< ମାଥିଉ 3 >

1 ଏନ୍‌ ଦିପିଲିରେ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍‌ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଯିହୁଦାରେୟାଃ ବିର୍‌ରେ ଇନିତୁ କାଜି ଏଟେଦ୍‌କେଦା,
ତଦାନୋଂ ଯୋହ୍ନ୍ନାମା ମଜ୍ଜଯିତା ଯିହୂଦୀଯଦେଶସ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ପ୍ରଚାରଯନ୍ କଥଯାମାସ,
2 “ଆପେୟାଃ ପାପ୍‌ହେତେ ମନ୍‌ରୁହାଡ଼େପେ ଚିୟାଃଚି ସିର୍ମା ରାଇଜ୍‌ଦ ନାଡ଼େଃରେଗିୟାଃ ।”
ମନାଂସି ପରାୱର୍ତ୍ତଯତ, ସ୍ୱର୍ଗୀଯରାଜତ୍ୱଂ ସମୀପମାଗତମ୍|
3 ଅକନ୍‌ ହଡ଼ଆଃ ବିଷାଏରେ ଯିଶାୟ ନାବୀ କାଜିକାଦ୍‌ନିଃ ଯୋହାନ୍‌ଗି ତାନିଃ: ଇନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଜେତାଏ ବିର୍‌ରେ କାଉରିତାନ୍‌ନିୟାଃଁ ସାଡ଼ି ଆୟୁମଃତାନା, ‘ପ୍ରାଭୁଆଃ ହରା ବାଇୟେପେ; ଇନିୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ହରା ସିଧାଏପେ ।’”
ପରମେଶସ୍ୟ ପନ୍ଥାନଂ ପରିଷ୍କୁରୁତ ସର୍ୱ୍ୱତଃ| ତସ୍ୟ ରାଜପଥାଂଶ୍ଚୈୱ ସମୀକୁରୁତ ସର୍ୱ୍ୱଥା| ଇତ୍ୟେତତ୍ ପ୍ରାନ୍ତରେ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଃ କସ୍ୟଚିଦ୍ ରୱଃ||
4 ଯୋହାନ୍‌ ଉଁଟ୍‌ରାଃ ଉବ୍‌ତେ ବାଇୟାକାନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଅଃଁତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ଆୟାଃ ମାୟାଙ୍ଗ୍‌ରେ ଉହୁର୍‌ରାଃ କାସ୍‌ନା ତଲଃ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃ ସନ୍‌ସରେଦ୍‌ ଆଡଃ ହୁରୁମ୍‌ସୁୁକୁ ଜମ୍‌କତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
ଏତଦ୍ୱଚନଂ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ଯୋହନମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଭାଷିତମ୍| ଯୋହନୋ ୱସନଂ ମହାଙ୍ଗରୋମଜଂ ତସ୍ୟ କଟୌ ଚର୍ମ୍ମକଟିବନ୍ଧନଂ; ସ ଚ ଶୂକକୀଟାନ୍ ମଧୁ ଚ ଭୁକ୍ତୱାନ୍|
5 ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ରେନ୍‌କ, ଗଟା ଯିହୁଦାରେନ୍‌କ ଆଡଃ ଯାର୍ଦାନ୍‌ ନାହିଁରାଃ ସବେନ୍‌ ହପର୍‌ଜାପାଃରେନ୍‌ ହଡ଼କ ଇନିଃତାଃତେକ ହିଜୁଃୟାନା ।
ତଦାନୀଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରନିୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯିହୂଦିଦେଶୀଯା ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ତଟିନ୍ୟା ଉଭଯତଟସ୍ଥାଶ୍ଚ ମାନୱା ବହିରାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପେ
6 ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ଆକଆଃ ପାପ୍‌କ ପାତିୟାର୍‌କେଦା, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଯାର୍ଦାନ୍‌ ନାହିଁରେ ଇନ୍‌କୁକେ ବାପ୍ତିସ୍ମାକେଦ୍‌କଆ ।
ସ୍ୱୀଯଂ ସ୍ୱୀଯଂ ଦୁରିତମ୍ ଅଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ତସ୍ୟାଂ ଯର୍ଦ୍ଦନି ତେନ ମଜ୍ଜିତା ବଭୂୱୁଃ|
7 ମେନ୍‌ଦ ଯୋହାନ୍‌ ପୁରାଃ ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ସାଦୁକିକ ଆୟାଃତାଃତେ ବାପ୍ତିସ୍ମା ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃତାନାଏ ନେଲ୍‌କେଦ୍‍କଚି ଇନ୍‌କୁକେ ମେତାଦ୍‌କଆ, “ଏ ବିଙ୍ଗ୍‌କଆଃ ହନ୍‌କ!” ହିଜୁଃତାନ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଏନେସେଦ୍‌ଏତେ ନିର୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏ ଆପେକେ ଚେତାୱାଦ୍‌ପେୟାଏ?
ଅପରଂ ବହୂନ୍ ଫିରୂଶିନଃ ସିଦୂକିନଶ୍ଚ ମନୁଜାନ୍ ମଂକ୍ତୁଂ ସ୍ୱସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛ୍ତୋ ୱିଲୋକ୍ୟ ସ ତାନ୍ ଅଭିଦଧୌ, ରେ ରେ ଭୁଜଗୱଂଶା ଆଗାମୀନଃ କୋପାତ୍ ପଲାଯିତୁଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ କଶ୍ଚେତିତୱାନ୍?
8 ଆପେ ସାର୍‌ତିଗି ପାପ୍‌ଏତେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍‌କାଦ୍‌ରେଦ ଆପେୟାଃ ବୁଗିନ୍‌ କାମିତେ ଉଦୁବେନ୍‌ପେ ।
ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସ୍ୟ ସମୁଚିତଂ ଫଲଂ ଫଲତ|
9 ଆଡଃ ଆବ୍ରାହାମ୍‌ ଆଲେୟାଃ ଆପୁ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆପେ ଡିଡିକେଦ୍‌ତେ କାଜିତାନ୍‌ଲଃ ନେ ସାଜାଇଏତେ ବାଞ୍ଚାୱାଃଲେ ମେନ୍ତେ ଆଲ୍‌ପେ ଉଡ଼ୁଃୟା । ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଦ ନେ ଦିରିକଏତେ ଆବ୍ରାହାମ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ହନ୍‌କଏ ବାଇଦାଡ଼ିୟା!
କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମାକଂ ତାତ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ଅସ୍ତୀତି ସ୍ୱେଷୁ ମନଃସୁ ଚୀନ୍ତଯନ୍ତୋ ମା ୱ୍ୟାହରତ| ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅହଂ ୱଦାମି, ଈଶ୍ୱର ଏତେଭ୍ୟଃ ପାଷାଣେଭ୍ୟ ଇବ୍ରାହୀମଃ ସନ୍ତାନାନ୍ ଉତ୍ପାଦଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
10 ୧୦ ଆଡଃ ନାହାଁଃ ଦାରୁରେୟାଃ ବୁଟାରେ ହାକେ ମାଣ୍ଡାୱା କାନା; ଅକନ୍‌ ଦାରୁ ବୁଗିନ୍‌ ଜ କା ଜଅଃ'ଆ ଏନାକେ ମାଗଃଆ ଆଡଃ ସେଙ୍ଗେଲ୍‌ରେ ହୁରାଙ୍ଗ୍‌ଅଃଆ ।
ଅପରଂ ପାଦପାନାଂ ମୂଲେ କୁଠାର ଇଦାନୀମପି ଲଗନ୍ ଆସ୍ତେ, ତସ୍ମାଦ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ପାଦପେ ଉତ୍ତମଂ ଫଲଂ ନ ଭୱତି, ସ କୃତ୍ତୋ ମଧ୍ୟେଽଗ୍ନିଂ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତେ|
11 ୧୧ “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ ଆପେୟାଃ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଆଃତେ ବାପ୍ତିସ୍ମାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍‌ଦ ଆଇଁୟାଃ ତାୟମ୍‌ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଏତେ ପେଡ଼େୟାନ୍‌ନିଃ ହିଜୁଃତାନାଏ; ଇନିୟାଃ ଖାର୍‌ପା ଗଅଃଇଦି ଲେକାନିଃହ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍‌ । ଇନିଃ ଆପେକେ ପାବିତାର୍‌ ଆତ୍ମା ଆଡଃ ସେଙ୍ଗେଲ୍‌ତେ ବାପ୍ତିସ୍ମାପେୟା ।
ଅପରମ୍ ଅହଂ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସୂଚକେନ ମଜ୍ଜନେନ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ମଜ୍ଜଯାମୀତି ସତ୍ୟଂ, କିନ୍ତୁ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯ ଆଗଚ୍ଛତି, ସ ମତ୍ତୋପି ମହାନ୍, ଅହଂ ତଦୀଯୋପାନହୌ ୱୋଢୁମପି ନହି ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି, ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱହ୍ନିରୂପେ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମନି ସଂମଜ୍ଜଯିଷ୍ୟତି|
12 ୧୨ ଆୟାଃ ତିଃଇରେ ହାଟାଆଃ ମେନାଃ, ଏନାତେ କଲମ୍‌ରେୟାଃ ଗହମ୍‌ ଆଡଃ ବାବା ଗୁମ୍ ସାଫାକେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ଭାଣ୍ଡାର୍‌ ଅଡ଼ାଃରେ ମାଣ୍ଡାଅୟା ଆଡଃ ପେଟେଃକେ କା ଇଣିଁଜଃ ସେଙ୍ଗେଲ୍‌ରେ ଅଣ୍ଡର୍‌ଏଣ୍ଡାଗେୟା ।”
ତସ୍ୟ କାରେ ସୂର୍ପ ଆସ୍ତେ, ସ ସ୍ୱୀଯଶସ୍ୟାନି ସମ୍ୟକ୍ ପ୍ରସ୍ଫୋଟ୍ୟ ନିଜାନ୍ ସକଲଗୋଧୂମାନ୍ ସଂଗୃହ୍ୟ ଭାଣ୍ଡାଗାରେ ସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତି, କିଂନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱୁଷାଣ୍ୟନିର୍ୱ୍ୱାଣୱହ୍ନିନା ଦାହଯିଷ୍ୟତି|
13 ୧୩ ଏନ୍‌ ଦିପିଲିରେ ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍‌ତେ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ଗାଲିଲ୍‌ଏତେ ଯାର୍ଦାନ୍‌ ନାହିଁତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟୋହନା ମଜ୍ଜିତୋ ଭୱିତୁଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶାଦ୍ ଯର୍ଦ୍ଦନି ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଜଗାମ|
14 ୧୪ ମେନ୍‌ଦ ଯୋହାନ୍‌ ଇନିଃକେ ମାନାତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଆମାଃଏତେ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଇଦି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ, ଏନ୍‌ରେହଗି ଆମ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃତେମ୍ ହିଜୁଆକାନା!”
କିନ୍ତୁ ଯୋହନ୍ ତଂ ନିଷିଧ୍ୟ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଂ କିଂ ମମ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛସି? ୱରଂ ତ୍ୱଯା ମଜ୍ଜନଂ ମମ ପ୍ରଯୋଜନମ୍ ଆସ୍ତେ|
15 ୧୫ ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ନାହାଁଃ ନେଆଁଁରେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ୟଁଃମେ, ଚିୟାଃଚି ନେ ଲେକାତେ ଆବୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସବେନ୍‌ ଧାର୍‌ମାନ୍‌ କାଜି ପୁରାନାଙ୍ଗ୍‌ ଆବୁକେ ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ ।” ଏନ୍ତେ ଯୋହାନ୍‌ ଇନିୟାଃ କାଜିକେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌କେଦାଏ ।
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍; ଈଦାନୀମ୍ ଅନୁମନ୍ୟସ୍ୱ, ଯତ ଇତ୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱଧର୍ମ୍ମସାଧନମ୍ ଅସ୍ମାକଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ, ତତଃ ସୋଽନ୍ୱମନ୍ୟତ|
16 ୧୬ ୟୀଶୁ ବାପ୍ତିସ୍ମାୟାନ୍‌ ତର୍‌ସା ଦାଆଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ସିର୍ମା ନିଜ୍‌ୟାନା ଆଡଃ ଇନିଃରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଆତ୍ମା ଦୁଦୁମୁଲ୍‌ ଲେକା ଆଡ଼୍‌ଗୁଃତାନ୍‌ତେୟାଃ ଯୋହାନ୍‌ ନେଲ୍‌କିୟାଏ ।
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁରମ୍ମସି ମଜ୍ଜିତୁଃ ସନ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତୋଯମଧ୍ୟାଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଜଗାମ, ତଦା ଜୀମୂତଦ୍ୱାରେ ମୁକ୍ତେ ଜାତେ, ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମାନଂ କପୋତୱଦ୍ ଅୱରୁହ୍ୟ ସ୍ୱୋପର୍ୟ୍ୟାଗଚ୍ଛନ୍ତଂ ୱୀକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରେ|
17 ୧୭ ଆଡଃ ସିର୍ମାଏତେ ନେ'ଲେକା କାଜି ଆୟୁମ୍‌ୟାନା, “ନିଃଗି ଆଇଁୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍‌ ହନ୍‌ ତାନିଃ, ନିଃତାଃରେ ଆଇଁୟାଃ ପୁରାଃଗି ସୁକୁ ।”
ଅପରମ୍ ଏଷ ମମ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ର ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ମମ ମହାସନ୍ତୋଷ ଏତାଦୃଶୀ ୱ୍ୟୋମଜା ୱାଗ୍ ବଭୂୱ|

< ମାଥିଉ 3 >