မဿဲ 14
តទានីំ រាជា ហេរោទ៑ យីឝោ រ្យឝះ ឝ្រុត្វា និជទាសេយាន៑ ជគាទ៑,
2 ၂ ``ဤသူသည်ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်ပင်တည်း။ သူသည်သေရာမှအသက်ပြန်ရှင်လေပြီ။ သို့ ဖြစ်၍အံ့ဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာများကိုပြုလျက် ရှိ၏'' ဟုမိမိအမှုထမ်းအရာထမ်းတို့အား မိန့်တော်မူ၏။
ឯឞ មជ្ជយិតា យោហន៑, ប្រមិតេភយស្តស្យោត្ថានាត៑ តេនេត្ថមទ្ភុតំ កម៌្ម ប្រកាឝ្យតេ។
3 ၃ ဟေရုဒ်သည်ညီဖြစ်သူဖိလိပ္ပု၏ဇနီးဟေရောဒိ နှင့်ပတ်သက်၍ယောဟန်ကိုဖမ်းဆီးချုပ်နှောင် ကာထောင်တွင်အကျဉ်းထားခဲ့၏။-
បុរា ហេរោទ៑ និជភ្រាតុ: ផិលិបោ ជាយាយា ហេរោទីយាយា អនុរោធាទ៑ យោហនំ ធារយិត្វា ពទ្ធា ការាយាំ ស្ថាបិតវាន៑។
4 ၄ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်ယောဟန်က ``သင်သည် ညီဖြစ်သူ၏ဇနီးကိုမသိမ်းမယူအပ်'' ဟု ဆိုခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်၏။-
យតោ យោហន៑ ឧក្តវាន៑, ឯត្សយាះ សំគ្រហោ ភវតោ នោចិតះ។
5 ၅ ဟေရုဒ်သည်ယောဟန်ကိုသတ်လိုသော်လည်း ယုဒအမျိုးသားတို့ကိုကြောက်သဖြင့်မသတ် ရဲချေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်သူတို့သည်ယောဟန် ကိုပရောဖက်တစ်ပါးဟုမှတ်ယူနေကြသော ကြောင့်ဖြစ်၏။
តស្មាត៑ ន្ឫបតិស្តំ ហន្តុមិច្ឆន្នបិ លោកេភ្យោ វិភយាញ្ចការ; យតះ សវ៌្វេ យោហនំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ មេនិរេ។
6 ၆ ဟေရုဒ်၏မွေးနေ့၌ဟေရောဒိ၏သမီးသည် ဧည့်သည်တော်များအားအကနှင့်ဖျော်ဖြေ လျက်ဟေရုဒ်၏စိတ်ကိုများစွာရွှင်လန်းစေ၏။-
កិន្តុ ហេរោទោ ជន្មាហីយមហ ឧបស្ថិតេ ហេរោទីយាយា ទុហិតា តេឞាំ សមក្ឞំ ន្ឫតិត្វា ហេរោទមប្រីណ្យត៑។
តស្មាត៑ ភូបតិះ ឝបថំ កុវ៌្វន៑ ឥតិ ប្រត្យជ្ញាសីត៑, ត្វយា យទ៑ យាច្យតេ, តទេវាហំ ទាស្យាមិ។
8 ၈ သူငယ်မသည်လည်းမိခင်၏တိုက်တွန်းချက် အရ ``ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏ဦးခေါင်းကို လင်ပန်းပေါ်တွင်တင်၍အကျွန်ုပ်အားဤနေရာ တွင်ပင်ပေးတော်မူပါ'' ဟုတောင်းလျှောက်၏။
សា កុមារី ស្វីយមាតុះ ឝិក្ឞាំ លព្ធា ពភាឞេ, មជ្ជយិតុយ៌ោហន ឧត្តមាង្គំ ភាជនេ សមានីយ មហ្យំ វិឝ្រាណយ។
9 ၉ ထိုအခါမင်းကြီးသည်များစွာစိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်တော်မူသော်လည်းဧည့်သည်တော်များရှေ့တွင် မိမိပေးခဲ့သည့်ကတိကိုထောက်၍ သူငယ်မ တောင်းလျှောက်သည့်အတိုင်းပေးစေရန်အမိန့် ချတော်မူ၏။-
តតោ រាជា ឝុឝោច, កិន្តុ ភោជនាយោបវិឝតាំ សង្គិនាំ ស្វក្ឫតឝបថស្យ ចានុរោធាត៑ តត៑ ប្រទាតុម អាទិទេឝ។
បឝ្ចាត៑ ការាំ ប្រតិ នរំ ប្រហិត្យ យោហន ឧត្តមាង្គំ ឆិត្ត្វា
11 ၁၁ လင်ပန်းပေါ်တွင်တင်၍သူငယ်မအားပေးစေ တော်မူ၏။ သူငယ်မသည်လည်းထိုဦးခေါင်းကို မိခင်ထံသို့ယူဆောင်သွား၏။-
តត៑ ភាជន អានាយ្យ តស្យៃ កុមាយ៌្យៃ វ្យឝ្រាណយត៑, តតះ សា ស្វជនន្យាះ សមីបំ តន្និនាយ។
12 ၁၂ ယောဟန်၏တပည့်တို့သည်လာ၍အလောင်းကို ယူပြီးလျှင်သင်္ဂြိုဟ်ကြ၏။ ထိုနောက်သခင်ယေရှု ထံသို့သွား၍သတင်းပေးကြ၏။
បឝ្ចាត៑ យោហនះ ឝិឞ្យា អាគត្យ កាយំ នីត្វា ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាមាសុស្តតោ យីឝោះ សន្និធិំ វ្រជិត្វា តទ្វាត៌្តាំ ពភាឞិរេ។
13 ၁၃ ဤသတင်းကိုသခင်ယေရှုကြားတော်မူလျှင် ထိုအရပ်မှတစ်ကိုယ်တည်းဆိတ်ကွယ်ရာအရပ် သို့လှေဖြင့်ကြွတော်မူ၏။ အမြို့မြို့မှလူပရိ သတ်တို့သည်လည်းကိုယ်တော်ထွက်ကြွတော်မူ ကြောင်းကြားကြလျှင်နောက်တော်သို့ကုန်းကြောင်း ဖြင့်လိုက်ကြ၏။-
អនន្តរំ យីឝុរិតិ និឝភ្យ នាវា និជ៌នស្ថានម៑ ឯកាកី គតវាន៑, បឝ្ចាត៑ មានវាស្តត៑ ឝ្រុត្វា នានានគរេភ្យ អាគត្យ បទៃស្តត្បឝ្ចាទ៑ ឦយុះ។
14 ၁၄ ကိုယ်တော်သည်လှေပေါ်မှတက်တော်မူသောအခါ လူထုကြီးကိုမြင်တော်မူလျှင်သူတို့ကိုသနား တော်မူသဖြင့်ဖျားနာသူများကိုကျန်းမာစေ တော်မူ၏။
តទានីំ យីឝុ រ្ពហិរាគត្យ មហាន្តំ ជននិវហំ និរីក្ឞ្យ តេឞុ ការុណិកះ មន៑ តេឞាំ បីឌិតជនាន៑ និរាមយាន៑ ចការ។
15 ၁၅ ညချမ်းအချိန်ရောက်သောအခါတပည့်တော်တို့ သည်အထံတော်သို့လာ၍ ``ဤအရပ်သည်လူသူ မရှိသည့်အရပ်ဖြစ်ပါ၏။ နေ့အချိန်လည်းကုန်ပါ ပြီ။ လူတို့အားကျေးရွာများသို့သွား၍အစား အစာဝယ်ယူနိုင်ရန်စေလွှတ်တော်မူပါ'' ဟု လျှောက်ထားကြ၏။
តតះ បរំ សន្ធ្យាយាំ ឝិឞ្យាស្តទន្តិកមាគត្យ កថយាញ្ចក្រុះ, ឥទំ និជ៌នស្ថានំ វេលាប្យវសន្នា; តស្មាត៑ មនុជាន៑ ស្វស្វគ្រាមំ គន្តុំ ស្វាត៌្ហំ ភក្ឞ្យាណិ ក្រេតុញ្ច ភវាន៑ តាន៑ វិស្ឫជតុ។
16 ၁၆ သခင်ယေရှုက ``ထိုသူတို့သွားကြရန်မလိုပါ။ သင်တို့ပင်လျှင်သူတို့အားစားစရာပေးကြ လော့'' ဟုမိန်တော်မူ၏။
កិន្តុ យីឝុស្តានវាទីត៑, តេឞាំ គមនេ ប្រយោជនំ នាស្តិ, យូយមេវ តាន៑ ភោជយត។
17 ၁၇ တပည့်တော်တို့က ``အကျွန်ုပ်တို့မှာမုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်သာရှိပါသည်'' ဟုလျှောက်ထားကြ လျှင်၊
តទា តេ ប្រត្យវទន៑, អស្មាកមត្រ បូបបញ្ចកំ មីនទ្វយញ្ចាស្តេ។
តទានីំ តេនោក្តំ តានិ មទន្តិកមានយត។
19 ၁၉ ကိုယ်တော်သည်လူပရိသတ်တို့ကိုမြက်ခင်းပေါ် တွင်ထိုင်စေတော်မူ၏။ ထိုနောက်မုန့်ငါးလုံးနှင့်ငါး နှစ်ကောင်ကိုယူ၍ကောင်းကင်သို့မျှော်ကြည့်လျက် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းတော်မူ ပြီးလျှင် မုန့်များကိုဖဲ့၍တပည့်တော်တို့အားပေး တော်မူ၏။ တပည့်တော်တို့သည်လည်းလူတို့အား ဝေပေးကြ၏။-
អនន្តរំ ស មនុជាន៑ យវសោបយ៌្យុបវេឞ្ដុម៑ អាជ្ញាបយាមាស; អបរ តត៑ បូបបញ្ចកំ មីនទ្វយញ្ច គ្ឫហ្លន៑ ស្វគ៌ំ ប្រតិ និរីក្ឞ្យេឝ្វរីយគុណាន៑ អនូទ្យ ភំក្ត្វា ឝិឞ្យេភ្យោ ទត្តវាន៑, ឝិឞ្យាឝ្ច លោកេភ្យោ ទទុះ។
20 ၂၀ လူအပေါင်းတို့သည်အဝစားရကြသည်သာမက မုန့်နှင့်ငါးအကြွင်းအကျန်များကိုပင်တစ်ဆယ့် နှစ်တောင်းအပြည့်ကောက်သိမ်းရသေး၏။-
តតះ សវ៌្វេ ភុក្ត្វា បរិត្ឫប្តវន្តះ, តតស្តទវឝិឞ្ដភក្ឞ្យៃះ បូណ៌ាន៑ ទ្វាទឝឌលកាន៑ គ្ឫហីតវន្តះ។
21 ၂၁ အမျိုးသမီးနှင့်ကလေးများမှအပမုန့်စားသူ ယောကျာ်းဦးရေမှာငါးထောင်မျှရှိသတည်း။
តេ ភោក្តារះ ស្ត្រីព៌ាលកាំឝ្ច វិហាយ ប្រាយេណ បញ្ច សហស្រាណិ បុមាំស អាសន៑។
22 ၂၂ ထိုနောက်ကိုယ်တော်သည်လူအပေါင်းတို့အား အိမ်သို့ပြန်စေတော်မူ၏။ တစ်ချိန်တည်းပင် တပည့်တော်တို့အားလှေပေါ်သို့တက်စေ၍ အိုင်တစ်ဖက်သို့ကူးစေတော်မူ၏။-
តទនន្តរំ យីឝុ រ្លោកានាំ វិសជ៌នកាលេ ឝិឞ្យាន៑ តរណិមារោឍុំ ស្វាគ្រេ បារំ យាតុញ្ច គាឍមាទិឞ្ដវាន៑។
23 ၂၃ လူအပေါင်းတို့အားအိမ်သို့ပြန်စေပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည်ဆုတောင်းပတ္ထနာပြုရန်တောင်ပေါ် ကိုတက်တော်မူ၏။ ညချမ်းအချိန်ရောက်သော် ထိုအရပ်တွင်တစ်ကိုယ်တည်းရှိနေတော်မူသတည်း။-
តតោ លោកេឞុ វិស្ឫឞ្ដេឞុ ស វិវិក្តេ ប្រាត៌្ហយិតុំ គិរិមេកំ គត្វា សន្ធ្យាំ យាវត៑ តត្រៃកាកី ស្ថិតវាន៑។
24 ၂၄ တပည့်တော်တို့၏လှေသည်ကားကမ်းနှင့်များစွာ ဝေးကွာသွားလေပြီ။ လေဆန်ဖြစ်သဖြင့်ထိုလှေ ကိုလှိုင်းတံပိုးများရိုက်ခတ်လျက်ရှိ၏။
កិន្តុ តទានីំ សម្មុខវាតត្វាត៑ សរិត្បតេ រ្មធ្យេ តរង្គៃស្តរណិទ៌ោលាយមានាភវត៑។
25 ၂၅ မိုးသောက်ယံအချိန်ခန့်တွင်ကိုယ်တော်သည်ရေပေါ် မှာစက်တော်ဖြန့်၍တပည့်တော်တို့ထံသို့ကြွလာ တော်မူ၏။-
តទា ស យាមិន្យាឝ្ចតុត៌្ហប្រហរេ បទ្ភ្យាំ វ្រជន៑ តេឞាមន្តិកំ គតវាន៑។
26 ၂၆ ဤသို့ရေပေါ်မှာကိုယ်တော်စက်တော်ဖြန့်၍ကြွ လာသည်ကိုမြင်လျှင်တပည့်တော်တို့သည်ထိတ် လန့်ကာ ``တစ္ဆေ'' ဟုအလန့်တကြားဟစ်အော်ကြ၏။
កិន្តុ ឝិឞ្យាស្តំ សាគរោបរិ វ្រជន្តំ វិលោក្យ សមុទ្វិគ្នា ជគទុះ, ឯឞ ភូត ឥតិ ឝង្កមានា ឧច្ចៃះ ឝព្ទាយាញ្ចក្រិរេ ច។
27 ၂၇ ထိုအခါသခင်ယေရှုက ``အားမငယ်ကြနှင့်။ ငါ ပင်ဖြစ်သည်။ မကြောက်ကြနှင့်'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
តទៃវ យីឝុស្តានវទត៑, សុស្ថិរា ភវត, មា ភៃឞ្ដ, ឯឞោៜហម៑។
28 ၂၈ ပေတရုက ``သခင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်ရှင်ဖြစ်ပါမူ၊ အကျွန်ုပ်သည်ရေပေါ်မှာလျှောက်၍အထံတော်သို့ လာနိုင်ရန်အမိန့်ရှိတော်မူပါ'' ဟုလျှောက်၏။
តតះ បិតរ ឥត្យុក្តវាន៑, ហេ ប្រភោ, យទិ ភវានេវ, តហ៌ិ មាំ ភវត្សមីបំ យាតុមាជ្ញាបយតុ។
29 ၂၉ ကိုယ်တော်က ``လာခဲ့လော့'' ဟုမိန့်တော်မူလျှင် ပေတရုသည်လှေပေါ်ကဆင်း၍ရေပေါ်တွင် လျှောက်ကာသခင်ယေရှုထံသို့သွားလေ၏။-
តតះ តេនាទិឞ្ដះ បិតរស្តរណិតោៜវរុហ្យ យីឝេរន្តិកំ ប្រាប្តុំ តោយោបរិ វវ្រាជ។
30 ၃၀ သို့ရာတွင်သူသည်လေအဟုန်ပြင်းသည်ကို မြင်သောအခါကြောက်လန့်၍လာသဖြင့်ရေ နစ်စပြုသည်နှင့် ``သခင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ် အားကယ်တော်မူပါ'' ဟုဟစ်အော်လေ၏။
កិន្តុ ប្រចណ្ឌំ បវនំ វិលោក្យ ភយាត៑ តោយេ មំក្តុម៑ អារេភេ, តស្មាទ៑ ឧច្ចៃះ ឝព្ទាយមានះ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ, មាមវតុ។
31 ၃၁ ထိုအခါသခင်ယေရှုသည်လက်တော်ကိုဆန့်၍ ပေတရုကိုဆွဲကိုင်တော်မူပြီးလျှင် ``ယုံကြည်ခြင်း နည်းလှပါတကား။ အဘယ်ကြောင့်ယုံမှားသနည်း'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
យីឝុស្តត្ក្ឞណាត៑ ករំ ប្រសាយ៌្យ តំ ធរន៑ ឧក្តវាន៑, ហ ស្តោកប្រត្យយិន៑ ត្វំ កុតះ សមឝេថាះ?
អនន្តរំ តយោស្តរណិមារូឍយោះ បវនោ និវវ្ឫតេ។
33 ၃၃ လှေထဲရှိတပည့်တော်တို့သည်ကိုယ်တော်အား ဦးညွှတ်ရှိခိုးလျက် ``အရှင်ကားအကယ်ပင် ထာဝရဘုရား၏သားတော်ဖြစ်ပါ၏'' ဟု လျှောက်ထားကြ၏။
តទានីំ យេ តរណ្យាមាសន៑, ត អាគត្យ តំ ប្រណភ្យ កថិតវន្តះ, យថាត៌្ហស្ត្វមេវេឝ្វរសុតះ។
34 ၃၄ ကိုယ်တော်နှင့်တပည့်တော်တို့သည်အိုင်တစ်ဖက်ကမ်း သို့ကူးပြီးနောက်ဂင်နေသရက်မြို့တွင်လှေကို ဆိုက်ကြ၏။-
អនន្តរំ បារំ ប្រាប្យ តេ គិនេឞរន្នាមកំ នគរមុបតស្ថុះ,
35 ၃၅ ထိုမြို့သားတို့သည်ကိုယ်တော်ကိုမှတ်မိကြသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အရပ်ရပ်သို့လူများစေလွှတ်၍ ဖျား နာသူတို့ကိုအထံတော်သို့ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။-
តទា តត្រត្យា ជនា យីឝុំ បរិចីយ តទ្ទេឝ្ស្យ ចតុទ៌ិឝោ វាត៌្តាំ ប្រហិត្យ យត្រ យាវន្តះ បីឌិតា អាសន៑, តាវតឯវ តទន្តិកមានយាមាសុះ។
36 ၃၆ ထိုနောက်ဖျားနာသူတို့အားကိုယ်တော်၏အဝတ် တော်အမြိတ်ကိုမျှတို့ထိနိုင်ခွင့်ပြုရန်တောင်းပန် ကြ၏။ ဤသို့တို့ထိရသူအပေါင်းတို့သည်လည်း ကျန်းမာသွားကြ၏။
អបរំ តទីយវសនស្យ គ្រន្ថិមាត្រំ ស្ប្រឞ្ដុំ វិនីយ យាវន្តោ ជនាស្តត៑ ស្បឝ៌ំ ចក្រិរេ, តេ សវ៌្វឯវ និរាមយា ពភូវុះ។
