တမန်တော်ဝတ္ထု 12
1 ၁ ထိုအချိန်ကာလ၌ဟေရုဒ်ဘုရင်သည် အသင်း တော်ဝင်အချို့တို့ကိုနှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းရန်ကြံစည် အားထုတ်လေ၏။-
| تَسْمِنْ سَمَیے ہیرودْراجو مَنْڈَلْیاح کِیَجَّنیبھْیو دُحکھَں داتُں پْرارَبھَتْ۔ |
| وِشیشَتو یوہَنَح سودَرَں یاکُوبَں کَرَوالاگھاتینْ ہَتَوانْ۔ |
3 ၃ ထိုအမှုကိုယုဒအမျိုးသားတို့နှစ်သက်ကြ သဖြင့် သူသည်ပေတရုကိုလည်းဖမ်းဆီး၏။ (ထိုအချိန်ကားတဆေးမဲ့မုန့်ပွဲတော်အခါ ဖြစ်၏။)-
| تَسْمادْ یِہُودِییاح سَنْتُشْٹا اَبھَوَنْ اِتِ وِجْنایَ سَ پِتَرَمَپِ دھَرْتُّں گَتَوانْ۔ |
4 ၄ ဟေရုဒ်သည်ပေတရုကိုဖမ်းဆီးပြီးနောက် စစ် သားလေးယောက်စီပါသောတပ်စုငယ်လေးစု လက်သို့အပ်ကာအကျဉ်းချထား၏။ ပသခါ ပွဲလွန်သောအခါ သူ့ကိုယုဒအမျိုးသား တို့ရှေ့တွင်စစ်ဆေး၍ဒဏ်စီရင်ရန်အကြံ ရှိ၏။-
| تَدا کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسَمَیَ اُپاتِشْٹَتْ؛ اَتَ اُتْسَوے گَتے سَتِ لوکاناں سَمَکْشَں تَں بَہِرانییّامِیتِ مَنَسِ سْتھِرِیکرِتْیَ سَ تَں دھارَیِتْوا رَکْشْنارْتھَمْ ییشامْ ایکَیکَسَںگھے چَتْوارو جَناح سَنْتِ تیشاں چَتُرْناں رَکْشَکَسَںگھاناں سَمِیپے تَں سَمَرْپْیَ کارایاں سْتھاپِتَوانْ۔ |
5 ၅ သို့ဖြစ်၍ပေတရုသည်ထောင်ထဲမှာအကျဉ်း ချထားခြင်းကိုခံရ၏။ သို့သော်အသင်းတော် ဝင်အပေါင်းတို့သည်ပေတရု၏အတွက် စိတ် အားထက်သန်စွာဘုရားသခင်ထံဆုတောင်း ပတ္ထနာပြုလျက်နေကြ၏။
| کِنْتُں پِتَرَسْیَ کاراسْتھِتِکارَناتْ مَنْڈَلْیا لوکا اَوِشْرامَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے پْرارْتھَیَنْتَ۔ |
6 ၆ ဟေရုဒ်မင်းသည်ပေတရုကိုလူတို့ရှေ့သို့ ခေါ်ထုတ်စစ်ဆေးမည့်နေ့မရောက်မီည၌ ပေတရုသည်စစ်သားနှစ်ယောက်၏ကြားတွင် အိပ်ပျော်လျက်နေ၏။ သူ့ကိုသံကြိုးနှစ်ချောင်း ဖြင့်ချည်နှောင်ထား၏။ ထောင်တံခါးရှေ့တွင်လည်း အစောင့်တပ်သားများသည်စောင့်ကြပ်လျက် ရှိကြ၏။-
| اَنَنْتَرَں ہیرودِ تَں بَہِرانایِتُں اُدْیَتے سَتِ تَسْیاں راتْرَو پِتَرو رَکْشَکَدْوَیَمَدھْیَسْتھانے شرِنْکھَلَدْوَیینَ بَدّھوَح سَنْ نِدْرِتَ آسِیتْ، دَووارِکاشْچَ کارایاح سَمُّکھے تِشْٹھَنَتو دْوارَمْ اَرَکْشِشُح۔ |
7 ၇ ထာဝရဘုရား၏ကောင်းကင်တမန်သည် ပေတရုအနီးတွင်ရုတ်တရက်ပေါ်လာ၍ အချုပ်ခန်းသည်ထွန်းလင်းလျက်နေ၏။ ကောင်း ကင်တမန်သည်ပေတရု၏ပခုံးကိုပုတ်၍ ``မြန်မြန်ထလော့'' ဟုဆိုကာနှိုး၏။ ထိုအခါ သံကြိုးတို့သည်ပေတရု၏လက်မှကျွတ် ကျ၏။-
| ایتَسْمِنْ سَمَیے پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتے سَمُپَسْتھِتے کارا دِیپْتِمَتِی جاتا؛ تَتَح سَ دُوتَح پِتَرَسْیَ کُکْشاواواتَں کرِتْوا تَں جاگَرَیِتْوا بھاشِتَوانْ تُورْنَمُتِّشْٹھَ؛ تَتَسْتَسْیَ ہَسْتَسْتھَشرِنْکھَلَدْوَیَں گَلَتْ پَتِتَں۔ |
8 ၈ ကောင်းကင်တမန်က ``သင်၏ခါးပန်းကိုစည်း၍ ဖိနပ်ကိုစီးလော့'' ဟုဆို၏။ ပေတရုသည်ထို သို့ဆိုသည့်အတိုင်းပြု၏။ ထိုနောက်ကောင်းကင် တမန်က ``ဝတ်လုံကိုခြုံ၍ငါ့နောက်သို့လိုက် လော့'' ဟုဆို၏။-
| سَ دُوتَسْتَمَوَدَتْ، بَدّھَکَٹِح سَنْ پادَیوح پادُکے اَرْپَیَ؛ تینَ تَتھا کرِتے سَتِ دُوتَسْتَمْ اُکْتَوانْ گاتْرِییَوَسْتْرَں گاتْرے نِدھایَ مَمَ پَشْچادْ ایہِ۔ |
9 ၉ ပေတရုသည်အချုပ်ခန်းမှထွက်၍ ကောင်းကင် တမန်၏နောက်သို့လိုက်လေ၏။ သူသည်ကောင်းကင် တမန်ပြုသောအမှုကိုတကယ်အဖြစ်အပျက် ဟူ၍မသိ။ ဗျာဒိတ်ရူပါရုံကိုမြင်လျက်နေသည် ဟူ၍သာထင်မှတ်၏။-
| تَتَح پِتَرَسْتَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنَ بَہِرَگَچّھَتْ، کِنْتُ دُوتینَ کَرْمَّیتَتْ کرِتَمِتِ سَتْیَمَجْناتْوا سْوَپْنَدَرْشَنَں جْناتَوانْ۔ |
10 ၁၀ သူတို့သည်ကင်းနှစ်တန်ကိုကျော်လွန်သွားပြီး လျှင် ထောင်အထွက်သံတံခါးသို့ရောက်ကြ၏။ ထိုတံခါးသည်အလိုအလျောက်ပွင့်သဖြင့် သူတို့သည်ထွက်၍လမ်းအတိုင်းလိုက်သွား ကြ၏။ ထိုနောက်ကောင်းကင်တမန်သည်ရုတ် တရက်ပေတရုထံမှထွက်ခွာသွားလေ၏။
| اِتّھَں تَو پْرَتھَماں دْوِتِییانْچَ کاراں لَنْگھِتْوا یینَ لَوہَنِرْمِّتَدْوارینَ نَگَرَں گَمْیَتے تَتْسَمِیپَں پْراپْنُتاں؛ تَتَسْتَسْیَ کَواٹَں سْوَیَں مُکْتَمَبھَوَتْ تَتَسْتَو تَتْسْتھانادْ بَہِ رْبھُوتْوا مارْگَیکَسْیَ سِیماں یاوَدْ گَتَو؛ تَتوکَسْماتْ سَ دُوتَح پِتَرَں تْیَکْتَوانْ۔ |
11 ၁၁ ပေတရုသည်ပြန်၍သတိရလာသောအခါ ``သခင်ဘုရားသည်မိမိ၏ကောင်းကင်တမန် ကိုစေလွှတ်၍ ငါ့ကိုဟေရုဒ်၏လက်မှလည်း ကောင်း၊ ယုဒအမျိုးသားတို့ငါ့အားသက်ရောက် စေရန် မျှော်လင့်သမျှသောဘေးမှလည်းကောင်း ကယ်ဆယ်တော်မူသည်ကိုယခုငါသိပြီ'' ဟု ဆို၏။
| تَدا سَ چیتَناں پْراپْیَ کَتھِتَوانْ نِجَدُوتَں پْرَہِتْیَ پَرَمیشْوَرو ہیرودو ہَسْتادْ یِہُودِییَلوکاناں سَرْوّاشایاشْچَ ماں سَمُدّھرِتَوانْ اِتْیَہَں نِشْچَیَں جْناتَوانْ۔ |
12 ၁၂ ဤသို့သိရှိလာသောအခါ သူသည်ယောဟန် မာကု၏အမိမာရိ၏အိမ်သို့သွား၏။ ထို အိမ်တွင်လူအမြောက်အမြားစုဝေး၍ဆု တောင်းပတ္ထနာပြုလျက်နေကြ၏။-
| سَ وِوِچْیَ مارْکَنامْرا وِکھْیاتَسْیَ یوہَنو ماتُ رْمَرِیَمو یَسْمِنْ گرِہے بَہَوَح سَمْبھُویَ پْرارْتھَیَنْتَ تَنِّویشَنَں گَتَح۔ |
13 ၁၃ ပေတရုသည်အိမ်တံခါးကြီးရှိတံခါးငယ် ကိုခေါက်လျှင် ရောဒေနာမည်ရှိသူအစေခံမ ကလေးသည်တံခါးဖွင့်ရန်လာ၏။-
| پِتَرینَ بَہِرْدْوارَ آہَتے سَتِ روداناما بالِکا دْرَشْٹُں گَتا۔ |
14 ၁၄ သူသည်ပေတရု၏အသံကိုမှတ်မိသဖြင့် လွန်စွာဝမ်းမြောက်ရကား တံခါးကိုမဖွင့်ဘဲ အိမ်ထဲသို့ပြေးဝင်ကာတံခါးဝသို့ပေတရု ရောက်နေကြောင်းကိုလူတို့အားပြော၏။-
| تَتَح پِتَرَسْیَ سْوَرَں شْرُوا سا ہَرْشَیُکْتا سَتِی دْوارَں نَ موچَیِتْوا پِتَرو دْوارے تِشْٹھَتِیتِ وارْتّاں وَکْتُمْ اَبھْیَنْتَرَں دھاوِتْوا گَتَوَتِی۔ |
15 ၁၅ ထိုသူတို့က ``သင်ရူးလေပြီ'' ဟုဆို၏။ သို့ သော်အစေခံမကလေးကမိမိပြောသည့် အတိုင်း အမှန်ပင်ဖြစ်ကြောင်းပြောနေသဖြင့် သူတို့က ``ထိုသူသည်ပေတရု၏ကိုယ်စောင့် ကောင်းကင်တမန်ဖြစ်တန်ရာ၏'' ဟုဆိုကြ၏။
| تے پْراووچَنْ تْوَمُنْمَتّا جاتاسِ کِنْتُ سا مُہُرْمُہُرُکْتَوَتِی سَتْیَمیوَیتَتْ۔ |
16 ၁၆ ပေတရုသည်တံခါးကိုခေါက်မြဲခေါက်လျက် နေသော် သူတို့သည်တံခါးဖွင့်လိုက်သောအခါ ပေတရုကိုမြင်သဖြင့်အံ့သြကြ၏။-
| تَدا تے کَتھِتَوَنْتَسْتَرْہِ تَسْیَ دُوتو بھَویتْ۔ |
17 ၁၇ ပေတရုကဆိတ်ဆိတ်နေကြရန်လက်ရိပ်ပြ ပြီးလျှင် မိမိအားသခင်ဘုရားသည်အဘယ် သို့ထောင်ထဲမှထုတ်ဆောင်လာကြောင်းကိုပြော ပြလေ၏။ ထိုနောက် ``ဤအကြောင်းကိုယာကုပ် နှင့်အခြားညီအစ်ကိုတို့အားပြောပြကြပါ'' ဟုမှာကြားပြီးလျှင်အခြားအရပ်သို့ထွက် ခွာသွား၏။
| پِتَرو دْوارَماہَتَوانْ ایتَسْمِنَّنْتَرے دْوارَں موچَیِتْوا پِتَرَں درِشْٹْوا وِسْمَیَں پْراپْتاح۔ |
18 ၁၈ မိုးလင်းသောအခါ ``ပေတရုအဘယ်မှာ နည်း'' ဟုဆို၍ အစောင့်စစ်သားတို့သည်လွန် စွာကြောက်လန့်တုန်လှုပ်ကြ၏။-
| تَتَح پِتَرو نِحشَبْدَں سْتھاتُں تانْ پْرَتِ ہَسْتینَ سَنْکیتَں کرِتْوا پَرَمیشْوَرو یینَ پْرَکارینَ تَں کارایا اُدّھرِتْیانِیتَوانْ تَسْیَ ورِتّانْتَں تانَجْناپَیَتْ، یُویَں گَتْوا یاکُبَں بھْراترِگَنَنْچَ وارْتّامیتاں وَدَتیتْیُکْتا سْتھانانْتَرَں پْرَسْتھِتَوانْ۔ |
19 ၁၉ ဟေရုဒ်မင်းသည်ပေတရုကိုရှာစေရာမတွေ့ သဖြင့် အစောင့်စစ်သားတို့အားစစ်ဆေးမေး မြန်း၍ သေဒဏ်ပေးရန်အမိန့်ချမှတ်လိုက်လေ သည်။ ထိုနောက်ဟေရုဒ်မင်းသည် ယုဒပြည်မှထွက်ခွာ ၍ ကဲသရိမြို့တွင်ကာလအနည်းငယ်စံနေ တော်မူ၏။
| پْرَبھاتے سَتِ پِتَرَح کْوَ گَتَ اِتْیَتْرَ رَکْشَکاناں مَدھْیے مَہانْ کَلَہو جاتَح۔ |
20 ၂၀ ဟေရုဒ်မင်းသည်တုရုမြို့သားများနှင့် ဇိဒုန် မြို့သားတို့အပေါ်တွင်များစွာအမျက်ထွက် သဖြင့် ထိုမြို့သားတို့သည်စုရုံးလျက်မင်း ကြီးထံသို့လာရောက်ကြ၏။ ဦးစွာပထမ နန်းတော်အုပ် ဗလတ္တု၏အကူအညီကိုရယူ ကြ၏။ ထို့နောက်ဟေရုဒ်မင်းထံသို့ဝင်၍ငြိမ်း ချမ်းရေးအတွက် စကားကမ်းလှမ်းကြ၏။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်သူတို့၏ပြည်သည် ဟေရုဒ်မင်း၏ပြည်ကိုမှီခိုစားသောက်ရ သောကြောင့်ဖြစ်၏။
| ہیرودْ بَہُ مرِگَیِتْوا تَسْیودّیشے نَ پْراپْتے سَتِ رَکْشَکانْ سَںپرِچّھیَ تیشاں پْرانانْ ہَنْتُمْ آدِشْٹَوانْ۔ |
21 ၂၁ ဟေရုဒ်မင်းသည်ချိန်းချက်ထားသည့်နေ့၌ မင်း မြောက်တန်ဆာများကိုဝတ်ဆင်ပြီးလျှင် ရာဇ ပလ္လင်တော်ပေါ်တွင်ထိုင်တော်မူလျက် လူတို့ အားမိန့်ခွန်းမြွက်ကြားတော်မူ၏။-
| پَشْچاتْ سَ یِہُودِییَپْرَدیشاتْ کَیسَرِیانَگَرَں گَتْوا تَتْراواتِشْٹھَتْ۔ |
22 ၂၂ ထိုသူတို့က ``ဤအသံသည်လူ၏အသံ မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏အသံဖြစ်၏'' ဟု ကြွေးကြော်ကြ၏။-
| سورَسِیدونَدیشَیو رْلوکیبھْیو ہیرودِ یُیُتْسَو سَتِ تے سَرْوَّ ایکَمَنْتْرَناح سَنْتَسْتَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھایَ لْواسْتَنامانَں تَسْیَ وَسْتْرَگرِہادھِیشَں سَہایَں کرِتْوا ہیرودا سارْدّھَں سَنْدھِں پْرارْتھَیَنْتَ یَتَسْتَسْیَ راجْنو دیشینَ تیشاں دیشِییاناں بھَرَنَمْ اَبھَوَتْں |
23 ၂၃ ထိုအခါမင်းကြီးသည်ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်တော်ကိုမထောက်သည့်အတွက် ချက်ချင်း ပင်ထာဝရဘုရား၏ကောင်းကင်တမန်သည် သူ့ကိုဒဏ်ခတ်သဖြင့် သန်ထိုး၍ကွယ်လွန် တော်မူလေသည်။
| اَتَح کُتْرَچِنْ نِرُپِتَدِنے ہیرودْ راجَکِییَں پَرِچّھَدَں پَرِدھایَ سِںہاسَنے سَمُپَوِشْیَ تانْ پْرَتِ کَتھامْ اُکْتَوانْ۔ |
24 ၂၄ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တရားတော်မူ ကားပျံ့နှံ့၍ ယုံကြည်သူအရေအတွက် တိုးပွားလျက်နေ၏။
| تَتو لوکا اُچَّیحکارَں پْرَتْیَوَدَنْ، ایشَ مَنُجَرَوو نَ ہِ، اِیشْوَرِییَرَوَح۔ |
25 ၂၅ ဗာနဗနှင့်ရှောလုတို့သည် မိမိတို့ဆောင်ရွက် ရန်ရှိသည့်အမှုကိစ္စများကိုဆောင်ရွက်ကြ ပြီးနောက် ယောဟန်မာကုကိုခေါ်၍ယေရု ရှလင်မြို့မှပြန်ခဲ့ကြ၏။
| تَدا ہیرودْ اِیشْوَرَسْیَ سَمّانَں ناکَروتْ؛ تَسْمادّھیتوح پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتو ہَٹھاتْ تَں پْراہَرَتْ تینَیوَ سَ کِیٹَیح کْشِینَح سَنْ پْرانانْ اَجَہاتْ۔ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ کَتھا دیشَں وْیاپْیَ پْرَبَلابھَوَتْ۔ تَتَح پَرَں بَرْنَبّاشَولَو یَسْیَ کَرْمَّنو بھارَں پْراپْنُتاں تابھْیاں تَسْمِنْ سَمْپادِتے سَتِ مارْکَنامْنا وِکھْیاتو یو یوہَنْ تَں سَنْگِنَں کرِتْوا یِرُوشالَمْنَگَراتْ پْرَتْیاگَتَو۔ |
