ମାଥିଉ 2
1 ୧ ହେରୋଦ୍ ରାଜାରାଃ ଦିପିଲିରେ ଯିହୁଦା ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ବେଥ୍ଲେହେମ୍ ସାହାର୍ରେ ୟୀଶୁ ଜାନାମ୍ୟାନ୍ ତାୟମ୍ତେ, ସିଙ୍ଗିତୁରଃସାଃରେନ୍ ଚିମିନ୍ ପାଣ୍ଡିତ୍କ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା,
अनन्तरं हेरोद् संज्ञके राज्ञि राज्यं शासति यिहूदीयदेशस्य बैत्लेहमि नगरे यीशौ जातवति च, कतिपया ज्योतिर्व्वुदः पूर्व्वस्या दिशो यिरूशालम्नगरं समेत्य कथयमासुः,
2 ୨ ଆଡଃ କୁଲିକେଦାଃକ, “ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ହବାଅଃନିଃ ଜାନାମାକାନ୍ ହନ୍ ଅକ୍ତାଃରିୟା? ଆଲେଦ ସିଙ୍ଗିତୁରଃସାଃରେ ଇନିୟାଃ ଇପିଲ୍କେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ଜହାରି ନାଗେନ୍ତେଲେ ହିଜୁଃକାନା ।”
यो यिहूदीयानां राजा जातवान्, स कुत्रास्ते? वयं पूर्व्वस्यां दिशि तिष्ठन्तस्तदीयां तारकाम् अपश्याम तस्मात् तं प्रणन्तुम् अागमाम।
तदा हेरोद् राजा कथामेतां निशम्य यिरूशालम्नगरस्थितैः सर्व्वमानवैः सार्द्धम् उद्विज्य
4 ୪ ଆଡଃ ଇନିଃ ହଡ଼କଆଃ ସବେନ୍ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକକେ ହାକାଅ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍ତେ “ମାସି ଚାଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍, ଅକ୍ତାଃରେ ଜାନାମଃଆ?” ମେନ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍କଆ ।
सर्व्वान् प्रधानयाजकान् अध्यापकांश्च समाहूयानीय पप्रच्छ, ख्रीष्टः कुत्र जनिष्यते?
5 ୫ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଯିହୁଦା ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ବେଥ୍ଲେହେମ୍ ସାହାର୍ରେ,” ଚିୟାଃଚି ନେଆଁଁକେଦ ନାବୀ ନେ'ଲେକାଏ ଅଲାକାଦା,
तदा ते कथयामासुः, यिहूदीयदेशस्य बैत्लेहमि नगरे, यतो भविष्यद्वादिना इत्थं लिखितमास्ते,
6 ୬ “‘ରେ ଯିହୁଦା ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ବେଥ୍ଲେହେମ୍, ଆମ୍ ଯିହୁଦାରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ନାଗାର୍କଏତେ ଜେତାଲେକାତେ କାମ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ୟାଁ, ଚିୟାଃଚି ଆମେତେଦ ମିଆଁଦ୍ ଆଗୁଆଇ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃଆଏ, ଇନିଃ ଆଇଁୟାଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କକେ ହରକଆ ।’”
सर्व्वाभ्यो राजधानीभ्यो यिहूदीयस्य नीवृतः। हे यीहूदीयदेशस्ये बैत्लेहम् त्वं न चावरा। इस्रायेलीयलोकान् मे यतो यः पालयिष्यति। तादृगेको महाराजस्त्वन्मध्य उद्भविष्यती॥
7 ୭ ଏନ୍ତେ ହେରୋଦ୍, ଏନ୍ ସିଙ୍ଗିତୁରଃସାଃରେନ୍ ପାଣ୍ଡିତ୍କକେ ଦାନାଙ୍ଗ୍ତେ ହାକାଅକେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଏନ୍ ଇପିଲ୍ ଚିମ୍ତାଏ ନେଲଃୟାନା, ଏନା ଇନ୍କୁତାଃଏତେ ବୁଗିଲେକାଏ ସାରିନାମ୍କେଦା ।
तदानीं हेरोद् राजा तान् ज्योतिर्व्विदो गोपनम् आहूय सा तारका कदा दृष्टाभवत्, तद् विनिश्चयामास।
8 ୮ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ବେଥ୍ଲେହେମ୍ତେ କୁଲ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆ, “ସେନଃପେ ଆଡଃ ବୁଗିଲେକାତେ ଏନ୍ ବାଲେଃହନ୍କେ ଦାଣାଁଁଇପେ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ନାମ୍କିଃରେ ଉଦୁବାଇଙ୍ଗ୍ପେ, ଏନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ଜହାରିୟାଇଙ୍ଗ୍ ।”
अपरं तान् बैत्लेहमं प्रहीत्य गदितवान्, यूयं यात, यत्नात् तं शिशुम् अन्विष्य तदुद्देशे प्राप्ते मह्यं वार्त्तां दास्यथ, ततो मयापि गत्वा स प्रणंस्यते।
9 ୯ ଇନ୍କୁ ରାଜାରାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକଆଃ ହରାରେ ସେନଃୟାନାକ ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଇନ୍କୁ ସିଙ୍ଗିତୁରଃସାଃରେ ନେଲାକାଇ ଏନ୍ ଇପିଲ୍କେଗି ନେଲ୍କିଃତେ ପୁରାଃ ରାସ୍କାୟାନାକ । ଏନ୍ ଇପିଲ୍, ଏନ୍ ହନ୍ ତାଇକେନ୍ ଠାୟାଦ୍ତେ ଆଉରି ସେଟେର୍ ଜାକେଦ୍ ଇନ୍କୁକେ ଆୟାର୍ ଇଦିକତାନ୍ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ତେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି, ଏନ୍ ଇପିଲ୍ ଏନ୍ତାଃରେ ଆଟ୍କାଅୟାନା ।
तदानीं राज्ञ एतादृशीम् आज्ञां प्राप्य ते प्रतस्थिरे, ततः पूर्व्वर्स्यां दिशि स्थितैस्तै र्या तारका दृष्टा सा तारका तेषामग्रे गत्वा यत्र स्थाने शिशूरास्ते, तस्य स्थानस्योपरि स्थगिता तस्यौ।
तद् दृष्ट्वा ते महानन्दिता बभूवुः,
11 ୧୧ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍ଚି ହନ୍କେ ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍ଲଃ ନେଲ୍କିୟାକ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେକ ଜହାର୍କିୟା ଏନ୍ତେ ଆକଆଃ ପଟମ୍କେ ରାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ସୋନା, କୁନ୍ଦୁରୁ ଆଡଃ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ସୁନୁମ୍ ଦାନ୍କ ଏମ୍କିୟା ।
ततो गेहमध्य प्रविश्य तस्य मात्रा मरियमा साद्धं तं शिशुं निरीक्षय दण्डवद् भूत्वा प्रणेमुः, अपरं स्वेषां घनसम्पत्तिं मोचयित्वा सुवर्णं कुन्दुरुं गन्धरमञ्च तस्मै दर्शनीयं दत्तवन्तः।
12 ୧୨ ଏନ୍ତେ ହେରୋଦ୍ତାଃତେ ଆଲ୍ପେ ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଃ ମେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆନାଚୁ କୁମୁରେ ନାମ୍ୟାନ୍ଚି, ଇନ୍କୁ ଏଟାଃ ହରାତେ ଆକଆଃ ଦିଶୁମ୍ତେକ ସେନଃରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
पश्चाद् हेरोद् राजस्य समीपं पुनरपि गन्तुं स्वप्न ईश्वरेण निषिद्धाः सन्तो ऽन्येन पथा ते निजदेशं प्रति प्रतस्थिरे।
13 ୧୩ ଇନ୍କୁ ସେନଃୟାନ୍ ତାୟମ୍ତେ, ପ୍ରାଭୁଆଃ ମିଆଁଦ୍ ଦୁଁତ୍ ଯୋଷେଫ୍ତାଃତେ କୁମୁରେ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେରୋଦ୍, ହନ୍ତାମାଃକେ ଗଏଃନାଙ୍ଗ୍ ଦାଣାଁଁତାନାଏ, ଏନାତେ ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ, ହନ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେକେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ଇଦିକିନ୍ମେ ଆଡଃ ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାମେ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇନ୍ମେ ।”
अनन्तरं तेषु गतवत्मु परमेश्वरस्य दूतो यूषफे स्वप्ने दर्शनं दत्वा जगाद, त्वम् उत्थाय शिशुं तन्मातरञ्च गृहीत्वा मिसर्देशं पलायस्व, अपरं यावदहं तुभ्यं वार्त्तां न कथयिष्यामि, तावत् तत्रैव निवस, यतो राजा हेरोद् शिशुं नाशयितुं मृगयिष्यते।
14 ୧୪ ଯୋଷେଫ୍ ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ ନିଦାରେଗି ହନ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେକେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ଇଦିକେଦ୍କିନା ।
तदानीं यूषफ् उत्थाय रजन्यां शिशुं तन्मातरञ्च गृहीत्वा मिसर्देशं प्रति प्रतस्थे,
15 ୧୫ ହେରୋଦ୍ ଆଉରି ଗଜଃ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ତାଃରେଗି ତାଇନ୍ୟାନା । “ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ହେତେ ହନିଙ୍ଗ୍କଡ଼ାକେଇଙ୍ଗ୍ କେଡ଼ାଆଉକିୟା” ମେନ୍ତେ ନାବୀତେ କାଜିକାଦ୍ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାଜି ନେ ଲେକାତେ ପୁରାୟାନା ।
गत्वा च हेरोदो नृपते र्मरणपर्य्यन्तं तत्र देशे न्युवास, तेन मिसर्देशादहं पुत्रं स्वकीयं समुपाहूयम्। यदेतद्वचनम् ईश्वरेण भविष्यद्वादिना कथितं तत् सफलमभूत्।
16 ୧୬ ହେରୋଦ୍ ରାଜା, ସିଙ୍ଗିତୁରଃସାଃରେନ୍ ପାଣ୍ଡିତ୍ ହଡ଼କ ବେଦାକେଦିୟାଁ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ଚି, ପୁରାଃଗି ଖିସ୍ୟାନା ଆଡଃ ପାଣ୍ଡିତ୍କକେ କୁଲିକେଦ୍ତେ ଅକ୍ନାଃ ସାରିକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ ଲେକାଗି ବେଥ୍ଲେହେମ୍ରେନ୍ ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ହପର୍ଜାପାଃରେନ୍ ହନ୍କ, ଅକନ୍କଚି ବାବାର୍ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆଡଃ ଏନାଏତେ ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ସବେନ୍ କଡ଼ାହନ୍କକେ ଗଏଃନାଙ୍ଗ୍ ଆଚୁକେଦ୍କଆଏ ।
अनन्तरं हेरोद् ज्योतिर्विद्भिरात्मानं प्रवञ्चितं विज्ञाय भृशं चुकोप; अपरं ज्योतिर्व्विद्भ्यस्तेन विनिश्चितं यद् दिनं तद्दिनाद् गणयित्वा द्वितीयवत्सरं प्रविष्टा यावन्तो बालका अस्मिन् बैत्लेहम्नगरे तत्सीममध्ये चासन्, लोकान् प्रहित्य तान् सर्व्वान् घातयामास।
अतः अनेकस्य विलापस्य निनाद: क्रन्दनस्य च। शोकेन कृतशब्दश्च रामायां संनिशम्यते। स्वबालगणहेतोर्वै राहेल् नारी तु रोदिनी। न मन्यते प्रबोधन्तु यतस्ते नैव मन्ति हि॥
18 ୧୮ “ରମା ସାହାର୍ରେ ହାୟ ହାୟରେୟାଃ ରାଆଃ ଆଡଃ ପୁରାଃ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ ରାଆଃ ଆୟୁମ୍ୟାନା, ରାହେଲ୍ ଆୟାଃ ହନ୍କ ନାଗେନ୍ତେ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ ରାଆଃ କେଦାଏ; ଇନିଃ ଜୀଉରାଡ଼େଜେନ୍ କାଏ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ତାଇକେନା, ଚିୟାଃଚି ଆୟାଃ ସବେନ୍ ହନ୍କ ଗଏଃୟାନାକ ।”
यदेतद् वचनं यिरीमियनामकभविष्यद्वादिना कथितं तत् तदानीं सफलम् अभूत्।
19 ୧୯ ହେରୋଦ୍ ଗଏଃୟାନ୍ ତାୟମ୍ତେ, ପ୍ରାଭୁଆଃ ମିଆଁଦ୍ ଦୁଁତ୍ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ଯୋଷେଫ୍ତାଃରେ କୁମୁରେ ଉଦୁବେନ୍ୟାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ,
तदनन्तरं हेरेदि राजनि मृते परमेश्वरस्य दूतो मिसर्देशे स्वप्ने दर्शनं दत्त्वा यूषफे कथितवान्
20 ୨୦ “ବିରିଦ୍ମେ, ହନ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେକେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ସୁତୁଃଇଦିକିନ୍ମେ, ଚିୟାଃଚି ହନ୍ରାଃ ଜୀଉ ଇଦି ନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନ୍ ହଡ଼କଦ ଗଏଃୟାନାକ ।”
त्वम् उत्थाय शिशुं तन्मातरञ्च गृहीत्वा पुनरपीस्रायेलो देशं याही, ये जनाः शिशुं नाशयितुम् अमृगयन्त, ते मृतवन्तः।
21 ୨୧ ଏନ୍ତେ ଯୋଷେଫ୍ ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ହନ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେକେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ସୁତୁଃରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କିନାଏ ।
तदानीं स उत्थाय शिशुं तन्मातरञ्च गृह्लन् इस्रायेल्देशम् आजगाम।
22 ୨୨ ମେନ୍ଦ ଆର୍ଖିଲିୟସ୍ ଆୟାଃ ଆପୁତେ ହେରୋଦ୍ଆଃ ଠାୟାଦ୍ରେ ଯିହୁଦା ଦିଶୁମ୍ରେ ରାଜାକାନା ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ଗାଲିଲ୍ତେ ସେନ୍ନାଙ୍ଗ୍ ବରକେଦାଏ ।
किन्तु यिहूदीयदेशे अर्खिलायनाम राजकुमारो निजपितु र्हेरोदः पदं प्राप्य राजत्वं करोतीति निशम्य तत् स्थानं यातुं शङ्कितवान्, पश्चात् स्वप्न ईश्वरात् प्रबोधं प्राप्य गालील्देशस्य प्रदेशैकं प्रस्थाय नासरन्नाम नगरं गत्वा तत्र न्युषितवान्,
23 ୨୩ ଆଡଃ କୁମୁରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଚୁକାଦ୍ ଲେକା ଗାଲିଲ୍ ଦିଶୁମ୍ରାଃ ନାଜ୍ରେତ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନା । ଆଡଃ “ଇନିଃ ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ମେନ୍ତେ ନୁତୁମଃଆ ।” ମେନ୍ତେ କାଜିକାନ୍ ନାବୀକଆଃ କାଜି ନେ ଲେକାତେ ପୁରାୟାନା ।
तेन तं नासरतीयं कथयिष्यन्ति, यदेतद्वाक्यं भविष्यद्वादिभिरुक्त्तं तत् सफलमभवत्।
