ယောဘ 9
Så tog Job til Orde og svarede:
2 ၂ မှန်ပါ၏။ ထိုစကားမှန်ကြောင်းကိုငါသိ၏။ သို့သော်လည်း လူသည်ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ အဘယ် သို့ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်နိုင်သနည်း။
"Jeg ved forvist, at således er det, hvad Ret har en dødelig over for Gud?
Vilde Gud gå i Rette med ham, kan han ikke svare på et af tusind!
4 ၄ ဘုရားသခင်သည်ထူးဆန်းသောဥာဏ်၊ ကြီးစွာသောတန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ အဘယ်သူသည် အာဏာတော်ကို ဆန်၍အောင်နိုင်သနည်း။
Viis af Hjerte og vældig i Kraft hvo trodsede ham og slap vel derfra?
Han flytter Bjerge så let som intet, vælter dem om i sin Vrede,
ryster Jorden ud af dens Fuger, så dens Grundstøtter bæver;
han taler til solen, så skinner den ikke, for Stjernerne sætter han Segl,
han udspænder Himlen ene, skrider hen over Havets Kamme,
han skabte Bjørnen, Orion, Syvstjernen og Sydens Kamre,
han øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal!
Går han forbi mig, ser jeg ham ikke, farer han hen, jeg mærker ham ikke;
12 ၁၂ သိမ်းယူတော်မူသောအခါ အဘယ်သူသည် ဆီးတားနိုင်သနည်း။ ကိုယ်တော်သည်အဘယ်သို့ ပြုသနည်းဟု အဘယ်သူဆိုဝံ့သနည်း။
røver han, hvem mon der hindrer ham i det? Hvo siger til ham: "Hvad gør du?"
13 ၁၃ ဘုရားသခင်သည် အမျက်ပြေတော်မမူလျှင်၊ မာနကြီး၍ အားပေးသောသူတို့သည် ရှေ့တော်၌ နှိမ့်ချ ခြင်းကို ခံရကြ၏။
Gud lægger ikke Bånd på sin Vrede, Rahabs Hjælpere bøjed sig under ham;
14 ၁၄ ထိုမျှမက ငါသည်အဘယ်သို့ ပြန်လျှောက်ရအံ့နည်း။ ရှေ့တော်၌ အဘယ်သို့သောစကားကို ရွေး၍ လျှောက်ရအံ့နည်း။
hvor kan jeg da give ham Svar og rettelig føje min Tale for ham!
15 ၁၅ ငါသည် ဖြောင့်မတ်သော်လည်း ပြန်၍ မလျှောက်ဝံ့ဘဲ၊ တရားမှုကို ဆုံးဖြတ်တော်မူသော အရှင်ကို တောင်းပန်ရုံမျှသာပြုရ၏။
Har jeg end Ret, jeg kan dog ej svare, må bede min Dommer om Nåde!
Nævned jeg ham, han svared mig ikke, han hørte, tror jeg, ikke min Røst,
17 ၁၇ အကြောင်းမူကား၊ မိုဃ်းသက်မုန်တိုင်းဖြင့် ငါ့ကို ညှဉ်းဆဲ၍၊ အကြောင်းမရှိဘဲငါ၌ အနာတို့ကို များပြား စေတော်မူ၏။
han, som river mig bort i Stormen, giver mig - Sår på Sår uden Grund,
ikke lader mig drage Ånde, men lader mig mættes med beskeing.
19 ၁၉ တန်ခိုးကိုအမှီပြုမည်ဆိုသော်၊ ဘုရားသခင်သည် တန်ခိုးကြီးတော်မူ၏။ တရားကိုအမှီပြုမည်ဆိုပြန် သော်၊ အဘယ်သူသည် ငါ့ဘက်၌ သက်သေခံမည်နည်း။
Gælder det Kæmpekraft, melder han sig! Gælder det Ret, hvo stævner ham da!
20 ၂၀ ကိုယ်အပြစ်ကို ပြေစေခြင်းငှါပြုလျှင်၊ ကိုယ်စကားအားဖြင့် တရားရှုံးလိမ့်မည်။ ငါသည် စုံလင်ပြီဟု ဆိုပြန်လျှင်၊ ငါ့သဘောကောက်ကြောင်း ထင်ရှားလိမ့် မည်။
Har jeg end Ret, må min Mund dog fælde mig, er jeg end skyldfri, han gør mig dog vrang!
Skyldfri er jeg, ser bort fra min Sjæl og agter mit Liv for intet!
22 ၂၂ ငါပြောအံ့သောစကားတချက်ဟူမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် စုံလင်သောသူတို့ကို၎င်း၊ ဆိုးညစ်သော သူတို့ကို၎င်း ဖျက်ဆီးတော်မူတတ်၏။
Lige meget; jeg påstår derfor: Skyldfri og skyldig gør han til intet!
Når Svøben kommer med Død i et Nu, så spotter han skyldfries Hjertekval;
24 ၂၄ မြေကြီးကိုလူဆိုးတို့ လက်၌အပ်၍၊ တရားသူကြီးတို့၏ မျက်နှာကို ဖျက်တော်မူ၏။ သို့မဟုတ် ထိုအမှုကို စီရင်သောသူကားအဘယ်သူနည်း။
Jorden gav han i gudløses Hånd, hylder dens Dommeres Øjne til, hvem ellers, om ikke han?
25 ၂၅ တမြို့မှတမြို့သို့ စာပို့သောလုလင်ထက်၊ ငါ့နေ့ ရက်တို့သည် လျင်မြန်၍၊ ကောင်ကျိုးကိုမခံရဘဲ ပြေးတတ် ကြ၏။
Raskere end Løberen fløj mine Dage, de svandt og så ikke Lykke,
gled hen som Både af Si, som en Ørn, der slår ned på Bytte.
27 ၂၇ ငါသည်မြည်တမ်းသော စကားကိုဖြတ်၍၊ ရွှင်လန်းသောမျက်နှာကိုဆောင်လျက်၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟု ငါဆိုသော်လည်း၊
Dersom jeg siger: "Mit Suk vil jeg glemme, glatte mit Ansigt og være glad,"
28 ၂၈ ငါခံရသော ဒုက္ခဝေဒနာများသောကြောင့်၊ ကြောက်သောသဘောရှိ၏။ အပြစ်လွှတ်စေဟု ငါ၌စီရင်တော် မမူကြောင်းကို ငါသိ၏။
må jeg dog grue for al min Smerte, jeg ved, du kender mig ikke fri.
Jeg skal nu engang være skyldig, hvorfor da slide til ingen Nytte?
Toed jeg mig i Sne og tvætted i Lud mine Hænder,
du dypped mig dog i Pølen, så Klæderne væmmedes ved mig.
32 ၃၂ ငါသည် ဘုရားသခင်၏စကားကို တဦးနှင့်တဦး တရားတွေ့နိုင်မည်အကြောင်း၊ ဘုရားသခင်သည် ငါကဲ့သို့ လူဖြစ်တော်မူသည်မဟုတ်။
Thi du er ikke en Mand som jeg, så jeg kunde svare, så vi kunde gå for Retten sammen;
vi savner en Voldgiftsmand til at lægge sin Hånd på os begge!
Fried han mig for sin Stok, og skræmmed hans Rædsler mig ikke,
da talte jeg uden at frygte ham, thi min Dom om mig selv er en anden!
