ମାର୍କ 4
1 ୧ ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି ଗାଲିଲ୍ ଦରେୟା ଗେନାରେ ଇନିତୁ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିୟାନ୍ଚି ଦରେୟାରେ ତାଇକାନ୍ ମିଆଁଦ୍ ଲାଉକାରେ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଦରେୟା ଗେନାରେ ଅତେରେକ ତାଇକେନା ।
I opet poèe uèiti kod mora, i skupiše se oko njega ljudi mnogi tako da mora uæi u laðu, i sjediti na moru; a narod sav bijaše na zemlji kraj mora.
I uèaše ih u prièama mnogo, i govoraše im u nauci svojoj:
Slušajte: evo iziðe sijaè da sije.
4 ୪ ଆଡଃ ଇନିଃ ହିତା ହେର୍ତାନ୍ଲଃ ଚିମିନ୍ ହିତା ହରା ଗେନାରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ଚେଣେଁକ ଆଡ଼୍ଗୁକେଦ୍ତେ ଏନାକ ହାଲାଙ୍ଗ୍ ଜମ୍କେଦାଃ ।
I kad sijaše dogodi se da jedno pade ukraj puta, i doðoše ptice i pozobaše ga.
5 ୫ ଚିମିନ୍ ହିତାଦ ହାସା ପୁରାଃ ବାନଃ ଦିରି ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା, ହାସା ଏତାଙ୍ଗ୍ଗି ତାଇକାନ୍ ହରାତେ ଅମନ୍ ଧାବ୍ୟାନା ।
A drugo pade na kamenito mjesto gdje ne bijaše mnogo zemlje; i odmah iznièe; jer ne bijaše u dubinu zemlje:
6 ୬ ମେନ୍ଦ ସିଙ୍ଗି ରାକାବ୍ୟାନ୍ଚି ଏନ୍ ଅମନ୍ତେୟାଃକ ସବେନ୍ ଗସୟାନା, ଆଡଃ କା ରେହେଦାକାନ୍ ହରାତେ ରହଡ଼୍ୟାନା ।
A kad obasja sunce, uvenu, i buduæi da nemaše korijena, usahnu.
7 ୭ ଚିମିନ୍ ହିତା ଜାନୁମ୍ ଚୁପାଦ୍କ ଥାଲାରେ ଉୟୁଃୟାନା, ଏନାକକେ ଜାନୁମ୍ ହାରାତପାକେଦାଏ, ଆଡଃ ଏନାକ କା ଜ ୟାନା ।
I drugo pade u trnje; i naraste trnje i udavi ga, i ne donese roda.
8 ୮ ମେନ୍ଦ ଚିମିନ୍ ହିତା ବୁଗିନ୍ ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା, ଆଡଃ ଏନା ଅମନ୍ ହାରାୟାନ୍ତେ ଜ ୟାନା, ଅକଆଃକ ତିରିଶ୍, ଅକଆଃ ଷାଠେ, ଅକଆଃ ମିଦ୍ଶାଅଗୁନା, ଜ ୟାନା ।”
I drugo pade na zemlju dobru; i davaše rod koji napredovaše i rastijaše i donošaše po trideset i po šeset i po sto.
I reèe: ko ima uši da èuje neka èuje.
10 ୧୦ ୟୀଶୁ ଏସ୍କାର୍ଗି ତାଇକାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ଆୟାଃଲଃ ତାଇକେନ୍ ହଡ଼କ, ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଲଃ, ନେ ଜନ୍କା କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଚିକ୍ନାଃ ତାନାଃ ମେନ୍ତେକ କୁଲିକିୟାଃ?
A kad osta sam, zapitaše ga koji bijahu s njim i sa dvanaestoricom za ovu prièu.
11 ୧୧ ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେୟାଃ ଉକୁଆକାନ୍ କାଜିରାଃ ମୁଣ୍ଡିପେ ନାମ୍କାଦାଃ । ମେନ୍ଦ ବାହାରିରେନ୍ ଏଟାଃକକେ କାଜିରାଃ ଜନ୍କା କାଜିତେ ସବେନାଃ ଉଦୁବଃତାନା ।
I reèe im: vama je dano da znate tajne carstva Božijega, a onima napolju sve u prièama biva;
12 ୧୨ ଏନ୍ଲେକାତେ, “‘ଇନ୍କୁ ନେଲ୍ଦକ ନେଲେଆ, ମେନ୍ଦ କାକ ନେଲ୍ଉରୁମେୟାଁ, ଇନ୍କୁ ଆୟୁମ୍ଦକ ଆୟୁମେୟା, ମେନ୍ଦ କାକ ଆଟ୍କାରେୟା, କା'ରେଦ ଇନ୍କୁ ମନ୍କ ରୁହାଡ଼େତେୟାଃ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁକେ ଛାମା ଏମାଦ୍କତେୟାଏ ।’”
Da oèima gledaju i da ne vide, i da ušima slušaju i da ne razumiju; da se kako ne obrate i da im se ne oproste grijesi.
13 ୧୩ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେ କାଜିରାଃ ଜନ୍କା କା'ଚିପେ ମୁଣ୍ଡିକେଦା? ତାବ୍ଦ, ଆଡଃ ଜନ୍କାକ ଚିଲ୍କାପେ ମୁଣ୍ଡିଆ?
I reèe im: zar ne razumijete ove prièe? A kako æete sve prièe razumjeti?
Sijaè rijeè sije.
15 ୧୫ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ ତାନ୍ଲଃଗି ସାଏତାନ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁତାଃଏତେ ଆୟୁମ୍ କାଜିକେ ରେଃକ୍ଇଦିତାଃଏ, ଇନ୍କୁଦ ହରା ଗେନାରେ ହେରାକାନ୍ ହିତା ଲେକାଃକ ।
A ono su kraj puta, gdje se sije rijeè i kad je èuju odmah doðe sotona i otme rijeè posijanu u srcima njihovijem.
16 ୧୬ ଏନ୍ଲେକା, ଚିମିନ୍ ହଡ଼କଦ ହିତା ହେରାକାନ୍ ଦିରିଅତେ ଲେକାନ୍କ ତାନ୍କ, ଇନ୍କୁଦ କାଜି ଆୟୁମ୍ଲଃଗି ରାସ୍କାତେ ତେଲାଏତାନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍କ ।
Tako su i ono što se sije na kamenitijem mjestima koji kad èuju rijeè odmah je prime s radošæu;
17 ୧୭ ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁତାଃରେ ‘ରେହେଦ୍’ କା ତାଇନ୍ ହରାତେ ଇନ୍କୁ କାଟିଃ ଘାଡ଼ିଗିକ ତାଇନାଃ, ତାୟମ୍ତେ କାଜିରାଃ ହରାତେ ଦୁକୁହାସୁ ଚାହେ ସାସାତି ହିଜୁଃରେ ଇମ୍ତାଗିକ ରୁହାଡ଼୍କଆଃ ।
Ali nemaju korijena u sebi, nego su nepostojani, pa kad bude do nevolje ili ih potjeraju rijeèi radi, odmah se sablazne.
18 ୧୮ ଜେତାଏ କାଜି ଆୟୁମାଃଏ ମେନ୍ଦ ସାଂସାର୍ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ଆଡଃ ପୁରାଃ ମେନାଃତେୟାଃରାଃ ହାୟା, କାନାଜିକେ ହାରାତପାଏୟା ଆଡଃ ଇନିଃ କାଏ ଜଅଃ'ଆ, ଇନିଃ ଜାନୁମ୍ ଥାଲାରେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ହିତା ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ, ଇନିଃ ଜେତାନ୍ ଜ କାଏ ଜଅଃ'ଆ ।
A ono su što se u trnju sije koji slušaju rijeè,
Ali brige ovoga svijeta i prijevara bogatstva i ostale slasti uðu i zaguše rijeè, i bez roda ostane. (aiōn g165)
20 ୨୦ ଆଡଃ ବୁଗିନ୍ ଅତେରେ ହେରାକାନ୍ ହିତାଲେକା ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ସୁକୁକାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃକ, ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତିରିଶ୍, ଏଟାଃନିଃ ଷାଠେ, ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ମିଦ୍ଶାଅ ଗୁନାକ, ଜ ଆଃ ।”
A ono su što se na dobroj zemlji sije koji slušaju rijeè i primaju, i donose rod po trideset i po šeset i po sto.
21 ୨୧ ଆଡଃଗି ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଦିମି ଜୁଲ୍କେଦ୍ତେ ‘ତାୱାତେ’ ଚାଏ ପାର୍କମ୍ ଲାତାର୍ରେ ଦହୟାଏ? ଏନାକେଦ ପାଖା ଚାଏ ଦିର୍କା ଚେତାନ୍ରେ ଦହୟାଏ ।
I govoraše im: eda li se svijeæa užiže da se metne pod sud ili pod odar? a ne da se na svijetnjak metne?
Jer nema ništa tajno što neæe biti javno; niti ima što sakriveno što neæe iziæi na vidjelo.
Ako ima ko uši da èuje neka èuje.
24 ୨୪ ଆଡଃଗି ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ଆୟୁମେତେୟାଃ ବୁଗିଲେକା ଆୟୁମ୍ଉରୁମେପେ, ଆପେ ସଙ୍ଗେ ତାମ୍ବିରେଗି ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ସୋଙ୍ଗଃଆ, ଆଡଃ ଏନାଏତେ ଆଦ୍କାପେ ନାମେଆଁ ।
I govoraše im: pamtite što èujete: kakom mjerom mjerite onakom æe vam se mjeriti i dometnuæe se vama koji slušate.
25 ୨୫ ଚିୟାଃଚି, ଅକଏତାଃ ମେନାଃ ଇନିଃଦ ଆଡଃଗି ନାମେଆଁ, ଆଡଃ ଜେତାଏତାଃରେ ବାନଃଆ, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅକ୍ନାଃ ମେନାଃ ଏନାହଗି ଇଦିୟଃଆ ।”
Jer ko ima, daæe mu se; a koji nema, uzeæe mu se i ono što ima.
26 ୨୬ ଆଡଃଗି ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ନେ'ଲେକାଗିଆଃ, ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଆୟାଃ ଅତେରେ ହିତା ହେର୍କେଦାଏ ।
I govoraše im: tako je carstvo Božije kao èovjek kad baci sjeme u zemlju;
I spava i ustaje noæu i danju; i sjeme nièe i raste, da ne zna on.
Jer zemlja sama od sebe najprije donese travu, potom klas, pa onda ispuni pšenicu u klasu.
A kad sazri rod, odmah pošlje srp; jer nasta žetva.
30 ୩୦ “ଆଡଃଗି ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଚିନାଃଲଃବୁ ଜକାଏୟା ଚାଏ ଅକ ଜନ୍କା କାଜିତେ ଏନାବୁ ଉଦୁବେୟା ।
I govoraše: kakvo æemo kazati da je carstvo Božije? ili u kakvoj æemo ga prièi iskazati?
31 ୩୧ ଏନାଦ ମିଆଁଦ୍ ମାନିଜାଙ୍ଗ୍ ଲେକା, ଅତେରେ ହେର୍ତାନ୍ ସାମାଏରେ ଅତେରାଃ ସବେନ୍ ହିତାଜାଙ୍ଗ୍ ଏତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଆଁ,
Ono je kao zrno gorušièno koje kad se posije u zemlju manje je od sviju sjemena na zemlji;
32 ୩୨ ମେନ୍ଦ ଅତେରେ ହେର୍ୟାନ୍ଚି ଏନାରେୟାଃ କତକ ଏଟାଃ ଆଡ଼ାଃଦାରୁକଏତେ ପୁରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ହାରାସାଲାଙ୍ଗିଅଃଆ, ଆଡଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଚେଣେଁକ ଏନାରେୟାଃ ଉମ୍ବୁଲ୍ରେକ ଥକାୟା ।”
A kad se posije, uzraste i bude veæe od svega povræa, i pusti grane velike da mogu u njegovu hladu ptice nebeske življeti.
I takovijem mnogijem prièama kazivaše im rijeè koliko mogahu slušati.
34 ୩୪ ବେଗାର୍ ଜନ୍କା କାଜିତେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ କାଜିୟାଦ୍କଆ, ମେନ୍ଦ ଏସ୍କାର୍ରେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ସବେନାଃରାଃ ମୁଣ୍ଡି ଉଦୁବାକ ତାଇକେନାଏ ।
A bez prièa ne govoraše im ni rijeèi. A uèenicima osobito kazivaše sve.
I reèe im onaj dan uveèe: hajdemo na onu stranu.
36 ୩୬ ଆଡଃ ଚେଲାକ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଲାଉକାରେ ଦୁବ୍ୟାନାକ, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ସିଦାରେ ଦୁବାକାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଲାଉକାକେ ଚାଲାଅକେଦାଃକ, ଏନ୍ତାଃରେ ଏଟାଃ ଲାଉକାକହ ତାଇକେନା ।
I otpustivši narod uzeše ga kako bješe u laði; a i druge laðe bijahu s njim.
37 ୩୭ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ଦୁଦୁଗାର୍ହୟ ବିରିଦ୍ୟାନା ଆଡଃ ଲାଉକାରେ ଆଲ୍ପୁଙ୍ଗ୍କ ରାକାବ୍ୟାନା, ଏନାତେ ଲାଉକାରେ ଦାଆଃ ପେରେଜଃତାନ୍ ତାଇକେନା ।
I postade velika oluja; i valovi tako zaljevahu u laðu da se veæ napuni.
38 ୩୮ ଇମ୍ତା ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେୟାଃ ତାୟମ୍ସାଃରେ ଉଠୁଙ୍ଗିକେଦ୍ତେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନାଏ ତାଇକେନା । ଚେଲାକ ଇନିଃକେ ବିରିଦିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଡୁବିଃଗ୍ ଗଜଃତାନାଲେ, କାମ୍ଚି ପାହାମ୍ତାନା?”
A on na krmi spavaše na uzglavlju; i probudiše ga, i rekoše mu: uèitelju! zar ti ne mariš što ginemo?
39 ୩୯ ୟୀଶୁ ବିରିଦ୍ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ଚି ହୟକେ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକିୟା ଆଡଃ ଆଲ୍ପୁଙ୍ଗ୍କେ କାଜିକେଦା, “ହାପାଅଃମେଁ,” ଆଡଃ ଏନା ରୁଡ଼ୁୟାନା, ଆଡଃ ପୁରା ସିଃସଏଃୟାନା ।
I ustavši zaprijeti vjetru, i reèe moru: æuti, prestani. I utoli vjetar, i postade tišina velika.
40 ୪୦ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିନାଃ ମେନ୍ତେପେ ବରତାନା? ନାହାଁଃ, ଜାକେଦ୍ ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ବାନଃଆଚି?”
I reèe im: zašto ste tako strašljivi? Kako nemate vjere.
41 ୪୧ ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃଗି ବରକେଦାଃକ, ଆଡଃ ମେପେନ୍ୟାନାକ, “ନିଃଦ ଅକଏ ତାନିଃ? ହୟ, ଆଡଃ ଦରେୟା ହଁ ନିୟାଃ କାଜିକ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
I uplašiše se vrlo, i govorahu jedan drugome: ko je ovaj dakle da ga i vjetar i more slušaju?
