ମାଥିଉ 20
1 ୧ “ସିର୍ମା ରାଇଜ୍ଦ ମିଆଁଦ୍ ଚାଷି ହଡ଼ଲେକାଃ, ଇନିଃ ଇଦାନ୍ତେ ଆୟାଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେ କାମିନାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କକେ ଦାଣାଁଁ ନାଗେନ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ।
स्वर्गराज्यम् एतादृशा केनचिद् गृहस्येन समं, योऽतिप्रभाते निजद्राक्षाक्षेत्रे कृषकान् नियोक्तुं गतवान्।
2 ୨ ଇନିଃ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକାପେ ନାମେୟା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ କାଜିକେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିତେ କାମିନାଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
पश्चात् तैः साकं दिनैकभृतिं मुद्राचतुर्थांशं निरूप्य तान् द्राक्षाक्षेत्रं प्रेरयामास।
3 ୩ ଇନିଃ ସେତାଃ ନାଅ ଘାଡ଼ିକ ହବାଅଃତାଇକେନ୍ରେ ପିଟ୍ ପିଡ଼ିରେ ଏଟାଃ ହଡ଼କ ସାମାଗି ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
अनन्तरं प्रहरैकवेलायां गत्वा हट्टे कतिपयान् निष्कर्म्मकान् विलोक्य तानवदत्,
4 ୪ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, ‘ଆପେୟ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିତେ ସେନଃପେ ଆଡଃ କାମିପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଠାଉକାନ୍ ଲେକାଗି ନାଲାଇଙ୍ଗ୍ ଏମାପେୟା ।’
यूयमपि मम द्राक्षाक्षेत्रं यात, युष्मभ्यमहं योग्यभृतिं दास्यामि, ततस्ते वव्रजुः।
5 ୫ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ କାମିତେକ ସେନଃୟାନା, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆଡଃଗି ତିକିନ୍ରାଃ ବାରାବାଜେ ଆଡଃ ତାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ବାଜେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ନାଲାକାମି ହଡ଼କକେ ଆଉକେଦ୍ତେ କାମି ଏମାଦ୍କଆଏ ।
पुनश्च स द्वितीयतृतीययोः प्रहरयो र्बहि र्गत्वा तथैव कृतवान्।
6 ୬ ସିଙ୍ଗି ହାସୁରଃତାନ୍ରାଃ ପାଞ୍ଚ୍ବାଜେକ ଇନିଃ ଆଡଃମିସା ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା, ଏନ୍ତେ ପିଟ୍ ପିଡ଼ିରେ ଚିମିନ୍ ନାଲାକାମିକ ସାମାଗି ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ‘ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ଆପେ ନେତାଃରେ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ ଜାକେଦ୍ ସାମାଗିପେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନା?’
ततो दण्डद्वयावशिष्टायां वेलायां बहि र्गत्वापरान् कतिपयजनान् निष्कर्म्मकान् विलोक्य पृष्टवान्, यूयं किमर्थम् अत्र सर्व्वं दिनं निष्कर्म्माणस्तिष्ठथ?
7 ୭ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, ‘ଜେତାଏ ଆଲେକେ କାମିନାଙ୍ଗ୍ କାକ ଆଚୁକାଦ୍ଲେୟା ।’ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ‘ଠିକ୍ମେନାଃ, ଜୁ, ଆପେୟ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିତେ ସେନଃପେ ଆଡଃ କାମିପେ ।’
ते प्रत्यवदन्, अस्मान् न कोपि कर्ममणि नियुंक्ते। तदानीं स कथितवान्, यूयमपि मम द्राक्षाक्षेत्रं यात, तेन योग्यां भृतिं लप्स्यथ।
8 ୮ “ଆୟୁବ୍ୟାନ୍ଚି ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେନ୍ ଗମ୍କେ, ଆୟାଃ ଭାଣ୍ଡାରିକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ସବେନ୍ ନାଲାତାଇକେନ୍କକେ ହାକାଅକେଦ୍ତେ ଆକଆଃ ନାଲା ଏମାକମେ ।’ ତାୟମ୍ତେ କାମି ହିଜୁଆକାନ୍କକେ ପାହିଲା ଆଡଃ ମୁଲ୍ଏତେ କାମିକେନ୍କକେ ଟୁଣ୍ଡୁରେ ନାଲା ଏମାକମେ ।
तदनन्तरं सन्ध्यायां सत्यां सएव द्राक्षाक्षेत्रपतिरध्यक्षं गदिवान्, कृषकान् आहूय शेषजनमारभ्य प्रथमं यावत् तेभ्यो भृतिं देहि।
9 ୯ ସିଙ୍ଗିହାସୁର୍ତାନ୍ରାଃ ପାଞ୍ଚ୍ବାଜେ କାମିକେଦ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ମିପିହୁଡ଼୍ରେ ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକାକ ନାମ୍କେଦା ।
तेन ये दण्डद्वयावस्थिते समायातास्तेषाम् एकैको जनो मुद्राचतुर्थांशं प्राप्नोत्।
10 ୧୦ ମୁଲ୍ଏତେ କାମିକେନ୍କ ଆଦ୍କା ନାଲାଲେ ନାମେୟା ମେନ୍ତେକ ଉଡ଼ୁଃକେଦା, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁହଗି ମିପିହୁଡ଼୍ରେ ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକାକ ନାମ୍କେଦା ।
तदानीं प्रथमनियुक्ता जना आगत्यानुमितवन्तो वयमधिकं प्रप्स्यामः, किन्तु तैरपि मुद्राचतुर्थांशोऽलाभि।
ततस्ते तं गृहीत्वा तेन क्षेत्रपतिना साकं वाग्युद्धं कुर्व्वन्तः कथयामासुः,
12 ୧୨ ‘ତାୟମ୍ତେ ହିଜୁଆକାନ୍ ହଡ଼କ ମିଦ୍ ଘାଡ଼ିଗି କାମିକେଦାକ ଆଡଃ ଆଲେ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ ନିମିନ୍ରାଃ ସିତୁଙ୍ଗ୍ ସାହାତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ କାମିକେଦ୍ରେୟ ଆମ୍ ଆଲେକେ ଇନ୍କୁଲଃ ମିଦ୍ଗିମ୍ ଜକାକେଦ୍ଲେୟା ।’
वयं कृत्स्नं दिनं तापक्लेशौ सोढवन्तः, किन्तु पश्चाताया से जना दण्डद्वयमात्रं परिश्रान्तवन्तस्तेऽस्माभिः समानांशाः कृताः।
13 ୧୩ “ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଇନ୍କୁଏତେ ମିହୁଡ଼୍କେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, ‘ଏ ଗାତି, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ବେଦାମେତାନା, ଆମ୍ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଚିନାଃ ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଏମଃଆ ମେନ୍ତେ କାଲାଙ୍ଗ୍ ବାଖାଁଣ୍ କାଦ୍ତାଇକେନା?
ततः स तेषामेकं प्रत्युवाच, हे वत्स, मया त्वां प्रति कोप्यन्यायो न कृतः किं त्वया मत्समक्षं मुद्राचतुर्थांशो नाङ्गीकृतः?
14 ୧୪ ନେ ଆମାଃ ନାଲା ଇଦିମେ ଆଡଃ ସେନଃମେ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାୟମ୍ତେ ହିଜୁଃକାନ୍ କାମିନିଃକେ ଆମ୍କେ ଏମାକାଦ୍ମେ ଲେକା ଏମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
तस्मात् तव यत् प्राप्यं तदादाय याहि, तुभ्यं यति, पश्चातीयनियुक्तलोकायापि तति दातुमिच्छामि।
15 ୧୫ ଚିୟାଃ ଆଇଁୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃକେ ଆଇଁୟାଃ ମନେଲେକା ଏମ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିୟା? ଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ ବୁଗିନ୍ ଏମଃନିଃ ତାନିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେମ୍ ହିସ୍ଙ୍ଗାଇଙ୍ଗ୍ତାନା?’”
स्वेच्छया निजद्रव्यव्यवहरणं किं मया न कर्त्तव्यं? मम दातृत्वात् त्वया किम् ईर्ष्यादृष्टिः क्रियते?
इत्थम् अग्रीयलोकाः पश्चतीया भविष्यन्ति, पश्चातीयजनाश्चग्रीया भविष्यन्ति, अहूता बहवः किन्त्वल्पे मनोभिलषिताः।
तदनन्तरं यीशु र्यिरूशालम्नगरं गच्छन् मार्गमध्ये शिष्यान् एकान्ते वभाषे,
18 ୧୮ “ନେଲେପେ, ଆବୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେବୁ ସେନଃତାନା ଆଡଃ ମାନୱାହନ୍କେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କଆଃ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକଆଃ ତିଃଇରେକ ଜିମାଇୟା ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଗନଏଃ ସାଜାଇ ନାଗେନ୍ତେକ ବିଚାରେୟା ।
पश्य वयं यिरूशालम्नगरं यामः, तत्र प्रधानयाजकाध्यापकानां करेषु मनुष्यपुत्रः समर्पिष्यते;
19 ୧୯ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେକ ଲାନ୍ଦାଇୟା, ହାଁଣ୍ସାଇୟା ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲା ନାଗେନ୍ତେ ସାଅଁସାର୍କଆଃ ତିଃଇରେକ ଏମିୟା, ମେନ୍ଦ ଆପି ମାହାଁ ତାୟମ୍ତେ ଇନିଃ ଜୀଉବିରିଦାଏ ।”
ते च तं हन्तुमाज्ञाप्य तिरस्कृत्य वेत्रेण प्रहर्त्तुं क्रुशे धातयितुञ्चान्यदेशीयानां करेषु समर्पयिष्यन्ति, किन्तु स तृतीयदिवसे श्मशानाद् उत्थापिष्यते।
20 ୨୦ ଏନ୍ତେ ଜେବଦୀୟାଃ କୁଡ଼ିତେ ଆୟାଃ ବାରିଆ ହନ୍କିନ୍ଲଃ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ଦେଙ୍ଗା ଆସିକିୟାଏ ।
तदानीं सिवदीयस्य नारी स्वपुत्रावादाय यीशोः समीपम् एत्य प्रणम्य कञ्चनानुग्रहं तं ययाचे।
21 ୨୧ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ଚିନାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାମ୍?” ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ନେ ହନ୍କିନ୍ ଆମାଃ ରାଇଜ୍ରେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଆଡଃମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଲେଙ୍ଗାତିସାଃରେ ଦୁବ୍କାକିନ୍ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକିନ୍ମେ ।”
तदा यीशुस्तां प्रोक्तवान्, त्वं किं याचसे? ततः सा बभाषे, भवतो राजत्वे ममानयोः सुतयोरेकं भवद्दक्षिणपार्श्वे द्वितीयं वामपार्श्व उपवेष्टुम् आज्ञापयतु।
22 ୨୨ ୟୀଶୁ ଜେବଦୀଆଃ ବାରିଆ ହନ୍କିନ୍କେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କିନାଏ, “ଚିନାଃବେନ୍ ଆସିତାନା ଏନା କାବେନ୍ ସାରିତାନା । ଚିନାଃ ଆଇଁୟାଃ ଦୁକୁରେୟାଃ ନୁଁଏ କାଟୋରାରେ ନୁଁବେନ୍ ଦାଡ଼ିୟା?” ଇନ୍କିନ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା, “ଦାଡ଼ିୟାଲିଙ୍ଗ୍ ।”
यीशुः प्रत्युवाच, युवाभ्यां यद् याच्यते, तन्न बुध्यते, अहं येन कंसेन पास्यामि युवाभ्यां किं तेन पातुं शक्यते? अहञ्च येन मज्जेनेन मज्जिष्ये, युवाभ्यां किं तेन मज्जयितुं शक्यते? ते जगदुः शक्यते।
23 ୨୩ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଆଇଁୟାଃ କାଟୋରାତେ ନୁଁଦବେନ୍ ନୁଁଇୟା ମେନ୍ଦ ଆଇଁୟାଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଆଡଃ ଲେଙ୍ଗାତିସାଃରେ ଦୁବ୍ରିକାତେୟାଃ ଆଇଁୟାଃ ତିଃଇରେ ବାନଆଃ ମେନ୍ଦ ନେ ଠାୟାଦ୍ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍କ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇୟାକାଦାଏ ଇନ୍କୁ ନାଙ୍ଗ୍ ଏସ୍କାର୍ ତାନାଃ ।”
तदा स उक्तवान्, युवां मम कंसेनावश्यं पास्यथः, मम मज्जनेन च युवामपि मज्जिष्येथे, किन्तु येषां कृते मत्तातेन निरूपितम् इदं तान् विहायान्यं कमपि मद्दक्षिणपार्श्वे वामपार्श्वे च समुपवेशयितुं ममाधिकारो नास्ति।
एतां कथां श्रुत्वान्ये दशशिष्यास्तौ भ्रातरौ प्रति चुकुपुः।
25 ୨୫ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କେଡ଼ାକେଦ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ହାକିମ୍କ ଇନ୍କୁରେକ ରାଇଜ୍ତାନା ଆଡଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍କ ଇନ୍କୁଆଃ ଚେତାନ୍ରେ ପୁରାଃଗି ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ତାନାକ, ଏନା ଆପେ ସାରିୟାକାଦାଃପେ ।
किन्तु यीशुः स्वसमीपं तानाहूय जगाद, अन्यदेशीयलोकानां नरपतयस्तान् अधिकुर्व्वन्ति, ये तु महान्तस्ते तान् शासति, इति यूयं जानीथ।
26 ୨୬ ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ଆଲକା ଏନ୍କାଅଃକା, ମେନ୍ଦ ଆପେ ଥାଲାରେ ଜେତାଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଇନିଃ ଏଟାଃକଆଃ ସୁସାର୍ନିଃ ହବାଅଃକାଏ,
किन्तु युष्माकं मध्ये न तथा भवेत्, युष्माकं यः कश्चित् महान् बुभूषति, स युष्मान् सेवेत;
यश्च युष्माकं मध्ये मुख्यो बुभूषति, स युष्माकं दासो भवेत्।
28 ୨୮ ନେ ଲେକାତେ ମାନୱାହନ୍ ସୁସାର୍ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେଦ କା ମେନ୍ଦ ସୁସାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଜୀଉ ପୁରାଃ ହଡ଼କନାଙ୍ଗ୍ ଦାଣେଁ ଗନଙ୍ଗ୍ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
इत्थं मनुजपुत्रः सेव्यो भवितुं नहि, किन्तु सेवितुं बहूनां परित्राणमूल्यार्थं स्वप्राणान् दातुञ्चागतः।
अनन्तरं यिरीहोनगरात् तेषां बहिर्गमनसमये तस्य पश्चाद् बहवो लोका वव्रजुः।
30 ୩୦ ଆଡଃ ବାର୍ହଡ଼୍ କାଣାଁକିନ୍ ହରାଗେନାରେ ଦୁବାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ୟୀଶୁ ପାରମଃତାନାଏ ମେନ୍ତେକିନ୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି କାଉରିକେଦାକିନ୍, “ହେ ଗମ୍କେ, ହେ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍, ଦାୟାଲିଙ୍ଗ୍ମେ ।”
अपरं वर्त्मपार्श्व उपविशन्तौ द्वावन्धौ तेन मार्गेण यीशो र्गमनं निशम्य प्रोच्चैः कथयामासतुः, हे प्रभो दायूदः सन्तान, आवयो र्दयां विधेहि।
31 ୩୧ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ହାପାଃଅବେନ୍ ମେନ୍ତେକ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକେଦ୍କିନା ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନ୍ ଆଡଃ ପୁରାଃତେ କାଉରିକେଦାକିନ୍, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ଦାୟାଲିଙ୍ଗ୍ମେ!”
ततो लोकाः सर्व्वे तुष्णीम्भवतमित्युक्त्वा तौ तर्जयामासुः; तथापि तौ पुनरुच्चैः कथयामासतुः हे प्रभो दायूदः सन्तान, आवां दयस्व।
32 ୩୨ ୟୀଶୁ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ ହାକାଅକେଦ୍କିନାଏ ଆଡଃ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆବେନାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଚିକାୟା ମେନ୍ତେବେନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା?”
तदानीं यीशुः स्थगितः सन् तावाहूय भाषितवान्, युवयोः कृते मया किं कर्त्तर्व्यं? युवां किं कामयेथे?
33 ୩୩ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକିନ୍, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ମେଦ୍ଲିଙ୍ଗ୍ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକା ମେନ୍ତେଲିଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
तदा तावुक्तवन्तौ, प्रभो नेत्राणि नौ प्रसन्नानि भवेयुः।
34 ୩୪ ୟୀଶୁ ଇନ୍କିନ୍କେ ଲିବୁଇୟାଦ୍କିନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍କିନାଃ ମେଦ୍ ଜୁଟିଦ୍କେଦାଏ, ଏନ୍ତେ ଇମ୍ତାଗି ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେଦାକିନ୍ ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟାକିନ୍ ।
तदानीं यीशुस्तौ प्रति प्रमन्नः सन् तयो र्नेत्राणि पस्पर्श, तेनैव तौ सुवीक्षाञ्चक्राते तत्पश्चात् जग्मुतुश्च।
