< ମାର୍କ 5 >

1 ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଗାଲିଲ୍‌ ଦରେୟା ସେନ୍‌ପାରମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଗେରାସିମିକଆଃ ପାର୍‌ଗାନ୍‌ତେ ତେବାଃୟାନାକ ।
And they came over the strait of the sea into the country of the Gerasens.
2 ଇନିଃ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍‌ଗୁୟାନ୍‌ଚି, ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମାତେ ଏସେରାକାନ୍‌ ମିହୁଡ଼୍‌ ହଡ଼ ତପାଠାୟାଦ୍‌ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସେନ୍‌ଦାରମ୍‌କିୟାଏ ।
And as he went out of the ship, immediately there met him out of the monuments a man with an unclean spirit,
3 ଇନିଃ ତପା ଠାୟାଦ୍‌ରେ ତାଇନଃତାନାଏ ତାଇକେନା, ଇନିଃକେ ଜେତାଏ କାକ ତଲ୍‌ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା, ସିକ୍‌ଡ଼ିତେହଁ କାହାଗି ।
Who had his dwelling in the tombs, and no man now could bind him, not even with chains.
4 ପୁରାଃସା ଇନିୟାଃ କାଟା ତିଃଇକ ସିକ୍‌ଡ଼ିତେ ତଲାକାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍‌ଦ ସବେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ଇନିଃ ସିକ୍‌ଡ଼ି ଆଡଃ ବେଡ଼ିକକେ ଟଟାଃକେଦାଏ । ଇନିଃତାଃରେ ପୁରାଃ ପେଡ଼େଃ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଜେତାଏ ହଁ ଇନିଃକେ କାକ କାବୁ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
For having been often bound with fetters and chains, he had burst the chains, and broken the fetters in pieces, and no one could tame him.
5 ନିଦା ଆଡଃ ସିଙ୍ଗି ତପା ଠାୟାଦ୍‌କରେ, ବୁରୁରେ କାଉରିତାନ୍‌ ଆଡଃ ଦିରିତେ କଟେୟଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
And he was always day and night in the monuments and in the mountains, crying and cutting himself with stones.
6 ସାଙ୍ଗିନ୍‌ଏତେ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍‌ତାଇଲଃ ନିର୍‌ଦାରମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ଆୟାର୍‌ରେ ଅମ୍ବାଃ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌ ୟାନାଏ ।
And seeing Jesus afar off, he ran and adored him.
7 ଆଡଃ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଏ, ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌ ୟୀଶୁ, ଆଇଁୟାଃଲଃ ଆମାଃ ଚିକାନ୍‌ କାମି ମେନାଃ? ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ରାଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ କଏଁମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଆଲମ୍‌ ସାସାତିଆଁ ।”
And crying with a loud voice, he said: What have I to do with thee, Jesus the Son of the most high God? I adjure thee by God that thou torment me not.
8 ଚିୟାଃଚି “ଏ, ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମା, ନେ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃମେ” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକାଇ ତାଇକେନାଏ ।
For he said unto him: Go out of the man, thou unclean spirit.
9 ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟା, “ଆମାଃ ନୁତୁମ୍‌ ଚିକ୍‌ନାଃ? ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍‌ ଫାଉଦ୍, ଆଲେ ପୁରାଃଗି ମେନାଲେୟା” ମେନ୍ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟା ।
And he asked him: What is thy name? And he saith to him: My name is Legion, for we are many.
10 ୧୦ ଆଡଃ ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ, ନେ ଦିଶୁମ୍‌ଏତେ ଆଲମ୍‌ଗି ହାର୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଲେୟା, ମେନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିଗହାର୍‌କିୟାଏ ।
And he besought him much, that he would not drive him away out of the country.
11 ୧୧ ବୁରୁଗେନା ଜାପାଃରେ ସୁକୁରିକଆଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଗୋଟ୍‌ ଆତିଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
And there was there near the mountain a great herd of swine, feeding.
12 ୧୨ ଆଡଃ, ବଙ୍ଗାକ ବିନ୍ତିକେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆଲେକେ ଏନ୍‌ ସୁକୁରିକରେ ବଲଃ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍‌ତାଲେମେ ।”
And the spirits besought him, saying: Send us into the swine, that we may enter into them.
13 ୧୩ ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ ସେନ୍‌ଇଚିକେଦ୍‌କଆ, ଆଡଃ ଏନ୍‌ ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମାକ ଏନ୍‌ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସୁକୁରିକରେକ ବଲୟାନା, ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଦୁଇ ହାଜାର୍‌ ଲେକା ସୁକୁରିକ ଆତିଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା, ଇନ୍‌କୁ ଦରେୟାରେକ ନିର୍‌ ଢୁଷ୍‌ମାଅୟାନା ଆଡଃ ଡୁବିଃଗ୍‌ ଗଏଃୟାନାକ ।
And Jesus immediately gave them leave. And the unclean spirits going out, entered into the swine: and the herd with great violence was carried headlong into the sea, being about two thousand, and were stifled in the sea.
14 ୧୪ ସୁକୁରି ଗୁପିତାନ୍‌କ ନିର୍‌ୟାନାକ ଆଡଃ ସାହାର୍‌ ଆଡଃ ଟଲାକରେ ନେ କାଜିକ ଉଦୁବ୍‌କେଦାଃ, ଏନ୍ତେ ଚିକ୍‌ନାଃ ଚିକାୟାନା ମେନ୍ତେ ହଡ଼କ ନେଲ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନାକ ।
And they that fed them fled, and told it in the city and in the fields. And they went out to see what was done:
15 ୧୫ ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁତାଃ ତେବାଃୟାନ୍‌ଚି ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କାନ୍‌ ହଡ଼କେ ଇନିୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ବୁଗିନ୍‌ମନ୍‌ତେ ଦୁବାକାନ୍‌, ଆଡଃ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଆଁକାନ୍‌ ନେଲ୍‌କିଃତେ ବରକେଦାଃକ ।
And they came to Jesus, and they see him that was troubled with the devil, sitting, clothed, and well in his wits, and they were afraid.
16 ୧୬ ନେ ସବେନ୍‌ ନେଲାକାଦ୍‌ ହଡ଼କ, ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କାନ୍‌ ଏନ୍‌ ହଡ଼ ଚିଲ୍‌କା ବୁଗିୟାନାଏ ଆଡଃ ସୁକୁରିକ ଚିଲ୍‌କାୟାନା ଏନା ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଉଦୁବାଦ୍‌କଆକ ।
And they that had seen it, told them, in what manner he had been dealt with who had the devil; and concerning the swine.
17 ୧୭ ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ, ଆଲେୟାଃ ସିମ୍‌ନାଏତେ, ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃମେ ମେନ୍ତେକ ବିନ୍ତିକିୟା ।
And they began to pray him that he would depart from their coasts.
18 ୧୮ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ରାକାବ୍‌ତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତା, ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌ଏତେ ବୁଗିକାନ୍‌ ହଡ଼, ୟୀଶୁକେ “ଆମାଃଲଃ ତାଇନ୍‌ ଚିକାଆଇଙ୍ଗ୍‌ମେଁ” ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ ।
And when he went up into the ship, he that had been troubled with the devil, began to beseech him that he might be with him.
19 ୧୯ ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ “କାହାଗି, ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍‌ମେଁ ଆଡଃ ଗମ୍‌କେ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃ ରିକାକେଦାଃଏ, ଆଡଃ ଚିଲ୍‌କା ଆମ୍‌କେ ଦାୟାକାଦ୍‌ମେୟା ଏନ୍‌ ସବେନାଃ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌କକେ ଉଦୁବାକମେ” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟା ।
And he admitted him not, but saith to him: Go into thy house to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had mercy on thee.
20 ୨୦ ଏନ୍ତେ ଏନ୍‌ ହଡ଼ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚିନାଃ ରିକାକେଦାଃଏ ଏନା ସବେନ୍‌ ଦେକାପଲ୍ଲୀରେ ଉଦୁବ୍‌ ଏଟେଦ୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏନା ଆୟୁମ୍‌ତାନ୍‌କ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ।
And he went his way, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men wondered.
21 ୨୧ ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ଦରେୟାରାଃ ହାନ୍‌ ପାରମ୍‌ଏତେ ନେ ପାରମ୍‌ତେ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନ୍‌ଚି, ଏନ୍ତାଃରେ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଦରେୟା ଗେନାରେ ତାଇକେନାଏ ।
And when Jesus had passed again in the ship over the strait, a great multitude assembled together unto him, and he was nigh unto the sea.
22 ୨୨ ଏନ୍ତେ ଯାଇରସ ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ସାମାଜ୍‌ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଆଗୁଆଇ ହଡ଼ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ଉୟୁଃୟାନା,
And there cometh one of the rulers of the synagogue named Jairus: and seeing him, falleth down at his feet.
23 ୨୩ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦା, “ହନିଙ୍ଗ୍‌କୁଡ଼ି ଦୁକୁତେ ଗଜଃ ଲେକାକାନାଏ, ଇନିଃ ଚିଲ୍‌କା ବାଞ୍ଚାଅଃଆଏ, ଏନାମେନ୍ତେ ହିଜୁଃମେ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ତିଃଇ ଦହେମେ ।”
And he besought him much, saying: My daughter is at the point of death, come, lay thy hand upon her, that she may be safe, and may live.
24 ୨୪ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃଲଃ ସେନଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଉପୁଦୁର୍‌ଠେପ୍‌ସାକେଦ୍‌ତେ ଜୁରୁବିହୁର୍‌ ତାନ୍‌ଲଃ ଦୟା ଦୟାକ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟା ।
And he went with him, and a great multitude followed him, and they thronged him.
25 ୨୫ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ବାରା ବାରାଷ୍‌ଏତେ “ମାୟୋମ୍‌ଲିଙ୍ଗି” ଦୁକୁରେ ଦୁକୁତାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ ।
And a woman who was under an issue of blood twelve years,
26 ୨୬ ଇନିଃ ପୁରାଃ ବାଇଦ୍‌କତାଃରେ ରାନୁଆକାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ତେୟାଃ ଇନ୍‌କୁଆଃରେ ଚାବାକେଦାଏ, ଏନ୍‌ରେୟ କାଏ ବୁଗିୟାନା, ମେନ୍‌ଦ, ଦୁକୁତାୟାଃ ଆଡଃଗି ସାର୍‌ସାଅୟାନା ।
And had suffered many things from many physicians; and had spent all that she had, and was nothing the better, but rather worse,
27 ୨୭ ଇନିଃ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ଚି ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କଆଃ ଥାଲାରେ ଇନିୟାଃ ଦୟାହରା ଏତେ ଲିଜାଃରାଃ ଆଚ୍‌ରା ଜୁଟିଦ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃୟାନା,
When she had heard of Jesus, came in the crowd behind him, and touched his garment.
28 ୨୮ ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ମନ୍‌ରେ “ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃ ଏସ୍‌କାର୍‌ ଜୁଟିଦ୍‌ତାରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ବୁଗିକଆଇଙ୍ଗ୍‌” ମେନ୍ତେ ଉଡ଼ୁଃତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
For she said: If I shall touch but his garment, I shall be whole.
29 ୨୯ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ୟୀଶୁଆଃ ଲିଜାଃ ଆଚ୍‌ରାକେ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦାଏ ଆଡଃ, ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ଇନିଃ ମାୟୋମ୍‌ ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାନାଏ । ଆଡଃ ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍ତେ ଆୟାଃ ହଡ଼୍‌ମରେ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦା ।
And forthwith the fountain of her blood was dried up, and she felt in her body that she was healed of the evil.
30 ୩୦ ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ୟୀଶୁ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଏତେ ପେଡ଼େଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା” ମେନ୍ତେ ଜୀଉରେ ସାରିଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କକେ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ, “ଅକଏ, ଆଇଁୟାଃ ଲିଜାଃ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦାଏ?” ମେନ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆ ।
And immediately Jesus knowing in himself the virtue that had proceeded from him, turning to the multitude, said: Who hath touched my garments?
31 ୩୧ ଆଡଃ ଚେଲା ତାୟାଃକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଆମାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ଉୟୁଗଃତାନାକ, ଏନାଦ ନେଲ୍‌କତାନାମ୍‌, ଆଡଃ ‘ଅକଏ ଜୁଟିଦ୍‌କିଦିୟାଁଏ,’ ମେନ୍ତେ ଚିନାଃମ୍‌ କୁଲିତାନା?”
And his disciples said to him: Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou who hath touched me?
32 ୩୨ ମେନ୍‌ଦ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦ୍‌ନିଃକେ ୟୀଶୁ ନେଲ୍‌ନାମି ନାଗେନ୍ତେ ହେତାବାଡ଼ାକେଦାଏ ।
And he looked about to see her who had done this.
33 ୩୩ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ି ଆଇଁୟାଃ ଚିକ୍‌ନାଃ ଚିକାୟାନା ନେଆଁଁ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦ୍‌ତେ, ବରତେ ଏକ୍‌ଲାଅଃତାନ୍‌ଲଃ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌ ତାନ୍‌ଲଃ ସବେନାଃ ସାର୍‌ତିଗି ୟୀଶୁକେ ଉଦୁବ୍‌କିୟା ।
But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.
34 ୩୪ ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ତାମାଃ ବୁଗିୟାକାଦ୍‌ମେଁୟାଏ, ଜୁ ସୁକୁ ଜୀଉତେ ସେନଃମେ, ଆଡଃ ଆମାଃ ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାକାନ୍‌ ତାଇନଃମେ ।”
And he said to her: Daughter, thy faith hath made thee whole: go in peace, and be thou whole of thy disease.
35 ୩୫ ୟୀଶୁ ଏନା କାଜିତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଗି, ସାମାଜ୍‌ ଅଡ଼ାଃ ଚାଲାଅନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃଏତେ କାଜି ଆଉୱାକାଦ୍‌ ହଡ଼ ଯାଇରସକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହନ୍‌ମେକୁଡ଼ି ଗଏଃୟାନାଏ, ଗୁରୁକେ ଆଡଃ ଆଲ୍‌ମେ ଦୁକୁଇୟା ।”
While he was yet speaking, some come from the ruler of the synagogue’s house, saying: Thy daughter is dead: why dost thou trouble the master any further?
36 ୩୬ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌କାଜି ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ କା ଆୟୁମ୍‌ତାନ୍‌ ଲେକା ସାମାଜ୍‌ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଆଗୁଆଇକେ କାଜିକିୟା, “ଆଲମ୍‌ ବରଏୟା, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ରେଗି ତାଇନଃମେ ।”
But Jesus having heard the word that was spoken, saith to the ruler of the synagogue: Fear not, only believe.
37 ୩୭ ଆଡଃ ୟୀଶୁ, ପାତ୍‌ରାସ୍‌, ଯାକୁବ୍‌, ଆଡଃ ଯୋହାନ୍‌, ଯାକୁବ୍‌ଆଃ ହାଗାତେକେ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ଆଡଃ ଜେତାଏକକେ କାଏ ସେନ୍‌ ଇଚିକେଦ୍‌କଆ ।
And he admitted not any man to follow him, but Peter, and James, and John the brother of James.
38 ୩୮ ଯାଇରସଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି, ୟୀଶୁ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ହାଲାଗୁଲାତାନ୍‌ଲଃ, ରାଆଃତାନ୍‌ ଆଡଃ ଏୟମ୍‌ତାନ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌କଆଏ ।
And they come to the house of the ruler of the synagogue; and he seeth a tumult, and people weeping and wailing much.
39 ୩୯ ଇନିଃ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆ, “ଚିନାଃ ମେନ୍ତେପେ ହାଲାଗୁଲାଏତାନା ଆଡଃପେ ରାଆଃଏତାନା? ଏନ୍‌ ହନ୍‌ଦ କାଏ ଗଜାକାନା ମେନ୍‌ଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ତାନାଏ ।”
And going in, he saith to them: Why make you this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.
40 ୪୦ ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦାକିୟାଃକ । ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌କଚି, କୁଡ଼ିହନ୍‌ରାଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକିନ୍‌ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ତାଇକାନ୍‌ ଚେଲାକଲଃ, କୁଡ଼ିହନ୍‌ ଗିତିଜାକାନ୍‌ତାଃ ସେନ୍‌ ବଲୟାନାକ ।
And they laughed him to scorn. But he having put them all out, taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.
41 ୪୧ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ତିଃଇ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ “ଟାଲିଥାକୁମ୍‌” ମେନ୍‌କିୟାଏ, ନେ କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ନେଆଁଁ ତାନାଃ, “ଏ ମାଈ ବିରିଦ୍‌ମେ ।”
And taking the damsel by the hand, he saith to her: Talitha cumi, which is, being interpreted: Damsel (I say to thee) arise.
42 ୪୨ ଇମ୍‌ତାଗି ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିହନ୍‌ ବିରିଦ୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ସେସେନ୍‌ ବାଡ଼ାକେଦାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ବାରା ବାରାଷ୍‌ରେନ୍‌ ତାଇକେନାଏ । ନେଆଁଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌କ ପୁରାଃଗି ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ।
And immediately the damsel rose up, and walked: and she was twelve years old: and they were astonished with a great astonishment.
43 ୪୩ ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ “ନେ କାଜି ଜେତାଏତାଃରେ ଆଲ୍‌ପେ ଉଦୁବେୟା,” ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, ଆଡଃ “କୁଡ଼ିହନ୍‌କେ ଜେତ୍‌ନାଃ ଜଜମ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଏମାଇପେ” ମେତାଦ୍‌କଆଏ ।
And he charged them strictly that no man should know it: and commanded that something should be given her to eat.

< ମାର୍କ 5 >