ယောဘ 28
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 ၃ လူသည် မှောင်မိုက်ကို ပျောက်စေတတ်၏။ အဆုံးတိုင်အောင်၎င်း မှောင်မိုက်ကျောက်၊ သေမင်း အရိပ်တိုင်အောင်၎င်း လိုက်၍ စစ်တတ်၏။
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 ၂၅ လေကိုချိန်လျက်၊ ရေကိုလည်းခြင်လျက်၊ မြေကြီး စွန်းတိုင်အောင် ကြည့်ရှု၍၊ ကောင်းကင်အောက်၌ ရှိသမျှ တို့ကို မြင်တော်မူ၏။
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 ၂၈ လူတို့အားလည်း ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် ပညာဖြစ်ကြောင်းနှင့်၊ ဒုစရိုက်ကို ရှောင်ခြင်း သည် ဥာဏ်ဖြစ်ကြောင်းကို မိန့်တော်မူပြီဟုမြွက်ဆို၏။
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
