ယောဘ 13
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,
mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
5 ၅ သင်တို့သည် စကားတခွန်းကိုမျှ မပြောဘဲတိတ်ဆိတ်စွာနေကြပါစေ။ ထိုသို့နေလျှင် စင်စစ်ပညာရှိကဲ့သို့ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။
Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!
6 ၆ ငါပြောမည်အကျိုးအကြောင်းစကားကို နားထောင်ကြပါလော့။ ငါ့နှုတ်နှင့် ဆွေးနွှေးနှီးနှောမည့် စကားကို နှလုံးသွင်းကြပါလော့။
Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!
7 ၇ သင်တို့သည် လျစ်လျူသောစိတ်မရှိဘဲ ဘုရားသခင့်ဘက်၌ ပြောချင်သလော။ ဘုရားသခင့်ဘက်၌နေ၍ မုသာကိုသုံးချင်သလော။
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
9 ၉ သင်တို့ကိုကျပ်တည်းစွာ စစ်တော်မူလျှင်၊ သင်တို့၌ ကျေးဇူးရှိလိမ့်မည်လော။ လူကိုလှည့်စားသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်ကို လှည့်စားနိုင်သလော။
Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
11 ၁၁ သင်တို့သည် တန်ခိုးအာနုဘော်တော်ကြောင့် မကြောက်ကြသလော။ ကြောက်မက်ဘွယ်သော ဂုဏ် တော်ကြောင့် မထိတ်လန့်ကြသလော။
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?
12 ၁၂ သင်တို့၏နည်းဥပဒေသစကားသည် မြေမှုန့် ထက်သာ၍ပေါ့၏။ သင်တို့ ခိုလှုံသောမြို့ရိုးသည်လည်း သရွတ်မြို့ရိုးကဲ့သို့ ဖြစ်၏။
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!
14 ၁၄ သို့သော်လည်း ငါသည် ကိုယ်အသားကို ပစပ် နှင့်ကိုက်ချီလျက်၊ ကိုယ်အသက်ကိုလည်း လက်နှင့်ကိုက် လျက် ဆောင်သွားမည်။
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;
15 ၁၅ ငါ့ကိုသတ်တော်မူ၍၊ ငါမြော်လင့်စရာမရှိသော်လည်း၊ ရှေ့တော်၌ ကိုယ်အပြစ်ဖြေရာစကားကို ငါလျှောက်ထားမည်။
se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!
Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:
21 ၂၁ လက်တော်ကိုသိမ်းတော်မူပါ။ ကြောက်မက်ဘွယ်သော အခြင်းအရာတော်အားဖြင့် အကျွန်ုပ်ကို ချောက် တော်မမူပါနှင့်။
Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
22 ၂၂ ထိုအခါခေါ်တော်မူပါ။ အကျွန်ုပ်ပြန်လျှောက်ပါမည်။ သို့မဟုတ် အကျွန်ုပ်သည် အရင်လျှောက်ပါမည်။ ကိုယ်တော်အမိန့်ရှိတော်မူပါ။
Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
23 ၂၃ အကျွန်ုပ်ပြုမိသော ဒုစရိုက်အပြစ်တို့သည် အဘယ်မျှလောက်များပါသနည်း။ အကျွန်ုပ်ပြစ်မှား ကျူးလွန်ခြင်းအပြစ်တို့ကို အကျွန်ုပ်အား ပြတော်မူပါ။
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,
26 ၂၆ အကျွန်ုပ်၌ ပြင်းစွာသောအပြစ်တင်သော စကားကိုမှတ်ထားတော်မူ၏။ အကျွန်ုပ်အသက်ငယ်စဉ် တွင် ပြုမိသောအပြစ်ကြောင့် ယခုခံစေတော်မူ၏။
at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
27 ၂၇ အကျွန်ုပ်ကိုထိတ်ခတ်လျက်၊ အကျွန်ုပ်ထွက်ရာ လမ်းရှိသမျှကို စောင့်လျက်နေ၍၊ အကျွန်ုပ်ပတ်လည်၌ စည်းလုပ်တော်မူ၏။
lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!
28 ၂၈ ထိုသို့ခံရသောသူသည် ဆွေးမြေ့သောအရာကဲ့သို့၎င်း၊ ပိုးရွကိုက်စားသောအဝတ်ကဲ့သို့၎င်း အားလျော့ ပျက်ရပါ၏။
Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
