< ମାର୍କ 14 >
1 ୧ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ଆଡଃ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ରାଃ ପାରାବ୍ ଏତେ ବାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ସିଦା, ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଅକ ସେଣାଁଁତେ ୟୀଶୁକେକ ସାବିଆ ଆଡଃକ ଗଜିୟା ମେନ୍ତେ ହରାକ ଦାଣାଁଁତାନ୍ ତାଇକେନା ।
ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
2 ୨ “ପାରାବ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ଦ କାବୁଆଃ, କା'ରେଦ ହଡ଼କ ହାଲାଗୁଲାୟାକ” ମେନ୍କେଦା ।
ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
3 ୩ ୟୀଶୁ ବେଥ୍ନିଆ ହାତୁରେ, ଶିମୋନ୍ ନାଗେଘାଅନିଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇକେନାଏ । ଜଜମ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଦୁବାକାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ି ପୁରାଃ ଫାର୍ଚି ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଜଟାମାଂସି ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ତେ ପେରେଜାକାନ୍ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ବଲୟାନାଏ । ଇନିଃ ଏନ୍ ଚୁକାଃରାଃ ଠିପି ଅଡ଼େଃକ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ ସୁନୁମ୍ ୟୀଶୁଆଃ ବହଃରେ ଦୁଲ୍କେଦାଏ ।
και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
4 ୪ ମେନ୍ଦ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇକେନ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ଏସେଦ୍ୟାନ୍ତେ ମେପେନ୍ୟାନାକ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେ ନେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ସାମାରେ ଦୁଲ୍ଏଣ୍ଡାଗଃତାନା?
ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
5 ୫ ନେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍କେଦ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ରାଃ ମିଦ୍ବାରାଷ୍ କାମିକାଦ୍ ନାଲା ସିକାଏତେ ଆଦ୍କା ଗନଙ୍ଗ୍ରେ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିକାନ୍ତେୟାଃ ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃ ରାବାଙ୍ଗ୍କକେ ଏମାକାନ୍ତେୟାଃ ।” ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେକ କୁରୁମ୍ ଡୁରୁମ୍କିୟାଃ ।
ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
6 ୬ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇନିଃକେ ତାଇନ୍ ଚିକାଇପେ । ଚିନାଃ, ମେନ୍ତେପେ ଦୁକୁଇଚିତାନା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ବୁଗିନ୍ କାମି ରିକାକାଦାଏ ।
ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
7 ୭ ରେଙ୍ଗେଃ ରାବାଙ୍ଗ୍କଦ ଜାନାଅ ଆପେଲଃକ ତାଇନା, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକା ଜା'ଇମ୍ତାଗି ଇନ୍କୁକେ ଦେଙ୍ଗାପେ ଦାଡ଼ିୟାକଆ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେଲଃ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା କାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇନାଃ ।
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
8 ୮ ନିଃ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିୟାନାଏ ଇମିନାଙ୍ଗ୍ ରିକାକେଦାଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ହାସାଗାଡ଼ାଅଃ ମେନ୍ତେ ସିଦାରେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମରେ ନେ ସୁନୁମ୍କେ ଦୁଲ୍କେଦାଏ ।
ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
9 ୯ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଜାହାତାଃରେଗି ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏନ୍ କୁଡ଼ି କାମିକାଦ୍ତେୟାଃ ପାହାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଉଦୁବଃଆ ।”
αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
10 ୧୦ ଏନ୍ତେ ଇଷ୍କାରିୟତ୍ ଯିହୁଦା, ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ, ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇ ମେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କକେ ସେନ୍ନାମ୍ କେଦ୍କଆଏ ।
και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
11 ୧୧ ଇନ୍କୁଦ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେକ ରାସ୍କାୟାନା, ଆଡଃ ଟାକାଲେ ଏମାମେୟା ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେକ ବାନାର୍ସା ଏମ୍କିୟାକ । ଏନାମେନ୍ତେ ଯିହୁଦା ଇନ୍କୁଆଃ ତିଃଇରେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଯୋଗ୍ ଦାଣାଁଁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
12 ୧୨ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ପାରାବ୍ରେୟାଃ ସିଦା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ, ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ମିଣ୍ଡିହନ୍ ଦାଣେଁଅଃ ତାଇକେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେକ କାଜିକିୟା, “ଆଲେ ଅକ୍ତାଃଲେ ସେନା ଆଡଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ଜମେଆଃଲେ ବାଇୟା ମେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍?”
και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
13 ୧୩ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ବାର୍ହଡ଼୍ ଚେଲାକିନ୍କେ କୁଲ୍ତାନ୍ଲଃ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ନାଗାର୍ତେ ସେନଃବେନ୍ ଆଡଃ, ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଦାଆଃଚାଟୁ ତେଙ୍ଗଃକେଦ୍ତେ ଦାରମ୍ବେନାଏ, ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁବେନ୍ ।
και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
14 ୧୪ ଆଡଃ ଇନିଃ ବଲଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଗମ୍କେ କେ ମେତାଇବେନ୍, ଇତୁନିଃ କୁଲିତାନାଏ, ଆଇଁୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ବାଖ୍ରା ଅକ୍ତାଃରେୟା?
και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
15 ୧୫ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଚେତାନ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ମିଆଁଦ୍ ବାଇସେକାଡ଼ାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବାଖ୍ରା ଉଦୁବାବେନାଏ, ଏନାରେଗି ଆବୁ ନାଗେନ୍ତେ ଜମେନାଙ୍ଗ୍ ବାଇୟେବେନ୍ ।”
και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
16 ୧୬ ଚେଲାକିନ୍ ନାଗାର୍ତେକିନ୍ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କିନ୍ ଲେକାଗି ସବେନାଃକିନ୍ ନାମ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁକିନ୍ ବାଇକେଦାଃ ।
και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
17 ୧୭ ଆୟୁବ୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଲଃ ତେବାଃୟାନାଏ ।
και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
18 ୧୮ ଇନ୍କୁ ଜମ୍ ଦୁବାକାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଆପେକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ଲଃ ଜମ୍ତାନ୍ନିଃଗି ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାଇଙ୍ଗ୍ୟାଁଏ ।”
και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
19 ୧୯ ଚେଲାକଦ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାକ, ଆଡଃ ମିହୁଡ଼୍ ମିହୁଡ଼୍ତେ କାଜିକିୟାକ, “ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ଚି?”
οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
20 ୨୦ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ବାରାଝାନ୍ କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ, ଆଇଁୟାଃଲଃ ମିଆଁଦ୍ କାଟୋରାରେ ଆୟାଃ ତିଃଇ ସୁଉଃକାଦ୍ନିଃଗି ସାବ୍ରିକାଙ୍ଗ୍ଆଏ ।
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
21 ୨୧ ପାବିତାର୍ ଅନଲ୍କରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଗଜଃଲାଗାତିୟାଃଁ । ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ହାୟ୍ ହାୟ୍ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁନାମେୟାଏ । ଏନ୍ ହଡ଼ କାଏ ଜାନାମ୍କାନ୍ରେଦ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନ୍ ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
22 ୨୨ ଇନ୍କୁ ଜମ୍ତାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ହଲଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଚେଲାକକେ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେ ମାର୍ ତେଲାଏପେ, ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମ ତାନାଃ ।”
και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
23 ୨୩ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ କାଟୋରା ଇଦିକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦାଏ ଆଡଃ ଏମାଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନାଏତେକ ନୁଁକେଦାଃ ।
και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
24 ୨୪ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ ତାନାଃ, ମାନୱାରାଃ ପାପ୍ ଛାମା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃ ଅକ ମାୟୋମ୍କେ ଲିଙ୍ଗି ନାଗେନ୍ତେ ସେନ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଜିନାମାକେ ମୋହର୍କାଦା ।”
και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
25 ୨୫ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ନାୱା ଦାଖ୍ରାସି ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇ ଜାକେଦ୍, ଦାଖ୍ଜ'ରାଃ ରାସି ଆଡଃ ଚିଉଲାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇଆ ।”
αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
26 ୨୬ ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ମାଇନାନ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁତେକ ସେନଃୟାନା ।
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
27 ୨୭ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍କ ନେ ନିଦାରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ନିର୍କଆଃପେ, ନେଆଁଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଗୁପିନିଃକେ ଦାଲିୟାଏ ଆଡଃ ଗୋଟ୍ରେନ୍ ମିଣ୍ଡିକ ଛିତିବିତିୟଃଆ ।’
και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
28 ୨୮ ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜୀଉବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ଗାଲିଲ୍ତେ ଆପେଏତେ ଆୟାର୍ରେଇଙ୍ଗ୍ ସେନା ।”
αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
29 ୨୯ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ “ଏଟାଃକ ବାଗିତାମ୍ରେହଁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ବାଗିମେଆ ।”
ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
30 ୩୦ ୟୀଶୁଦ ପାତ୍ରାସ୍କେ ମେତାଇୟାଏ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାମ୍ତାନା, ତିସିଙ୍ଗ୍, ନେ ନିଦାରେ ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ବାର୍ସା ରାଆଃଏ ସିଦାରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା ମେନ୍ତେ ଆପିସାମ୍ କାଜିୟା ।”
και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
31 ୩୧ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃଗି ପୁରାଃତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ଲଃ ଗଜଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ରେଅ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିଆଃ ମେନ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍ଗି କାଜିୟା ।” ଆଡଃ ଏନ୍ଲେକା ସବେନ୍ ଏଟାଃ ଚେଲାକହଗି କାଜିକେଦାଃକ ।
ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
32 ୩୨ ଗେଥ୍ସିମାନି ନୁତୁମ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ତେବାଃକେଦ୍ଚି, ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ତି ଜାକେଦ୍ ନେତାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ପେ ।”
και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
33 ୩୩ ଇନିଃ ପାତ୍ରାସ୍, ଯାକୁବ୍, ଆଡଃ ଯୋହାନ୍କେ ଆୟାଃଲଃ ଇଦିକେଦ୍କଆଏ । ଆଡଃ ଇନିଃ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁତେ ଆକୁଲ୍ବାକୁଲ୍ୟାନା ।
και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
34 ୩୪ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଜୀଉତାଇୟାଁଃ ଗଜଃଲେକା ଦୁକୁଃତାନା, ନେତାଃରେଗି ତାଇନ୍କାନ୍ପେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଏୟନାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ।”
και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
35 ୩୫ ୟୀଶୁ କାଟିଃ ସାଙ୍ଗିନ୍ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଅତେରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍ୟାନ୍ଲଃ ଅମ୍ବାଃୟାନାଏ ଆଡଃ ବିନ୍ତିକେଦାଏ, “ହବାଦାଡ଼ିୟଃରେଦ ନେ ଦୁକୁ ଦିପିଲି ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ପାରମଃକା ।”
και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
36 ୩୬ ଇନିଃ ବିନ୍ତିରେ ମେନ୍କେଦା, “ହେ ଆବା, ହେ ଆପୁ, ଆମାଃତେ ସବେନାଃ ହବାଦାଡ଼ିଅଃଆ । ନେ ଦୁକୁ କାଟୋରାକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ଏତେ ଆତମ୍ତାମ୍; ଇମିନ୍ରେଅ ଆଇଁୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକାଦ କାହାଗି, ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାଗି ହବାଅଃକା ।”
και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
37 ୩୭ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି ଇନ୍କୁକେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆଏ । ଇନିଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଶିମୋନ୍, ଦୁଡ଼ୁମ୍ ତାନାମ୍ ଚି? ମିଦ୍ ଘାଣ୍ଟାଅଚି ଏୟନାକାନ୍ କାମ୍ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟାନା?”
και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
38 ୩୮ ଆଡଃ ଇନିଃ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ଏୟନାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ଆଡଃ ବିନ୍ତିପେ । ଆତ୍ମାଦ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ, ମେନ୍ଦ ହଡ଼୍ମ ନାରାଦୁରାଗିଆଃ ।”
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
39 ୩୯ ଇନିଃ ଆଡଃଗି ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ସିଦାଲେକାଗି ବିନ୍ତିକେଦାଏ ।
και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
40 ୪୦ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ଲେନାଏ ଆଡଃ ଚେଲାକକେ ଆଡଃମିସା ଦୁଡ଼ୁମାକାନାଏ ନାମ୍କେଦ୍କଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତେ ମେଦ୍ତାକଆଃ ଆରିଦ୍ କାକ ଦାଡ଼ିତାନ୍ତାଇକେନା । ଇନିଃକେ ଚିନାଃବୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ କାକ ସାରିକେଦା ।
και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
41 ୪୧ ଆଡଃ ଇନିଃ ଆପିସା ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି, ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ଚିପେ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନା ଆଡଃ ରୁଡୁନ୍ତାନା? ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ଗି! ନେଡା ତେବାଃୟାନା, ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ପାପିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାଅଃତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
42 ୪୨ ବିରିଦ୍ପେ, ଦଲାବୁ ସେନଆଃ! ନେଲିପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍ରିକାଇଙ୍ଗ୍ନିଃ ସେଟେରାକାନାଏ ।”
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
43 ୪୩ ୟୀଶୁ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ଯିହୁଦା, ବାରାଝାନ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତେବାଃୟାନାଏ । ଇନିଃଲଃ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ସାଃଏତେ କୁଲାକାନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ତାରାଉଡ଼ିକ ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାକ ।
και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
44 ୪୪ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ଏନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁ ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକ୍ନିଃକେ ଚଅଃ'ଇଙ୍ଗ୍, ଇନିଃଗି ୟୀଶୁ ତାନିଃ । ଇନିଃକେ ସାବିପେ ଆଡଃ ଚିର୍ଗାଲ୍ତେ ଇଦିପେ” ମେନ୍ତେ ସିଦାରେ କାଜିକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ ।
δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
45 ୪୫ ଯିହୁଦା ତେବାଃୟାନ୍ଚି, “ହେ ଗୁରୁ” ମେତାଇତାନ୍ଲଃ ଇନିଃକେ ଚଅଃ'କିୟାଏ ।
και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
46 ୪୬ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ତଲ୍କିୟାଃକ ।
οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
47 ୪୭ ଜାପାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାରାଉଡ଼ି ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ଦାସିକେ ମାଆଃକିୟାଏ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ଲୁତୁର୍ ହାଦ୍ତାଦାଏ ।
εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
48 ୪୮ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ, ମିଆଁଦ୍ କୁମ୍ୱୁଡ଼ୁଲେକା ସାବିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ତାରାଉଡ଼ିକ ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ହିଜୁଃକାନାପେ?
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
49 ୪୯ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁତାନ୍ଲଃ ଆପେଲଃ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆପେ କାପେ ସାବ୍କେଦିୟାଁଃ । ମେନ୍ଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ପୁରାଅଃକା ମେନ୍ତେ ନେ ସବେନାଃ ହବାଅଃତାନା ।”
καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
50 ୫୦ ଏନ୍ତେଦ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ଚେଲାକ ଇନିଃକେ ନିର୍ବାଗିକିୟାଃକ ।
και αφεντες αυτον παντες εφυγον
51 ୫୧ ମିଆଁଦ୍ ଧାଙ୍ଗ୍ଡ଼ା ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା, ଇନିଃ ସାମା ହଡ଼୍ମରେ ନିରାଲ୍ ଲିଜାଃଉୟୁକାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଚିମ୍ତା ସିପାଇକ ଧାଙ୍ଗ୍ଡ଼ାକେ ସାବ୍ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା,
και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
52 ୫୨ ଇନିଃ ଆୟାଃ ନିରାଲ୍ ଲିଜାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ସାମାହଡ଼୍ମ ନିର୍ୟାନାଏ ।
ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
53 ୫୩ ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କତାଃ ଇଦିକିୟାଃକ । ଏନ୍ତାଃରେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ପ୍ରାଚିନ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
54 ୫୪ ପାତ୍ରାସ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରାଚା ଜାକେଦ୍ ଅତଙ୍ଗ୍ ଇଦିକିୟାଏ । ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ହରହଡ଼କଲଃ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଜୁରୁବ୍ତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
55 ୫୫ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପାଞ୍ଚେଟ୍ରେନ୍ ସବେନ୍କ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଗାୱାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ା ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ଏନା କାକ ନାମ୍ ଦାଡ଼ିକେଦା ।
οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
56 ୫୬ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ହସଡ଼ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଆଃ ଗାୱାକ ମିଦ୍ଲେକା କା ତାଇକେନା ।
πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
57 ୫୭ ଏନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ, ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନେ ହସଡ଼ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦାଃ:
και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
58 ୫୮ “ହଡ଼କଆଃ ତିଃଇତେ ବାଇୟାକାନ୍, ନେ ମାନ୍ଦିର୍କେ ହାଦୁଡ଼େଆଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଆପିମାରେ, ହଡ଼କଆଃ ତିଃଇତେ କା ବାଇୟାକାନ୍ ମାନ୍ଦିର୍କେ ତିଙ୍ଗୁୟାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ନିଃକେ କାଜିତାନ୍ଲେ ଆୟୁମ୍କିୟା ।”
οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
59 ୫୯ ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଆଃ ନେ କାଜିକରାଃ ଗାୱାକ କା ମିଦ୍ୟାନା ।
και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
60 ୬୦ ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍, ସବେନ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ନେ ହଡ଼କ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦାଃ, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଜେତ୍ନାଃ କାମ୍କାଜି ରୁହାଡ଼େତାନା?”
και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
61 ୬୧ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ହାପାକାନ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା । ଆଡଃଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆମ୍ଗି ଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ ହନ୍ ତାନ୍ମେ, ଅକଏୟାଃଚି ସବେନ୍ ମାଇନାନ୍ ତାନାଃ?”
ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
62 ୬୨ ୟୀଶୁ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ସବେନ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ନିୟାଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ସିର୍ମାରାଃ ରିମିଲ୍ରେ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍ତାନ୍ପେ ନେଲିଙ୍ଗ୍ୟାଁ ।”
ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
63 ୬୩ ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍, ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ଚାଗାଡ଼୍କେଦାଏ । “ଆବୁକେ ଆଡଃ ଚିକାନ୍ ଗାୱା ଲାଗାତିୟାଃଁ?” ମେନ୍ତେ ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ ।
ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
64 ୬୪ “ଆପେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନିନ୍ଦାକାଜିପେ ଆୟୁମ୍କେଦା । ଚିନାଃପେ ବିଚାରେତାନା?” ସବେନ୍କ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିକେଦାଃକ ଚି ଇନିଃକେ ଗନଏଃ ସାଜାଇ ଏମଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
65 ୬୫ ଏନ୍ତେ ଚିମିୟାଙ୍ଗ୍କ ୟୀଶୁକେ ବେଏକ୍କିୟାଃକ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ ହାରୁବ୍କେଦ୍ତେ ଦାଲିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆମ୍ ପରେ ନାବୀ ତାନ୍ମେ, ମାର୍ କାଜିଲେମେ, ଅକଏ ଦାଲ୍ମେତାନାଏ ।” ଆଡଃ ହରହଡ଼କ ଇନିଃକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଥାପ୍ଡ଼ିକିୟାଃକ ।
και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
66 ୬୬ ଚିମ୍ତା ପାତ୍ରାସ୍ ଲାତାର୍ ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ତାଇକେନ୍ରେ, ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ମିଆଁଦ୍ କାମ୍ଡ଼ିକୁଡ଼ି ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
67 ୬୭ ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ ଜୁରୁବ୍ତାନ୍ ନେଲ୍କିୟାଏ, ଇନିଃକେ ଆରିଦ୍ବାଇକେଦ୍ତେ ମେତାଇୟାଏ, “ଆମ୍ଅଗି ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍, ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାମ୍ ।”
και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
68 ୬୮ ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାହାଗି ମେନ୍କେଦ୍ତେ, କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା । ଆମ୍ ଚିନାଃମ୍ କାଜିତାନା ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ମୁଣ୍ଡିଅଃତାନାଃ ।” ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ବଲଃଦୁଆର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଇମ୍ତାଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
69 ୬୯ ଆଡଃମିସା କାମ୍ଡ଼ିକୁଡ଼ି ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ, ଜାପାଃକରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ହଡ଼କକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନିଃଇହ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନିଃ ।”
και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
70 ୭୦ ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃଗି “କାହାଗି” ମେନ୍କେଦାଏ । ଘାଡ଼ିକାଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ଏନ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍କ ପାତ୍ରାସ୍କେକ କାଜିକିୟା, “ସାର୍ତିଗି, ଆମ୍ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନ୍ମେ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ଅଗି ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ତାନ୍ମେ ।”
ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
71 ୭୧ ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ କିରିୟା ଜମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ଆପେ କାଜିତାନ୍ ନେ ହଡ଼କେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିଆଃ ।”
ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
72 ୭୨ ଏନ୍ତେ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ବାର୍ସାଏ ରାଆଃକେଦାଃ, ଆଡଃ “ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ବାର୍ସା ଆଉରି ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିଆ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାମ୍,” ଏନା ୟୀଶୁ କାଜିଲେଦ୍କାଜି ପାତ୍ରାସ୍ ପାହାମ୍କେଦାଏ । ଆଡଃ ଇନିଃ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ତାନ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν