< တမန်တော်ဝတ္ထု 16 >

1 ပေါ​လု​သည်​ဒေ​ရ​ဗေ​မြို့​နှင့်​လုတ္တ​ရ​မြို့​သို့​ရောက် ရှိ​လာ​၏။ လုတ္တ​ရ​မြို့​တွင်​တိ​မော​သေ​နာ​မည်​ရှိ သော​တ​ပည့်​တော်​တစ်​ဦး​ရှိ​၏။ သူ​၏​မိ​ခင်​သည် ယုံ​ကြည်​သူ​ယု​ဒ​အ​မျိုး​သ​မီး​ဖြစ်​သော်​လည်း သူ​၏​ဖ​ခင်​မှာ​ဂရိ​အ​မျိုး​သား​ဖြစ်​၏။-
ପାଉଲୁସ୍‌ ଦର୍ବୀ ଆଡଃ ଲୁସ୍‌ତ୍ରାତେ ସେନଃୟାନା, ଏନ୍ତାଃରେ ତୀମଥି ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ୍‌ ହଡ଼ ତାଇନଃତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ । ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ ମିଆଁଦ୍‌ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯିହୁଦୀ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍‌ଦ ଆପୁତେ ଗ୍ରୀକ୍‌ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ।
2 သူ​သည်​လုတ္တ​ရ​မြို့​နှင့်​ဣ​ကော​နိ​မြို့​ရှိ ညီ​အစ် ကို​တို့​၏​ချီး​မွမ်း​ခြင်း​ကို​ခံ​ရ​၏။-
ଲୁସ୍‌ତ୍ରା ଆଡଃ ଇକନିୟାରେନ୍‌ ସବେନ୍‌ ବିଶ୍ୱାସୀକ ତୀମଥିଆଃ ବିଷାଏରେ ପୁରାଃ ବୁଗିନାଃକ କାଜି ତାଇକେନା ।
3 ပေါ​လု​သည်​သူ့​ကို​မိ​မိ​နှင့်​အ​တူ​လိုက်​စေ​လို သ​ဖြင့် သူ့​အား​အ​ရေ​ဖျား​လှီး​မင်္ဂ​လာ​ပေး​၏။ ဤ​သို့​ပြု​ရ​ခြင်း​အ​ကြောင်း​မှာ​တိ​မော​သေ​၏ ဖ​ခင်​သည်​ဂ​ရိ​အ​မျိုး​သား​ဖြစ်​ကြောင်း ထို အ​ရပ်​ရှိ​ယု​ဒ​အ​မျိုး​သား​တို့​သိ​ကြ​သော ကြောင့်​ဖြစ်​၏။-
ପାଉଲୁସ୍‌, ତୀମଥିକେ ଆୟାଃଲଃ ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌କେଦା, ଏନାତେ ଇନିଃ ତୀମଥିକେ ଖାତ୍‌ନାଅକିୟାଏ । ଚିଆଃଚି ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇନଃତାନ୍‌ ସବେନ୍‌ ଯିହୁଦୀ ହଡ଼କ ତୀମଥିଆଃ ଆପୁତେକେ ଗ୍ରୀକ୍‌ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେକ ସାରିକାଦ୍‌ ତାଇକେନା ।
4 သူ​တို့​သည်​မြို့​များ​ကို​ဖြတ်​၍​သွား​ကြ​သော အ​ခါ ယေ​ရု​ရှ​လင်​မြို့​၌​နေ​သော​တ​မန်​တော် များ​နှင့်​အ​သင်း​တော်​လူ​ကြီး​များ​ပြ​ဋ္ဌာန်း သော​ပ​ညတ်​များ​ကို​ရှင်း​လင်း​ပြော​ပြ​ကာ ယုံ​ကြည်​သူ​တို့​လိုက်​နာ​ကျင့်​သုံး​ရန်​ညွှန် ကြား​ကြ​၏။-
ଇନ୍‌କୁ ସାହାର୍‌ ହରାକରେ ସେନଃ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା, ବିଶ୍ୱାସୀକକେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ରେନ୍‌ ପ୍ରେରିତ୍‌ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍‌କ ଠାହାରାଅକାଦ୍‌ ସବେନ୍‌ ଆନ୍‌ଚୁକେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ ନାଗେନ୍ତେକ କାଜିକେଦ୍‌କଆ ।
5 သို့​ဖြစ်​၍​အ​သင်း​တော်​တို့​၏​ယုံ​ကြည်​ခြင်း ပို​မို​ခိုင်​မြဲ​လာ​လျက် နေ့​စဉ်​နေ့​တိုင်း​အ​ရေ အ​တွက်​အား​ဖြင့်​တိုး​တက်​များ​ပြား​လား ၏။
ନେ'ଲେକାତେ କାଲିସିୟାକ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ରେ ପୁରାଃଗିକ କେଟେଦ୍‌ୟାନା ଆଡଃ ସବେନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ପସାଇଦିୟଃତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
6 သူ​တို့​သည်​ဖြု​ဂိ​ပြည်​နှင့်​ဂ​လာ​တိ​ပြည်​တို့ ကို​ဖြတ်​သွား​ကြ​၏။ သန့်​ရှင်း​သော​ဝိ​ညာဉ်​တော် သည် သူ​တို့​အား​အာ​ရှ​ပြည်​၌​နှုတ်​က​ပတ်​တ​ရား တော်​ကို​ဟော​ပြော​ခွင့်​ပေး​တော်​မ​မူ။-
ଇନ୍‌କୁକେ ପାବିତାର୍‌ ଆତ୍ମା ଏସିଆ ପାର୍‌ଗାନ୍‌ରେ ବାଚାନ୍‌ ଉଦୁବ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ କାଏ ଆଚୁକେଦ୍‌କ ହରାତେ ଇନ୍‌କୁ ଫ୍ରୁଗିଆ ଆଡଃ ଗାଲାତିୟ ପାର୍‌ଗାନ୍‌ତେକ ସେନଃୟାନା ।
7 သူ​တို့​သည်​မု​သိ​ပြည်​နယ်​စပ်​သို့​ရောက်​ကြ​သော အ​ခါ ဗိ​သုန်​ပြည်​သို့​သွား​ရန်​ကြိုး​စား​ကြ​၏။ သို့​ရာ​တွင်​သ​ခင်​ယေ​ရှု​၏​ဝိ​ညာဉ်​တော်​က​ခွင့် ပြု​တော်​မ​မူ​သ​ဖြင့်၊-
ଇନ୍‌କୁ ମୁସିୟା ପାର୍‌ଗାନ୍‌ରେୟାଃ ସିମ୍‌ନାତେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଲଃ ବେଥ୍‌ନିଆ ପାର୍‌ଗାନ୍‌ତେ ସେନଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃ ଇମ୍‌ତା ୟୀଶୁଆଃ ଆତ୍ମା ଇନ୍‌କୁକେ କାଏ ଆଚୁକେଦ୍‌କଆ ।
8 မု​သိ​ပြည်​ကို​ဖြတ်​၍​တ​ရော​မြို့​သို့​ရောက်​ကြ​၏။-
ଏନାତେ ଇନ୍‌କୁ ମୁସିୟା ହରାତେ ସେନଃୟାନ୍‌ଲଃ ତ୍ରୋୟାସ୍‌ତେକ ସେନଃୟାନା ।
9 ပေါ​လု​သည်​ညဥ့်​အ​ခါ​ဗျာ​ဒိတ်​ရူ​ပါ​ရုံ​တွင် ``မာ​ကေ​ဒေါ​နိ​ပြည်​သို့​ဖြတ်​ကူး​၍​အ​ကျွန်ုပ် တို့​အား​ကူ​ညီ​မ​စ​ပါ'' ဟု​မာ​ကေ​ဒေါ​နိ ပြည်​သား​တစ်​ယောက်​သည်​ရပ်​လျက်​တောင်း​ပန် နေ​သည်​ကို​မြင်​ရ​၏။-
ଏନ୍‌ ନିଦାରେ ପାଉଲୁସ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଦାର୍‌ଶାନ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦାଏ ଯେ, ମାକିଦନିଆରେନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍‌ତେ ବିନ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିତାନାଏ, “ମାକିଦନିଆତେ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ଆଲେକେ ଦେଙ୍ଗାଲେପେ!”
10 ၁၀ ဤ​သို့​ဗျာ​ဒိတ်​ရူပါ​ရုံ​ကို​ပေါ​လု​မြင်​ပြီး​နောက် ချက်​ချင်း​ပင်​ကျွန်ုပ်​တို့​သည်​မာ​ကေ​ဒေါ​နိ​ပြည် သို့​သွား​ရန်​ပြင်​ဆင်​ကြ​၏။ အ​ဘယ်​ကြောင့်​ဆို သော်​မာ​ကေ​ဒေါ​နိ​ပြည်​သား​တို့​အား​သ​တင်း ကောင်း​ကို​ဟော​ပြော​ရန် ကျွန်ုပ်​တို့​အား​ဘု​ရား သ​ခင်​စေ​ခိုင်း​တော်​မူ​သည်​ဟု​ဆုံး​ဖြတ်​ချက် ချ​ကြ​ခြင်း​ကြောင့်​ဖြစ်​၏။
୧୦ପାଉଲୁସ୍‌ ନେ ଦାର୍‌ଶାନ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ଚି ଆଲେ ମାକିଦନିଆତେ ସେନଃ ନାଗେନ୍ତେଲେ ସେକାଡ଼୍‌ୟାନା, ଚିଆଃଚି ଆଲେ ସାର୍‌ତିଗି ସାରିକାଦ୍‌ ତାଇକେନାଲେ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଏନ୍ତାଃରେନ୍‌ ହଡ଼କଆଃ ଥାଲାରେ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଆଲେକେ କେଡ଼ାକାଦ୍‌ଲେୟା ।
11 ၁၁ ကျွန်ုပ်​တို့​သည်​တ​ရော​မြို့​မှ​သာ​မော​သ​ရက် ကျွန်း​သို့ တည့်​တည့်​သင်္ဘော​လွှင့်​ကြ​ရာ​နောက် တစ်​နေ့​၌​နာ​ပေါ​လိ​မြို့​သို့​ရောက်​ကြ​၏။-
୧୧ଆଲେ ତ୍ରୋୟାସ୍‌ତାଃଏତେ ଦାଆଃ ଜାହାଜ୍‌ରେ ଦୁବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସାମଥ୍ରାକି ଟାପୁତେଲେ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ଏଟାଃହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ନିୟାପଲି ସାହାର୍‌ତେଲେ ସେଟେର୍‌ୟାନା ।
12 ၁၂ ထို​မြို့​မှ​ဖိ​လိပ္ပိ​မြို့​သို့​သွား​ကြ​၏။ ဖိ​လိပ္ပိ​မြို့ ကား​မာ​ကေ​ဒေါ​နိ​ပြည်​ပ​ထ​မ​နယ်​၏​မြို့​တစ် မြို့​ဖြစ်​၏။ ရော​မ​အ​မျိုး​သား​တို့​အ​ခြေ​စိုက် ရာ​မြို့​လည်း​ဖြစ်​၏။ ထို​မြို့​တွင်​ကျွန်ုပ်​တို့​သည် ရက်​ပေါင်း​များ​စွာ​နေ​ထိုင်​ကြ​ပြီး​သည့်​နောက်၊-
୧୨ଏନ୍ତାଃଏତେ ଆଲେ ମାକିଦନିଆ ଜିଲ୍ଲାରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ନାଗାର୍‌ ଫିଲିପିତେଲେ ସେନଃୟାନା । ଏନ୍‌ ନାଗାର୍‌ରେ ରୋମ୍‌ରେନ୍‌ ହଡ଼କହଗି ତାଇନଃତାନ୍‌ ତାଇକେନାକ । ଆଲେ ଏନ୍ତାଃରେ ଚିମିନ୍‌ଦିନ୍‌ ଲେକାଲେ ତାଇକେନା ।
13 ၁၃ ဥ​ပုသ်​နေ့​၌​မြို့​တံ​ခါး​အ​ပြင်​သို့​ထွက်​ကြ​၏။ ထို​နောက်​ဆု​တောင်း​ပတ္ထ​နာ​ပြု​ရန်​နေ​ရာ​ရှိ​မည် အ​ထင်​နှင့်​မြစ်​ကမ်း​နား​သို့​သွား​ရောက်​၍ ထို အ​ရပ်​တွင်​စု​ဝေး​လျက်​နေ​သည့်​အ​မျိုး​သ​မီး တို့​အား​ဟော​ပြော​ကြ​၏။-
୧୩ରୁଡ଼ୁନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରେ ଆଲେ ନାଗାର୍‌ହେତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‌ଲଃ ନାହିଁ ଗେନାତେଲେ ସେନଃୟାନା । ଏନ୍ତାଃରେ ଯିହୁଦୀ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍‌ତେ ବିନ୍ତି ତାଇକେନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଠାୟାଦ୍‌ ତାଇନାଃ ମେନ୍ତେଲେ ଉଡ଼ୁଃକାଦ୍‌ ତାଇକେନା । ଆଲେ ଲାତାର୍‌ରେ ଦୁବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଏନ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍‌ କୁଡ଼ିକଲଃ ଜାଗାର୍‌କେଦାଲେ ।
14 ၁၄ ထို​သူ​တို့​အ​ထဲ​တွင်​သွာ​တိ​ရဲ​မြို့​သူ၊ ကမ္ဗ​လာ နီ​အ​ထည်​ကုန်​သည်​လု​ဒိ​နာ​မည်​ရှိ​အ​မျိုး သ​မီး​တစ်​ယောက်​ပါ​၏။ သူ​သည်​ဘု​ရား​သ​ခင် အား​ကိုး​ကွယ်​သူ​တစ်​ဦး​ဖြစ်​၏။ သ​ခင်​ဘု​ရား သည်​ပေါ​လု​ဟော​ပြော​လျက်​နေ​သော​တ​ရား စ​ကား​များ​ကို​အာ​ရုံ​စိုက်​စေ​ရန် ထို​အ​မျိုး သ​မီး​၏​စိတ်​နှ​လုံး​ကို​ပြု​ပြင်​တော်​မူ​၏။-
୧୪ଇନ୍‌କୁଆଃ ଥାଲାରେ ଥୁୟତିରା ନାଗାର୍‌ରେନ୍‌ ଲୁଦିୟା ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ କୁଡ଼ି ତାଇକେନା । ଇନିଃ ବାଇଗିନିଆ ଲିଜାଃ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ନିଃ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ବରଭାକ୍ତି ତାଇକେନା ଆଡଃ ପାଉଲୁସ୍‌ କାଜିତାଇକେନ୍‌ତେୟାଃ ମନ୍‌ଧ୍ୟାନ୍‌ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ରେ ତେଲାଏ ନାଗେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ ସୁଯୋଗ୍‌ ଏମ୍‌କିୟାଏ ।
15 ၁၅ သူ​နှင့်​တ​ကွ​အိမ်​သူ​အိမ်​သား​တို့​သည်​ဗတ္တိ​ဇံ မင်္ဂ​လာ​ခံ​ယူ​ကြ​၏။ ထို​နောက်​လု​ဒိ​က ``ကျွန်​မ သည်​သ​ခင်​ဘု​ရား​ကို​အ​ကယ်​ပင်​ယုံ​ကြည်​သူ ဖြစ်​သည်​ဟု သင်​တို့​လက်​ခံ​ပါ​လျှင်​ကျွန်​မ​၏ အိမ်​သို့​လာ​ရောက်​တည်း​ခို​ကြ​ပါ'' ဟု​ကျွန်ုပ် တို့​အား​ဖျောင်း​ဖျ​လေ​သည်။
୧୫ଇନିଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ସବେନ୍‌କ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଇଦିକେଦ୍‌ ତାୟମ୍‌ତେ ଆଲେକେ କେଡ଼ାକେଦ୍‌ତେ କାଜିକେଦ୍‌ଲେୟାକ, “ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ପ୍ରାଭୁତାଃରେ ପାତିୟାର୍‌ରଃ ଲେକା ମେନାଇୟା ମେନ୍ତେପେ ବିଚାର୍‌ତାନ୍‌ ରେଦ, ଦେଲା ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇନ୍‌ପେ ।” ଇନିଃ ନେ'ଲେକା କାଜିକେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇନ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଆଲେକେ ଉସ୍‌କୁର୍‌କେଦ୍‌ଲେୟା ।
16 ၁၆ တစ်​နေ့​သ​၌​ကျွန်ုပ်​တို့​သည်​ဆု​တောင်း​ပတ္ထနာ ပြု​ရာ​အ​ရပ်​သို့​သွား​ကြ​စဉ် ဗေ​ဒင်​ဟော​နိုင် သော​နတ်​မိစ္ဆာ​ပူး​ဝင်​နေ​သူ၊ ငွေ​ဝယ်​ကျွန်​မိန်း​မ ငယ်​တစ်​ယောက်​နှင့်​တွေ့​ဆုံ​၏။ သူ​သည်​ဤ​သို့ ဗေ​ဒင်​ဟော​ပြော​ခြင်း​ဖြင့် မိ​မိ​၏​သ​ခင်​ဖြစ် သူ​တို့​အား​ကြေး​ငွေ​အ​မြောက်​အ​မြား ရ​ရှိ​စေ​၏။-
୧୬ମୁସିଙ୍ଗ୍‌ ଆଲେ ବିନ୍ତି ଠାୟାଦ୍‌ତେ ସେନଃ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ମିଆଁଦ୍‌ କାମ୍‌ଡ଼ି କୁଡ଼ିଲଃ ନାପାମ୍‌ୟାନାଲେ । ଇନିୟାଃରେ ତାଇକାନ୍‌ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମା ହରାତେ ଇନିଃ ଆୟାର୍‌କାଜିକଏ କାଜି ଦାଡ଼ିତାଇକେନା । ଇନିଃ ହଡ଼କଆଃ ଚିନାଃ ହବାଅଃଆ ଏନାକ ସିଦାରେ କାଜି ଦାଡ଼ି ତାଇକେନା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ଗୁସିୟାଁକଆଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ପୁରାଃ ଟାକା ପାଏସାଏ କାମି ତାଇକେନା ।
17 ၁၇ ထို​ကျွန်​မ​သည်​ပေါ​လု​နှင့်​ကျွန်ုပ်​တို့​နောက် သို့​လိုက်​လျက် ``ဤ​သူ​တို့​ကား​အ​မြင့်​ဆုံး သော​ဘု​ရား​၏​အ​စေ​ခံ​များ​ဖြစ်​၍ သင်​တို့ အား​ကယ်​တင်​ခြင်း​တ​ရား​ကို​ဟော​ပြော သူ​များ​တည်း'' ဟု​ဟစ်​အော်​လေ​၏။-
୧୭ଇନିଃ ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ଆଲେୟାଃ ଦୟା ଦୟା ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ହଡ଼କ ସାଲାଙ୍ଗି ଉତାର୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଦାସିକ ତାନ୍‌କ । ଆପେ ଚିଲ୍‌କାତେ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅପେ ନାମେୟା, ଏନାକ କାଜିତାନା ।”
18 ၁၈ ထို​သူ​ငယ်​မ​သည်​ဤ​သို့​ရက်​ပေါင်း​များ​စွာ ဟစ်​အော်​လျက်​နေ​သ​ဖြင့် ပေါ​လု​သည်​လွန်​စွာ စိတ်​အ​နှောင့်​အ​ယှက်​ဖြစ်​ရ​ကား နောက်​သို့​လှည့် ၍ ``သင်​သည်​သူ​ငယ်​မ​အ​ထဲ​မှ​ထွက်​သွား​လော့။ ယေ​ရှု​ခ​ရစ်​၏​နာ​မ​တော်​ကို​အ​မှီ​ပြု​၍ သင့် အား​ငါ​အ​မိန့်​ပေး​၏'' ဟု​နတ်​မိစ္ဆာ​အား​ဆို​၏။ ထို​ခ​ဏ​၌​ပင်​လျှင်​နတ်​မိစ္ဆာ​သည်​ထွက်​သွား ၏။-
୧୮ଏନ୍‌ କୁଡ଼ି ପୁରାଃ ମାହାଁ ଜାକେଦ୍‌ ନେ'ଲେକାଏ ରିକାକେଦା । ଏନ୍ତେ ପାଉଲୁସ୍‌ ଖିସ୍‌ୟାନ୍‌ଲଃ ଦୟା ହେତାକେଦ୍‌ତେ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାକେ କେଟେଦ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟା, “ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ନୁତୁମ୍‌ତେଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଚୁମେତାନା, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃମେ!” ଇମ୍‌ତାଗି ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମା ଇନିଃତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା ।
19 ၁၉ သူ​ငယ်​မ​၏​သ​ခင်​ဖြစ်​သူ​တို့​သည် မိ​မိ​တို့ ငွေ​ဝင်​ပေါက်​ပိတ်​သွား​ကြောင်း​သိ​ရှိ​ကြ​သော အ​ခါ ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့​ကို​ဖမ်း​ဆီး​၍ အာ​ဏာ​ပိုင်​များ​ရှိ​ရာ​မြို့​တွင်း​မြေ​ကွက် လပ်​သို့​ဆွဲ​ခေါ်​သွား​ကြ​၏။-
୧୯ଚିମ୍‌ତା ଇନିୟାଃ ଗୁସିୟାଁକ ଆକଆଃ ଟାକା କାମିରେୟାଃ ଆସ୍ରାକ ଆଦ୍‌କେଦା ମେନ୍ତେ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦ୍‌ଚି, ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌କେ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ବାଜାର୍‌ ପିଡ଼ି ଥାଲାତେ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ନାମାକାଦ୍‌ ହଡ଼କତାଃତେ ଅର୍‌ ଇଦିକେଦ୍‌କିନାକ ।
20 ၂၀ ရော​မ​အ​ရာ​ရှိ​တို့​၏​ရှေ့​သို့​ရောက်​သော​အ​ခါ ``ဤ​သူ​တို့​သည်​ယု​ဒ​အ​မျိုး​သား​များ​ဖြစ် ပါ​သည်။ ကျွန်​တော်​တို့​မြို့​တွင်​ဆူ​ပူ​မှု​ဖြစ် အောင်​ပြု​လျက်​နေ​ကြ​ပါ​သည်။-
୨୦ଇନ୍‌କୁ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ରୋମି ହାକିମ୍‍କତାଃତେ ଆଉକେଦ୍‍କିନାକ ଆଡଃ କାଜିକେଦାକ, “ନେ ହଡ଼କିନ୍‌ ଯିହୁଦୀ ତାନ୍‌କିନ୍‌, ଆଡଃ ଆଲେୟାଃ ନାଗାର୍‌ରେ ହାଲାଗୁଲାଏ ତାନାକିନ୍‌ ।
21 ၂၁ ကျွန်​တော်​တို့​တ​ရား​ဥ​ပ​ဒေ​များ​နှင့် ဆန့်​ကျင် သော​ထုံး​တမ်း​စဉ်​လာ​များ​ကို​သွန်​သင်​နေ​ကြ ပါ​သည်။ ရော​မ​အ​မျိုး​သား​များ​အ​နေ​ဖြင့် ကျွန်ုပ်​တို့​သည် ထို​ထုံး​တမ်း​စဉ်​လာ​များ​ကို လက်​မ​ခံ​နိုင်၊ မ​ကျင့်​သုံး​နိုင်​ပါ'' ဟု​လျှောက် ထား​ကြ​၏။-
୨୧ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଆବୁଆଃ ଆନ୍‌ଚୁ ବିରୁଧ୍‌ ରିତିରିୱାଜ୍‌ ଇତୁକତାନାକିନ୍‌ । ଆବୁ ରୋମିରେନ୍‌ ହଡ଼କ ତାନ୍‌ବୁ, ଏନାତେ ନେ ସବେନ୍‌ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ ରିତିରିୱାଜ୍‌ କାବୁ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ ଦାଡ଼ିୟା ।”
22 ၂၂ လူ​ပ​ရိ​သတ်​က​လည်း ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့ ကို​ဝိုင်း​၍​စွပ်​စွဲ​ကြ​၏။ အ​ရာ​ရှိ​တို့​သည်​ထို​သူ​နှစ်​ဦး​၏​အ​ဝတ်​များ​ကို ဆွဲ​ဖြဲ​၍ ကြိမ်​ဒဏ်​ပေး​စေ​ရန်​အ​မိန့်​ချ​မှတ်​ကြ​၏။-
୨୨ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କହଗି ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌ଆଃ ବିରୁଧ୍‌ରେ ମେସାୟାନାକ । ଏନ୍ତେ ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌ଆଃ ଲିଜାଃ ଚେଚାଃକେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ସଟାତେ ହାଁଣ୍‌ସା ନାଗେନ୍ତେ ରୋମି ହାକିମ୍‌କ ଇନ୍‌କୁକେ ଆଚୁକେଦ୍‌କଆକ ।
23 ၂၃ စစ်​သား​များ​သည်​လည်း​ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့​ကို ပြင်း​ထန်​စွာ​ကြိမ်​ဒဏ်​ပေး​ပြီး​လျှင်​ထောင်​ချ​ထား ကြ​၏။ သူ​တို့​အား​လုံ​ခြုံ​စွာ​ချုပ်​နှောင်​ထား​ရန် အ​မိန့်​အ​ရ၊-
୨୩ଇନ୍‌କୁ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ପୁରାଃଗି ଦାଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଜେହେଲ୍‌ରେ ଦହକେଦ୍‌କିନାକ ଆଡଃ ତାଲାକେଦ୍‌ତେ ହର ନାଙ୍ଗ୍‌ ଆଚୁକେଦ୍‌କଆକ ।
24 ၂၄ ထောင်​မှူး​သည်​သူ​တို့​အား​အ​လုံ​ထောင်​သို့​သွင်း ပြီး​လျှင် ခြေ​များ​ကို​ထိတ်​ခတ်​၍​ထား​လေ​၏။
୨୪ନେ ଆନାଚୁ ନାମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଜେହେଲ୍‌ ହରନିଃ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ମିଆଁଦ୍‌ ଭିତାର୍‌ କୁଠାତେ ଇଦିକେଦ୍‌ତେ ହାମ୍ବାଲ୍‌ ସାହାନ୍‌ରେୟାଃ ଅର୍‌ଗଡ଼୍‌ରେ ଇନ୍‌କିନାଃ କାଟାକେ ତଲ୍‌କେଦ୍‌କିନାଏ ।
25 ၂၅ သန်း​ခေါင်​အ​ချိန်​ခန့်​၌​ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့​သည် ပတ္ထ​နာ​ပြု​ကာ​ဘု​ရား​သ​ခင်​၏​ကျေး​ဇူး​တော် ကို​ချီး​မွမ်း​သီ​ဆို​လျက်​နေ​ကြ​၏။-
୨୫ଥାଲାନିଦାରେ ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ ବିନ୍ତି ଆଡଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ରାଃ ଦୁରାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନାକିନ୍‌ ଆଡଃ ଏଟାଃ ଜେହେଲାକାନ୍‌ ହଡ଼କ ଏନା ଆୟୁମ୍‌ ତାଇକେନାକ ।
26 ၂၆ ထို​အ​ခါ​ရုတ်​တ​ရက်​မြေ​င​လျင်​ပြင်း​စွာ​လှုပ် သ​ဖြင့် အ​ကျဉ်း​ထောင်​၏​အုတ်​မြစ်​သည်​လှုပ်​ရှား သွား​၏။ ထောင်​တံ​ခါး​ရှိ​သ​မျှ​သည်​ချက်​ချင်း ပင်​ပွင့်​ထွက်​သွား​ကုန်​၏။ အ​ကျဉ်း​သား​အ​ပေါင်း တို့​သည် သံ​ကြိုး​အ​နှောင်​အ​ဖွဲ့​မှ​လွတ်​မြောက် ကြ​ကုန်​၏။-
୨୬ଇମ୍‍ତାଗି ପୁରାଃତେ ଅତେ ଦିଲ୍‌କାଅୟାନା ଆଡଃ ଜେହେଲ୍‌ ଅଡ଼ାଃରାଃ ନିହିଁଗାଡ଼ା ଏକ୍‌ଲାଅୟାନା । ଇମ୍‍ତାଗି ସବେନ୍‌ ଦୁଆର୍‌କ ନିଜ୍‌ୟାନା ଆଡଃ ଜେହେଲାକାନ୍‌ ସବେନ୍‍ ହଡ଼କଆଃ ସିକିଡ଼ିକ ରାଡ଼ାୟାନା ।
27 ၂၇ ထောင်​မှူး​သည်​အိပ်​ရာ​မှ​နိုး​၍​ထောင်​တံ​ခါး များ​ပွင့်​လျက်​နေ​သည်​ကို​မြင်​လျှင် အ​ကျဉ်း သား​များ​ထွက်​ပြေး​ကြ​ပြီ​ဟု​ထင်​မှတ်​သ​ဖြင့် ဋ္ဌား​ကို​ဆွဲ​ထုတ်​ပြီး​လျှင်​မိ​မိ​ကိုယ်​ကို​သတ် မည်​ပြု​၏။-
୨୭ଜେହେଲ୍ ହରନିଃ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ଏତେ ବିରିଦ୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ଜେହେଲ୍‌ରେୟାଃ ଦୁଆର୍‌ ସବେନ୍‌ ନିଜାକାନ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଉଡ଼ୁଃକେଦାଏ ଯେ, ଜେହେଲାକାନ୍‌ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ନିର୍‌ୟାନାକ । ଏନାତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ତାରାଉଡ଼ି ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆଇଃକ୍‌ଗି ଗଜେନ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌କେଦା ।
28 ၂၈ သို့​ရာ​တွင်​ပေါ​လု​က ``သင်​၏​ကိုယ်​ကို​အန္တ​ရာယ် မ​ပြု​နှင့်။ ငါ​တို့​အား​လုံး​ဤ​နေ​ရာ​တွင်​ရှိ​နေ ကြ​သည်'' ဟု​ကျယ်​စွာ​ဟစ်​အော်​၍​ပြော​၏။
୨୮ମେନ୍‌ଦ ପାଉଲୁସ୍‌ ପୁରାଃ କାଉରିକେଦ୍‍ତେ କାଜିକିୟା, “ଆମ୍‌ ଆପାନ୍‌କେ ଜେତ୍‌ନାଃ ଆଲମ୍‌ ନକ୍‌ସାନେନ୍‌ ଚିଆଃଚି ଆଲେ ସବେନ୍‌କ ନେତାଃରେ ମେନାଲେୟା ।”
29 ၂၉ ထောင်​မှူး​သည်​မီး​တိုင်​ကို​တောင်း​ယူ​ပြီး​လျှင် ပြေး​ဝင်​၍​လာ​၏။ သူ​သည်​တုန်​လှုပ်​လျက် ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့​၏​ခြေ​ရင်း​တွင်​ပျပ်​ဝပ်​၏။-
୨୯ଜେହେଲ୍‌ ହରନିଃ ଦିମି ଆଉ ନାଗେନ୍ତେ କାଜିକେଦ୍‌କଆ ଆଡଃ ଭିତାର୍‌ତେ ନିର୍‌ବଲୟାନା ଏନ୍ତେ ବରତେ ଏକ୍‌ଲାଅଃତାନ୍‌ଲଃ ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌ଆଃ କାଟା ଲାତାର୍‌ରେ ଉୟୁଃୟାନା ।
30 ၃၀ ထို​နောက်​သူ​တို့​ကို​အ​ပြင်​သို့​ခေါ်​ဆောင်​လာ​ပြီး လျှင် ``အ​ရှင်​တို့၊ ကျွန်​တော်​သည်​ကယ်​တင်​ခြင်း ခံ​ရ​စေ​ရန် အ​ဘယ်​သို့​ပြု​ရ​ပါ​မည်​နည်း'' ဟု မေး​၏။
୩୦ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ବାହାରିତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ କୁଲିକେଦ୍‌କିନା, “ମାଇନାନ୍‌କିନ୍‌, ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଚିନାଃ ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ?”
31 ၃၁ သူ​တို့​က​လည်း ``သ​ခင်​ယေ​ရှု​ကို​ယုံ​ကြည် လော့။ သို့​ယုံ​ကြည်​လျှင်​သင်​နှင့်​တ​ကွ​သင်​၏ အိမ်​သူ​အိမ်​သား​တို့​သည် ကယ်​တင်​ခြင်း​ကို ခံ​ရ​ကြ​လိမ့်​မည်'' ဟု​ဆို​ပြီး​နောက်၊-
୩୧ଇନ୍‌କିନ୍‌ କାଜିକିୟାକିନ୍‌, “ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁରେ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ, ଆମ୍‌ ଆଡଃ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅପେ ନାମେୟା ।”
32 ၃၂ ထို​သူ​နှင့်​တ​ကွ​သူ​၏​အိမ်​တွင်​ရှိ​သော​သူ အ​ပေါင်း​တို့​အား သ​ခင်​ဘု​ရား​၏​နှုတ် က​ပတ်​တ​ရား​တော်​ကို​ဟော​ပြော​ကြ​၏။-
୩୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଇନିଃକେ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ବାଚାନ୍‌ ଉଦୁବ୍‌କେଦ୍‌କଆକିନ୍‌ ।
33 ၃၃ ထို​ည​အ​ချိန်​၌​ပင်​လျှင်​ထောင်​မှူး​သည် ပေါ​လု နှင့်​သိ​လ​တို့​ကို​ခေါ်​၍​ဒဏ်​ချက်​ရာ​များ​ကို ဆေး​ကြော​ပေး​၏။ ထို​နောက်​ချက်​ချင်း​ပင်​သူ​နှင့် တ​ကွ​အိမ်​သူ​အိမ်​သား​အ​ပေါင်း​တို့​သည် ဗတ္တိ​ဇံ မင်္ဂ​လာ​ခံ​ယူ​ကြ​၏။-
୩୩ନିଦାରେୟାଃ ଏନ୍‌ ଦିପିଲିରେଗି ଜେହେଲ୍‌ ହରନିଃ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ଇଦିକେଦ୍‌ତେ, ଆକିନାଃ ଘାଅକ ଚାପି ଆବୁଙ୍ଗ୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ଇମ୍‌ତାଗି ବାପ୍ତିସ୍ମାୟାନାକ ।
34 ၃၄ သူ​သည်​ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့​အား​မိ​မိ​၏​အိမ် သို့​ဖိတ်​ခေါ်​၍ စား​ဖွယ်​သောက်​ဖွယ်​များ​ကို​တည် ခင်း​ကျွေး​မွေး​၏။ သူ​နှင့်​သူ​၏​အိမ်​သား​တို့​သည် ဘု​ရား​သ​ခင်​ကို​ယုံ​ကြည်​လာ​ကြ​သ​ဖြင့်​လွန် စွာ​ရွှင်​လန်း​ဝမ်း​မြောက်​ကြ​လေ​သည်။
୩୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌କେ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ଇଦିକେଦ୍‌ତେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ଏମାଦ୍‌କିନା । ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃରେ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦ୍‌ ହରାତେ ଇନିଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ରାସ୍‌କାତେ ପେରେଃୟାନାକ ।
35 ၃၅ နောက်​တစ်​နေ့​မိုး​လင်း​သော​အ​ခါ​အ​ရာ​ရှိ တို့​သည် ထို​သူ​တို့​ကို​ထောင်​မှ​လွှတ်​လိုက်​ရန် ရဲ​အ​ရာ​ရှိ​များ​ကို​စေ​လွှတ်​၍​အ​မိန့်​ဆင့် ဆို​စေ​ကြ​၏။-
୩୫ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ଆଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‍ଚି ରୋମିରେନ୍‌ ହାକିମ୍‍କ ସିପାଇକତାଃରେ, “ଏନ୍‌ ହଡ଼କିନ୍‌କେ ଆଡ଼ାଃତାକିନ୍‌ପେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିକୁଲ୍‍କେଦା ।
36 ၃၆ သို့​ဖြစ်​၍​ထောင်​မှူး​သည်​ပေါ​လု​အား ``အ​ရာ​ရှိ တို့​က​အ​ရှင်​တို့​အား​ထောင်​မှ​လွှတ်​လိုက်​ရန် အ​မိန့်​ပေး​ပါ​၏။ ထို​ကြောင့်​စိတ်​အေး​ချမ်း​စွာ အ​ရှင်​တို့​သွား​ကြ​ပါ'' ဟု​ဆို​၏။
୩୬ଏନ୍ତେ ଜେହେଲ୍‌ ହରନିଃ ପାଉଲୁସ୍‌କେ କାଜିକିୟା, “ହାକିମ୍‌କ ଆମ୍‌କେ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌କେ ଜେହେଲ୍‌ହେତେ ରାଡ଼ାଃଅକାକିନ୍‌ ମେନ୍ତେ ହୁକୁମ୍‌ ଏମାକାନା । ନାହାଁଃ ଆବେନ୍‌ ଜୀଉସୁକୁତେ ସେନ୍‌ ଦାଡ଼ିୟାଃବେନ୍‌ ।”
37 ၃၇ သို့​ရာ​တွင်​ပေါ​လု​က ``ရော​မ​နိုင်​ငံ​သား​များ ဖြစ်​သော​ငါ​တို့​အား​စစ်​ကြော​စီ​ရင်​ခြင်း​မ ပြု​ဘဲ ငါ​တို့​ကို​လူ​ပ​ရိ​သတ်​ရှေ့​တွင်​ရိုက်​နှက် ၍​အ​ကျဉ်း​ချ​ထား​ခဲ့​ကြ​၏။ ယ​ခု​ငါ​တို့​ကို တိတ်​တ​ဆိတ်​လွှတ်​လို​ကြ​ပါ​သ​လော။ ထို​သို့ မ​ပြု​သင့်။ သူ​တို့​ကိုယ်​တိုင်​လာ​၍​ငါ​တို့​ကို ထောင်​မှ​ထုတ်​ကြ​ပါ​စေ'' ဟု​ရဲ​အ​ရာ​ရှိ တို့​အား​ပြော​၏။
୩୭ମେନ୍‌ଦ ପାଉଲୁସ୍‌ ସିପାଇକକେ କାଜିୟାଦ୍‍କଆ, “ଜେତାନ୍‌ ଗୁହ୍ନାଁଁ କାଲିଙ୍ଗ୍‌ କାମିକାଦ୍‌ରେୟ ଇନ୍‌କୁ ଆଲିଙ୍ଗ୍‌କେ ଦାଲ୍‌କାଦ୍‌ଲିୟାଁକ । ଆଲିଙ୍ଗ୍‌ ରୋମିରେନ୍‌ ହଡ଼କିନ୍ ତାନ୍‍ଲିଙ୍ଗ୍‌, ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କୁ ଆଲିଙ୍ଗ୍‌କେ ଜେହେଲ୍‌କେଦ୍‌ଲିୟାଁକ । ନାହାଁଃ ଇନ୍‌କୁ ଜେତାଏ ଆଲକାକ ସାରିଲେକା ଆଲିଙ୍ଗ୍‌କେ କୁଲ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନାକ । ଆଲିଙ୍ଗ୍‌ ନେ'ଲେକା ହବାଅଃକା ମେନ୍ତେ କାଲିଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନା । ରୋମିରେନ୍‌ ହାକିମ୍‌କ ଆକଗି ନେତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ଆଲିଙ୍ଗ୍‌କେ ଜେହେଲ୍‌ହେତେ ରାଡ଼ାଲିଙ୍ଗ୍‌କାକ ।”
38 ၃၈ ရဲ​အ​ရာ​ရှိ​တို့​သည်​လည်း​ဤ​အ​ကြောင်း​ကို အ​ရာ​ရှိ​တို့​အား​ပြန်​လည်​လျှောက်​ထား​ကြ ၏။ ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ​တို့​သည်​ရော​မ​နိုင်​ငံ​သား များ​ဖြစ်​ကြောင်း​ကို အ​ရာ​ရှိ​တို့​ကြား​သော အ​ခါ​ကြောက်​လန့်​ကြ​၏။-
୩୮ସିପାଇକ ନେ କାଜି ରୋମିରେନ୍‌ ହାକିମ୍‍କକେ ଉଦୁବାଦ୍‌କଆକ । ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌ ରୋମିରେନ୍‌ ତାନ୍‌କିନ୍‌ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କୁ ବରକେଦାକ ।
39 ၃၉ သို့​ဖြစ်​၍​သူ​တို့​သည်​လာ​၍​ပေါ​လု​နှင့်​သိ​လ တို့​အား​ဖျောင်း​ဖျ​ပြော​ဆို​ကြ​၏။ ထို​နောက်​သူ တို့​ကို​ထောင်​မှ​ထုတ်​ပြီး​လျှင် ထို​မြို့​မှ​ထွက်​ခွာ သွား​ရန်​တောင်း​ပန်​ကြ​၏။-
୩୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ସେନ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ତାଃରେ ଜହାର୍‌ ବିନ୍ତିକେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ଜେହେଲ୍‌ହେତେ ରାଡ଼ାକେଦ୍‌କିନାକ ଆଡଃ ନାଗାର୍‌ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ସେନଃବେନ୍‌ ମେନ୍ତେକ କାଜିକେଦ୍‌କିନା ।
40 ၄၀ သို့​ဖြစ်​၍​သူ​တို့​သည်​အ​ကျဉ်း​ထောင်​မှ​ထွက်​ခွာ ၍ လု​ဒိ​၏​အိမ်​သို့​သွား​ကြ​၏။ ထို​နောက်​ယုံ​ကြည် သူ​တို့​နှင့်​တွေ့​ဆုံ​ကာ​အား​ပေး​စ​ကား​ပြော ကြား​ပြီး​လျှင် ထို​မြို့​မှ​ထွက်​ခွာ​သွား​ကြ​လေ သည်။
୪୦ପାଉଲୁସ୍‌ ଆଡଃ ସିଲାସ୍‌ ଜେହେଲ୍‌ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ଲୁଦିୟାରାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃୟାନାକିନ୍‌ । ଏନ୍ତାଃରେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ବିଶ୍ୱାସୀକଲଃ ନେପେଲ୍‌ୟାନାକିନ୍‌ ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁକେ ଜୀଉରେ ରାସ୍‌କାରେୟାଃ କାଜି ଏମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସେନଃୟାନାକିନ୍‌ ।

< တမန်တော်ဝတ္ထု 16 >