ယောဘ 9
Et Job prit la parole, et dit:
2 ၂ မှန်ပါ၏။ ထိုစကားမှန်ကြောင်းကိုငါသိ၏။ သို့သော်လည်း လူသည်ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ အဘယ် သို့ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်နိုင်သနည်း။
Certainement, je sais qu'il en est ainsi; et comment l'homme serait-il juste devant Dieu?
S'il veut plaider avec lui, il ne lui répondra pas une fois sur mille.
4 ၄ ဘုရားသခင်သည်ထူးဆန်းသောဥာဏ်၊ ကြီးစွာသောတန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ အဘယ်သူသည် အာဏာတော်ကို ဆန်၍အောင်နိုင်သနည်း။
Il est habile en son intelligence, et puissant en sa force: qui lui a résisté et s'en est bien trouvé?
Il transporte les montagnes, et elles ne le savent pas; il les bouleverse en sa fureur;
Il fait trembler la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.
Il parle au soleil, et le soleil ne se lève pas; et il met un sceau sur les étoiles.
Seul, il étend les cieux, et il marche sur les hauteurs de la mer.
Il a créé la grande Ourse, l'Orion, et la Pléiade, et les régions cachées du midi.
Il fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter.
Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas; il passe encore, et je ne l'aperçois pas.
12 ၁၂ သိမ်းယူတော်မူသောအခါ အဘယ်သူသည် ဆီးတားနိုင်သနည်း။ ကိုယ်တော်သည်အဘယ်သို့ ပြုသနည်းဟု အဘယ်သူဆိုဝံ့သနည်း။
S'il ravit, qui le lui fera rendre? Qui lui dira: Que fais-tu?
13 ၁၃ ဘုရားသခင်သည် အမျက်ပြေတော်မမူလျှင်၊ မာနကြီး၍ အားပေးသောသူတို့သည် ရှေ့တော်၌ နှိမ့်ချ ခြင်းကို ခံရကြ၏။
Dieu ne revient pas sur sa colère; sous lui sont abattus les plus puissants rebelles.
14 ၁၄ ထိုမျှမက ငါသည်အဘယ်သို့ ပြန်လျှောက်ရအံ့နည်း။ ရှေ့တော်၌ အဘယ်သို့သောစကားကို ရွေး၍ လျှောက်ရအံ့နည်း။
Combien moins lui pourrais-je répondre, moi, et choisir mes paroles pour lui parler!
15 ၁၅ ငါသည် ဖြောင့်မတ်သော်လည်း ပြန်၍ မလျှောက်ဝံ့ဘဲ၊ တရားမှုကို ဆုံးဖြတ်တော်မူသော အရှင်ကို တောင်းပန်ရုံမျှသာပြုရ၏။
Quand j'aurais raison, je ne lui répondrais pas; je demanderais grâce à mon juge!
Si je le citais, et qu'il me répondît, je ne croirais pas qu'il voulût écouter ma voix,
17 ၁၇ အကြောင်းမူကား၊ မိုဃ်းသက်မုန်တိုင်းဖြင့် ငါ့ကို ညှဉ်းဆဲ၍၊ အကြောင်းမရှိဘဲငါ၌ အနာတို့ကို များပြား စေတော်မူ၏။
Lui qui fond sur moi dans une tempête, et qui multiplie mes plaies sans motif.
Il ne me permet point de reprendre haleine; il me rassasie d'amertume.
19 ၁၉ တန်ခိုးကိုအမှီပြုမည်ဆိုသော်၊ ဘုရားသခင်သည် တန်ခိုးကြီးတော်မူ၏။ တရားကိုအမှီပြုမည်ဆိုပြန် သော်၊ အဘယ်သူသည် ငါ့ဘက်၌ သက်သေခံမည်နည်း။
S'il est question de force, il dit: “Me voilà! “S'il est question de droit: “Qui m'assigne? “
20 ၂၀ ကိုယ်အပြစ်ကို ပြေစေခြင်းငှါပြုလျှင်၊ ကိုယ်စကားအားဖြင့် တရားရှုံးလိမ့်မည်။ ငါသည် စုံလင်ပြီဟု ဆိုပြန်လျှင်၊ ငါ့သဘောကောက်ကြောင်း ထင်ရှားလိမ့် မည်။
Quand même je serais juste, ma bouche me condamnerait; je serais innocent, qu'elle me déclarerait coupable.
Je suis innocent. Je ne me soucie pas de vivre, je ne fais aucun cas de ma vie.
22 ၂၂ ငါပြောအံ့သောစကားတချက်ဟူမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် စုံလင်သောသူတို့ကို၎င်း၊ ဆိုးညစ်သော သူတို့ကို၎င်း ဖျက်ဆီးတော်မူတတ်၏။
Tout se vaut! C'est pourquoi j'ai dit: Il détruit l'innocent comme l'impie.
Quand un fléau soudain répand la mort, il se rit des épreuves des innocents.
24 ၂၄ မြေကြီးကိုလူဆိုးတို့ လက်၌အပ်၍၊ တရားသူကြီးတို့၏ မျက်နှာကို ဖျက်တော်မူ၏။ သို့မဟုတ် ထိုအမှုကို စီရင်သောသူကားအဘယ်သူနည်း။
La terre est livrée aux mains des méchants; il couvre les yeux de ceux qui la jugent. Si ce n'est lui, qui est-ce donc
25 ၂၅ တမြို့မှတမြို့သို့ စာပို့သောလုလင်ထက်၊ ငါ့နေ့ ရက်တို့သည် လျင်မြန်၍၊ ကောင်ကျိုးကိုမခံရဘဲ ပြေးတတ် ကြ၏။
Mes jours ont été plus légers qu'un courrier; ils se sont enfuis, sans voir le bonheur;
Ils ont glissé comme des barques de roseaux, comme l'aigle qui fond sur sa proie.
27 ၂၇ ငါသည်မြည်တမ်းသော စကားကိုဖြတ်၍၊ ရွှင်လန်းသောမျက်နှာကိုဆောင်လျက်၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟု ငါဆိုသော်လည်း၊
Si je dis: Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, et reprendre ma sérénité,
28 ၂၈ ငါခံရသော ဒုက္ခဝေဒနာများသောကြောင့်၊ ကြောက်သောသဘောရှိ၏။ အပြစ်လွှတ်စေဟု ငါ၌စီရင်တော် မမူကြောင်းကို ငါသိ၏။
Je suis effrayé de toutes mes douleurs: je sais que tu ne me jugeras pas innocent.
Moi, je suis condamné, pourquoi me fatiguer en vain?
Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains dans la potasse,
Tu me plongerais dans le fossé, et mes vêtements m'auraient en horreur.
32 ၃၂ ငါသည် ဘုရားသခင်၏စကားကို တဦးနှင့်တဦး တရားတွေ့နိုင်မည်အကြောင်း၊ ဘုရားသခင်သည် ငါကဲ့သို့ လူဖြစ်တော်မူသည်မဟုတ်။
Car il n'est pas un homme comme moi pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en justice.
Il n'y a pas d'arbitre entre nous, qui pose sa main sur nous deux.
Qu'il ôte sa verge de dessus moi, et que ses terreurs ne me troublent plus!
Alors je lui parlerai sans crainte; car, dans l'état où je me trouve, je ne suis plus à moi.
