ယောဘ 33
Ma pure, ascolta, o Giobbe, il mio dire, porgi orecchio a tutte le mie parole!
Ecco, apro la bocca, la lingua parla sotto il mio palato.
3 ၃ ငါသဘောဖြောင့်သည်နှင့်အညီ ငါ့စကား ဖြောင့်လိမ့်မည်။ ငါ့နှုတ်သည်ရှင်းလင်းသော ပညာစကား ကို မြွက်ဆိုလိမ့်မည်။
Nelle mie parole è la rettitudine del mio cuore; e le mie labbra diran sinceramente quello che so.
4 ၄ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် ငါ့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူပြီ။ အနန္တတန်ခိုးရှင်၏ အသက်တော် သည် ငါ့ကို အသက်ရှင်စေတော်မူပြီ။
Lo spirito di Dio mi ha creato, e il soffio dell’Onnipotente mi dà la vita.
Se puoi, rispondimi; prepara le tue ragioni, fatti avanti!
Ecco, io sono uguale a te davanti a Dio; anch’io, fui tratto dall’argilla.
7 ၇ သင်သည် ကြောက်ရွံ့ရမည်အကြောင်း ငါ၌ ကြောက်မက်ဘွယ်သော အရာမရှိ။ သင့်အပေါ်မှာ ငါသည် လေးသောလက်ကိုမတင်။
Spavento di me non potrà quindi sgomentarti, e il peso della mia autorità non ti potrà schiacciare.
Davanti a me tu dunque hai detto (e ho bene udito il suono delle tue parole):
“Io sono puro, senza peccato; sono innocente, non c’è iniquità in me;
ma Dio trova contro me degli appigli ostili, mi tiene per suo nemico;
mi mette i piedi nei ceppi, spia tutti i miei movimenti”.
12 ၁၂ ထိုသို့ဆိုသော်မှားပြီ။ ငါပြန်ပြောသောစကားဟူ မူကား၊ အကယ်စင်စစ် ဘုရားသခင်သည် လူထက် ကြီးမြတ်တော်မူ၏။
E io ti rispondo: In questo non hai ragione; giacché Dio è più grande dell’uomo.
Perché contendi con lui? poich’egli non rende conto d’alcuno dei suoi atti.
Iddio parla, bensì, una volta ed anche due, ma l’uomo non ci bada;
15 ၁၅ လူသည်အိပ်ရာပေါ်မှာငိုက်လျက် အိပ်ပျော် လျက်နေသောအခါ အိပ်မက်မြင်၍၊ ညဉ့်ရူပါရုံကို ခံရသောအားဖြင့်၊
parla per via di sogni, di visioni notturne, quando un sonno profondo cade sui mortali, quando sui loro letti essi giacciono assopiti;
allora egli apre i loro orecchi e dà loro in segreto degli ammonimenti,
per distoglier l’uomo dal suo modo d’agire e tener lungi da lui la superbia;
per salvargli l’anima dalla fossa, la vita dal dardo mortale.
L’uomo è anche ammonito sul suo letto, dal dolore, dall’agitazione incessante delle sue ossa;
quand’egli ha in avversione il pane, e l’anima sua schifa i cibi più squisiti;
la carne gli si consuma, e sparisce, mentre le ossa, prima invisibili, gli escon fuori,
l’anima sua si avvicina alla fossa, e la sua vita a quelli che dànno la morte.
23 ၂၃ သို့ရာတွင်လူတို့အားတရားလမ်းကို ပြစေခြင်းငှါ၊ တထောင်တွင် အထွဋ်ဖြစ်၍၊ တရားစကားကို ပြန်တတ် သော တမန်ရှိလျှင်၊
Ma se, presso a lui, v’è un angelo, un interprete, uno solo fra i mille, che mostri all’uomo il suo dovere,
24 ၂၄ ဘုရားသခင်က၊ သင်္ချိုင်းတွင်းထဲသို့ထိုသူကို မဆင်းစေဘဲ ကယ်တင်လော့။ ရွေးရာအကြောင်းကို ငါတွေ့ပြီဟု ကရုဏာစိတ်ရှိ၍ မိန့်တော်မူသောအားဖြင့်၊
Iddio ha pietà di lui e dice: “Risparmialo, che non scenda nella fossa! Ho trovato il suo riscatto”.
Allora la sua carne divien fresca più di quella d’un bimbo; egli torna ai giorni della sua giovinezza;
26 ၂၆ ဘုရားသခင်ကို ဆုတောင်း၍ကျေးဇူးတော်ကို ခံရသဖြင့်၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်နှင့် မျက်နှာတော်ကို ဖူးမြင်ရလိမ့်မည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းအကျိုးကို လူတို့အား ဘုရားသခင်ပေးတော်မူတတ်၏။
implora Dio, e Dio gli è propizio; gli dà di contemplare il suo volto con giubilo, e lo considera di nuovo come giusto.
27 ၂၇ သူကလည်း၊ ငါသည် ပြစ်မှားပါပြီ။ မှန်သော တရားကိုမှောက် ပါပြီ။ သို့သော်လည်း ကိုယ်ခံထိုက်သော အပြစ်ကိုမခံရဘဲ၊
Ed egli va cantando fra la gente e dice: “Avevo peccato, pervertito la giustizia, e non sono stato punito come meritavo.
28 ၂၈ သင်္ချိုင်းတွင်းထဲသို့ ငါ့ကိုမဆင်းစေဘဲ ကယ်တင် တော်မူသဖြင့်၊ ငါ့အသက်သည် မှောင်မိုက်နှင့် လွတ် လျက်ရှိ၏ဟု လူတို့တွင် သီချင်းဆိုရလိမ့်မည်။
Iddio ha riscattato l’anima mia, onde non scendesse nella fossa e la mia vita si schiude alla luce!”
Ecco, tutto questo Iddio lo fa due, tre volte, all’uomo,
per ritrarre l’anima di lui dalla fossa, perché su di lei splenda la luce della vita.
Sta’ attento, Giobbe, dammi ascolto; taci, ed io parlerò.
32 ၃၂ သို့သော်လည်း ပြောစရာရှိလျှင် ပြန်ပြောလော့။ သင့်ကို အပြစ်လွတ်စေခြင်းငှါ၊ ငါအလိုရှိသောကြောင့် စကားပြောလော့။
Se hai qualcosa da dire, rispondimi, parla, ché io vorrei poterti dar ragione.
Se no, tu dammi ascolto, taci, e t’insegnerò la saviezza”.
