တမန်တော်ဝတ္ထု 24
1 ၁ ထိုနောက် ငါး ရက် လွန် သောအခါ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း အာနနိ သည် တေရတုလု အမည်ရှိသောရှေ့နေ မှစ၍ ၊ လူ အကြီးအကဲတို့နှင့်တကွ ကဲသရိမြို့သို့ သွားကြသဖြင့်၊ ပေါလု ၏အကြောင်းကို မြို့ဝန်မင်း ထံ၌လျှောက် ထားကြ၏။
ହାଁଚ୍ ଦିନ୍ ହଃଚେ ହନନିଅ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ପାରାଚିନ୍ ମଃନ୍ ଆର୍ ତର୍ତୁଲ୍ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ଅକିଲ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କାଇସରିଆ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ସେମଃନ୍ ପାଉଲାର୍ ବିରଦେ ରଃଜାର୍ ତଃୟ୍ ଦଃସ୍ ଆଣ୍ଲାୟ୍ ।
2 ၂ ပေါလု ကိုခေါ် ပြီးမှ ၊ တေရတုလု သည် အပြစ်တင် သော စကားကိုလျှောက်ဆို သည်မှာ၊ မြတ် တော်မူသောဖေလဇ် မင်းအကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကို ခိုလှုံ၍ အလွန် ငြိမ်သက် စွာ နေ ရသဖြင့်၊ ကိုယ်တော် ကြည့်ရှု ပြုစု တော်မူခြင်း ကျေးဇူးတော်ကို ဤ လူမျိုး သည် ခံရ ပါ သည်ဖြစ်၍ ၊
ପାଉଲ୍କେ କୁଦ୍ଲାକ୍ ତର୍ତୁଲ୍ ତାକେ ଦସ୍ଦଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ଏ ପେଲିକ୍ସ୍ ତର୍ ସାସନ୍ ତଃୟ୍ ହୁଣି ଅଃମିମଃନ୍ ଜେ ସୁସ୍ତାୟ୍ ଆଚୁ ଆରେକ୍ ତର୍ ରାଜ୍ କଃର୍ତା ବଃଳ୍ ଇ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ଅଃମାର୍ ଦଃଳେ ନିକ ଉହ୍କାର୍ ମଃନ୍ ଅଃଉଁଲି ।
ଇରି ଅଃମି ସଃବୁ ବଃଳ୍ ଆର୍ ସଃବୁ ଟାଣେ ହୁରାହୁରି ମାଇନ୍ କଃରି ମାନୁଲୁ ।
4 ၄ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော် ကိုကြာမြင့် စွာ နှောင့်ရှက် ခြင်း အပြစ်နှင့်လွတ် ခြင်းငှာ ၊ အကျဉ်း အားဖြင့်လျှောက်သောစကားကို ဖြည်းညှင်း သောစိတ်တော်နှင့် နားထောင် တော်မူမည်အကြောင်း အသနား တော်ခံပါ၏။
ମଃତର୍ ମୁୟ୍ଁ ଜଃନ୍କଃରି ତକ୍ ଅଃଦିକ୍ ବେଳ୍ ହଃତେକ୍ କଃଉଁକେ ମଃନ୍ ନଃକେରି, ଇତାର୍ ଗିନେ ଅଃଳକ୍ କଃତା କଃଉଁଲେ, ଦଃର୍ମ୍କଃରି ସୁଣୁକ୍ ଗଃଉଆରି କଃରୁଲେ ।
5 ၅ နာဇရက် ဘာသာဝင် သူတို့တွင် အကြီး လုပ်၍ အရပ်ရပ် တို့၌ ယုဒ လူအပေါင်း တို့ကို ထ စေခြင်းငှာနှိုးဆော် သော ဤ လူ ဆိုး ကို အကျွန်ုပ်တို့သည် တွေ့ ကြပါပြီ။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଇ ଲକ୍କେ ବଃଡେ କୁର୍ଲିଆ ବଃଲି ଜାଣୁଲୁ, ଜଃଗତାର୍ ସଃବୁ ଟାଣେ ସଃବୁ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କୁର୍ଲିଆର୍ ବଂସାର୍ ଲକ୍ ଆର୍ ନାଜରିତ୍ ଦଃଳାର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ ମୁଳିକା ବଃଲି ଜାଣି ଆଚୁ ।
6 ၆ သူ သည် ဗိမာန် တော်ကို ရှုတ်ချ ခြင်းငှာပြု ပါပြီ။ အကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ ကိုဘမ်းဆီး ၍ ၊ အကျွန်ုပ်တို့ တရား အတိုင်းစီရင်ခြင်းငှာအလိုရှိကြသည်တွင်၊
ଆରେକ୍ ହେଁ ଏ ମନ୍ଦିର୍ ବିଟାଳ୍ କଃରୁକେ ମୁଳ୍ୟାଉତି ରିଲା, ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଆକ୍ ଦଃର୍ଲୁ ।
ମଃତର୍ ସଃଇନାର୍ ମୁଳିକା ଲୁସିଆ ଆସି ବଃଳ୍ମାଡ୍ କଃରି ଅଃମାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଚାଡାୟ୍ ନିଲା ।
8 ၈ အမှုလုပ်သောသူတို့ကို ကိုယ်တော်ထံသို့သွားစေမည်အကြောင်း စီရင်ပါ၏။ ဤသူ ကို ကိုယ်တော် တိုင် စစ် တော်မူလျှင်၊ အကျွန်ုပ် တို့အပြစ်တင် သောအကြောင်း အရာများ ကို သေချာစွာ သိ နိုင် တော်မူမည်ဟု လျှောက်ထား၏။
ଆର୍ ଇତାର୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁ ମଃନ୍କେ ତର୍ ମୁଏଁ ଟିଆ ଅଃଉଁକେ କୟ୍ଲା, ଇ ସଃବୁ ବିସୟେ ଅଃମିମଃନ୍ ଇତାର୍ ବିରଦେ ଦଃସ୍ ଦଃରୁଲୁ, ତୁୟ୍ ନିଜେ ଆକ୍ ହଃଚାର୍ଲେକ୍ ସେ ସଃବୁ ଜାଣୁ ହାର୍ସି ।”
ଜିଉଦିମଃନ୍ ହେଁ ଇ ଦସ୍ ଦେତାର୍ ସଃତ୍ ବଃଲି କଃଉଁଲାୟ୍ ।
10 ၁၀ မြို့ဝန်မင်း သည် အမှတ်ပေး ၍၊ ပေါလု သည် လျှောက် ရသော အခွင့်ကိုရလျှင်၊ ကိုယ်တော် သည် ဤ လူမျိုး ကို တာရှည် စွာအုပ်စိုး တော်မူသည်ကို အကျွန်ုပ်သိ ၍၊ သာယာ သောစိတ်နှင့်ကိုယ် အပြစ် ဖြေရာစကား ကို လျှောက်ဝံ့ပါ၏။
ସେତାକ୍ ଗନର୍ କଃତା କଃଉଁକେ ପାଉଲ୍କେ ଆତ୍ସଃଗ୍ୟା କଃଲାକ୍, ସେ କୟ୍ଲା, ତୁୟ୍ ବୁତେକ୍ ବଃର୍ସ୍ ଅୟ୍ଲି ଇ ଜାତିର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିଚାର୍ କଃରୁଲିସ୍ ବଃଲି ମୁୟ୍ଁ ଜାଣି ଆଚି, ସେତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ସାସ୍ ଦଃରି ମର୍ କଃତା କଃଉଁଲେ ।
11 ၁၁ အကျွန်ုပ် သည် ကိုးကွယ် ခြင်းငှာ ယေရုရှလင် မြို့ သို့ တက်သွား ၍၊ ယခု တစ်ဆယ့်နှစ် ရက် သာရှိ သည်ကို ကိုယ်တော် သိ နိုင် တော်မူ၏။
ବାରଦିନ୍ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ନାୟ୍ ମୁୟ୍ଁ ସେବା କଃରୁକେ ଜିରୁସାଲମ୍ ମନ୍ଦିରେ ଜାୟ୍ରିଲେ, ଇରି ତୁୟ୍ ହଃଚାରି ଜାଣୁ ହାର୍ସି ।
12 ၁၂ ဗိမာန် တော်၌ တစ်စုံတစ်ယောက် သောသူနှင့် အကျွန်ုပ် ဆွေးနွေး ငြင်းခုံသည်ကို သူတို့မ တွေ့ ကြပါ။ တရားစရပ် တို့၌ ၎င်း၊ မြို့ ထဲ၌၎င်း၊ လူ များကို မ ငြိမ်မသက်စေခြင်းငှာအကျွန်ုပ်နှိုးဆော် သည်ကို သူတို့မတွေ့ကြပါ။
ଆର୍ ଇମଃନ୍ ମନ୍ଦିରେ କି ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ କି ଗଃଳେ ମକେ କାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଣ୍ଡ୍ଗଳ୍ କଃର୍ତାର୍ କି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଉସ୍କାଉତାର୍ ନଃଦେକ୍ତି ।
ଆରେକ୍ ଅଃବେ ଇମଃନ୍ ମର୍ ବିରଦେ ଜୁୟ୍ସଃବୁ ଦଃସ୍ ଦଃରି ଆଚ୍ତି ଇ ସଃବୁ ବିସୟେ ତର୍ ତଃୟ୍ କାୟ୍ ସାକି ଦେଉଁ ନଃହାର୍ତି ।
14 ၁၄ သို့သော်လည်းဒိဌိအယူ ဟူ၍သူတို့ခေါ် တတ် သော ဘာသာ အတိုင်း အကျွန်ုပ်သည် မိ စဉ်ဘဆက်ကိုးကွယ် သော ဘုရားသခင် ကို ကိုးကွယ်သည်ဟု ရှေ့တော်၌ အကျွန်ုပ်ဝန်ခံ ပါ၏။ ပညတ္တိ ကျမ်း၊ အနာဂတ္တိ ကျမ်းတို့၌ စီရင်ရေး ထားသမျှ တို့ကို အကျွန်ုပ်ယုံ ပါ၏။
ମଃତର୍ ଇମଃନ୍ ଜାକେ ଗଟେକ୍ ମିଚ୍ ଦସି ବଃଲି କଃଉଁଲାୟ୍ ମୁୟ୍ଁ ସେ ଦଃର୍ମ୍ ହଃର୍କାରେ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନାର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୁଜା କଃରୁଲେ, ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ବିଦି ହଃର୍କାରେ ଆର୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ବାବ୍ବାଦି ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ସେରି ସଃବୁ ମୁୟ୍ଁ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁଲେ ।
15 ၁၅ ဖြောင့်မတ် သောသူ၊ မ ဖြောင့်မတ်သော သူရှိသမျှတို့သည် သေခြင်းမှ ထမြောက် ကြလိမ့်မည်ဟူ၍၊ သူ တို့မြော်လင့် သည်နည်းတူ ၊ အကျွန်ုပ်လည်း ဘုရားသခင် ကို အမှီပြု ၍ မြော်လင့် ပါ၏။
ଆରେକ୍ ଦଃର୍ମି ଆର୍ ହାହିମଃନ୍ ଉଟ୍ତି ବଃଲି ଜାୟ୍ରି ଇମଃନ୍ ନିଜେ ଜାଣୁଲାୟ୍, ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ସେନ୍କାର୍ ବଃର୍ସା କଃରି ଆଚି ବଃଲି ତର୍ ତଃୟ୍ ମାନୁଲେ ।
16 ၁၆ ထိုကြောင့် ၊ ဘုရားသခင် ကိုပြစ်မှားပြီ၊ လူ တို့ကို ပြစ်မှားပြီဟု ကိုယ်စိတ်နှလုံးသည်ကိုယ်၌ အပြစ်တင် ခွင့်နှင့် အစဉ်ကင်းလွတ်မည်အကြောင်း အကျွန်ုပ် သည် ကြိုးစား အားထုတ်ပါ၏။
ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ସଃବୁ ବଃଳ୍ ଇସ୍ୱର୍ ଆର୍ ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ ନିର୍ଦସି ମଃନେ ରେଉଁକ୍ ଜଃତୁନ୍ କଃରୁଲେ ।
17 ၁၇ နှစ် ပေါင်းများစွာ လွန်သောအခါ၊ အမျိုးသား ချင်းတို့အား စွန့်ကြဲ ပေးကမ်းခြင်းအမှု၊ ဘုရားသခင်အား ပူဇော် သက္ကာပြုခြင်းအမှုနှင့် အကျွန်ုပ်ရောက်လာ သည် တွင် ၊
“ବୁତେକ୍ ବଃର୍ସ୍ କାଳ୍ ମୁୟ୍ଁ ଜିରୁସାଲମ୍ ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ରିଲା ହଃଚେ ମର୍ ନିଜାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ଦାନ୍ ଦେଉଁକ୍ ଆର୍ ହୁଜା କଃରୁକେ ଜିରୁସାଲମେ ଜାୟ୍ରିଲେ ।
18 ၁၈ ဗိမာန် တော်၌ လူ အစုအဝေးမ ရှိ၊ ရုန်းရင်းခတ် မျှမ ပြုဘဲ၊ စင်ကြယ် ခြင်းကိုပြုလျက်ရှိသည်ကို၊ အာရှိ ပြည်က လာသောယုဒ လူ အချို့ တို့သည် တွေ့ ကြပါ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ଇମଃନ୍ ମକ୍ ମନ୍ଦିରେ ସୁଚି ଅୟ୍ରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲାୟ୍ । ମୁୟ୍ଁ କୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ କି କୁୟ୍ କୁର୍ଲିଆ ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ମିସି ନଃରିଲେ ।
ମଃତର୍ ଆସିଆର୍ କଃତେକ୍ ଜିଉଦିମଃନ୍ ରିଲାୟ୍ । ଜଦି ସେମଃନାର୍ ମର୍ ବିରଦେ କାୟ୍ କଃତା ରିଲେକ୍ ତଃବେ ତର୍ ଚଃମେ ସେମଃନ୍ ଆସି କାୟ୍ ଦଃସ୍ ରିଲେକ୍ ଜାଣାଉତାର୍ ରିଲି ।
20 ၂၀ သို့မဟုတ် အကျွန်ုပ် သည် လွှတ် အရာရှိတို့ ရှေ့ မှာ ရှိ သောအခါ၊ သေ သောသူတို့သည် ထမြောက် ခြင်း အကြောင်း နှင့်၊
ଆରେକ୍ ମୁୟ୍ଁ ଜଦି ଅଃନ୍ୟାୟ୍ କଃରିଆଚି ବେରାଣେ ଟିଆ ଅୟ୍ ଆଚି ସେରି ଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନ୍ କଃଉଅତ୍ ।
21 ၂၁ အကျွန်ုပ် သည် သင် တို့ရှေ့ ၌ ယနေ့ စစ်ကြော စီရင်ခြင်းကို ခံရ၏ဟုကြွေးကြော် သော စကား သံ တစ် ခွန်း ကိုထားလျှင်၊ အကျွန်ုပ်၌ အဘယ် အပြစ် ကို တွေ့ ကြသည် ကို ယခုရှိသောဤ သူတို့သည် ပြော ကြပါစေဟု ပေါလု လျှောက်၏။
ସେ ଗଟେକ୍ କଃତା ଚାଡି ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାୟ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ଲା ବଃଳ୍ ମୁୟ୍ଁ ଅଃଟୁଆ ବାବେ କୟ୍ରିଲେ, ମଲାଲକ୍ମଃନ୍ ଉଟ୍ତି ବଃଲି ମୁୟ୍ଁ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁଲାକ୍ ଆଜି ତୁମିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ବିଚାର୍ କଃରାୟ୍ ଅଃଉଁଲେ ।”
22 ၂၂ ဖေလဇ် မင်းကလည်း၊ စစ်သူကြီး လုသိ ရောက်လာ သောအခါ ၊ သင် တို့အမှုကို ငါစစ် ဦးမည်ဟု ထိုဘာသာ ကိုသာ၍ နားလည် သောသူဖြစ်လျက်၊ မစီရင် ဘဲ သူ တို့ကို လွှတ် လိုက်၏။
ମଃତର୍ ପେଲିକ୍ସ୍ ସେ ବାଟ୍ ବିସୟେ କଃତେକ୍ ଜାଣି ରିଲାକ୍ ବିଚାର୍ ବଃନ୍ଦ୍ କଃରି କଃଉଁକେ “ଗଟେକ୍ ଆଜାର୍ ସଃଇନାର୍ ମୁଳ୍ ସଃଇନ୍ ଲୁସିଆ ଆୟ୍ଲେକ୍ ମୁୟ୍ଁ ତର୍ କଃତା ଚିଡାଇନ୍ଦ୍ ବଃଲି କୟ୍ଲା ।”
23 ၂၃ ပေါလု ကို အကျဉ်း မထားဘဲစောင့် ၍နေစေ။ သူ ၏အဆွေအမျိုးတို့သည် သူ့ ထံသို့လာ၍ လုပ်ကျွေး ကြစေဟု တပ်မှူး ကိုမှာထား ၏။
ଆରେକ୍ ସେ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରିକ୍ ତାର୍ କାୟ୍ ନିଜାର୍ ଲକ୍ ତାର୍ ଜଃତୁନ୍ କଃରୁକେ ନାୟ୍ ନଃବେଲୁକ୍ ଆର୍ ତାକେ କଃୟ୍ଦି ହର୍ ବଚାଉଁକ୍ ଆର୍ ନିକ କଃରି ଦଃକୁକ୍ କୟ୍ଲା ।
24 ၂၄ ထိုနောက် များမကြာ၊ ဖေလဇ် မင်းသည် ယုဒ အမျိုးဖြစ် သော မိမိ ခင်ပွန်း ဒြုသိလေ နှင့်တကွ လာ ပြီးလျှင်၊ ပေါလု ကိုခေါ် ၍ ခရစ်တော် ကို ယုံကြည် ခြင်းနှင့်ယှဉ် သောစကားကို နားထောင် လေ၏။
କଃତିଦିନ୍ ହଃଚେ ପେଲିକ୍ସ୍ ଦ୍ରୁସିଲା ନାଉଁଆର୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଜିଉଦି ମାୟ୍ଜି ସଃଙ୍ଗ୍ ଆସି ପାଉଲ୍କେ କୁଦାୟ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ଜିସୁର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃତା ତାର୍ ତଃୟ୍ ହୁଣି ସୁଣ୍ଲାୟ୍ ।
25 ၂၅ ပေါလု သည် ဖြောင့်မတ် ခြင်းတရားနှင့် ကာမဂုဏ် ချုပ်တည်းခြင်းတရားကို၎င်း ၊ နောက်ဖြစ် လတံ့သော စစ်ကြော စီရင်ခြင်းကို၎င်း ဟောပြော လျှင်၊ ဖေလဇ် မင်းသည် ကြောက်လန့် ခြင်းသို့ရောက်၍၊ ယခု သွား ဦးလော့။ နောက်မှအဆင်သင့်သောအခါငါခေါ် ဦးမည်ဟု ဆို ၏။
ମଃତର୍ ସେ ଦଃର୍ମି ଆର୍ ନିଜ୍କେ ମାପ୍ରୁ ତଃୟ୍ ସଃହ୍ରି ଅୟ୍ କଃରାବ୍ କାମ୍ ଚାଡ୍ତାର୍, ବିସ୍ୱାସେ ତିର୍ ଅୟ୍ରେତାର୍ ଆର୍ ଆସୁଲା ମାପ୍ରୁର୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତାର୍ କଃଉତା ବଃଳ୍ ପେଲିକ୍ସ୍ ଡିରି ଜାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଅଃବେ ତୁୟ୍ ଜାଆ, ସୁବିଦା ଅୟ୍ଲେକ୍ ଆରେକ୍ ତକ୍ କୁଦାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।”
26 ၂၆ ပေါလု သည် မိမိ လွတ်ရအောင် ငွေ ပေး မည်ဟု ထို မင်းသည်ထင်မှတ် လျက် ၊ မကြာမကြာ ပေါလု ကို ခေါ် ၍ သူ နှင့်စကား ပြောလေ၏။
ଆରେକ୍ ହେଁ ପାଉଲ୍ ତାକେ ଟଃକା ଦଃୟ୍ଦ୍ ବଃଲି ପେଲିକ୍ସ୍ ଆସା କଃରି ତର୍କେ ତର୍ ତାକେ କୁଦି ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଅଃଉତି ରିଲା ।
27 ၂၇ နှစ် နှစ်စေ့ သောအခါ ပေါကိ ဖေတ္တု သည် ဖေလဇ် မင်း၏အရာ ကို ရ သဖြင့်၊ ဖေလဇ် မင်းသည် ယုဒ လူတို့အား ကျေးဇူး ပြု လို သောစိတ်နှင့် ပေါလု ကို အကျဉ်း ထားရစ် စေ၏။
ମଃତର୍ ଦୁୟ୍ ବଃର୍ସ୍ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ଲା ହଃଚେ ପର୍କିୟ ପେସ୍ଟ ପେଲିକ୍ସ୍ ହଃଦେ ବଃସ୍ଲା, ଆର୍ ପେଲିକ୍ସ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ମଃନ୍କେ ଜଃଉଁକେ ମଃନ୍କଃରି ପାଉଲ୍କେ କଃୟ୍ଦି କଃରି ଚାଡି ଗଃଲା ।
