တမန်တော်ဝတ္ထု 14
1 ၁ ဣကောနိမြို့တွင်လည်းပေါလုနှင့်ဗာနဗ သည် ယုဒအမျိုးသားတို့၏တရားဇရပ်သို့ ဝင်၍ဟောပြောသွန်သင်ကြရာ ယုဒအမျိုး သားနှင့်လူမျိုးခြားအမြောက်အမြားသည် ယုံကြည်ကြ၏။-
| تَو دْوَو جَنَو یُگَپَدْ اِکَنِیَنَگَرَسْتھَیِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنَں گَتْوا یَتھا بَہَوو یِہُودِییا اَنْیَدےشِییَلوکاشْچَ وْیَشْوَسَنْ تادرِشِیں کَتھاں کَتھِتَوَنْتَو۔ |
2 ၂ သို့သော်မယုံကြည်သည့်ယုဒအမျိုးသား များသည် လူမျိုးခြားတို့အားညီအစ်ကိုတို့ ကိုမနာလိုစိတ်ရှိစေရန်ဆွပေးကြ၏။-
| کِنْتُ وِشْواسَہِینا یِہُودِییا اَنْیَدیشِییَلوکانْ کُپْرَورِتِّں گْراہَیِتْوا بھْراترِگَنَں پْرَتِ تیشاں وَیرَں جَنِتَوَنْتَح۔ |
3 ၃ တမန်တော်တို့သည်ထိုအရပ်တွင်ကြာမြင့်စွာ နေထိုင်လျက် သခင်ဘုရား၏အကြောင်းကို ရဲရင့်စွာဟောပြောကြ၏။ ကိုယ်တော်သည်ထို သူတို့ဟောပြောသည့်ကျေးဇူးတော်ဆိုင်ရာ တရားမှန်ကန်ကြောင်းသက်သေပြရန် သူတို့ အားအံ့သြဖွယ်ရာများနှင့်နိမိတ်လက္ခဏာ များပြနိုင်သောတန်ခိုးကိုပေးတော်မူ၏။-
| اَتَح سْوانُگْرَہَکَتھایاح پْرَمانَں دَتْوا تَیو رْہَسْتَے رْبَہُلَکْشَنَمْ اَدْبھُتَکَرْمَّ چَ پْراکاشَیَدْ یَح پْرَبھُسْتَسْیَ کَتھا اَکْشوبھینَ پْرَچارْیَّ تَو تَتْرَ بَہُدِنانِ سَمَواتِشْٹھیتاں۔ |
4 ၄ မြို့သူမြို့သားတို့သည်နှစ်စုကွဲကြ၏။ တစ်စု ကယုဒအမျိုးသားတို့ဘက်သို့ပါ၍ အခြား တစ်စုကတမန်တော်တို့ဘက်သို့ပါကြ၏။
| کِنْتُ کِیَنْتو لوکا یِہُودِییاناں سَپَکْشاح کِیَنْتو لوکاح پْریرِتاناں سَپَکْشا جاتاح، اَتو ناگَرِکَجَنَنِوَہَمَدھْیے بھِنَّواکْیَتْوَمْ اَبھَوَتْ۔ |
5 ၅ ယုဒအမျိုးသားနှင့်လူမျိုးခြားအချို့တို့ သည် တမန်တော်တို့ကိုညှဉ်းဆဲရန်နှင့်ခဲဖြင့် ပေါက်ရန် မိမိတို့ခေါင်းဆောင်များနှင့်ကြံစည် အားထုတ်ကြ၏။-
| اَنْیَدیشِییا یِہُودِییاسْتیشامْ اَدھِپَتَیَشْچَ دَوراتْمْیَں کُتْوا تَو پْرَسْتَرَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح۔ |
6 ၆ ထိုအကြောင်းကိုတမန်တော်တို့ကြားသိ ကြသောအခါ လုကောနိပြည်ရှိလုတ္တရမြို့၊ ဒေရဗေမြို့နှင့်အနီးရှိဒေသသို့ထွက်ပြေး ၍၊-
| تَو تَدْوارْتّاں پْراپْیَ پَلایِتْوا لُکایَنِیادیشَسْیانْتَرْوَّرْتِّلُسْتْرادَرْبّو |
| تَتْسَمِیپَسْتھَدیشَنْچَ گَتْوا تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارَیَتاں۔ |
8 ၈ လုတ္တရမြို့တွင်အဘယ်အခါကမျှလမ်းမ လျှောက်နိုင်ခဲ့သူ၊ မွေးစကပင်ခြေမစွမ်းမသန် ခဲ့သူလူတစ်ယောက်ရှိ၏။-
| تَتْروبھَیَپادَیوشْچَلَنَشَکْتِہِینو جَنْمارَبھْیَ کھَنْجَح کَداپِ گَمَنَں ناکَروتْ ایتادرِشَ ایکو مانُشو لُسْتْرانَگَرَ اُپَوِشْیَ پَولَسْیَ کَتھاں شْرُتَوانْ۔ |
9 ၉ သူသည်ပေါလုဟောပြောသည်ကိုနားထောင် လျက်နေ၏။ ပေါလုသည်သူ့အားစိုက်ကြည့် လိုက်သောအခါ ရောဂါပျောက်ကင်းစေနိုင် လောက်အောင်သူ့မှာယုံကြည်မှုရှိကြောင်း ကိုသိမြင်လျှင်၊-
| ایتَسْمِنْ سَمَیے پَولَسْتَمْپْرَتِ درِشْٹِں کرِتْوا تَسْیَ سْواسْتھْیے وِشْواسَں وِدِتْوا پْروچَّیح کَتھِتَوانْ |
10 ၁၀ ``ထ၍မတ်မတ်ရပ်လော့'' ဟုထိုသူအား အသံကျယ်စွာဆို၏။ ထိုအခါသူသည် ခုန်၍ထပြီးလျှင်လမ်းလျှောက်လေ၏။-
| پَدْبھْیامُتِّشْٹھَنْ رِجُ رْبھَوَ۔ تَتَح سَ اُلَّمْپھَں کرِتْوا گَمَناگَمَنے کُتَوانْ۔ |
11 ၁၁ လူပရိသတ်တို့သည်ပေါလုပြုသောအမှု အရာကိုမြင်လျှင် ``နတ်ဘုရားတို့သည်လူ့ အသွင်ကိုဆောင်၍ ငါတို့ထံသို့သက်ဆင်း လာလေပြီ'' ဟုမိမိတို့လုကောနိဘာသာ စကားဖြင့်ကြွေးကြော်ကြ၏။-
| تَدا لوکاح پَولَسْیَ تَتْ کارْیَّں وِلوکْیَ لُکایَنِییَبھاشَیا پْروچَّیح کَتھامیتاں کَتھِتَوَنْتَح، دیوا مَنُشْیَرُوپَں دھرِتْواسْماکَں سَمِیپَمْ اَواروہَنْ۔ |
12 ၁၂ သူတို့သည်ဗာနဗအားဇုသဟုခေါ်ကြ၏။ ခေါင်းဆောင်၍ဟောပြောသူဖြစ်သောကြောင့် ပေါလု အားဟေရမေဟုခေါ်ကြ၏။-
| تے بَرْنَبّاں یُوپِتَرَمْ اَوَدَنْ پَولَشْچَ مُکھْیو وَکْتا تَسْماتْ تَں مَرْکُرِیَمْ اَوَدَنْ۔ |
13 ၁၃ ဇုသနတ်ဘုရား၏ဗိမာန်သည်မြို့အပြင်တွင် ရှိရာ ထိုနတ်ဘုရား၏ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် နွား လားများနှင့်ပန်းကုံးများကိုမြို့တံခါးဝသို့ ယူဆောင်လာ၏။ သူနှင့်တကွလူပရိသတ်တို့ သည် တမန်တော်တို့အားယဇ်ပူဇော်ပသလို ကြ၏။
| تَسْیَ نَگَرَسْیَ سَمُّکھے سْتھاپِتَسْیَ یُوپِتَرَوِگْرَہَسْیَ یاجَکو ورِشانْ پُشْپَمالاشْچَ دْوارَسَمِیپَمْ آنِییَ لوکَیح سَرْدّھَں تاوُدِّشْیَ سَمُتْسرِجْیَ داتُمْ اُدْیَتَح۔ |
14 ၁၄ ထိုသို့ပူဇော်ပသမည့်အကြောင်းကိုဗာနဗ နှင့်ပေါလုတို့ကြားကြသောအခါ မိမိတို့၏ အဝတ်များကိုဆုတ်ဖြဲ၍လူတို့ထံသို့ပြေး သွားပြီးလျှင်၊-
| تَدْوارْتّاں شْرُتْوا بَرْنَبّاپَولَو سْوِییَوَسْتْرانِ چھِتْوا لوکاناں مَدھْیَں ویگینَ پْرَوِشْیَ پْروچَّیح کَتھِتَوَنْتَو، |
15 ၁၅ အချင်းလူတို့၊ သင်တို့သည်အဘယ်ကြောင့်ဤ သို့ပြုကြသနည်း။ ငါတို့သည်လည်းသင်တို့ကဲ့ သို့ပင်လူသာမန်များသာဖြစ်ကြ၏။ သင်တို့ သည်ဤသို့အကျိုးမရှိသည့်အမှုအရာများ ကိုစွန့်ပစ်၍ အသက်ရှင်တော်မူသောဘုရား သခင်အားဆည်းကပ်ကြစေရန် ငါတို့သည် သင်တို့အားသတင်းကောင်းကိုကြေညာရန် ရောက်ရှိလာကြ၏။ အသက်ရှင်တော်မူသော ဘုရားသခင်သည်မိုးမြေကိုလည်းကောင်း ပင်လယ်နှင့်အရပ်ခပ်သိမ်းတွင်ရှိလေသမျှ သောအရာတို့ကိုလည်းကောင်းဖန်ဆင်းတော် မူ၏။-
| ہے مَہیچّھاح کُتَ ایتادرِشَں کَرْمَّ کُرُتھَ؟ آوامَپِ یُشْمادرِشَو سُکھَدُحکھَبھوگِنَو مَنُشْیَو، یُیَمْ ایتاح سَرْوّا ورِتھاکَلْپَناح پَرِتْیَجْیَ یَتھا گَگَنَوَسُنْدھَراجَلَنِدھِیناں تَنْمَدھْیَسْتھاناں سَرْوّیشانْچَ سْرَشْٹارَمَمَرَمْ اِیشْوَرَں پْرَتِ پَراوَرْتَّدھْوے تَدَرْتھَمْ آواں یُشْماکَں سَنِّدھَو سُسَںوادَں پْرَچارَیاوَح۔ |
16 ၁၆ လွန်ခဲ့သောခေတ်ကာလများကကိုယ်တော် သည်လူမျိုးတကာတို့အား မိမိတို့အလို ဆန္ဒရှိသည်အတိုင်းပြုကျင့်ခွင့်ကိုပေးတော် မူခဲ့၏။-
| سَ اِیشْوَرَح پُورْوَّکالے سَرْوَّدیشِییَلوکانْ سْوَسْوَمارْگے چَلِتُمَنُمَتِں دَتَّوانْ، |
17 ၁၇ သို့ရာတွင်ကိုယ်တော်ရှိတော်မူကြောင်းသက် သေခံအထောက်အထားများဖြင့် လူတို့အား အစဉ်ပင်ပြသတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် ကောင်းကင်မှမိုးကိုရွာစေလျက်အချိန်တန် လျှင် သီးနှံများကိုဖြစ်ပွားစေတော်မူ၏။ သင် တို့အားအစာအာဟာရကျွေးမွေး၍စိတ် ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်စေတော်မူ၏'' ဟုကြွေး ကြော်လေသည်။-
| تَتھاپِ آکاشاتْ تویَوَرْشَنینَ ناناپْرَکارَشَسْیوتْپَتْیا چَ یُشْماکَں ہِتَیشِی سَنْ بھَکْشْیَیرانَنَدینَ چَ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ تَرْپَیَنْ تانِ دانانِ نِجَساکْشِسْوَرُوپانِ سْتھَپِتَوانْ۔ |
18 ၁၈ ဤသို့တမန်တော်တို့ကြွေးကြော်ကြသော် လည်း လူတို့ယဇ်ပူဇော်ရန်ကြိုးစားမှုကိုမူ ဆီးတား၍မရချေ။
| کِنْتُ تادرِشایاں کَتھایاں کَتھِتایامَپِ تَیوح سَمِیپَ اُتْسَرْجَناتْ لوکَنِوَہَں پْرایینَ نِوَرْتَّیِتُں ناشَکْنُتامْ۔ |
19 ၁၉ သို့ရာတွင်ယုဒအမျိုးသားအချို့သည်အန္တိ အုတ်မြို့နှင့်ဣကောနိမြို့တို့မှရောက်လာကြ ပြီးလျှင် လူပရိသတ်တို့ကိုမိမိတို့ဘက်သို့ ပါအောင်ဆွဲဆောင်ကြ၏။ ထိုနောက်ပေါလုကို ခဲဖြင့်ပေါက်၍ သေလုပြီဟုထင်သဖြင့်မြို့ ပြင်သို့ဆွဲထုတ်သွားကြ၏။-
| آنْتِیَکھِیا-اِکَنِیَنَگَرابھْیاں کَتِپَیَیِہُودِییَلوکا آگَتْیَ لوکانْ پْراوَرْتَّیَنْتَ تَسْماتْ تَے پَولَں پْرَسْتَرَیراگھْنَنْ تینَ سَ مرِتَ اِتِ وِجْنایَ نَگَرَسْیَ بَہِسْتَمْ آکرِشْیَ نِیتَوَنْتَح۔ |
20 ၂၀ သို့သော်မိမိ၏ပတ်လည်တွင်တပည့်တော်တို့ ရောက်လာကြသောအခါ ပေါလုသည်ထ၍မြို့ ထဲသို့ဝင်လေ၏။ နောက်တစ်နေ့၌ပေါလုနှင့် ဗာနဗသည်ဒေရဗေမြို့သို့ထွက်ခွာသွား ကြ၏။
| کِنْتُ شِشْیَگَنے تَسْیَ چَتُرْدِشِ تِشْٹھَتِ سَتِ سَ سْوَیَمْ اُتّھایَ پُنَرَپِ نَگَرَمَدھْیَں پْراوِشَتْ تَتْپَرےہَنِ بَرْنَبّاسَہِتو دَرْبِّینَگَرَں گَتَوانْ۔ |
21 ၂၁ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သည်ဒေရဗေမြို့တွင် သတင်းကောင်းကိုဟောပြောကြေညာသဖြင့် လူအမြောက်အမြားတပည့်တော်များဖြစ် လာကြ၏။ ထိုနောက်လုတ္တရမြို့၊ ဣကောနိ မြို့နှင့်ပိသိဒိပြည်အန္တိအုတ်မြို့သို့ပြန် ကြ၏။-
| تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ بَہُلوکانْ شِشْیانْ کرِتْوا تَو لُسْتْرامْ اِکَنِیَمْ آنْتِیَکھِیانْچَ پَراورِتْیَ گَتَو۔ |
22 ၂၂ ``ငါတို့သည်ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်ရန် ဒုက္ခဆင်းရဲများစွာခံရကြလိမ့်မည်'' ဟုဟောပြောသွန်သင်ကာတပည့်တော်တို့ အားကြံ့ခိုင်စေကြ၏။ သူတို့၏ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်မြဲစေရန်အားပေးနှိုးဆော်ကြ၏။-
| بَہُدُحکھانِ بھُکْتْواپِیشْوَرَراجْیَں پْرَویشْٹَوْیَمْ اِتِ کارَنادْ دھَرْمَّمارْگے سْتھاتُں وِنَیَں کرِتْوا شِشْیَگَنَسْیَ مَنَحسْتھَیرْیَّمْ اَکُرُتاں۔ |
23 ၂၃ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သည်အသင်းတော်တိုင်း ၌ အသင်းတော်လူကြီးများကိုခန့်ထားကြ၏။ ထိုနောက်ဆုတောင်းပတ္ထနာပြု၍အစာရှောင် ပြီးလျှင် အသင်းတော်ဝင်တို့ယုံကြည်ကြ သည့်သခင်ဘုရား၏လက်တော်သို့ထိုသူ တို့ကိုအပ်ကြ၏။-
| مَنْڈَلِیناں پْراچِینَوَرْگانْ نِیُجْیَ پْرارْتھَنوپَواسَو کرِتْوا یَتْپْرَبھَو تے وْیَشْوَسَنْ تَسْیَ ہَسْتے تانْ سَمَرْپْیَ |
24 ၂၄ ပေါလုနှင့်ဗာနဗသည်ဝိသိဒိပြည်ကိုဖြတ် သွားပြီးနောက် ပံဖုလိပြည်သို့ရောက်ကြ၏။-
| پِسِدِیامَدھْیینَ پامْپھُلِیادیشَں گَتَوَنْتَو۔ |
25 ၂၅ သူတို့သည်ပေရဂေမြို့တွင်တရားတော်ကို ဟောပြောကြ၏။ ထိုနောက်အတ္တလိမြို့သို့ သွားပြီးလျှင်၊-
| پَشْچاتْ پَرْگانَگَرَں گَتْوا سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ اَتّالِیانَگَرَں پْرَسْتھِتَوَنْتَو۔ |
26 ၂၆ အန္တိအုတ်မြို့သို့သင်္ဘောလွှင့်ကြ၏။ ထိုမြို့ကား ယခုမိမိတို့ဆောင်ရွက်ပြီးစီးသွားသည့် အမှုတော်အတွက် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူး တော်သို့အပ်နှံ၍စေလွှတ်သောမြို့ပင်ဖြစ် သတည်း။
| تَسْماتْ سَمُدْرَپَتھینَ گَتْوا تابھْیاں یَتْ کَرْمَّ سَمْپَنَّں تَتْکَرْمَّ سادھَیِتُں یَنَّگَرے دَیالورِیشْوَرَسْیَ ہَسْتے سَمَرْپِتَو جاتَو تَدْ آنْتِیَکھِیانَگَرَں گَتَوَنْتا۔ |
27 ၂၇ အန္တိအုတ်မြို့သို့ရောက်သောအခါ သူတို့သည် အသင်းတော်ဝင်တို့ကိုစုရုံးစေလျက် မိမိ တို့အားဖြင့်ဘုရားသခင်ပြုတော်မူခဲ့သမျှ သောအမှုအရာတို့ကိုလည်းကောင်း၊ လူမျိုး ခြားတို့ယုံကြည်လာစေရန်ကိုယ်တော်လမ်း ဖွင့်ပေးတော်မူကြောင်းကိုလည်းကောင်းပြန် ကြားကြ၏။-
| تَتْروپَسْتھایَ تَنَّگَرَسْتھَمَنْڈَلِیں سَںگرِہْیَ سْوابھْیامَ اِیشْوَرو یَدْیَتْ کَرْمَّکَروتْ تَتھا یینَ پْرَکارینَ بھِنَّدیشِییَلوکانْ پْرَتِ وِشْواسَرُوپَدْوارَمْ اَموچَیَدْ ایتانْ سَرْوَّورِتّانْتانْ تانْ جْناپِتَوَنْتَو۔ |
| تَتَسْتَو شِرْیَّیح سارْدّھَں تَتْرَ بَہُدِنانِ نْیَوَسَتامْ۔ |
