တမန်တော်ဝတ္ထု 26
1 ၁ အဂြိပ္ပမင်းကြီးက ``သင်လျှောက်ထားနိုင် သည်'' ဟုပေါလုအားဆိုသော် ပေါလုသည် လက်ကိုဆန့်၍၊-
តត អាគ្រិប្បះ បៅលម៑ អវាទីត៑, និជាំ កថាំ កថយិតុំ តុភ្យម៑ អនុមតិ រ្ទីយតេ។ តស្មាត៑ បៅលះ ករំ ប្រសាយ៌្យ ស្វស្មិន៑ ឧត្តរម៑ អវាទីត៑។
2 ၂ ``အရှင်အဂြိပ္ပမင်းကြီး၊ အကျွန်ုပ်အားယုဒ အမျိုးသားတို့စွပ်စွဲချက်များနှင့်ပတ်သက် ၍ အရှင်၏ရှေ့တော်တွင်လျှောက်လဲချေပရ သည်မှာ အကျွန်ုပ်အဖို့ထူးမြတ်သောအခွင့် အရေးပင်ဖြစ်သည်ဟုယူဆပါ၏။-
ហេ អាគ្រិប្បរាជ យត្ការណាទហំ យិហូទីយៃរបវាទិតោ ៜភវំ តស្យ វ្ឫត្តាន្តម៑ អទ្យ ភវតះ សាក្ឞាន៑ និវេទយិតុមនុមតោហម៑ ឥទំ ស្វីយំ បរមំ ភាគ្យំ មន្យេ;
3 ၃ အရှင်သည်ယုဒအမျိုးသားတို့၏ဋ္ဌလေ့ ထုံးစံများနှင့် အငြင်းပွားတတ်သည့်ပြဿ နာများကိုသိရှိသူဖြစ်ပါ၏။ သို့ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်လျှောက်ထားချက်ကိုစိတ်ရှည်လျက် နားထောင်တော်မူပါ။''
យតោ យិហូទីយលោកានាំ មធ្យេ យា យា រីតិះ សូក្ឞ្មវិចារាឝ្ច សន្តិ តេឞុ ភវាន៑ វិជ្ញតមះ; អតឯវ ប្រាត៌្ហយេ ធៃយ៌្យមវលម្ព្យ មម និវេទនំ ឝ្ឫណោតុ។
4 ၄ ``အကျွန်ုပ်သည်ပျိုရွယ်စဉ်အခါမှစ၍ ဦးစွာ မိမိ၏ဇာတိပြည်ရွာတွင်လည်းကောင်း ထိုနောက်ယေရုရှလင်မြို့တွင်လည်းကောင်း မည်သို့ပြုမူနေထိုင်ခဲ့သည်ကိုယုဒ အမျိုးသားအပေါင်းတို့သိကြပါ၏။-
អហំ យិរូឝាលម្នគរេ ស្វទេឝីយលោកានាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ អា យៅវនកាលាទ៑ យទ្រូបម៑ អាចរិតវាន៑ តទ៑ យិហូទីយលោកាះ សវ៌្វេ វិទន្តិ។
5 ၅ အကျွန်ုပ်ကိုသူတို့သိကြသည်မှာကြာ ပါပြီ။ အကျွန်ုပ်သည်ယုဒဘာသာတွင် အကျပ်တည်းဆုံးသောစည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာကျင့်သုံးသည့်ဖာရိရှဲဂိုဏ်းဝင် တစ်ယောက်အနေဖြင့်နေထိုင်ပြုမူခဲ့ ကြောင်းကို ထိုသူတို့သက်သေခံလိုက ခံနိုင်ကြပါ၏။-
អស្មាកំ សវ៌្វេភ្យះ ឝុទ្ធតមំ យត៑ ផិរូឝីយមតំ តទវលម្ពី ភូត្វាហំ កាលំ យាបិតវាន៑ យេ ជនា អា ពាល្យកាលាន៑ មាំ ជានាន្តិ តេ ឯតាទ្ឫឝំ សាក្ឞ្យំ យទិ ទទាតិ តហ៌ិ ទាតុំ ឝក្នុវន្តិ។
6 ၆ ဘုရားသခင်သည်အကျွန်ုပ်တို့၏ဘိုးဘေး များအားထားတော်မူသည့်ကတိတော်ကို အကျွန်ုပ်မျှော်လင့်စောင့်စားသည့်အတွက် ယခုအခါအကျွန်ုပ်သည်အစစ်အဆေး ခံနေရပါ၏။-
កិន្តុ ហេ អាគ្រិប្បរាជ ឦឝ្វរោៜស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាំ និកដេ យទ៑ អង្គីក្ឫតវាន៑ តស្យ ប្រត្យាឝាហេតោរហម៑ ឥទានីំ វិចារស្ថានេ ទណ្ឌាយមានោស្មិ។
7 ၇ ထိုကတိတော်ကားယုဒအမျိုးအနွယ် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့သည် နေ့ညမပြတ် ဘုရားသခင်ကိုဝတ်ပြုကိုးကွယ်လျက် မျှော်လင့်စောင့်စားနေကြသည့်ကတိ တော်ပင်ဖြစ်ပါ၏။ အရှင်မင်းကြီး၊ ဤ သို့မျှော်လင့်စောင့်စားခြင်းကြောင့် အကျွန်ုပ် အားယုဒအမျိုးသားတို့စွပ်စွဲပြောဆို ကြခြင်းဖြစ်ပါ၏။-
តស្យាង្គីការស្យ ផលំ ប្រាប្តុម៑ អស្មាកំ ទ្វាទឝវំឝា ទិវានិឝំ មហាយត្នាទ៑ ឦឝ្វរសេវនំ ក្ឫត្វា យាំ ប្រត្យាឝាំ កុវ៌្វន្តិ តស្យាះ ប្រត្យាឝាយា ហេតោរហំ យិហូទីយៃរបវាទិតោៜភវម៑។
8 ၈ သူသေတို့ကိုဘုရားသခင်ရှင်ပြန်ထ မြောက်စေတော်မူသည်ကို ဤတွင်ရှိနေသူ တို့အဘယ်ကြောင့်မယုံနိုင်ကြပါသနည်း။''
ឦឝ្វរោ ម្ឫតាន៑ ឧត្ថាបយិឞ្យតីតិ វាក្យំ យុឞ្មាកំ និកដេៜសម្ភវំ កុតោ ភវេត៑?
9 ၉ ``အကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် နာဇရက်မြို့ သားယေရှု၏နာမတော်နှင့်ဆန့်ကျင်သည့် အမှုများကိုပြုသင့်သည်ဟုယူဆခဲ့ပါ၏။-
នាសរតីយយីឝោ រ្នាម្នោ វិរុទ្ធំ នានាប្រការប្រតិកូលាចរណម៑ ឧចិតម៑ ឥត្យហំ មនសិ យថាត៌្ហំ វិជ្ញាយ
10 ၁၀ ယေရုရှလင်မြို့တွင်ထိုသို့ပြုခဲ့ပါ၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီးများ၏အမိန့်အာဏာ ဖြင့် ယုံကြည်သူအမြောက်အမြားကိုထောင် သွင်း၍အကျဉ်းထားခဲ့ပါ၏။ သူတို့အား သေဒဏ်စီရင်ချိန်၌လည်း အကျွန်ုပ်သဘော တူမဲဆန္ဒပေးခဲ့ပါ၏။-
យិរូឝាលមនគរេ តទករវំ ផលតះ ប្រធានយាជកស្យ និកដាត៑ ក្ឞមតាំ ប្រាប្យ ពហូន៑ បវិត្រលោកាន៑ ការាយាំ ពទ្ធវាន៑ វិឝេឞតស្តេឞាំ ហននសមយេ តេឞាំ វិរុទ្ធាំ និជាំ សម្មតិំ ប្រកាឝិតវាន៑។
11 ၁၁ တရားဇရပ်များတွင်သူတို့အားကြိမ်ဖန် များစွာအပြစ်ဒဏ်ပေးစေပြီးလျှင် သူတို့ ၏အယူဝါဒကိုစွန့်လွှတ်ကြစေရန်ကြိုး စားဆောင်ရွက်ခဲ့ပါ၏။ သူတို့အပေါ်၌ ဒေါသစိတ်မွှန်၍နေသဖြင့် အကျွန်ုပ်သည် နိုင်ငံရပ်ခြားမြို့များသို့ပင်သွားရောက် ၍သူတို့ကိုညှဉ်းဆဲခဲ့ပါ၏။''
វារំ វារំ ភជនភវនេឞុ តេភ្យោ ទណ្ឌំ ប្រទត្តវាន៑ ពលាត៑ តំ ធម៌្មំ និន្ទយិតវាំឝ្ច បុនឝ្ច តាន៑ ប្រតិ មហាក្រោធាទ៑ ឧន្មត្តះ សន៑ វិទេឝីយនគរាណិ យាវត៑ តាន៑ តាឌិតវាន៑។
12 ၁၂ ``ဤရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်အကျွန်ုပ်သည်ယဇ် ပုရောဟိတ်ကြီးများထံမှ အခွင့်အာဏာရ ယူ၍ဒမာသက်မြို့သို့သွားပါ၏။ သို့သွား လျက်နေစဉ်၊-
ឥត្ថំ ប្រធានយាជកស្យ សមីបាត៑ ឝក្តិម៑ អាជ្ញាបត្រញ្ច លព្ធ្វា ទម្មេឞក្នគរំ គតវាន៑។
13 ၁၃ မွန်းတည့်ချိန်၌ကောင်းကင်မှနေရောင်ထက် ပင် ထွန်းလင်းတောက်ပသည့်အလင်းရောင်ကို အကျွန်ုပ်မြင်ရပါ၏။-
តទាហំ ហេ រាជន៑ មាគ៌មធ្យេ មធ្យាហ្នកាលេ មម មទីយសង្គិនាំ លោកានាញ្ច ចតស្ឫឞុ ទិក្ឞុ គគណាត៑ ប្រកាឝមានាំ ភាស្ករតោបិ តេជស្វតីំ ទីប្តិំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
14 ၁၄ ထိုအခါအကျွန်ုပ်တို့အားလုံးပင်မြေပေါ် သို့လဲကျကြပါ၏။ ထိုနောက်ဟေဗြဲဘာသာ စကားဖြင့်`ရှောလု၊ ရှောလု၊ သင်အဘယ်ကြောင့် ငါ့ကိုနှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲသနည်း။ တုတ်ချွန်ကို ခြေနှင့်ကျောက်လျှင် သင်သာလျှင်နာကျင် လိမ့်မည်' ဟူသောအသံကိုအကျွန်ုပ်ကြား ပါ၏။-
តស្មាទ៑ អស្មាសុ សវ៌្វេឞុ ភូមៅ បតិតេឞុ សត្សុ ហេ ឝៅល ហៃ ឝៅល កុតោ មាំ តាឌយសិ? កណ្ដកានាំ មុខេ បាទាហននំ តវ ទុះសាធ្យម៑ ឥព្រីយភាឞយា គទិត ឯតាទ្ឫឝ ឯកះ ឝព្ទោ មយា ឝ្រុតះ។
15 ၁၅ ထိုအခါအကျွန်ုပ်က `အရှင်၊ အရှင်သည် အဘယ်သူဖြစ်ပါသနည်း' ဟုမေးလျှောက် ပါ၏။ ထိုအရှင်က `ငါကားသင်နှိပ်စက်ညှဉ်း ဆဲနေသည့်ယေရှုတည်း။-
តទាហំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ ប្រភោ កោ ភវាន៑? តតះ ស កថិតវាន៑ យំ យីឝុំ ត្វំ តាឌយសិ សោហំ,
16 ၁၆ သို့ရာတွင်ယခုထ၍မတ်တပ်ရပ်လော့။ သင့် အားငါ၏အမှုတော်ဆောင်အဖြစ်ခန့်ထားရန် သင်၏ထံသို့ငါကြွလာခြင်းဖြစ်၏။ ယနေ့ သင်မြင်ရသည့်ဗျာဒိတ်ရူပါရုံအကြောင်း နှင့် နောင်အခါငါဖော်ပြလတ္တံ့သောအကြောင်း အရာတို့ကိုသင်သည်သူတစ်ပါးတို့အား သက်သေခံရမည်။-
កិន្តុ សមុត្តិឞ្ឋ ត្វំ យទ៑ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឥតះ បុនញ្ច យទ្យត៑ ត្វាំ ទឝ៌យិឞ្យាមិ តេឞាំ សវ៌្វេឞាំ កាយ៌្យាណាំ ត្វាំ សាក្ឞិណំ មម សេវកញ្ច កត៌្តុម៑ ទឝ៌នម៑ អទាម៑។
17 ၁၇ ငါသည်သင့်အားဣသရေလအမျိုးသား တို့၏လက်မှလည်းကောင်း၊ ငါစေလွှတ်၍သင် သွားရောက်ဟောပြောမည့်လူမျိုးခြားတို့ ၏လက်မှလည်းကောင်းကယ်ဆယ်မည်။-
វិឝេឞតោ យិហូទីយលោកេភ្យោ ភិន្នជាតីយេភ្យឝ្ច ត្វាំ មនោនីតំ ក្ឫត្វា តេឞាំ យថា បាបមោចនំ ភវតិ
18 ၁၈ သင်သည်လူမျိုးခြားတို့၏မျက်စိကိုဖွင့် ပေးရမည်။ သူတို့အားအမှောင်မှအလင်း သို့ကူးမြောက်စေ၍ စာတန်အာဏာစက်မှ ဘုရားသခင်၏အာဏာစက်သို့ကူးပြောင်း စေရမည်။ ထိုသူတို့သည်ငါ့ကိုယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့်အပြစ်များပြေလွတ်လျက် ဘုရား သခင်ရွေးကောက်တော်မူသောလူစုတော် တွင်အပါအဝင်ဖြစ်ရလိမ့်မည်' ဟုမိန့် တော်မူပါ၏။''
យថា តេ មយិ វិឝ្វស្យ បវិត្រីក្ឫតានាំ មធ្យេ ភាគំ ប្រាប្នុវន្តិ តទភិប្រាយេណ តេឞាំ ជ្ញានចក្ឞូំឞិ ប្រសន្នានិ កត៌្តុំ តថាន្ធការាទ៑ ទីប្តិំ ប្រតិ ឝៃតានាធិការាច្ច ឦឝ្វរំ ប្រតិ មតីះ បរាវត៌្តយិតុំ តេឞាំ សមីបំ ត្វាំ ប្រេឞ្យាមិ។
19 ၁၉ ``အရှင်အဂြိပ္ပမင်းကြီး၊ အကျွန်ုပ်သည်ကောင်း ကင်မှရရှိသည့်ဗျာဒိတ်ရူပါရုံကိုမလွန်ဆန် နိုင်ပါ။ `သင်တို့သည်နောင်တရ၍ဘုရားသခင် ထံပြောင်းလဲရကြမည်။ နောင်တနှင့်လျော်ကန် သည့်အကျင့်ကိုကျင့်ရကြမည်' ဟု၊-
ហេ អាគ្រិប្បរាជ ឯតាទ្ឫឝំ ស្វគ៌ីយប្រត្យាទេឝំ អគ្រាហ្យម៑ អក្ឫត្វាហំ
20 ၂၀ ဦးစွာဒမာသက်မြို့၊ ထိုနောက်ယေရုရှလင်မြို့ မှစ၍ ယုဒပြည်တစ်ပြည်လုံးရှိလူတို့အား လည်းကောင်း၊ လူမျိုးခြားတို့အားလည်းကောင်း အကျွန်ုပ်ဟောပြောပါ၏။-
ប្រថមតោ ទម្មេឞក្នគរេ តតោ យិរូឝាលមិ សវ៌្វស្មិន៑ យិហូទីយទេឝេ អន្យេឞុ ទេឝេឞុ ច យេន លោកា មតិំ បរាវត៌្ត្យ ឦឝ្វរំ ប្រតិ បរាវត៌្តយន្តេ, មនះបរាវត៌្តនយោគ្យានិ កម៌្មាណិ ច កុវ៌្វន្តិ តាទ្ឫឝម៑ ឧបទេឝំ ប្រចារិតវាន៑។
21 ၂၁ ထို့ကြောင့်ယုဒအမျိုးသားတို့သည် အကျွန်ုပ် ကိုဗိမာန်တော်ထဲတွင်ဖမ်းဆီး၍သတ်ရန် ကြိုးစားကြပါ၏။-
ឯតត្ការណាទ៑ យិហូទីយា មធ្យេមន្ទិរំ មាំ ធ្ឫត្វា ហន្តុម៑ ឧទ្យតាះ។
22 ၂၂ သို့သော်ဘုရားသခင်သည်အကျွန်ုပ်ကိုမစ တော်မူသဖြင့် ယနေ့တိုင်အောင်အကျွန်ုပ်သည် အသက်ရှင်၍ယုတ်မြတ်မဟူလူအပေါင်းတို့ အားသက်သေခံလျက်ရှိပါ၏။ မေရှိယသည် အသေခံတော်မူရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်သည်သေခြင်းမှအဦးထမြောက် တော်မူပြီးလျှင် ဣသရေလအမျိုးသားတို့ နှင့်လူမျိုးခြားတို့အား ကယ်တင်ခြင်း အလင်းတရားတော်ကိုကြေညာတော်မူ လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း မောရှေနှင့်ပရော ဖက်များဟောကြားခဲ့သည့်အတိုင်းအကျွန်ုပ် သည်ဟောပြောပါ၏'' ဟုချေပလျှောက် ထား၏။
តថាបិ ខ្រីឞ្ដោ ទុះខំ ភុក្ត្វា សវ៌្វេឞាំ បូវ៌្វំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាយ និជទេឝីយានាំ ភិន្នទេឝីយានាញ្ច សមីបេ ទីប្តិំ ប្រកាឝយិឞ្យតិ
23 ၂၃
ភវិឞ្យទ្វាទិគណោ មូសាឝ្ច ភាវិកាយ៌្យស្យ យទិទំ ប្រមាណម៑ អទទុរេតទ៑ វិនាន្យាំ កថាំ ន កថយិត្វា ឦឝ្វរាទ៑ អនុគ្រហំ លព្ធ្វា មហតាំ ក្ឞុទ្រាណាញ្ច សវ៌្វេឞាំ សមីបេ ប្រមាណំ ទត្ត្វាទ្យ យាវត៑ តិឞ្ឋាមិ។
24 ၂၄ ဤသို့လျှောက်လျက်နေစဉ်ဖေတ္တုက ``ပေါလု၊ သင်သည်ရူးသွပ်လေပြီ။ အတတ်လွန်ကဲ၍ သူရူးဖြစ်လေပြီတကား'' ဟုအော်၍ပြော ၏။
តស្យមាំ កថាំ និឝម្យ ផីឞ្ដ ឧច្ចៃះ ស្វរេណ កថិតវាន៑ ហេ បៅល ត្វម៑ ឧន្មត្តោសិ ពហុវិទ្យាភ្យាសេន ត្វំ ហតជ្ញានោ ជាតះ។
25 ၂၅ ပေါလုက ``အရှင်မင်းကြီး၊ အကျွန်ုပ်သည် သူရူးမဟုတ်ပါ။ အရှင့်အားလေးနက်သော အမှန်တရားကိုလျှောက်ထားခြင်းဖြစ်ပါ၏။-
ស ឧក្តវាន៑ ហេ មហាមហិម ផីឞ្ដ នាហម៑ ឧន្មត្តះ កិន្តុ សត្យំ វិវេចនីយញ្ច វាក្យំ ប្រស្តៅមិ។
26 ၂၆ အဂြိပ္ပဘုရင်မင်းမြတ်၊ ထိုအမှုအရာများ အကြောင်းကိုအရှင်သိတော်မူသည်ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်သည်အရှင်၏ရှေ့တော်တွင်ရဲဝံ့စွာ လျှောက်ထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုအမှုအရာ များသည်ချောင်ကြိုချောင်ကြားတွင်ဖြစ်ပျက် ခဲ့သည်မဟုတ်ပါ။ ယင်းအကြောင်းအရာ အလုံးစုံကိုအရှင်မင်းကြီးသိတော်မူ ပြီးဖြစ်သည်ဟုအကျွန်ုပ်ယုံကြည်ပါ၏။-
យស្យ សាក្ឞាទ៑ អក្ឞោភះ សន៑ កថាំ កថយាមិ ស រាជា តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ជានាតិ តស្យ សមីបេ កិមបិ គុប្តំ នេតិ មយា និឝ្ចិតំ ពុធ្យតេ យតស្តទ៑ វិជនេ ន ក្ឫតំ។
27 ၂၇ အဂြိပ္ပဘုရင်မင်းမြတ်၊ အရှင်သည်ပရော ဖက်ကျမ်းများကိုယုံကြည်တော်မူပါ သလော။ အရှင်ယုံကြည်တော်မူကြောင်းကို အကျွန်ုပ်သိပါ၏'' ဟုလျှောက်၏။
ហេ អាគ្រិប្បរាជ ភវាន៑ កិំ ភវិឞ្យទ្វាទិគណោក្តានិ វាក្យានិ ប្រត្យេតិ? ភវាន៑ ប្រត្យេតិ តទហំ ជានាមិ។
28 ၂၈ အဂြိပ္ပမင်းက ``သင်သည်ဤမျှတိုတောင်း သည့်အချိန်၌ ငါ့ကိုခရစ်ယာန်ဖြစ်စေနိုင် မည်ဟုထင်မှတ်ပါသလော'' ဟုဆို၏။
តត អាគ្រិប្បះ បៅលម៑ អភិហិតវាន៑ ត្វំ ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា ប្រាយេណ មាមបិ ខ្រីឞ្ដីយំ ករោឞិ។
29 ၂၉ ပေါလုက ``အချိန်တိုသည်ကြာသည်မှာ ပဋ္ဌာနမဟုတ်ပါ။ အရှင်မင်းကြီးနှင့်တကွ ယနေ့အကျွန်ုပ်ပြောဆိုသည်ကို နားထောင် လျက်ရှိကြသောလူအပေါင်းတို့သည် ဤ အနှောင်အဖွဲ့ခံရမှုမှလွဲ၍အကျွန်ုပ်ကဲ့ သို့ပင်ဖြစ်လာကြစေရန် ဘုရားသခင် ထံတော်သို့အကျွန်ုပ်ဆုတောင်းပါ၏'' ဟု လျှောက်လေသည်။
តតះ សោៜវាទីត៑ ភវាន៑ យេ យេ លោកាឝ្ច មម កថាម៑ អទ្យ ឝ្ឫណ្វន្តិ ប្រាយេណ ឥតិ នហិ កិន្ត្វេតត៑ ឝ្ឫង្ខលពន្ធនំ វិនា សវ៌្វថា តេ សវ៌្វេ មាទ្ឫឝា ភវន្ត្វិតីឝ្វស្យ សមីបេ ប្រាត៌្ហយេៜហម៑។
30 ၃၀ ထိုအခါမင်းကြီးနှင့်ဘုရင်ခံတို့သည် မိ ဖုရားဗေရနိတ်နှင့်အဖွဲ့ဝင်အပေါင်းတို့ နှင့်တကွနေရာမှထကြ၏။-
ឯតស្យាំ កថាយាំ កថិតាយាំ ស រាជា សោៜធិបតិ រ្ពណ៌ីកី សភាស្ថា លោកាឝ្ច តស្មាទ៑ ឧត្ថាយ
31 ၃၁ သူတို့သည်ထိုနေရာမှထွက်ခွာသွားပြီး နောက် ``ဤသူသည်သေဒဏ်သို့မဟုတ်ထောင် ဒဏ်ခံထိုက်သည့်ပြစ်မှုတစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ မကူးလွန်'' ဟုအချင်းချင်းပြောဆိုကြ၏။-
គោបនេ បរស្បរំ វិវិច្យ កថិតវន្ត ឯឞ ជនោ ពន្ធនាហ៌ំ ប្រាណហននាហ៌ំ វា កិមបិ កម៌្ម នាករោត៑។
32 ၃၂ အဂြိပ္ပမင်းက ``အကယ်၍ဤသူသည်ကဲသာ ဘုရင်ထံသို့အယူခံဝင်ရန်မလျှောက်ထား ခဲ့ပါမူသူ့ကိုလွှတ်ပစ်နိုင်၏'' ဟုဖေတ္တု အားပြော၏။
តត អាគ្រិប្បះ ផីឞ្ដម៑ អវទត៑, យទ្យេឞ មានុឞះ កៃសរស្យ និកដេ វិចារិតោ ភវិតុំ ន ប្រាត៌្ហយិឞ្យត៑ តហ៌ិ មុក្តោ ភវិតុម៑ អឝក្ឞ្យត៑។
