ယောဘ 6
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 ၂ ငါဝမ်းနည်းခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ်ပါစေ။ ငါခံရသောဒုက္ခများကိုလည်း ချိန်ခွင်၌ စုထားပါစေ။
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 ၄ အနန္တတန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသော မြှားတို့သည် ငါ၌စွဲ၍၊ အဆိပ်အတောက်ဖြင့် ငါ့ဝိညာဉ်ကိုမွန်းစေ၏။ ဘုရားသခင်ပြတော်မူသော ကြောက်မက်ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ရှေ့မှာ စီလျက်ရှိကြ၏။
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 ၉ တောင့်တသောအရာဟူမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကိုဖျက်ဆီးတော်မူပါစေ။ လက်တော်ကိုဆန့်၍ ငါ့ကိုဆုံးစေတော်မူပါစေ။
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 ၁၀ ထိုသို့ဖြစ်လျှင်ငါသည် သက်သာရ၏။ ငြိုငြင်သော်လည်း သည်းခံမည်။ ငါ့ကိုနှမြောတော်မမူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်တော်မူသောသူ၏စကားကို ငါမငြင်းမဆန်ပြီ။
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 ၁၁ ငါမြော်လင့်စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း၊ ငါ့ခွန်အားကားအဘယ်သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ်အသက်ကို စောင့်ရမည်အကြောင်း၊ နောက်ဆုံးခံရသော အကျိုးကား အဘယ်သို့နည်း။
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 ၁၄ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေခင်ပွန်းသည် သနားအပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တတန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့သောသဘောနှင့် ကင်းလွတ်၏။
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 ၁၅ ငါ့ညီအစ်ကိုတို့သည် ချောင်းရေကဲ့သို့ လှည့်စား၍၊ ချိုင့်၌စီးသောရေကဲ့သို့ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 ၁၉ တေမန်အမျိုးသားအစုအဝေးတို့သည် ရှာကြ၏။ ရှေဘပြည်မှ ခရီးသွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့်လျက် လာကြ၏။
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 ၂၆ ငါစကားပြောရုံကာမျှကို အပြစ်တင်မည်ကြံစည်ကြသလော။ မြော်လင့်စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကားသည် လေသက်သက်ဖြစ်၏။
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
