သုတ္တံကျမ်း 14
Every wise woman buildeth her house: but the foolish plucketh it down with her hands.
2 ၂ ဖြောင့်သောလမ်းသို့လိုက်သောသူသည် ထာဝရ ဘုရားကို ကြောက်ရွံ့တတ်၏။ ကောက်သောလမ်းသို့ လိုက်သောသူမူကား၊ မထီမဲ့မြင်ပြုတတ်၏။
He that walketh in his uprightness feareth the LORD: but [he that is] perverse in his ways despiseth him.
In the mouth of the foolish [is] a rod of pride: but the lips of the wise shall preserve them.
Where no oxen [are], the crib [is] clean: but much increase [is] by the strength of the ox.
A faithful witness will not lie: but a false witness will utter lies.
A scorner seeketh wisdom, and [findeth it] not: but knowledge [is] easy to him that understandeth.
Go from the presence of a foolish man, when thou perceivest not [in him] the lips of knowledge.
8 ၈ ပညာသတိရှိသော သူ၏ပညာကား၊ ကိုယ်သွား ရသော လမ်းကို သိခြင်းတည်း။ မိုက်သောသူ၏ မိုက်ခြင်း မူကား၊ ပရိယာယ်တည်း။
The wisdom of the prudent [is] to understand his way: but the folly of fools [is] deceit.
9 ၉ မိုက်သောသူတို့သည် ဒုစရိုက်အပြစ်ကို မထီ လေးစားပြုကြ၏။ ဖြောင့်မတ်သော သူတို့မူကား၊ တယောက်ကိုတယောက် ကျေးဇူးပြုကြ၏။
Fools make a mock at sin: but among the righteous [there is] favor.
The heart knoweth its own bitterness; and a stranger doth not intermeddle with its joy.
The house of the wicked shall be overthrown: but the tabernacle of the upright shall flourish.
There is a way which seemeth right to a man, but the end of it [are] the ways of death.
13 ၁၃ လူသည် ရယ်စဉ်အခါပင်၊ ဝမ်းနည်းသော စိတ် သဘောရှိ၏။ ထိုရယ်မောရွှင်လန်းခြင်းအဆုံး၌လည်း ညှိုးငယ်ခြင်းရှိတတ်၏။
Even in laughter the heart is sorrowful; and the end of that mirth [is] heaviness.
The backslider in heart shall be filled with his own ways: and a good man [shall be satisfied] from himself.
15 ၁၅ ဥာဏ်တိမ်သော သူသည်သူတပါး ပြောသမျှကို ယုံတတ်၏။ ပညာသတိရှိသောသူမူကား၊ မိမိသွားရာ လမ်းကို စေ့စေ့ကြည့်ရှုတတ်၏။
The simple believeth every word: but the prudent man looketh well to his going.
A wise [man] feareth, and departeth from evil: but the fool rageth, and is confident.
17 ၁၇ စိတ်တိုသောသူသည် မိုက်စွာသောအမှုကို ပြုတတ်၏။ မကောင်းသောအကြံကို ကြံသောသူကိုလည်း သူတပါးမုန်းလိမ့်မည်။
[He that is] soon angry dealeth foolishly: and a man of wicked devices is hated.
The simple inherit folly: but the prudent are crowned with knowledge.
19 ၁၉ လူဆိုးတို့သည် သူတော်ကောင်းရှေ့၌၎င်း၊ မတရားသောသူတို့သည် ဖြောင့်မတ်သောသူ၏ အိမ် တံခါးဝ၌၎င်း ဦးချတတ်ကြ၏။
The evil bow before the good; and the wicked at the gates of the righteous.
20 ၂၀ ဆင်းရဲသောသူသည် မိမိအိမ်နီးချင်း မုန်းခြင်း ကိုပင် ခံရမည်။ ငွေရတတ်သောသူ၌မူကား၊ များစွာ သော အဆွေခင်ပွန်းရှိလိမ့်မည်။
The poor is hated even by his own neighbor: but the rich [hath] many friends.
21 ၂၁ မိမိအိမ်နီးချင်းကို မထီမဲ့မြင်ပြုသော သူသည် အပြစ်ရှိ၏။ ဆင်းရဲသော သူကိုသနားသောသူမူကား၊ မင်္ဂလာရှိ၏။
He that despiseth his neighbor sinneth: but he that hath mercy on the poor, happy [is] he.
22 ၂၂ မကောင်းသော အကြံကိုကြံတတ်သော သူတို့ သည် မှားယွင်းကြလိမ့်မည်။ ကျေးဇူးပြုမည်ဟု ကြံတတ် သောသူတို့မူကား၊ ကရုဏာအကျိုး နှင့်သစ္စာအကျိုးကို ခံရကြလိမ့်မည်။
Do they not err that devise evil? but mercy and truth [shall be] to them that devise good.
In all labor there is profit: but the talk of the lips [tendeth] only to penury.
24 ၂၄ ပညာရှိသောသူတို့၏ စည်းစိမ်ဥစ္စာသည် သူတို့ ဦးရစ်သရဖူဖြစ်၏။ မိုက်သောသူတို့၏ မိုက်ခြင်းမူကား၊ အမိုက်သက်သက်ဖြစ်၏။
The crown of the wise [is] their riches: [but] the foolishness of fools [is] folly.
A true witness delivereth souls: but a deceitful [witness] speaketh lies.
26 ၂၆ ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် အားကြီး သော ကိုးစားရာအခွင့်ကိုဖြစ်စေတတ်၏။ သားတော်တို့ သည်လည်း ၊ ခိုလှုံရာအရပ်ကို ရကြလိမ့်မည်။
In the fear of the LORD [is] strong confidence: and his children shall have a place of refuge.
27 ၂၇ ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့သောသဘောသည် အသေခံရာ ကျော့ကွင်းတို့မှ လွှဲရှောင်ရာအသက် စမ်းရေ တွင်းဖြစ်၏။
The fear of the LORD [is] a fountain of life, to depart from the snares of death.
In the multitude of people [is] the king's honor: but in the want of people [is] the destruction of the prince.
[He that is] slow to wrath [is] of great understanding: but [he that is] hasty of spirit exalteth folly.
30 ၃၀ ကျန်းမာသောနှလုံးသည် ကိုယ်အသက်ရှင်စေ သောအကြောင်း၊ ငြူစူသော သဘောမူကား၊ အရိုး ဆွေးမြေ့ခြင်းအကြောင်းဖြစ်၏။
A sound heart [is] the life of the flesh: but envy the rottenness of the bones.
31 ၃၁ ဆင်းရဲသားတို့ကို ညှဉ်းဆဲသောသူသည် ဖန် ဆင်းတော်မူသော ဘုရားကိုကဲ့ရဲ့၏။ ဘုရားကို ရိုသေ သောသူမူကား၊ ဆင်းရဲသောသူတို့ကို သနားတတ်၏။
He that oppresseth the poor reproacheth his Maker: but he that honoreth him hath mercy on the poor.
32 ၃၂ မတရားသောသူသည် မတရားသဖြင့် ပြုစဉ် အခါ၊ လှဲခြင်းကို ခံရ၏။ ဖြောင့်မတ်သောသူမူကား၊ သေသောအခါ၌ပင် မြော်လင့်စရာရှိ၏။
The wicked is driven away in his wickedness: but the righteous hath hope in his death.
Wisdom resteth in the heart of him that hath understanding: but [that which is] in the midst of fools is made known.
34 ၃၄ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားသည် ပြည်သားတို့ကို ချီးမြှောက်တတ်၏။ ဒုစရိုက်အပြစ်မူကား၊ ပြည်သားများ တို့ကို ရှုတ်ချတတ်၏။
Righteousness exalteth a nation: but sin [is] a reproach to any people.
35 ၃၅ ပညာရှိသော အကျွန်အားရှင်ဘုရင်သည် ကျေးဇူးပြုတတ်၏။ အရှက်ခွဲတတ်သော ကျွန်မူကား၊ အမျက်တော်ကို ခံရမည်။
The king's favor [is] towards a wise servant: but his wrath is [against] him that causeth shame.
