ମାଥିଉ 12
1 ୧ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ୟୀଶୁ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ହେରାକାନ୍ ପିଡ଼ି ଥାଲାଥାଲାତେ ସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ରେଙ୍ଗେଃତେ ଗେଲେ ଜ'କେ ହଦ୍କେଦ୍ତେ ଜମ୍କେଦାକ ।
अनन्तरं यीशु र्विश्रामवारे श्स्यमध्येन गच्छति, तदा तच्छिष्या बुभुक्षिताः सन्तः श्स्यमञ्जरीश्छत्वा छित्वा खादितुमारभन्त।
2 ୨ ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାକ, “ନେଲେମେ, ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ କାମି ଆମାଃ ଚେଲାକ କାମିତାନା ।”
तद् विलोक्य फिरूशिनो यीशुं जगदुः, पश्य विश्रामवारे यत् कर्म्माकर्त्तव्यं तदेव तव शिष्याः कुर्व्वन्ति।
3 ୩ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଦାଉଦ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଗାତିକ ରେଙ୍ଗେଃୟାନ୍ ଇମ୍ତା ଚିନାଃଏ କାମିକେଦାଃ ଏନା କାପେଚି ପାଢ଼ାୱା କାଦାଃ?
स तान् प्रत्यावदत, दायूद् तत्सङ्गिनश्च बुभुक्षिताः सन्तो यत् कर्म्माकुर्व्वन् तत् किं युष्माभि र्नापाठि?
4 ୪ ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନା, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନୁତୁମ୍ରେ ଏମାକାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍, ଅକ୍ନାଃକେଚି ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଯାଜାକ୍ ଏସ୍କାର୍ ଜମ୍ ଦାଡ଼ିୟାଏ ମେନଃତାନା, ଏନାକେ ଆଉକେଦ୍ତେ ଜମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ତାଇକାନ୍କକେୟ ଜମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଏମାଦ୍କଆଏ ।
ये दर्शनीयाः पूपाः याजकान् विना तस्य तत्सङ्गिमनुजानाञ्चाभोजनीयास्त ईश्वरावासं प्रविष्टेन तेन भुक्ताः।
5 ୫ ଚାଏ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଯାଜାକ୍କ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କେ ସତ୍ରାଏ ରେୟ କାକ ଚିଟାଅଃଆ, ନେଆଁ ଚିନାଃ ମୁଶାରାଃ ଆନ୍ଚୁରେ ଆପେ କାପେ ପାଢ଼ାଅକାଦା?
अन्यच्च विश्रामवारे मध्येमन्दिरं विश्रामवारीयं नियमं लङ्वन्तोपि याजका निर्दोषा भवन्ति, शास्त्रमध्ये किमिदमपि युष्माभि र्न पठितं?
युष्मानहं वदामि, अत्र स्थाने मन्दिरादपि गरीयान् एक आस्ते।
7 ୭ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦାଣେଁରାକାବ୍ କାହାଗି ମେନ୍ଦ ଲିବୁଇଙ୍ଗ୍ ସୁକୁତାନା,’ ନେଆଁଁରାଃ ମୁଣ୍ଡିପେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍କାରେଦ, ନେ ବେଗାର୍ ଗୁହ୍ନାଁନ୍କକେ କାପେ ଚିଟାକାକତେୟାଃ ।
किन्तु दयायां मे यथा प्रीति र्न तथा यज्ञकर्म्मणि। एतद्वचनस्यार्थं यदि युयम् अज्ञासिष्ट तर्हि निर्दोषान् दोषिणो नाकार्ष्ट।
अन्यच्च मनुजसुतो विश्रामवारस्यापि पतिरास्ते।
अनन्तरं स तत्स्थानात् प्रस्थाय तेषां भजनभवनं प्रविष्टवान्, तदानीम् एकः शुष्ककरामयवान् उपस्थितवान्।
10 ୧୦ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ତିଃଇ ରହଡ଼ାକାନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ । ଏନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ଚିଟାଇ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାକ, “ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ବୁଗିତେୟାଃ ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଠାଉକାନ୍ଗିୟାଚି?”
ततो यीशुम् अपवदितुं मानुषाः पप्रच्छुः, विश्रामवारे निरामयत्वं करणीयं न वा?
11 ୧୧ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆ, “ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟାଃ ମିଣ୍ଡି, ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଗାଡାରେ ଉୟୁଃକେନଃରେ, ଚିୟାଃ ଆପେ ଇନିଃକେ ସାବ୍କିତେ କାପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଇଁୟା?
तेन स प्रत्युवाच, विश्रामवारे यदि कस्यचिद् अवि र्गर्त्ते पतति, तर्हि यस्तं घृत्वा न तोलयति, एतादृशो मनुजो युष्माकं मध्ये क आस्ते?
12 ୧୨ ଆଡଃ ମିଣ୍ଡିଏତେ ହଡ଼ ପୁରାଃଗି ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁଏ । ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ବୁଗିନାଃ କାମିତେୟାଃ ଆଇନ୍ଲେକାତେ ଏଟାଃନିଃକେ ଦେଙ୍ଗାତେୟାଃ ଠାଉକାନ୍ଗିୟା ।”
अवे र्मानवः किं नहि श्रेयान्? अतो विश्रामवारे हितकर्म्म कर्त्तव्यं।
13 ୧୩ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଏନ୍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ତିଃଇତାମାଃ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ୟେଁମେ ।” ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ତିଃଇତାୟାଃ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏଟାଃ ତିଃଇ ଲେକା ବୁଗିରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
अनन्तरं स तं मानवं गदितवान्, करं प्रसारय; तेन करे प्रसारिते सोन्यकरवत् स्वस्थोऽभवत्।
तदा फिरूशिनो बहिर्भूय कथं तं हनिष्याम इति कुमन्त्रणां तत्प्रातिकूल्येन चक्रुः।
15 ୧୫ ଚିମ୍ତା ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ରଜୋଟତାନାକ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦା ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟାକ ଏନ୍ତେ ସବେନ୍ ଦୁକୁତାନ୍କକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ ।
ततो यीशुस्तद् विदित्वा स्थनान्तरं गतवान्; अन्येषु बहुनरेषु तत्पश्चाद् गतेषु तान् स निरामयान् कृत्वा इत्याज्ञापयत्,
यूयं मां न परिचाययत।
तस्मात् मम प्रीयो मनोनीतो मनसस्तुष्टिकारकः। मदीयः सेवको यस्तु विद्यते तं समीक्षतां। तस्योपरि स्वकीयात्मा मया संस्थापयिष्यते। तेनान्यदेशजातेषु व्यवस्था संप्रकाश्यते।
18 ୧୮ “ଆଇଁୟାଃ ଦାସି ନେତାଃରିୟା, ଅକଏକେଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାଲାକାଜାଇଙ୍ଗ୍, ଇନିଃକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃଗିଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ ତାନା, ଇନିଃତାଃରେ ଆଇଁୟାଃ ପୁରାଃଗି ସୁକୁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃରେ ଆଇଁୟାଃ ଆତ୍ମାକେ କୁଲିୟାଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ସବେନ୍ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କତାଃରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଚାର୍ ଉଦୁବେୟାଏ ।
केनापि न विरोधं स विवादञ्च करिष्यति। न च राजपथे तेन वचनं श्रावयिष्यते।
19 ୧୯ ଇନିଃ କାଏ ଏପେରାଙ୍ଗ୍ଆଃ ଚାଏ କାଏ କିର୍ଲାଅୟା, ଚାଏ ଥାଲା ହରାରେ କାଏ ତିଙ୍ଗୁନା ଆଡଃ ପୁରାଃତେ କାଏ କିର୍ଲାଅୟା ।
व्यवस्था चलिता यावत् नहि तेन करिष्यते। तावत् नलो विदीर्णोऽपि भंक्ष्यते नहि तेन च। तथा सधूमवर्त्तिञ्च न स निर्व्वापयिष्यते।
20 ୨୦ ଇନିଃ କା ପେଡ଼େୟାନ୍କକେ ଲେବେଃ ମନ୍ତେ ନେଲ୍କଆ, ଆଡଃ ନାରାଦୁରାକକେ ଲିବୁଇୟାକଆ । ଇନ୍କୁ ବିଚାର୍ ଆଉରି ନାମେ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ କାମି ନାଗେନ୍ତେ କାଏ ଅହରାଅଆଃ,
प्रत्याशाञ्च करिष्यन्ति तन्नाम्नि भिन्नदेशजाः।
यान्येतानि वचनानि यिशयियभविष्यद्वादिना प्रोक्तान्यासन्, तानि सफलान्यभवन्।
22 ୨୨ ଏନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍କାନ୍ ମିଆଁଦ୍ କା ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ଆଡଃ କା ବାଖାଁଣ୍ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼କେ ୟୀଶୁତାଃତେକ ଆଉକିୟା, ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ହଡ଼କେ ବୁଗିକିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ବାଖାଁଣ୍ ଆଡଃ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେଦାଏ ।
अनन्तरं लोकै स्तत्समीपम् आनीतो भूतग्रस्तान्धमूकैकमनुजस्तेन स्वस्थीकृतः, ततः सोऽन्धो मूको द्रष्टुं वक्तुञ्चारब्धवान्।
23 ୨୩ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ଆଡଃ ମେନ୍କେଦା, “ଚିୟାଃ ନିଃ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ କା'ଚି ତାନିଃ?”
अनेन सर्व्वे विस्मिताः कथयाञ्चक्रुः, एषः किं दायूदः सन्तानो नहि?
24 ୨୪ ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାକ, “ବଙ୍ଗାକଆଃ ଗମ୍କେ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ଗି ନିଃକେ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ପେଡ଼େଃ ଏମାଇତାନାଏ ।”
किन्तु फिरूशिनस्तत् श्रुत्वा गदितवन्तः, बाल्सिबूब्नाम्नो भूतराजस्य साहाय्यं विना नायं भूतान् त्याजयति।
25 ୨୫ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଜେତା ରାଇଜ୍ ଆଇଃକ୍ତେଗି ବିନ୍ଗାଅକେଦ୍ତେ ଆକ ଆକଥାଲାରେ ଲାପ୍ଡ଼ାଇରେଦ ଏନ୍ ରାଇଜ୍ କା ତିଙ୍ଗୁନାଃ । ଜେତା ସାହାର୍ ଚାଏ ଅଡ଼ାଃରେ ବିନ୍ଗାଅ ହବାକେଦ୍ତେ ଆକ ଆକରେ ଲାପ୍ଡ଼ାଇରେଦ, ଇନ୍କୁ କାକ ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟା ।
तदानीं यीशुस्तेषाम् इति मानसं विज्ञाय तान् अवदत् किञ्चन राज्यं यदि स्वविपक्षाद् भिद्यते, तर्हि तत् उच्छिद्यते; यच्च किञ्चन नगरं वा गृहं स्वविपक्षाद् विभिद्यते, तत् स्थातुं न शक्नोति।
26 ୨୬ ଏନ୍ଲେକାଗି ସାଏତାନ୍, ସାଏତାନ୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ହିଗାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ଗାଅରେଦ ଏନା କା ତିଙ୍ଗୁନାଃ, ମେନ୍ଦ ଛିତିବିତିକେଦ୍ତେ ଟୁଣ୍ଡୁଉତାରଃଆ । ଏନ୍ରେଦ ଚିଲ୍କାତେ ଆୟାଃ ରାଇଜ୍ ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟଃଆ?
तद्वत् शयतानो यदि शयतानं बहिः कृत्वा स्वविपक्षात् पृथक् पृथक् भवति, तर्हि तस्य राज्यं केन प्रकारेण स्थास्यति?
27 ୨୭ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ଆଃ ପେଡ଼େଃତେ ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍ରେଦ, ଆପେୟାଃ ହଡ଼କ ଅକଏୟାଃ ହରାତେକ ହାର୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କତାନା? ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁଗି ଆପେୟାଃ ବିଚାର୍ନିଃକ ହବାଅଆଃ ।
अहञ्च यदि बाल्सिबूबा भूतान् त्याजयामि, तर्हि युष्माकं सन्तानाः केन भूतान् त्याजयन्ति? तस्माद् युष्माकम् एतद्विचारयितारस्त एव भविष्यन्ति।
28 ୨୮ ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମାତେ ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍ରେଦ ଏନାତେ ଆଟ୍କାରଃତାନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେତାଃତେ ତେବାଃକାନା ।
किन्तवहं यदीश्वरात्मना भूतान् त्याजयामि, तर्हीश्वरस्य राज्यं युष्माकं सन्निधिमागतवत्।
29 ୨୯ “ପେଡ଼େୟାନ୍ନିଃକେ ଆଉରି ତଲ୍ ଜାକେଦ୍ ଜେତାଏ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ କାଏ ରେଃକ୍ଦାଡ଼ିୟା, ମେନ୍ଦ ସିଦାତେ ଇନିଃକେ ତଲ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ ରେଃକ୍ଦାଡ଼ିୟାଏ ।
अन्यञ्च कोपि बलवन्त जनं प्रथमतो न बद्व्वा केन प्रकारेण तस्य गृहं प्रविश्य तद्द्रव्यादि लोठयितुं शक्नोति? किन्तु तत् कृत्वा तदीयगृस्य द्रव्यादि लोठयितुं शक्नोति।
30 ୩୦ “ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃଲଃ ବାଙ୍ଗାଇନିଃ, ଆଇଁୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ମେନାଇୟା ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃଲଃ କାଏ ହୁଣ୍ଡିନିଃ ଛିତିବିତିୟଃଆଏ ।
यः कश्चित् मम स्वपक्षीयो नहि स विपक्षीय आस्ते, यश्च मया साकं न संगृह्लाति, स विकिरति।
31 ୩୧ ଏନା ନାଗେନ୍ତେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହଡ଼କଆଃ ସବେନ୍ ପାପ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ କାଜିକ ଛାମାୱାଃ, ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନିନ୍ଦା କାଜିକ କା ଛାମାୱାଃ ।
अतएव युष्मानहं वदामि, मनुजानां सर्व्वप्रकारपापानां निन्दायाश्च मर्षणं भवितुं शक्नोति, किन्तु पवित्रस्यात्मनो विरुद्धनिन्दाया मर्षणं भवितुं न शक्नोति।
32 ୩୨ ଜେତାଏ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିନିଃ ଛାମାୱାଃ, ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିନିଃକେ ନେ ପାରିୟା ଚାଏ ହିଜୁଃତାନ୍ ପାରିୟାରେୟ କା ଛାମାୱାଃ । (aiōn g165)
यो मनुजसुतस्य विरुद्धां कथां कथयति, तस्यापराधस्य क्षमा भवितुं शक्नोति, किन्तु यः कश्चित् पवित्रस्यात्मनो विरुद्धां कथां कथयति नेहलोके न प्रेत्य तस्यापराधस्य क्षमा भवितुं शक्नोति। (aiōn g165)
33 ୩୩ “ଆପେ ଦାରୁ ବୁଗିନାଃପେ ମେନେରେଦ ଜ ବୁଗିନାଃପେ ମେନେୟା ଚାଏ ଦାରୁ ଏତ୍କାନାଃପେ ମେନେରେଦ ଜ ଏତ୍କାନାଃପେ ମେନେୟା, ଚିୟାଃଚି ଦାରୁଦ ଆୟାଃ ଜ'ତେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମଃଆ ।
पादपं यदि भद्रं वदथ, तर्हि तस्य फलमपि साधु वक्तव्यं, यदि च पादपं असाधुं वदथ, तर्हि तस्य फलमप्यसाधु वक्तव्यं; यतः स्वीयस्वीयफलेन पादपः परिचीयते।
34 ୩୪ ବିଙ୍ଗ୍କ ଲେକା ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେରେଦ ଚିଲ୍କାତେ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃପେ କାଜିଦାଡ଼ିୟାଃ? ଚିୟାଃଚି ମନ୍ରେ ଅକ୍ନାଃ ପେରେଜାକାନ୍ତେୟାଃ ମଚାଏ କାଜିୟା ।
रे भुजगवंशा यूयमसाधवः सन्तः कथं साधु वाक्यं वक्तुं शक्ष्यथ? यस्माद् अन्तःकरणस्य पूर्णभावानुसाराद् वदनाद् वचो निर्गच्छति।
35 ୩୫ ବୁଗିନ୍ ହଡ଼ ଆୟାଃ ବୁଗିନ୍ ଭାଣ୍ଡାର୍ଅଡ଼ାଃଏତେ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟେଁଆଏ, ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼ ଆୟାଃ ଏତ୍କାନ୍ ଭାଣ୍ଡାର୍ଅଡ଼ାଃଏତେ ଏତ୍କାନ୍ତେୟାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟେଁଆଏ ।
तेन साधुर्मानवोऽन्तःकरणरूपात् साधुभाण्डागारात् साधु द्रव्यं निर्गमयति, असाधुर्मानुषस्त्वसाधुभाण्डागाराद् असाधुवस्तूनि निर्गमयति।
36 ୩୬ “ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହଡ଼କ ଆକଆଃ ମିମିଆଦ୍ ସାମାକାଜିରେୟାଃ ହିସାବ୍ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେକ ଏମେୟା ।
किन्त्वहं युष्मान् वदामि, मनुजा यावन्त्यालस्यवचांसि वदन्ति, विचारदिने तदुत्तरमवश्यं दातव्यं,
यतस्त्वं स्वीयवचोभि र्निरपराधः स्वीयवचोभिश्च सापराधो गणिष्यसे।
38 ୩୮ ଏନ୍ତେ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକଏତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆଲେ ଆମାଃତାଃଏତେ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁ ନେନେଲ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଲେ ।”
तदानीं कतिपया उपाध्यायाः फिरूशिनश्च जगदुः, हे गुरो वयं भवत्तः किञ्चन लक्ष्म दिदृक्षामः।
39 ୩୯ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ନେ ପାରିୟାରେନ୍ ହଡ଼କ, ଚିମିନ୍ ଏତ୍କାନ୍ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍କ ତାନ୍ପେ । ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁପେ ଆସିତାନା, ମେନ୍ଦ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀଆଃ ଚିହ୍ନାଁ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃ ଚିହ୍ନାଁ ଆପେକେ କା ଉଦୁବଃଆ ।
तदा स प्रत्युक्तवान्, दुष्टो व्यभिचारी च वंशो लक्ष्म मृगयते, किन्तु भविष्यद्वादिनो यूनसो लक्ष्म विहायान्यत् किमपि लक्ष्म ते न प्रदर्शयिष्यन्ते।
40 ୪୦ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀ ଆପି ମାହାଁ ନିଦାସିଙ୍ଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ହାକୁଆଃ ଲାହିଦ୍ରେ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ଲେକାଗି ମାନୱାହନ୍ ଆପି ମାହାଁ ନିଦାସିଙ୍ଗି ଅତେ ଭିତାର୍ରେ ତାଇନାଏ ।
यतो यूनम् यथा त्र्यहोरात्रं बृहन्मीनस्य कुक्षावासीत्, तथा मनुजपुत्रोपि त्र्यहोरात्रं मेदिन्या मध्ये स्थास्यति।
41 ୪୧ ନିନିବିରେ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀ ପ୍ରାଚାର୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ପାତିୟାର୍କେଦ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଇନ୍କୁକେକ ଚିଟାକଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ଯୁନୁସ୍ ପାର୍ଚାର୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ମନ୍ରୁହାଡ଼୍କେଦାକ, ଆଡଃ ନାହାଁଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଯୁନୁସ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ନେତାଃରେ ମେନାଇୟା ।
अपरं नीनिवीया मानवा विचारदिन एतद्वंशीयानां प्रतिकूलम् उत्थाय तान् दोषिणः करिष्यन्ति, यस्मात्ते यूनस उपदेशात् मनांसि परावर्त्तयाञ्चक्रिरे, किन्त्वत्र यूनसोपि गुरुतर एक आस्ते।
42 ୪୨ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଦାକ୍ଷିଣ୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ରାନୀ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କଲଃ ତିଙ୍ଗୁନାଃ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ଚିଟାକଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ସୁଲିମାନ୍ଆଃ ସେଣାଁଁନ୍ କାଜି ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଟୁଣ୍ଡୁଏତେ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ନେଲେପେ, ସୁଲିମାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ନେତାଃରେ ମେନାଇୟା ।
पुनश्च दक्षिणदेशीया राज्ञी विचारदिन एतद्वंशीयानां प्रतिकूलमुत्थाय तान् दोषिणः करिष्यति यतः सा राज्ञी सुलेमनो विद्यायाः कथां श्रोतुं मेदिन्याः सीम्न आगच्छत्, किन्तु सुलेमनोपि गुरुतर एको जनोऽत्र आस्ते।
43 ୪୩ “ସତ୍ରା ଆତ୍ମା ମିହୁଡ଼୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ରେ, ରହଡ଼୍ ଠାୟାଦ୍କରେ ହନର୍ବାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଣାଁଁୟାଏ ଆଡଃ କାଏ ନାମ୍ତାରେ,
अपरं मनुजाद् बहिर्गतो ऽपवित्रभूतः शुष्कस्थानेन गत्वा विश्रामं गवेषयति, किन्तु तदलभमानः स वक्ति, यस्मा; निकेतनाद् आगमं, तदेव वेश्म पकावृत्य यामि।
44 ୪୪ ଇନିଃ କାଜିୟାଏ, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଅଡ଼ାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କାନ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃତେଗି ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍,’ ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃକେ ସାମାଅଡ଼ାଃ, ସାଫାକାନ୍ ଆଡଃ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ଗି ନେଲେୟା ।
पश्चात् स तत् स्थानम् उपस्थाय तत् शून्यं मार्ज्जितं शोभितञ्च विलोक्य व्रजन् स्वतोपि दुष्टतरान् अन्यसप्तभूतान् सङ्गिनः करोति।
45 ୪୫ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃତାଃଏତେ ଆଦ୍କା ଏତ୍କାନ୍ ସାତ୍ଠୁ ଆତ୍ମାକକେ ମିଦ୍ତେ ଆଉକଆ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନାରେକ ବଲଆ ଆଡଃକ ତାଇନଃଆ । ଆଡଃ ଏନ୍ ହଡ଼ରାଃ ଦାସା ପାହିଲାଏତେ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦାସା ପୁରାଃଗି ଏତ୍କାନ୍ ହବାଅଆଃ । ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କଆଃଲଃ ନେ ଲେକା ହବାଅଆଃ ।”
ततस्ते तत् स्थानं प्रविश्य निवसन्ति, तेन तस्य मनुजस्य शेषदशा पूर्व्वदशातोतीवाशुभा भवति, एतेषां दुष्टवंश्यानामपि तथैव घटिष्यते।
46 ୪୬ ୟୀଶୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ କାଜିକତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗା ଆଡଃ ହାଗାକ ଏନ୍ତାଃ ସେଟେର୍କେଦ୍ତେ ବାହାରିରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ଜାଗାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ତାଃରେ କାଜିକୁଲ୍କେଦାକ ।
मानवेभ्य एतासां कथनां कथनकाले तस्य माता सहजाश्च तेन साकं काञ्चित् कथां कथयितुं वाञ्छन्तो बहिरेव स्थितवन्तः।
47 ୪୭ ଏନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ଏଙ୍ଗାମ୍, ଆଡଃ ହାଗାମ୍ତେକ ବାହାରିରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ଆମାଃଲଃ ଜାଗାର୍ ନାଗେନ୍ତେକ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
ततः कश्चित् तस्मै कथितवान्, पश्य तव जननी सहजाश्च त्वया साकं काञ्चन कथां कथयितुं कामयमाना बहिस्तिष्ठन्ति।
48 ୪୮ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କଆଏ, “ଅକଏ ଆଇଁୟାଃ ଏଙ୍ଗାଇଙ୍ଗ୍? ଆଡଃ ଅକନ୍କ ଆଇଁୟାଃ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍କ?”
किन्तु स तं प्रत्यवदत्, मम का जननी? के वा मम सहजाः?
49 ୪୯ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଚୁଣ୍ଡୁଲ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନେଲ୍କପେ, ନିକୁଦ, ଆଇଁୟାଃ ଏଙ୍ଗା ଆଡଃ ହାଗାକତାନ୍କ ।
पश्चात् शिष्यान् प्रति करं प्रसार्य्य कथितवान्, पश्य मम जननी मम सहजाश्चैते;
यः कश्चित् मम स्वर्गस्थस्य पितुरिष्टं कर्म्म कुरुते, सएव मम भ्राता भगिनी जननी च।
