< တမန်တော်ဝတ္ထု 12 >

1 ထို အခါ ဟေရုဒ် မင်းကြီး သည် သင်းဝင် သူ အချို့ တို့ကို ညှဉ်းဆဲ ခြင်းငှာစီရင် ၍၊
ଆକେନ୍‍ ବେଲା ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ହେରୋଦ ମଣ୍ଡଲିନେ ଉଡ଼ିରୁଆ ରେମୁଆଁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଅତ୍ୟାଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେ ଆରାମ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ।
2 ယောဟန် ၏အစ်ကို ဖြစ်သော ယာကုပ် ကို ဓား နှင့်ကွပ်မျက် လေ၏။
ମେଁ ଜହନ୍‌ନେ ବୟାଁ ଜାକୁବ୍‌କେ କାଣ୍ଡା ଏତେ ଆବାଗୁଏ ଆର୍‍କେ ।
3 ယုဒ လူတို့သည် အားရ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ရှိ သည် ကို မြင် လျှင်၊ အဇုမ ပွဲနေ့ရက် တို့၌ တဖန်ထပ် ၍၊
ଜିଉଦିଇଂକେ ଆତ୍‍ବା ସନ୍ତସ୍‍ କେଚେ ମେଁ ପିତର୍‍କେ ଡିଗ୍‍ ଗାଗ୍‍ନ୍‍ସା ୱେଆର୍କେ । ଆତେନ୍‌‍ ବେଲା ଖମିର ସୁନ୍ୟ ରୁଟିନେ ପାଣ୍ଡୁଏ ଲେଃଗେ ।
4 ပေတရု ကိုလည်း ဘမ်းဆီး ပြီးမှ၊ ပသခါ ပွဲလွန် လျှင် လူ များတို့အား ထုတ်ပေး မည်အကြံ နှင့် အစောင့်အရှောက် စစ်သူရဲ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်တို့၌အပ် ၍ ထောင် တွင် လှောင် ထားလေ၏။
ପିତର୍‍ ଆଗାଗ୍‍ଚେ କଇଦ୍‍ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଲେଃଗେ ବାରି ଅଁଣ୍ଡ୍ରୁଆ ଅଁଣ୍ଡ୍ରୁଆ ମନ୍ତ୍ରିକେ ଡୁଂୱେଚେ ଅଁ ରାସି ମନ୍ତ୍ରି‍ଇଂ ଆମେକେ ଉର୍‍ ଲେଃଆର୍ଗେ । ଉଦାର୍‍ ପାଣ୍ଡୁଏ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ମେଁ ବିଚାର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେ ହେରୋଦନେ ଉଦେସ୍‍ ଲେଃଗେ ।
5 ပေတရု သည်ထောင် ၌ အကျဉ်း နေရစဉ်၊ သင်းဝင် သူ တို့သည် သူ့ ဘို့ ကြိုးစား ၍ ဘုရားသခင် ကို ဆုတောင်း ဝတ်ပြုကြ၏။
ପିତର୍‍ କ‍ଏଦ୍‍ ଡୁଆ ଲେଃକେଲା ମଣ୍ଡଲିନେ ରେମୁଆଁଇଂ ମୁଇଂ ମନ୍‍ରେ ମେଁ ଆତ୍‍ଲା ଇସ୍‍ପର୍‍ ଡାଗ୍ରା ପାର୍‌ତନା ଡିଙ୍ଗ୍‍ଆର୍‍ଡିଂଗେ ।
6 ပေတရု သည် ဟေရုဒ် မင်းထုတ် ခါနီး ၊ ညဉ့်အချိန် တွင် သံကြိုး နှစ် စင်းနှင့် ချည်နှောင် ခြင်းကိုခံရလျက်၊ စစ်သူရဲ နှစ် ယောက်တို့အလယ် ၌ အိပ်ပျော် ၍၊ အစောင့် များ တို့သည် ထောင် တံခါး ရှေ့ မှာ စောင့် နေကြ၏။
ଆଣ୍ଡିନ୍‍ଦିନା ହେରୋଦ ପିତର୍‍କେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ସାମ୍‍ନେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‍ନ୍‍ସା ଜଜନା ଡିଙ୍ଗ୍‍ବଗେ ମେଁନେ ୱେକ୍ନେ ମିଡିଗ୍‍ ପିତର୍‍ ମ୍ୱାକିଲିଗ୍‍ ସିକ୍ଲି ଏତେ ଆଗାଗ୍‍ଚେ ମ୍ୱାୟା ସନ୍ୟଇଂନେ ମଜେ ଆଡୁଲେଗ୍‍କେ । କଇଦ୍‍ ଡୁଆନେ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‌ ଡାଗ୍ରା ଜାଗୁଆଲ୍‍ଇଂ ଉର୍‍ ଲେଃଆର୍ଗେ ।
7 ထိုအခါထာဝရ ဘုရား၏ ကောင်းကင် တမန် သည် ပေါ်လာ လျှင် ထောင်အိမ် ၌ အလင်း ထွန်းတောက် လေ၏။ ကောင်းကင်တမန်သည် ပေတရု ၏ နံဖေး ကို ပုတ်ခတ် ၍ ၊ အလျင်အမြန် ထ လော့ဟု ဆို လျက်ထ စေ ၏။ သံကြိုး သည်လည်းပေတရုလက် မှ ကျွတ် လေ၏။
ଟାପ୍‍ନା ମାପ୍‌ରୁନେ ମୁଇଂ ଦୁତ୍‍ ପାଙ୍ଗ୍‍ଚେ ତୁଆଁକେ ବାରି ଆତେନ୍‌‍ ବାକ୍ରା ଡୁଆ ତାରାସ୍‍ ବାଚେ ତାର୍‍କିଗ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ୱେକେ । କିତଂ ଦୁତ୍ ପିତର୍‍ନେ ଜେବା ଡାଗ୍ରା ଜାର୍‍ଚେ ଆମେକେ ଡୁଲେଗ୍‍ଲେକ୍ନେ ବାନ୍‍ ରୁତୁଗ୍‍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ “ଜିଆ ତଃଡ଼ିଆ!” ଜିଆ ଜିଆ ପିତର୍‍ନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଗାଗ୍‍ବକ୍ନେ ସିକ୍ଲିଇଂ ପୁଏଃଚଗ୍‌ ଲଃକେ ।
8 ကောင်းကင် တမန်ကလည်း၊ သင် ၏ ခါးပန်းကို စည်း လော့။ ခြေနင်း ကိုလည်းစည်းလော့ဟုဆို လျှင် ၊ ဆိုသည်အတိုင်း ပေတရုပြု ၏။ ဝတ်လုံ ကိုခြုံ ၍ ငါ့ နောက် သို့လိုက်လော့ဟုဆိုပြန်၏။
ତେନ୍‍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‍ କିତଂ ଦୁତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ “ନ୍‍ସା ଗାଗ୍‍ ଜୁତା ତାଙ୍ଗ୍‍ ।” ପିତର୍‍ ଆତେନ୍‌‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‍ କିତଂ ଦୁତ୍‍ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ “ଗାଗ୍‍ଡ଼େନ୍ନିଆ ରାଗୁ କୁଇଚେ ନେଙ୍ଗ୍‍ନେ ପ୍ଲା ପାଙ୍ଗ୍‍ଲା ।”
9 ပေတရုသည် ထွက် ၍လိုက် သော်လည်း ၊ ကောင်းကင်တမန် ပြု သမျှတို့သည် မှန် သောအမှုအရာဖြစ် သည်ဟု မ သိ မမှတ်ဘဲ၊ မိမိသည် ဗျာဒိတ် ရူပါရုံကို မြင် သည်ဟုထင် လေ၏။
କିତଂ ଦୁତ୍‍ ମେଁ ଡିଡିଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେ ଆତେନ୍‌‍ ମୁଇଂ ସତ୍‍ ଗଟ୍‌ନା ଲେଃ ଣ୍ଡୁ ପିତର୍‍ ମ୍ୟାଃଆୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ମେଁ ମୁସୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍‍ କିକେ ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ଡାଗ୍‍ଚେ ବାବେକେ । ଏଲେଡିଗ୍‍ ପିତର୍‍ କଇଦ୍‍ ଡୁଆବାନ୍‍ ତାର୍‍ଚେ କିତଂ ଦୁତ୍‍ନେ ପ୍ଲା ୱେ ଆର୍କେ ।
10 ၁၀ လူစောင့် နှစ် တန်ကို လွန်သွား ၍ မြို့ ထဲသို့ ဝင် သော သံ တံခါး သို့ ရောက် လျှင်၊ ထို တံခါးသည် အလိုလို ပွင့် သဖြင့် သူ တို့သည်ထွက် ၍ လမ်း တစ် ကြောင်း၌ ရှောက်သွား ပြီးမှ ၊ ကောင်းကင်တမန် သည် ချက်ခြင်း ပေတရု မှ ခွာ ၍ သွားလေ၏။
ଉଡ଼ିବେଲା ମେଇଂ ପର୍‍ତୁମ୍‍ ବାରି ବାର୍‌ମୁଇଂ ଜାଗୁଆଲ୍‍ ଦଲ୍‍ଇଂକେ ବିଚେ ଆଣ୍ଡିନେ ଗାଲି ବିଚେ ନଗର୍‍ ୱେ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ, ଆତେନ୍‌‍ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‍ଆର୍କେ ଆତେନ୍‌‍ବେଲା ଆତେନ୍‌‍ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‍ ମେଁ ମନ୍‍କେଆ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‍ ରଃୱେଗେ ବାରି ମେଇଂ ତାର୍‍ୱେଚେ ମୁଇଂ ରାଜିନେ ମୁଣ୍ଡେସାଇ ଜାକ ୱେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଉଲୁସ୍ତେ ଆତେନ୍‌‍ କିତଂ ଦୁତ୍‍ ମେଇଂନେ ବାନ୍‍ ମାୟା ଡିଙ୍ଗ୍‍ୱେଗେ ।
11 ၁၁ ပေတရု သည် သတိရလျှင်၊ ယခုပင် သခင် ဘုရားသည် မိမိ ကောင်းကင် တမန်ကို စေလွှတ် ၍ ဟေရုဒ် မင်း လက် မှ ၎င်း ၊ ယုဒ လူ တို့၏ မြော်လင့် ခြင်းမှ ၎င်း၊ ငါ့ ကိုကယ်နှုတ် တော်မူသည် ငါအမှန် သိ ၏ဟု အောက်မေ့ စဉ်၊
ଆତେନ୍‌‍ ବେଲା ପିତର୍‍ ଚେତା ବାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ, ମାପ୍‌ରୁ ଜେ ମେଁନେ ଦୁତ୍‍କେ ବେଚେ ହେରୋଦନେ ନ୍ତିବାନ୍‍ ବାରି ଜିଉଦି ରେମୁଆଁଇଂନେ ସାପା ଦଦ୍ୟା‍ ଚିନ୍ତାବାନ୍‍ ଆନେଙ୍ଗ୍‍କେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍‍ବକେ ଆକେନ୍‍ ସତେଆ ସତ୍‌ ଡାଗ୍‌ଚେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଏବେ ମ୍ୟାକେ ।
12 ၁၂ လူများ စုဝေး ၍ ဆုတောင်း ရာ၊ မာကု အမည် သစ်ကိုရသော ယောဟန် ၏အမိ ဖြစ်သော မာရိ ၏ အိမ် သို့ရောက် ၍၊
ନିଜର୍‌ ପରିସ୍ଥିତି ବିସୟ୍‌ରେ ସଚେତନ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଚେ ମେଁ ଜହନ୍‌ ବାରି ମାର୍‌କନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‍ଡେ ମରିୟମ୍‍ନେ ଡୁଆ ୱେଆର୍କେ । ଆତ୍‍ଅରିଆ ଗୁଲେରୁଆ ମୁଇଂନୁଗ୍‍ ରିସିଙ୍ଗ୍‍ଚେ ପାର୍‌ତନା ଡିଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଆର୍ଗେ ।
13 ၁၃ အိမ်ဦးတံခါး ကိုခေါက် လေသော်၊ ရောဒေ အမည် ရှိသော မိန်းမငယ်တစ်ယောက်သည် နားထောင် ခြင်းငှာလာ ၍၊
ପିତର୍‍ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‌ନେ କାପାଟ୍‌କେ ଟକ୍‍ ଟକ୍ ବଗ୍‌କେ ରୋଦା ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଂ ଚାକର୍‌ବୁଏଃ କାପାଟ୍‍ ରଃନ୍‍ସା ପାଙ୍ଗ୍‍କେ ।
14 ၁၄ ပေတရု ၏စကား အသံကိုသိ လျှင် ၊ ဝမ်းမြောက် သော အားဖြင့်တံခါး ကို မ ဖွင့် ဘဲ အထဲ သို့ပြေးဝင်၍၊ ပေတရု သည် တံခါး ရှေ့မှာ ရပ် နေသည်ဟု ကြားပြော ၏။
ମେଁ ପିତର୍‍ନେ ବ୍ନାଇର୍‍ ମ୍ୟାଃଚେ ଏନ୍ତି ସାର୍‍ଦାରେ ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ଜେ ମେଁ କାପାଟ୍‍ ମାରଃଚେ ବିତ୍‍ରେ ୱିର୍‍ ଡୁଂୱେଚେ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍‌ ଡାଗ୍ରା ପିତର୍‍ ତୁଆଁଲେକେ ଡାଗ୍‍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ ।
15 ၁၅ ထိုသူ တို့က၊ သင်သည်အရူး ဖြစ်၏ဟု ထို မိန်းမငယ် အားဆို ကြသော်လည်း ၊ ပေတရုအမှန် ရှိ သည်ဟု သူသည်ခိုင်မာ စွာဆိုလျှင်၊ ပေတရု ၏ ကောင်းကင်တမန် ဖြစ် လိမ့်မည်ဟုဆို ကြ၏။
ମେଇଂ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ, “ନା ବାଉଡ଼ି ଡିଙ୍ଗ୍‍ନାଲେକେ ।” ମାତର୍‍ “ଆକେନ୍‍ ସତ୍‍” ଡାଗ୍‍ଚେ ମେଁ ଡାଟାମ୍‍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍‍ ନ୍‌ସା ଲାଗେକେ । ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ “ମେଁ ସତ୍‍ରେ ପିତର୍‍ନେ ଦୁତ୍‍ ।”
16 ၁၆ ပေတရု သည် ခေါက် ၍နေ သော်၊ တံခါးကို ဖွင့် ကြ၍ သူ့ ကိုမြင် သဖြင့် အလွန်တရာအံ့ဩ ကြ၏။
ପିତର୍‍ ପ୍ରେକ୍‍ପ୍ରେକ୍‍ କାପାଟ୍‍ନ୍ନିଆ ଟକ୍‍ ଟକ୍ ବଗ୍‍ଡିଙ୍ଗେ । ସାରାସାରି ମେଇଂ କାପାଟ୍‍ ରଃଚେ ଆମେକେ କେଚେ ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍‍ୱେଆର୍ଗେ ।
17 ၁၇ ပေတရုသည်လည်း ထိုသူ တို့ကိုတိတ်ဆိတ် စွာ နေစေခြင်းငှာမိမိလက် နှင့် အမှတ်ပေး ၍ မိမိ ကို ထောင် ထဲက သခင် ဘုရားနှုတ် တော်မူသော အကြောင်းအရာကို ဘော်ပြ ပြီးမှ ၊ သင်တို့သွား၍ ယာကုပ် နှင့် ညီအစ်ကို တို့အား ဤ အကြောင်းများကို ပြန်ကြား ကြလော့ဟု ဆို ပြီးလျှင်၊ ထွက် ၍အခြား တစ်ပါးသို့ သွား လေ၏။
ମେଁ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଚିନା ବିଚେ ବୁଙ୍ଗ୍‍ ଲେନ୍‍ସା ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ ବାରି ମାପ୍‌ରୁ ଆମେକେ ଡିରକମ୍‍ କଇଦ୍‍ ଡୁଆବାନ୍‍ ଆତାର୍‍ ଡୁଙ୍ଗ୍‍ପାଙ୍ଗ୍‍କେ ଆତେନ୍‌‍ ବିସୟ୍ ମେଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ବାସଙ୍ଗ୍‍ବିକେ । ତେନ୍‌ ଇଡ଼ିଂ ଆକେନ୍‍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଜାକୁବ୍‌ ବାରି ବିନ୍‍ ସାପା ବୟାଁଇଂକେ ଆଃମ୍ୟାଃନ୍‍ସା ଆଦେସ୍‍ ବିଚେ ମେଁ ଆତ୍‍ବା ବିନ୍‍ପାକା ୱେକେ ।
18 ၁၈ မိုဃ်းလင်း သောအခါ စစ်သူရဲတို့သည် ပေတရု ၌ အဘယ်သို့ ဖြစ် သနည်းဟု ရုန်းရင်းခတ် မျှ ဖြစ် ကြ၏။
ତୁଗୁଆ ମାର୍‍ତଡ଼େ ଞ୍ଜିର୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଲା ପିତର୍‍ ଆଣ୍ଡି ୱେଗେ ଡାଗ୍‍ଚେ ଜାଗୁଆଲ୍‍ଇଂନେ ବିତ୍‍ରେ କିରମର ଲାଗେକେ ।
19 ၁၉ ဟေရုဒ် မင်းသည် ပေတရု ကိုရှာ ၍ မ တွေ့ သည် ရှိသော်၊ စောင့်ရှောက် သောသူတို့ကို စစ်ကြော ပြီးမှသတ် မည်အကြောင်းကို စီရင် လေ၏။
ହେରୋଦ ଆମେକେ ତୁର୍‍ନ୍‍ସା ଆଦେସ୍‍ ବିକେ । ମାତର୍‍ ମେଇଂ ଆମେକେ ଆଅବାକେ ଣ୍ଡୁ । ସାରାସାରି ଜାଗୁଆଲ୍‍ଇଂକେ ପ୍ରସ୍‌ନ ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ ଆମେଇଂକେ ଗୁଏନେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ବିନ୍‍ସା ଆଦେସ୍‍ ବିକେ । ଆକେନ୍‍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‍ ହେରୋଦ ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍‌ବାନ୍‍ ୱେଚେ କାଇସରିୟା ଲେଃଆର୍କେ ।
20 ၂၀ ထိုနောက် ၊ ဟေရုဒ်မင်းသည် ယုဒ ပြည်မှ ကဲသရိ မြို့သို့ သွား ၍ နေ သည်ရှိသော်၊ တုရု မြို့သားနှင့် ဇိဒုန် မြို့သားတို့ကို အမျက်ထွက် လေ၏။ ထိုသူတို့သည် တစ်ညီတစ်ညွတ် တည်းလာ ကြ၍ ၊ ဗလတ္တု အမည်ရှိသော အတွင်းဝန် ကို ဖျောင်းဖျ ပြီးမှ ၊ အမျက် တော်ပြေမည်အကြောင်း တောင်းပန် ကြ၏။ အကြောင်းမူကား ၊ သူ တို့ပြည် သည်ပြည် တော်ကိုမှီ၍ ကျွေးမွေး ခြင်းကိုခံရ၏။
ଆତେନ୍‌‍ ବେଲା ହେରୋଦ ସୋର ବାରି ସିଦନନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଜାବର୍‌ ରିସା ଡିଙ୍ଗ୍‍ଲେଗେ । ମେଇଂ ଦଲ୍‍ ଦଲ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଚେ ଆମେକେ କେନ୍‍ସା ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ । ମେଇଂ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଡୁଲେଗ୍‌ନେ ଡୁଆନେ ମୁଇଂ ଚାକ୍‌ରିଆ ବ୍ଲାଷ୍ଟସ୍‍ନେ ସାଇଜ୍ୟ ବାଆର୍‌କେ । ତେନ୍‌ ଇଡ଼ିଂ ମେଇଂ ହେରୋଦ ଏତେ ସାନ୍ତିରେ ଲେନ୍‍ସା ବିକ୍‌ ସାଲ୍ୟାଃଆର୍କେ ଡାଗ୍ଲା ହେରଦନେ ରାଜ୍ୟବାନ୍ ମେଇଂନେ ଦେସ୍‍ନ୍ନିଆ ଚୁଚଙ୍ଗ୍‍ନେ ଜିନିସ୍‍ଇଂ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‍ ଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେ ।
21 ၂၁ ဟေရုဒ် မင်းသည်လည်းချိန်းချက် သောနေ့ ၌ မင်း မြောက် တန်ဆာ ကိုဝတ်ဆင် ၍ ပလ္လင် တော်ပေါ်မှာ ထိုင် လျက် ထိုသူ တို့အား မိန့် တော်မူ၏။
ହେରୋଦ ମୁଇଂ କାମ୍ ଣ୍ଡୁନେ ଦିନା ଆମେଇଂକେ କେନ୍‍ସା ମନ୍‍ ପାଞ୍ଜେକେ । ଆତେନ୍‌‍ ଦିନା ମେଁ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ରକମ୍‍ନେ ସକା ସଃଚେ ବିଚାର୍‌ ଡୁଆନ୍ନିଆ କଚେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାଲିର୍‌ଡିଂକେ ।
22 ၂၂ လူ များတို့က၊ ဤအသံသည်လူ ၏အသံ မ ဟုတ်။ ဘုရားသခင် ၏ အသံဖြစ်၏ဟု ကြွေးကြော် ကြသည် ရှိသော်၊
ରେମୁଆଁଇଂ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‍କେ, “ଆକେନ୍‍ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ବ୍ନାଲିର୍‍ ରେମୁଆଁନେ ଣ୍ଡୁ ।”
23 ၂၃ ထို မင်းကြီးသည် ဘုရားသခင် ၏ ဂုဏ် အသရေတော်ကို မ ထောက်ထား သောကြောင့် ၊ ထိုခဏခြင်း တွင် ထာဝရ ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန် သည် ဒဏ်ခတ် ၍၊ ကိုယ်တွင်း၌ ပိုး များကိုက်သဖြင့် အနိစ္စ ရောက်လေ၏။
ହେରୋଦ ନିଜେନେ ଆକେନ୍‍ ପ୍ରସଂସା ଅଁକେ ମାତର୍‍ ମେଁ ପର୍‍ମେସର୍‍କେ ମେଁନେ ସନ୍‍ମାନ୍‍ ଆରାଃମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ତେସା ମାପ୍‌ରୁନେ ମୁଇଂ ଦୁତ୍ ମାରିଆଃତୁଗ୍‍ ଆମେକେ ବଗ୍‌କେ ବାରି ମେଁନେ ଗାଗ୍‍ଡ଼େକେ ବିଂବିଂଇଂ ଚଙ୍ଗ୍‍ଆର୍କେ । ସାରାସାରି କେଲା ମେଁ ଗୁଏୱେଗେ ।
24 ၂၄ ဘုရားသခင် ၏ သာသနာ တော်သည် တိုးပွား များပြား လာ၏။
ଆକେନ୍‍ ବେଲା ବିତ୍‍ରେ ଇସ୍‍ପର୍‍ନେ ସାମୁଆଁ ମ୍ନାଃଚେ ପିତୁର୍‍ ପାକା ବେପ୍ରେ ୱେଗେ ।
25 ၂၅ ဗာနဗ နှင့် ရှောလု တို့သည် လုပ်ကျွေး ခြင်းအမှုကို ဆောင်ရွက်ပြီး လျှင်၊ မာကု အမည် သစ်ကိုရသော ယောဟန် ကိုလည်း ခေါ် ခဲ့၍ ယေရုရှလင် မြို့မှပြန် ကြ၏။
ବର୍ଣ୍ଣବା ବାରି ଶାଉଲ ମେଇଂନେ ସେବା କାମ୍ ଆଡାଚେ ମାର୍‌କ ମ୍ନିରେ ସ୍ନାମୁଁଆଃ ଜହନ୍‌କେ ସାଚେ ଯିରୂଶାଲାମ୍‌ବାନ୍‌ ଆଣ୍ଡେ ୱିଗ୍‌ଆର୍ଗେ ।

< တမန်တော်ဝတ္ထု 12 >