ମାର୍କ 12
1 ୧ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଜନ୍କା କାଜିତେ ଇନ୍କୁକେ ଜାଗାର୍ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ, “ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ମିଆଁଦ୍ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ବାଇକେଦାଏ, ଆଡଃ କେସେଦ୍ବିୟୁର୍କେଦାଏ, ଘାନା ନାଗେନ୍ତେ ଗାଡା ଉର୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହରମେନ୍ତେ ହରଠାୟାଦ୍ ବାଇକେଦାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଏନ୍ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି କାର୍ କାମିତାନ୍ ହଡ଼କକେ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ସାଙ୍ଗିନ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
अनन्तरं यीशु र्दृष्टान्तेन तेभ्यः कथयितुमारेभे, कश्चिदेको द्राक्षाक्षेत्रं विधाय तच्चतुर्दिक्षु वारणीं कृत्वा तन्मध्ये द्राक्षापेषणकुण्डम् अखनत्, तथा तस्य गडमपि निर्म्मितवान् ततस्तत्क्षेत्रं कृषीवलेषु समर्प्य दूरदेशं जगाम।
2 ୨ ଜ ଗଦଃ ସାହା ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେୟାଃ ଜ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ଦାସିକେ ଏନ୍ କାର୍ କାମିତାନ୍ ହଡ଼କତାଃତେ କୁଲ୍କିୟାଏ ।
तदनन्तरं फलकाले कृषीवलेभ्यो द्राक्षाक्षेत्रफलानि प्राप्तुं तेषां सविधे भृत्यम् एकं प्राहिणोत्।
किन्तु कृषीवलास्तं धृत्वा प्रहृत्य रिक्तहस्तं विससृजुः।
4 ୪ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଏଟାଃ ଦାସିକେ ଇନ୍କୁତାଃ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଇନିଃକେଦ କାର୍କାମି ହଡ଼କ ବହଃରେ ଦାଲିତାନ୍ଲଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ କୁଲ୍ରୁହାଡ଼୍କିୟାକ ।
ततः स पुनरन्यमेकं भृत्यं प्रषयामास, किन्तु ते कृषीवलाः पाषाणाघातैस्तस्य शिरो भङ्क्त्वा सापमानं तं व्यसर्जन्।
5 ୫ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆଡଃମିଆଁଦ୍ ଦାସିକେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃକେହଁ ଗଏଃକିୟାକ । ଇନିଃ ପୁରାଃ ଏଟାଃ ଦାସିକକେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ, ଚିମିନ୍କକେ ଦାଲ୍କେଦ୍କଆକ, ଆଡଃ ଚିମିନ୍କକେ ଗଏଃକେଦ୍କଆକ ।
ततः परं सोपरं दासं प्राहिणोत् तदा ते तं जघ्नुः, एवम् अनेकेषां कस्यचित् प्रहारः कस्यचिद् वधश्च तैः कृतः।
6 ୬ ନାହାଁଃ ମିଆଁଦ୍ଗି କୁଲଃନିଃ ସାରେଜାକାନାଏ, ଇନିଃଦ ଆୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍ ହନ୍କଡ଼ା ତାନିଃ । ନାହାଁଃ ଇନ୍କୁ ହନିଙ୍ଗ୍କଡ଼ାକେ ମାଇନିୟାକ, ମେନ୍କେଦ୍ତେ ଟୁଣ୍ଡୁରେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଏନ୍ ହନ୍କେ ଇନ୍କୁତାଃତେ କୁଲ୍କିୟାଏ ।
ततः परं मया स्वपुत्रे प्रहिते ते तमवश्यं सम्मंस्यन्ते, इत्युक्त्वावशेषे तेषां सन्निधौ निजप्रियम् अद्वितीयं पुत्रं प्रेषयामास।
7 ୭ କାର୍କାମି ହଡ଼କ ମେପେନ୍ୟାନା, ‘ନିଃଗି ଏନ୍ ଗମ୍କେୟାଃ ହନ୍ତାନିଃ, ମାର୍ବୁ ଗଜିୟା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ ଆବୁଆଃ ହବାଅଆଃ ।’
किन्तु कृषीवलाः परस्परं जगदुः, एष उत्तराधिकारी, आगच्छत वयमेनं हन्मस्तथा कृते ऽधिकारोयम् अस्माकं भविष्यति।
8 ୮ ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ସାବ୍କିତେ ଗଏଃକିୟାକ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିଏତେ ହୁରାଙ୍ଗ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କିୟାଃକ ।
ततस्तं धृत्वा हत्वा द्राक्षाक्षेत्राद् बहिः प्राक्षिपन्।
9 ୯ “ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ଗମ୍କେ ତାବ୍ଦ ଚିନାଃଆଏ ଚିକାୟା?” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ । “ଇନିଃଦ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଏନ୍ କାର୍ କାମିହଡ଼କକେ ଗଏଃକଆଏ, ଆଡଃ ବାଖ୍ଡ଼ିତାୟାଃକେ ଏଟାଃ କାର୍ କାମିହଡ଼କକେ ଏମାକଆଏ ।
अनेनासौ द्राक्षाक्षेत्रपतिः किं करिष्यति? स एत्य तान् कृषीवलान् संहत्य तत्क्षेत्रम् अन्येषु कृषीवलेषु समर्पयिष्यति।
10 ୧୦ ଚିୟାଃ ଆପେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେ କାଜି କାପେ ପାଢ଼ାଅକାଦାଃ? “‘ବାବାଇକ ଅକନ୍ ଦିରିକେ ଆତମ୍ ଏଣ୍ଡାଃଲେଦାକ ଏନାଦ କଚାରାଃ ମୁଲ୍ଦିରି ହବାୟାନା ।
अपरञ्च, "स्थपतयः करिष्यन्ति ग्रावाणं यन्तु तुच्छकं। प्राधानप्रस्तरः कोणे स एव संभविष्यति।
एतत् कर्म्म परेशस्यांद्भुतं नो दृष्टितो भवेत्॥" इमां शास्त्रीयां लिपिं यूयं किं नापाठिष्ट?
12 ୧୨ ଯିହୁଦୀ ନେତାକଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନେ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିକେଦାଏ ଏନା ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ସାସାବ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବରକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ବାଗିକେଦ୍ତେକ ନିର୍ୟାନା ।
तदानीं स तानुद्दिश्य तां दृष्टान्तकथां कथितवान्, त इत्थं बुद्व्वा तं धर्त्तामुद्यताः, किन्तु लोकेभ्यो बिभ्युः, तदनन्तरं ते तं विहाय वव्रजुः।
13 ୧୩ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଜି ହରାତେ ସାବି ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଫାରୁଶୀକଏତେ ଆଡଃ ହେରୋଦ୍ରାଃ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କକେ ଇନିଃତାଃତେକ କୁଲ୍କେଦ୍କଆ ।
अपरञ्च ते तस्य वाक्यदोषं धर्त्तां कतिपयान् फिरूशिनो हेरोदीयांश्च लोकान् तदन्तिकं प्रेषयामासुः।
14 ୧୪ ଇନ୍କୁ ଆୟାଃତାଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ଚିକ କାଜିକିୟା, “ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଦ ସାର୍ତିନିଃ ତାନ୍ମେ ଆଡଃ ଜେତାଏକେ କାମ୍ ବରଆଃ ମେନ୍ତେ ଆଲେ ସାରିତାନାଲେ, ଆମ୍ଦ ହଡ଼ରାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ କାମ୍ ନେଲାଃ, ମେନ୍ଦ ସାର୍ତିଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ ହରା ଇତୁଆଃମେ, ମାର୍ କାଜିୟାଲେମେ, ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଆଲେକେ କାଇସାର୍କେ କାର୍ ଏମଃ ଲାଗାତିୟାଃଁ ଚି କାହା?”
त आगत्य तमवदन्, हे गुरो भवान् तथ्यभाषी कस्याप्यनुरोधं न मन्यते, पक्षपातञ्च न करोति, यथार्थत ईश्वरीयं मार्गं दर्शयति वयमेतत् प्रजानीमः, कैसराय करो देयो न वां? वयं दास्यामो न वा?
15 ୧୫ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ବେଦା ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଚିନାଃ ମେନ୍ତେପେ ବିଡ଼ାଅଇଙ୍ଗ୍ ତାନା? ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଉୱାଇଙ୍ଗ୍ପେ, ଏନା ନେଲେଆଇଙ୍ଗ୍ ।”
किन्तु स तेषां कपटं ज्ञात्वा जगाद, कुतो मां परीक्षध्वे? एकं मुद्रापादं समानीय मां दर्शयत।
16 ୧୬ ଇନ୍କୁ ମିଆଁଦ୍ ସିକା ଆୟାଃତାଃକ ଆଉକେଦା, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆ, “ନେ ମୁରୁତ୍ ଆଡଃ ନୁତୁମ୍ ଅକଏୟାଃ ତାନାଃ?” ଇନ୍କୁ “କାଇସାର୍ରାଃକ” କାଜିକିୟା ।
तदा तैरेकस्मिन् मुद्रापादे समानीते स तान् पप्रच्छ, अत्र लिखितं नाम मूर्त्ति र्वा कस्य? ते प्रत्यूचुः, कैसरस्य।
17 ୧୭ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଏନ୍ରେଦ ଅକ୍ନାଃ କାଇସାର୍ରାଃ ତାନାଃ ଏନା କାଇସାର୍କେଗି ଏମାଇପେ, ଆଡଃ ଅକ୍ନାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ ତାନାଃ ଏନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେଗି ଏମାଇପେ ।” ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ନେ କାଜିରେ ଇନ୍କୁ ହାଏକାଟ୍ୟାନାକ ।
तदा यीशुरवदत् तर्हि कैसरस्य द्रव्याणि कैसराय दत्त, ईश्वरस्य द्रव्याणि तु ईश्वराय दत्त; ततस्ते विस्मयं मेनिरे।
18 ୧୮ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେ କା ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ ସାଦୁକିକଏତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଃକ:
अथ मृतानामुत्थानं ये न मन्यन्ते ते सिदूकिनो यीशोः समीपमागत्य तं पप्रच्छुः;
19 ୧୯ “ହେ ଗୁରୁ, ମୁଶା ଆଲେ ନାଗେନ୍ତେ ଅଲାକାଦାଏ, ଜେତାଏ ହଡ଼ଆଃ ଦାଦାତେ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାକ ହବାଅଃ ସିଦାରେ ଗଏଃକେନଃ ରେଦ, ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଇନିୟାଃ କୁଡ଼ିକେ ଆଣ୍ଦିୟଃକାଏ, ଆଡଃ ଦାଦାତେ ନାଙ୍ଗ୍ ହନ୍ଗାଁଣା ଜାନାମ୍କକାଏ ।
हे गुरो कश्चिज्जनो यदि निःसन्ततिः सन् भार्य्यायां सत्यां म्रियते तर्हि तस्य भ्राता तस्य भार्य्यां गृहीत्वा भ्रातु र्वंशोत्पत्तिं करिष्यति, व्यवस्थामिमां मूसा अस्मान् प्रति व्यलिखत्।
20 ୨୦ ମିଦ୍ ଦିପିଲିରେ ସାତ୍ ହାଗିୟା ତାଇନ୍କେନାକ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ଆଣ୍ଦିକେଦ୍ତେ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାଏ ।
किन्तु केचित् सप्त भ्रातर आसन्, ततस्तेषां ज्येष्ठभ्राता विवह्य निःसन्ततिः सन् अम्रियत।
21 ୨୧ ଏଟାଃନିଃ ଏନ୍ ରାଣ୍ଡିକେ ଆଣ୍ଦିୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃହ ହନ୍ଗାଁଣା ହବାଅଃ ସିଦାରେ ଗଏଃୟାନା, ଆପିୟାନିଃହଗି ଏନ୍କାୟାନାଏ ।
ततो द्वितीयो भ्राता तां स्त्रियमगृहणत् किन्तु सोपि निःसन्ततिः सन् अम्रियत; अथ तृतीयोपि भ्राता तादृशोभवत्।
इत्थं सप्तैव भ्रातरस्तां स्त्रियं गृहीत्वा निःसन्तानाः सन्तोऽम्रियन्त, सर्व्वशेषे सापि स्त्री म्रियते स्म।
23 ୨୩ ତାବ୍ଦ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେ, ସବେନ୍କ ଜୀଉବିରିଦଃ ଦିପିଲିରେ, ଏନ୍ କୁଡ଼ି ଇନ୍କୁଏତେ ଅକଏୟାଃ କୁଡ଼ି ହବାଅଆଃଏ? ଚିୟାଃଚି ସାତ୍ ହାଗିୟା ସବେନ୍କଦ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିକାନ୍ ତାଇକେନାକ ।”
अथ मृतानामुत्थानकाले यदा त उत्थास्यन्ति तदा तेषां कस्य भार्य्या सा भविष्यति? यतस्ते सप्तैव तां व्यवहन्।
24 ୨୪ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଆପେ ଧାରାମ୍ପୁଥି ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପେଡ଼େଃକ କାପେସାରି ହରାତେ ଆଦାକାନାପେ ।
ततो यीशुः प्रत्युवाच शास्त्रम् ईश्वरशक्तिञ्च यूयमज्ञात्वा किमभ्राम्यत न?
25 ୨୫ ଗଏଃକେଦ୍ତେ ଜୀଉ ବିନିରିଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ହଡ଼କ କାକ ଆଣ୍ଦିନାଃ ଆଡଃ କାକ ଆଣ୍ଦି ଏମଃଆ, ଇନ୍କୁ ସିର୍ମାରେନ୍ ଦୁଁତ୍କ ଲେକାକ ତାଇନାଃ ।
मृतलोकानामुत्थानं सति ते न विवहन्ति वाग्दत्ता अपि न भवन्ति, किन्तु स्वर्गीयदूतानां सदृशा भवन्ति।
26 ୨୬ ଆଡଃ ଗଏଃକାନ୍କଆଃ ଜୀଉବିରିଦ୍ରାଃ କାଜିପେ କୁଲିଙ୍ଗ୍ତାନା, ମୁଶା ଅଲାକାନ୍ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ଜୁଲଃତାନ୍ ଚୁପାଦ୍ରାଃ କାଜି କାପେଚି ପାଢ଼ାଅକାନା? ନେ ସବେନ୍କ ଗଜାକାନ୍ରେୟଗି, ଚିଲ୍କା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ମୁଶାକେ କାଜିକିୟାଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଇସାକ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆଡଃ ଯାକୁବ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ।
पुनश्च "अहम् इब्राहीम ईश्वर इस्हाक ईश्वरो याकूबश्चेश्वरः" यामिमां कथां स्तम्बमध्ये तिष्ठन् ईश्वरो मूसामवादीत् मृतानामुत्थानार्थे सा कथा मूसालिखिते पुस्तके किं युष्माभि र्नापाठि?
27 ୨୭ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଦ ଗଜାକାନ୍କଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନାହାଁଲିଃ ମେନ୍ଦ ଜୀନିଦ୍ ହଡ଼କଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନିଃ । ଆପେ ପୁରାଃଗିପେ ଆଦାକାନା ।”
ईश्वरो जीवतां प्रभुः किन्तु मृतानां प्रभु र्न भवति, तस्माद्धेतो र्यूयं महाभ्रमेण तिष्ठथ।
28 ୨୮ ମିଆଁଦ୍ ଆଇନ୍ ଇତୁନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାପାଜିତାନ୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍କଆଏ । ୟୀଶୁ ଏନ୍ ସାଦୁକିକକେ ଚିଲ୍କା ବୁଗିଲେକାତେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ ଏନା ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମ୍କେଦ୍ଚି, ଇନିଃ କୁଲିକିୟାଏ, “ସବେନ୍ ଆନ୍ଚୁକଏତେ, ମାରାଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ଚୁ ଅକଆଃ ତାନାଃ?”
एतर्हि एकोध्यापक एत्य तेषामित्थं विचारं शुश्राव; यीशुस्तेषां वाक्यस्य सदुत्तरं दत्तवान् इति बुद्व्वा तं पृष्टवान् सर्व्वासाम् आज्ञानां का श्रेष्ठा? ततो यीशुः प्रत्युवाच,
29 ୨୯ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ସବେନାଃଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ଚୁଦ ନେଆଁଁତାନାଃ, ହେ ଇସ୍ରାଏଲ୍, ଆୟୁମେମେ, ପ୍ରାଭୁ ଆବୁଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଏସ୍କାର୍ଗି ପ୍ରାଭୁତାନିଃ ।
"हे इस्रायेल्लोका अवधत्त, अस्माकं प्रभुः परमेश्वर एक एव,
30 ୩୦ ପ୍ରାଭୁ ଆମାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଆମାଃ ସବେନ୍ ମନ୍ତେ, ଆଡଃ ଆମାଃ ସବେନ୍ ଜୀଉତେ, ଆଡଃ ଆମାଃ ସବେନ୍ ସେଣାଁଁତେ, ଆଡଃ ଆମାଃ ସବେନ୍ ପେଡ଼େଃତେ ଦୁଲାଡ଼ିମେ ।
यूयं सर्व्वन्तःकरणैः सर्व्वप्राणैः सर्व्वचित्तैः सर्व्वशक्तिभिश्च तस्मिन् प्रभौ परमेश्वरे प्रीयध्वं," इत्याज्ञा श्रेष्ठा।
31 ୩୧ ଏଟାଃ ଆନ୍ଚୁଦ ନେଆଁଁତାନାଃ, ଆମାଃ ହପର୍ଜାପାଃରେନିଃକେ ଆମ୍ଲେକା ଦୁଲାଡ଼ିମେ । ନେ ବାରିଆଃ ଆନ୍ଚୁଏତେ, ମାରାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆନ୍ଚୁ ବାନଆଃ ।”
तथा "स्वप्रतिवासिनि स्ववत् प्रेम कुरुध्वं," एषा या द्वितीयाज्ञा सा तादृशी; एताभ्यां द्वाभ्याम् आज्ञाभ्याम् अन्या काप्याज्ञा श्रेष्ठा नास्ति।
32 ୩୨ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃ, “ଠାଉକାଗିମ୍ କାଜିତାନା, ଏ ଇତୁନିଃ, ଆମାଃ କାଜି ସାର୍ତିଗିଆଃ, ଆମାଃ କାଜି ଲେକାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ମିଆଁଦ୍ଗିଆଏଃ, ଆଡଃ ଇନିଃକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଏଟାଃ ଜେତାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବାଙ୍ଗାଇଆଃ ।
तदा सोध्यापकस्तमवदत्, हे गुरो सत्यं भवान् यथार्थं प्रोक्तवान् यत एकस्माद् ईश्वराद् अन्यो द्वितीय ईश्वरो नास्ति;
33 ୩୩ ଆଡଃ ହଡ଼କେ, ଆୟାଃ ସବେନ୍ ମନ୍ତେ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ସେଣାଁଁତେ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ପେଡ଼େଃତେ ଇନିଃକେ ଦୁଲାଡ଼୍ ଲାଗାତିୟାଃଁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହପର୍ଜାପାଃନିଃକେହ ଆୟାଃ ଲେକା ଦୁଲାଡ଼୍ ଲାଗାତିୟାଃଁ । ନେ ବାରିଆ ଆନ୍ଚୁ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତେଆଃଦ ଉରୁବଃ ଦାଣେଁ ଚାଏ ସବେନ୍ ଏଟାଃ ଦାଣେଁରାକାବ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ କାମିତାନାଃ ।”
अपरं सर्व्वान्तःकरणैः सर्व्वप्राणैः सर्व्वचित्तैः सर्व्वशक्तिभिश्च ईश्वरे प्रेमकरणं तथा स्वमीपवासिनि स्ववत् प्रेमकरणञ्च सर्व्वेभ्यो होमबलिदानादिभ्यः श्रष्ठं भवति।
34 ୩୪ ଇନିଃ ସେଣାଁଁନ୍ ଲେକାତେ କାଜିକେଦାଏ, ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ମେତାଇୟାଏ, “ଆମ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ଏତେ ସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ବାଙ୍ଗ୍ମେଆଁଃ ।” ଆଡଃ ଏନ୍ତାୟମ୍ତେ ଜେତାଏ ଇନିଃକେ ଜେତ୍ନାଃ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍ କାକ ସାହାଁସ୍କେଦା ।
ततो यीशुः सुबुद्धेरिव तस्येदम् उत्तरं श्रुत्वा तं भाषितवान् त्वमीश्वरस्य राज्यान्न दूरोसि।इतः परं तेन सह कस्यापि वाक्यस्य विचारं कर्त्तां कस्यापि प्रगल्भता न जाता।
35 ୩୫ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁତାନ୍ ଇମ୍ତା ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଚିଲ୍କାତେକ କାଜିୟାଃ?
अनन्तरं मध्येमन्दिरम् उपदिशन् यीशुरिमं प्रश्नं चकार, अध्यापका अभिषिक्तं (तारकं) कुतो दायूदः सन्तानं वदन्ति?
36 ୩୬ ଦାଉଦ୍ ଆଇଃକ୍ଗି ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ଉସ୍କୁର୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “‘ପ୍ରାଭୁ ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁକେ ମେତାଇୟାଏ; ଆମାଃ ବାଇରିକକେ ଆମାଃ କାଟାସୁବାରେ କା ଆଉ ଜାକେଦ୍ ଆଇଁୟାଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ମେ ।’”
स्वयं दायूद् पवित्रस्यात्मन आवेशेनेदं कथयामास। यथा। "मम प्रभुमिदं वाक्यवदत् परमेश्वरः। तव शत्रूनहं यावत् पादपीठं करोमि न। तावत् कालं मदीये त्वं दक्षपार्श्व् उपाविश।"
37 ୩୭ ଦାଉଦ୍ ଆଇଃକ୍ଗି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍କେ ପ୍ରାଭୁ ମେତାଇତାନ୍ରେଦ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାଲାକାନ୍ ବଞ୍ଚାଅନିଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଚିଲ୍କାତେ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ତେକଡ଼ା ତାନିଃ? ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁଆଃ କାଜି ସୁକୁତେକ ଆୟୁମ୍ ତାଇକେନା ।
यदि दायूद् तं प्रभूं वदति तर्हि कथं स तस्य सन्तानो भवितुमर्हति? इतरे लोकास्तत्कथां श्रुत्वाननन्दुः।
38 ୩୮ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ଇତୁତାନ୍ଲଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇନ୍ ଇତୁକତାଃଏତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ପେ । ଇନ୍କୁ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସେନ୍ବାଡ଼ା, ଆଡଃ ପିଟ୍ ପିଡ଼ିକରେ ଜହାର୍ତେଲା,
तदानीं स तानुपदिश्य कथितवान् ये नरा दीर्घपरिधेयानि हट्टे विपनौ च
39 ୩୯ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃକରେ ଆୟାର୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜମ୍ନୁଁକରେ ସିଦା ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସୁକୁକଆ ।
लोककृतनमस्कारान् भजनगृहे प्रधानासनानि भोजनकाले प्रधानस्थानानि च काङ्क्षन्ते;
40 ୪୦ ଇନ୍କୁ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକଆଃ ଅଡ଼ାଃକ ଉଦେତାନା ଆଡଃ ବେଦାତେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ଗିକ ବିନ୍ତିୟା । ଏନ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼କଦ ଆଦ୍କା ସାଜାଇକ ନାମେୟା ।”
विधवानां सर्व्वस्वं ग्रसित्वा छलाद् दीर्घकालं प्रार्थयन्ते तेभ्य उपाध्यायेभ्यः सावधाना भवत; तेऽधिकतरान् दण्डान् प्राप्स्यन्ति।
41 ୪୧ ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍ ଖାଜ୍ନା ବାକାସ୍ ନାଡ଼େଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ହଡ଼କକେ ଏନାରେ ପାଏସା ସାଜୁତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍କଆଏ । ପୁରାଃ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼କ ପୁରାଃଗି ପାଏସା ଉୟୁଃକେଦାଃକ ।
तदनन्तरं लोका भाण्डागारे मुद्रा यथा निक्षिपन्ति भाण्डागारस्य सम्मुखे समुपविश्य यीशुस्तदवलुलोक; तदानीं बहवो धनिनस्तस्य मध्ये बहूनि धनानि निरक्षिपन्।
42 ୪୨ ଏନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ରେଙ୍ଗେଃ ରାବାଙ୍ଗ୍ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ମିଦ୍ଦୋକ୍ଡ଼ା ଗନଙ୍ଗ୍ରାଃ ବାରିଆଃ ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ତାମ୍ବା ସିକା ଉୟୁଃକେଦାଏ ।
पश्चाद् एका दरिद्रा विधवा समागत्य द्विपणमूल्यां मुद्रैकां तत्र निरक्षिपत्।
43 ୪୩ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ହାକାଅକେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଖାଜ୍ନା ବାକାସ୍ରେ ଏମ୍କେଦ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଏତେ, ନେ ଗାରିବ୍ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ଥିମ୍ୱା ଏମାକାଦାଃଏ ।
तदा यीशुः शिष्यान् आहूय कथितवान् युष्मानहं यथार्थं वदामि ये ये भाण्डागारेऽस्मिन धनानि निःक्षिपन्ति स्म तेभ्यः सर्व्वेभ्य इयं विधवा दरिद्राधिकम् निःक्षिपति स्म।
44 ୪୪ ଏଟାଃ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଆଦ୍କା ମେନାଃତେୟାଃଏତେ କାଟିଃଲେକାକ ଏମ୍କେଦାଃ; ମେନ୍ଦ ନିଃ ରେଙ୍ଗେଃ ରାବାଙ୍ଗ୍ ତାଇନ୍ରେୟ ଆୟାଃ ଜୀଉ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃତାଃରେ ତାଇକେନ୍ତେୟାଃ ସବେନାଃଏ ଏମ୍କେଦା ।”
यतस्ते प्रभूतधनस्य किञ्चित् निरक्षिपन् किन्तु दीनेयं स्वदिनयापनयोग्यं किञ्चिदपि न स्थापयित्वा सर्व्वस्वं निरक्षिपत्।
