< တမန်တော်ဝတ္ထု 14 >

1 ဣကောနိ မြို့သို့ ရောက် လျှင် ထိုသူ နှစ်ယောက် တို့သည် ယုဒ တရားစရပ် သို့ ဝင် ၍ ဟောပြော သဖြင့် ၊ ယုဒ လူ၊ ဟေလသ လူများ အပေါင်း တို့သည် ယုံကြည် ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ଇକନିଆୟ୍‌ ହେଁ ସେନ୍‌କାର୍‌ ଗଃଟ୍‌ଲି, ପାଉଲ୍‌ ଆର୍‌ ବର୍ନବା ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ପାର୍ତ୍‌ନା ଗଃରେ ଜାୟ୍‌କଃରି ଇ କଃତା କୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଜେ, ଜିଉଦି ଆର୍‌ ଅଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃଲାୟ୍‌ ।
2 မယုံကြည် သော ယုဒ လူတို့သည် တစ်ပါး အမျိုးသားတို့ကို နှိုးဆော် ၍ ၊ ညီအစ်ကို တို့အား မနာလို သော စိတ် ရှိစေခြင်းငှာချောစားကြ၏။
ମଃତର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଜିଉଦିମଃନ୍ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ନଃକେଲାୟ୍‌ ସେମଃନ୍ ବିନ୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ସିର୍ଜାୟ୍‌ ବିସ୍ୱାସି ବାୟ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିରଦେ ବିରଦ୍‌ ବାବ୍‌ ଜାତ୍‌କଃଲାୟ୍‌ ।
3 ထိုကြောင့် ကြာမြင့် စွာနေ ၍ သခင် ဘုရား၏ တရားတော်ကို မဆုတ်မဆိုင်း ဟောပြောလေ၏။ သခင် ဘုရားသည်လည်း ကျေးဇူး တရား တော်ဘက်၌ သက်သေခံ တော်မူလျက်၊ တမန်တော် တို့သည် နိမိတ် လက္ခဏာ၊ အံ့ဘွယ် သော အမှုတို့ကိုပြု နိုင်မည်အကြောင်း အခွင့် ပေးတော်မူ၏။
ପାଉଲ୍‌ ଆର୍‌ ବର୍ନବା ସେତି ବୁତେକ୍‌ ବିନ୍ ହଃତେକ୍‌ ରଃୟ୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ ଉହ୍ରେ ବଃର୍ସା କଃରି, ସାସ୍‌ ଦଃରି ପର୍ଚାର୍‌ କଃଲାୟ୍‌, ଆର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ଆତେ ହୁଣି ଚିନ୍ ଆର୍‌ କାବା ଅଃଉତା କାମ୍‌ କଃରି ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଦଃୟାର୍‌ କଃତାକ୍‌ ସାକି ଦିଲାୟ୍‌ ।
4 ထိုမြို့သူ မြို့သားအပေါင်း တို့သည် ကွဲပြား ခြင်းရှိ ၍၊ အချို့ တို့သည် ယုဒ လူတို့ဘက် ၌၎င်း၊ အချို့ တို့သည် တမန်တော် တို့ဘက် ၌၎င်း နေ ကြ၏။
ମଃତର୍‌ ଗଃଳାର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଦୁୟ୍‌ ବାଗ୍ ଅୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଗଟ୍‌ ଦଃଳେ ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ହାକ୍‌, ଆରେକ୍‌ ଗଟ୍‌ ଦଃଳ୍‌ ପେରିତ୍‌ ମଃନାର୍‌ ହାକ୍‌ ଅୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
5 မင်း အရာရှိတို့နှင့် ယုဒ အမျိုးသား၊ တစ်ပါး အမျိုးသားတို့သည် တမန်တော် တို့ကို ညှဉ်းဆဲ ၍ ကျောက်ခဲ နှင့် ပစ်မည်ဟုတဟုန်တည်း ပြေးလာ ကြသည်အကြောင်းကို၊
ତାର୍‌ହଃଚେ ଅଜିଉଦି ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଆର୍‌ ଜିଉଦିମଃନ୍, ସେମଃନାର୍‌ ମୁଳିକାମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ସେମଃନ୍‌କେ କଃସ୍ଟ୍‌ ଦେଉଁକ୍‌ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଟେଳା ସଃତ୍ରୁକ୍‌ ତିର୍‌ କଃଲାୟ୍‌ ।
6 တမန်တော်တို့သည်သိ လျှင်၊ လုကောနိ ပြည်၌ လုတ္တရ မြို့၊ ဒေရဗေ မြို့မှစ၍ ကျေးလက် များသို့ ထွက်ပြေး ၍၊
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ସେମଃନ୍ ସେରି ଜାଣୁ ହାରି ଲୁକାନିଆର୍‌ ଲୁସ୍ତ୍ରା ଆର୍‌ ଦର୍ବି ଗଃଳେ ଆର୍‌ ଚାରି ହଃକାର୍‌ ହଲିକ୍‌ ହଃଳାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
7 ထို အရပ်တို့၌ ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြော ကြ၏။
ଆର୍‌ ସେତି ସେମଃନ୍ ନିକ କବୁର୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ କଃଲାୟ୍‌ ।
8 အမိ ဝမ်း တွင်းကပင် ခြေမစွမ်း သဖြင့်၊ တစ်ခါမျှ မသွား ဘူးသော လူတစ်ယောက်သည် လုတ္တရ မြို့၌ ထိုင် လျက်၊
ଲୁସ୍ତ୍ରାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଚଟା ଲକ୍‌ ରିଲା ତାର୍‌ ହାଦ୍‌ ଦୁର୍ବୁଳ୍‌ ରିଲି ସେ ଜଃଲମେ ହୁଣି ଚଟା ଆର୍‌ ସେ କଃବେ ଇଣ୍ଡି ନଃରିଲା ।
9 ပေါလု ဟောပြော သည်ကို ကြား လေ၏။ ပေါလု သည်လည်း ထိုသူ ကိုစေ့စေ့ ကြည့်ရှု၍ ရောဂါကင်း မည်အကြောင်း သူ၌ယုံကြည် ခြင်းရှိ သည်ကိုသိမြင် လျှင်၊
ସେ ଲକ୍‌ ପାଉଲାର୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ ସୁଣ୍‌ତି ରିଲା, ପାଉଲ୍‌ ତାକେ ଦଃକି ଆର୍‌ ଉଜ୍‌ ଅଃଉଁକେ ତାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ରିଲାର୍‌ ଦଃକି,
10 ၁၀ ထ ၍မတ်တတ် ရပ်လော့ဟု ကြီး သောအသံ နှင့် ဆို သဖြင့်၊ ထိုသူ သည်ရုတ်တရက်ထ ၍ လှမ်းသွား လေ၏။
ପାଉଲ୍‌ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍‌ଲା “ତର୍‌ ହାଦେ କୁତ୍‌ମାଡି ସିଦା ଟିଆ ଅଃଉ!” ସେତାକ୍‌ ସେ କୁତ୍‌ ମାଡି ଇଣ୍ଡୁକ୍‌ ଦଃର୍ଲା ।
11 ၁၁ ပေါလု ပြု သောအမှု ကိုမြင် သော လူ အစုအဝေး တို့က၊ နတ်ဘုရား တို့သည် လူ အယောင် ကိုဆောင်၍ ငါ တို့ရှိရာသို့ ဆင်းသက် ပါသည် တကားဟု လုကောနိ ဘာသာစကားအားဖြင့်အသံ ကိုလွှင့် ၍ ဆို ကြ၏။
ପାଉଲ୍‌ ଜାୟ୍‌ରି କଃରିଆଚେ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ସେରି ଦଃକି ଲୁକାନିଆ ବାସାୟ୍‌ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌ “ଦେବ୍‌ତାମଃନ୍ ମାନାୟ୍‌ ବେସେ ଅଃମାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ଉତ୍ରି ଆସି ଆଚ୍‌ତି ।”
12 ၁၂ ပေါလု သည်သာ၍ဟောပြော သောကြောင့် သူ့ ကို ဟေရမေ ဟူ၍၎င်း ၊ ဗာနဗ ကိုဇုသ ဟူ၍၎င်း ခေါ်ဝေါ် ကြ၏။
ସେମଃନ୍ ବର୍ନବାକ୍‌ ବ୍ରୁହସ୍ପତି, ବଃଲେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଦେବ୍‌ତା ବଃଲି କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଆର୍‌ ପାଉଲ୍‌ ବେସି କଃତା କଃଉତିରିଲା ଲକ୍‌ ରିଲା, ତାକେ ବୁଦ, ବଃଲେକ୍‌ କଃତା କଃଉତା ଦେବ୍‌ତା ହେର୍‌ମାସ୍‌ ବଃଲି କୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
13 ၁၃ ထိုမြို့ ရှေ့ ၌ရှိ သော ဇုသ ၏ယဇ် ပုရောဟိတ်သည် နွား နှင့် ပန်းကုံး ကို မြို့တံခါး နားသို့ ယူခဲ့ ၍၊ လူ အစုအဝေးတို့နှင့်တကွ ယဇ် ပူဇော်မည်ပြု သည်ကို၊
ଗଃଳ୍‌ ଚଃମେ ରିଲା ବଃଡ୍‌ ଦେବ୍‌ତା ମନ୍ଦିରାର୍‌ ହୁଜେରି କଃତିଗଟ୍‌ ଗଃଚ୍ ଆର୍‌ ହୁଲ୍‌ମାଳ୍‌ ଗଃଳାର୍‌ ଦୁଆରେ ଆଣି ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ପେରିତ୍‌ମଃନାର୍‌ ଚଃମେ ହୁଜା ଦେଉଁକ୍‌ ମଃନ୍‌ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍‌ ।
14 ၁၄ တမန်တော် ဗာနဗ နှင့် ပေါလု တို့သည် သိတင်းကြား လျှင်၊ မိမိ တို့အဝတ် ကို ဆုတ် ၍ လူစု ထဲသို့ ပြေး ဝင်လျက်၊
ମଃତର୍‌ ପେରିତ୍‌ମଃନ୍‌ ବଃଲେକ୍‌ ବର୍ନବା ଆର୍‌ ପାଉଲ୍‌ ଇରି ସୁଣି ଅଃହ୍‌ଣା ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ବଃସ୍ତର୍‌ ଚିରି ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ଚଃମେ ଦଃବ୍‌ଳି ଜାୟ୍‌ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌,
15 ၁၅ အချင်းလူ တို့၊ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ ပြု ကြသနည်း။ ငါ တို့သည် သင် တို့ကဲ့သို့လောကဓံ တရား၌ ကျင်လည်သောသူ ဖြစ် ပါ၏။ သင် တို့သည် ဤ အချည်းနှီး သောအရာတို့ကို ပယ်ကြ၍၊ ကောင်းကင် ၊ မြေကြီး ၊ သမုဒ္ဒရာ မှစ၍ ၊ အသက် ရှင်တော်မူသော ဘုရားသခင့် ထံတော်သို့ ပြောင်းလဲ ရကြမည်အကြောင်း၊ ငါတို့သည် ဧဝံဂေလိတရားကိုဟောပြော ကြ၏။
“ଏ ବାୟ୍‌ମଃନ୍, ଇରି ସଃବୁ କାୟ୍‌ତାକ୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌? ଅଃମିମଃନ୍‌ ହେଁ ତୁମିମଃନାର୍‌ ହଃର୍‌ ନଃର୍‌ସେ, ଅଃମି ତୁମିମଃନାର୍‌ ଚଃମେ ଇ ନିକ କବୁର୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ କଃରୁଲୁ, ଜଃନ୍‌କଃରି ତୁମିମଃନ୍ ଇ ସଃବୁ ମିଚ୍ ଦେବ୍‌ତା ତଃୟ ହୁଣି ଦୁର୍‌ ଅୟ୍‌ ଜିବନ୍ ଇସ୍ୱର୍‌ ତଃୟ୍‌ ବାଉଳା । ସେ ଅଃଗାସ୍‌ମଃଣ୍ଡ୍‌ଳ୍‌, ହୁର୍ତିବି, ସଃମ୍‌ନ୍ଦ୍ ଆର୍‌ ସେତି ରିଲାର୍‌ ସଃବୁ ଉବ୍‌ଜାୟ୍‌ ଆଚେ ।
16 ၁၆ ရှေးလွန်လေပြီးသောကာလတို့၌ ၊ လူ အမျိုးမျိုး တို့သည် မိမိ တို့အလိုအလျောက် ကျင့်ကြမည် အကြောင်း ဘုရားသခင်သည် အလွတ် ထားတော်မူ၏။
ସେ ହୁର୍ବାର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଅୟ୍‌ ଆସ୍ତାର୍‌ ସଃବୁ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଅଃହ୍‌ଣା ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ବାଟେ ଇଣ୍ଡୁକ୍‌ ଚାଡି ଦଃୟ୍‌ ରିଲା ।
17 ၁၇ သို့သော်လည်း ၊ သင် တို့အား ကျေးဇူး ပြုလျက်၊ အစာ အာဟာရနှင့် ဝပြော ၍ဝမ်းမြောက် စေခြင်းငှာ၊ မိုဃ်း ကောင်းကင်မှ မိုဃ်းရွာ စေတော်မူ၍၊ အသီးအနှံတို့ကို သီး စေတတ်သော ဥတု ကိုပေး တော်မူသော အားဖြင့်၊ ကိုယ်တော် ရှိတော်မူသည်ကို သက်သေ မခံဘဲနေတော်မမူဟု ပေါလုနှင့် ဗာနဗသည်ကြွေးကြော် လေ၏။
ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ସେ ଆହ୍‌ଣାକେ ଲୁକାୟ୍‌ନଃକେରି ନିକକାମ୍‌ କଃରି ସେ ନିକକଃରି ଆଚେ, ଆର୍‌ ଅଃଗାସେ ହୁଣି ବଃର୍ସା ଆର୍‌ ତାସ୍‌ ଆର୍‌ କାଦି ଦଃୟ୍‌ ସଃର୍ଦାୟ୍‌ ତୁମିମଃନାର୍‌ ମଃନ୍‌ ହୁରୁଣ୍ କଃରିଆଚେ ।”
18 ၁၈ ထိုသို့ကြွေးကြော် သဖြင့် လူ အစုအဝေးတို့သည် ယဇ် ပူဇော်ခြင်းကို မ ပြုရမည်အကြောင်း မြစ်တားခဲ သော အမှုကိုမြစ်တား လေ၏။
ଇ ସଃବୁ କଃତା କୟ୍‌ ସେମଃନ୍ ବଃଡେ କଃସ୍ଟେ ସେମଃନାର୍‌ ଗିନେ ହୁଜା କଃର୍ତାତଃୟ୍‌ ହୁଣି ବଃନ୍ଦ୍‌କଃରାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
19 ၁၉ ထိုအခါ ယုဒ လူတို့သည် အန္တိအုတ် မြို့၊ ဣကောနိ မြို့မှ လာ ကြ၍ လူ အစုအဝေးတို့ကို ညှိညွတ် တိုင်ပင်ပြီးလျှင် ၊ ပေါလု ကို ကျောက်ခဲနှင့်ပစ် ၍ သေ ပြီဟု စိတ်ထင် နှင့် မြို့ ပြင် သို့ ဆွဲငင် ကြ၏။
ମଃତର୍‌ ପିସିଦିଆର୍‌ ଆନ୍ତିଅକିଆ ଆର୍‌ ଇକନିଆୟ୍‌ ହୁଣି ସେତି ଜିଉଦିମଃନ୍ ଆସି ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଉସ୍‌କାୟ୍‌ ଦିଲାୟ୍‌ ଆରେକ୍‌ ପାଉଲ୍‌କେ ଟେଳା ମାରି, ସେ ମଃରି ଆଚେ ବଃଲି ମଃନେ ବାବିକଃରି ହଃଦାୟ୍‌ ଅଃର୍ଗଡି ନିଲାୟ୍‌ ।
20 ၂၀ တပည့် တော်တို့သည် ဝန်းရံ ၍နေကြစဉ်၊ ပေါလုသည် ထ ၍မြို့ ထဲသို့ ဝင် ပြန်၏။ နက်ဖြန် နေ့၌ ဗာနဗ နှင့်တကွ ဒေရဗေ မြို့သို့ ထွက်သွား လေ၏။
ମଃତର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ତାକେ ବେଳି ଟିଆ ଅୟ୍‌ଲାକ୍‌ ସେ ଉଟି ଗଃଳ୍‌ ବିତ୍ରେ ବାଉଳି ଗଃଲା, ଆର୍‌କ ଦିନ୍ ସେ ବର୍ନବା ସଃଙ୍ଗ୍ ଦର୍ବିକେ ଗଃଲା ।
21 ၂၁ ထို မြို့ ၌ ဧဝံဂေလိ တရားကို ဟောပြော၍ လူများ တို့ကို တပည့် တော်ဖြစ်စေပြီးမှ ၊ လုတ္တရ မြို့၊ ဣကောနိ မြို့၊ အန္တိအုတ် မြို့တို့ကို အစဉ်အတိုင်း လှည့်လည်၍ပြန် ကြ၏။
ସେମଃନ୍ ଦର୍ବି ଗଃଳେ ନିକ କବୁର୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ କଃଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଗାଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଚେଲା କଃଲା ହଃଚେ, ଲୁସ୍ତ୍ରା, ଇକନିଆ ଆର୍‌ ଆନ୍ତିଅକିଆକ୍‌ ବାଉଳି ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
22 ၂၂ ထိုသို့ပြန်ကြစဉ်၊ တပည့် တော်များ၏ စိတ် နှလုံးကို မြဲမြံ ခိုင်ခံ့စေသဖြင့်၊ ယုံကြည် ခြင်း၌ တည်ကြည် မည်အကြောင်း နှိုးဆော် ချီပင့်၍ ၊ ငါ တို့သည် များပြား သောဆင်းရဲ ဒုက္ခကိုခံ၍ ဘုရားသခင် ၏ နိုင်ငံ တော်သို့ ဝင် ရကြမည်ဟု ဟောပြောပြညွှန်ကြ၏။
ଆରେକ୍‌ ସେ ଟାଣେ ଚେଲାମଃନାର୍‌ ମଃନ୍‌କେ ତିର୍‌ କଃଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ବିସ୍ୱାସେ ତିର୍‌ ଅୟ୍‌ ରେଉଁକ୍‌ ସେମଃନ୍‌କେ ଗଃଉଆରି କଃରି ବଃର୍ସା କଃରାୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ବଃଡେ ଦୁକ୍‌କଃସ୍ଟ୍‌ ଅୟ୍‌ ଅଃମିକ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ରାଇଜେ ଜଃଉଁକେ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।”
23 ၂၃ အသင်းတော် များ တို့၌ သင်းအုပ် တို့ကို ခန့်ထား ၍၊ အစာရှောင် လျက် ဆုတောင်း ပဌနာ ပြုပြီးလျှင်၊ သင်းဝင်သူတို့ယုံကြည် သော သခင် ဘုရား၏ လက်တော်သို့ ထိုအသင်းတော်တို့ကို အပ်နှံ ကြ၏။
ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ସେମଃନାର୍‌ ଗିନେ ହଃତି ମଣ୍ଡ୍‌ଳି ତଃୟ୍‌ ପାରାଚିନ୍ ବାଚି ଉହାସ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତ୍‌ନା କଃଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ମାପ୍ରୁ ତଃୟ୍‌ ସେମଃନ୍ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍‌ ତାର୍‌ ଆତେ ସେମଃନ୍‌କେ ସଃହ୍ରି ଦିଲାୟ୍‌ ।
24 ၂၄ ပိသိဒိ ပြည်တစ်ပြည်လုံးကို ရှောက်သွား ၍ ပံဖုလိ ပြည်သို့ ရောက် လျှင်၊
ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ପିସିଦିଆ ବାଟ୍‌ ଦଃୟ୍‌, ପପୁଲିଆ ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
25 ၂၅ ပေရဂေ မြို့၌ နှုတ်ကပတ် တရားတော်ကို ဟောပြော ၍ အတ္တလိ မြို့သို့ သွား ကြပြန်၏။
ଆର୍‌ ପର୍ଗି ତଃୟ୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ କଃତା ପର୍ଚାର୍‌ କଃରି ଆତାଲିଆ ଗଃଳାୟ୍‌ ।
26 ၂၆ ထိုမြို့ မှ သင်္ဘောစီး၍လွှင့် သဖြင့်၊ မိမိတို့ဆောင်ရွက် ခဲ့ပြီးသော အမှု အလိုငှာ ဘုရားသခင် ၏ ကျေးဇူး တော်သို့ အပ်နှံ ၍ စေလွှတ်သော အန္တိအုတ် မြို့သို့ ရောက်လာကြ၏။
ସେତି ହୁଣି ହାଣି ଜାଜେ ସେମଃନ୍ ଆନ୍ତିଅକିଆକ୍‌ ବାଉଳି ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ସେମଃନ୍ ଜୁୟ୍‌ କାମ୍‌ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍‌ ସେରି କଃରୁକେ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଦଃୟାୟ୍‌ ସଃହ୍ରିଅୟ୍‌ ସେଟାଣେ ହୁଣି ବାରାୟ୍‌ ଗଃଲାୟ୍‌ ।
27 ၂၇ ထိုမြို့သို့ရောက် ပြီးလျှင် သင်းဝင် သူ တို့ကို စုဝေး စေ၍၊ မိမိ တို့အားဖြင့် ဘုရားသခင် သည် ပြု တော်မူသမျှ တို့ကို၎င်း ၊ ယုံကြည် ခြင်း တံခါး ကို တစ်ပါး အမျိုးသားတို့အား ဖွင့် တော်မူကြောင်း ကို၎င်း ပြန်ကြား ကြ၏။
ସେମଃନ୍ ଆନ୍ତିଅକିଆ ହଚି, ମଣ୍ଡ୍‌ଳିର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଗଟ୍‌ତଃୟ୍‌ ରୁଣ୍ଡାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗେ ରଃୟ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ସଃବୁ କାମ୍‌ କଃରି ରିଲା ଆର୍‌ ଅଜିଉଦି ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ବିସ୍ୱାସାର୍‌ ଦୁଆର୍‌ ଉଗାଳି ଦଃୟ୍‌ରିଲାୟ୍‌ ସେ ସଃବୁ ଗଟେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ କଃରି କୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
28 ၂၈ ထိုမြို့၌လည်း၊ တပည့် တော်တို့နှင့်အတူ ကြာမြင့်စွာ နေ ကြ၏။
ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ବିସ୍ୱାସିମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ବୁତେକ୍‌ ବିନ୍ ହଃତେକ୍‌ ସେତି ରିଲାୟ୍‌ ।

< တမန်တော်ဝတ္ထု 14 >