာပြုပြီးလျှင် ၊ ထိုအလောင်း သို့ မျက်နှာလှည့် ၍၊ တဗိသ ၊ ထ လော့ဟုဆို လေ၏။ ထိုမိန်းမ သည် မျက်စိ ကိုဖွင့် ၍ ပေတရု ကိုမြင် လျှင် ထ၍ထိုင် ၏။
କିନ୍ତୁ ପିତରସ୍ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ବହିଃ କୃତ୍ୱା ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥିତୱାନ୍; ପଶ୍ଚାତ୍ ଶୱଂ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍, ହେ ଟାବୀଥେ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ, ଇତି ୱାକ୍ୟ ଉକ୍ତେ ସା ସ୍ତ୍ରୀ ଚକ୍ଷୁଷୀ ପ୍ରୋନ୍ମୀଲ୍ୟ ପିତରମ୍ ଅୱଲୋକ୍ୟୋତ୍ଥାଯୋପାୱିଶତ୍|
41 ၄၁ ပေတရုသည် မိမိလက် ကို သူ့ အားပေး ၍ ချီကြွ ပြီးမှ ၊ သန့်ရှင်း သူ တို့နှင့် မုတ်ဆိုးမ တို့ကိုခေါ် ၍ အသက် ရှင်လျက်ရှိသော ထိုမိန်းမ ကိုပြ လေ၏။
ତତଃ ପିତରସ୍ତସ୍ୟାଃ କରୌ ଧୃତ୍ୱା ଉତ୍ତୋଲ୍ୟ ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ୱିଧୱାଶ୍ଚାହୂଯ ତେଷାଂ ନିକଟେ ସଜୀୱାଂ ତାଂ ସମାର୍ପଯତ୍|
42 ၄၂ ထိုအကြောင်းကို ယုပွေ မြို့၌ အနှံ့အပြားသိ ကြ ၍၊ လူများ တို့သည် သခင် ဘုရားကိုယုံကြည် ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ଏଷା କଥା ସମସ୍ତଯାଫୋନଗରଂ ୱ୍ୟାପ୍ତା ତସ୍ମାଦ୍ ଅନେକେ ଲୋକାଃ ପ୍ରଭୌ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
43 ၄၃ ပေတရုသည် ယုပွေ မြို့၌ ရှိမုန် အမည်ရှိသော သားရေ လုပ်သမားနှင့်အတူ ကြာမြင့် စွာနေ ၏။
ଅପରଞ୍ଚ ପିତରସ୍ତଦ୍ୟାଫୋନଗରୀଯସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ ଶିମୋନ୍ନାମ୍ନଶ୍ଚର୍ମ୍ମକାରସ୍ୟ ଗୃହେ ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତ୍|

< တမန်တော်ဝတ္ထု 9 >