ମାର୍କ 10
1 ୧ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କପର୍ନାହୁମ୍ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ ଯାର୍ଦାନ୍ନାହିଁ ପାରମ୍କେଦ୍ତେ ଯିହୁଦା ପାର୍ଗାନ୍ତେ ସେଟେର୍ୟାନାଏ । ଏନ୍ତେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃତାଃ ଆଡଃଗିକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ଆଡଃ ଇନିଃ ସିଦାଲେକା ଇନ୍କୁକେ ଇତୁକେଦ୍କଆଏ ।
κακειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας δια του περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους
2 ୨ ଚିମିନ୍ ଫାରୁଶୀକ ଇନିଃତାଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ବିଡ଼ାଅ ନାଗେନ୍ତେକ କୁଲିକିୟା, “ମିଆଁଦ୍ କଡ଼ା ଆୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ବାଗିତେଆଃ ଆଇନ୍ଲେକାତେ ଠାଉକାଗିୟାଃ ଚି?”
και προσελθοντες οι φαρισαιοι επηρωτησαν αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωσης
4 ୪ ଇନ୍କୁ କାଜିକିୟାଃ, “ବାଗିରେଆଃ ଅନଲ୍ଚିଠା ଏମ୍କେଦ୍ତେ ଜେତାଏ କୁଡ଼ି ତାୟାଃକେ ବାଗି ନାଗେନ୍ତେ ମୁଶା କାଜିୟାକାଦାଏ ।”
οι δε ειπον μωσης επετρεψεν βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην
6 ୬ ମେନ୍ଦ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକା, ‘ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ବାଇୟଃ ମୁନୁରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ମାନୱା କିନ୍କେ କଡ଼ା ଆଡଃ କୁଡ଼ି ବାଇକାଦ୍କିନାଏ ।’
απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους ο θεος
ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου
8 ୮ ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ମିଆଁଦଃଆକିନ୍ ।’ ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ବାରିଆ ହଡ଼୍ମ ନାହାଁଲାଃକିନ୍, ମେନ୍ଦ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼୍ମତାନ୍କିନ୍ ।
και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ
ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
και εν τη οικια παλιν οι μαθηται αυτου περι του αυτου επηρωτησαν αυτον
11 ୧୧ ୟୀଶୁଦ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଜେତାଏ ଆୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଏଟାଃ କୁଡ଼ି ଆଣ୍ଦିୟଃନିଃଦ ଆୟାଃ କୁଡ଼ିତେୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଆପାଙ୍ଗିର୍ କାମି କାମିୟା ।
και λεγει αυτοις ος εαν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην
12 ୧୨ ଏନ୍ ଲେକାତେ କୁଡ଼ି ଆୟାଃ କଡ଼ାତେକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଏଟାଃ କଡ଼ାକେ ଆଣ୍ଦିନ୍ରେଦ ଇନିଃ ଆୟାଃ କଡ଼ାତେୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଆପାଙ୍ଗିର୍ କାମି କାମିୟାଏ ।”
και εαν γυνη απολυση τον ανδρα αυτης και γαμηθη αλλω μοιχαται
13 ୧୩ ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କକେ, ତିଃଇ ଦହକେଦ୍ତେ ଆଶିଷ୍କକାଏ ମେନ୍ତେ, ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃତେକ ଆଉକେଦ୍କଆ, ମେନ୍ଦ ଚେଲାକ ଆଉକତାନ୍କକେ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚା କେଦ୍କଆକ ।
και προσεφερον αυτω παιδια ινα αψηται αυτων οι δε μαθηται επετιμων τοις προσφερουσιν
14 ୧୪ ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ ଖିସ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃତେ ହିଜୁଃରିକାକପେ, ଆଡଃ ଆଲ୍ପେ ମାନାକଆ, ନିକୁଲେକାନ୍ କଆଃଗିଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ତାନାଃ ।
ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
15 ୧୫ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା ଜେତାଏ ହଡ଼ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍, ମିଆଁଦ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ହନ୍ ଲେକା କାଏ ତେଲାଏରେଦ, ଏନାରେ ଚିଉଲାହଗି କାଏ ବଲଦାଡ଼ିୟାଃ ।”
αμην λεγω υμιν ος εαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
και εναγκαλισαμενος αυτα τιθεις τας χειρας επ αυτα ηυλογει αυτα
17 ୧୭ ଆଡଃଗି ୟୀଶୁ ସେନଃନାଙ୍ଗ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଇନିୟାଃ ଆୟାର୍ରେ ନିର୍ହିଜୁଃୟାନ୍ଚି ଇକୁଡ଼ୁମ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ବୁଗିନ୍ ଇତୁନିଃ, ଜାନାଅ ଜୀଦାନ୍ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଚିକାୟା?” (aiōnios g166)
και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω (aiōnios g166)
18 ୧୮ ୟୀଶୁ ମେତାଇୟାଏ, “ଆମ୍ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବୁଗିନ୍ ମେନ୍ତେମ୍ କାଜିଇଙ୍ଗ୍ତାନା? ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଏସ୍କାର୍ ବୁଗିନାଏଃ ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନିଃ ଆଡଃ ଜେତାଏକାହା ।
ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
19 ୧୯ ଆମ୍ ଆନ୍ଚୁମ୍ ସାରିତାନା, ଆଲମ୍ ଗଗଏୟାଃ, ଆଲମ୍ ଆପାଙ୍ଗିର୍ରାଃ, ଆଲମ୍ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁଇୟା, ହସଡ଼ଗାୱା ଆଲମାଃ, ଆଲମ୍ ବେଦାଃ, ଏଙ୍ଗା ଆପୁ କିନ୍କେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍କିନ୍ମେ ।”
τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου
21 ୨୧ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ନେଲ୍ବାଇକିଃତେ ଦୁଲାଡ଼୍କିୟାଏ ଆଡଃ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ କାଜି ଆମ୍କେ ରିକାଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଜୁ, ଆମାଃ ସବେନାଃ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ତାମେ, ଆଡଃ ଏନ୍ ଟାକା ରେଙ୍ଗେଃକକେ ହାଟିଙ୍ଗ୍ଆଁକମ୍, ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍ରେ ଖୁର୍ଜିମ୍ ନାମେଆଁ, ଆଡଃ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ମେ ।”
ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σοι υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι αρας τον σταυρον
22 ୨୨ ଏନା ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ ହଡ଼ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାଏ, ଆଡଃ ଗସ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼ାଏ ସେନଃୟାନା । ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ପୁରାଃଗି କିସାଁଣ୍ ତାଇକେନାଏ ।
ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
23 ୨୩ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ହେତାବିୟୁର୍କେଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଅକନ୍ ହଡ଼କଆଃ ଟାକା ପାଏସା ମେନାଃ, ଏନ୍ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼କନାଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ବଲଃ ପୁରାଃଗି ହାମ୍ୱାଲାଃ ।”
και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται
24 ୨୪ ଏନ୍ କାଜିକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଚେଲାକ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଏ ହନ୍କ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାରାଃ ରାଇଜ୍ରେ ବଲଃ ପୁରାଃଗି ହାମ୍ୱାଲାଃ ।
οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν τους πεποιθοτας επι τοις χρημασιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια της τρυμαλιας της ραφιδος {VAR1: εισελθειν } {VAR2: διελθειν } η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
26 ୨୬ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଚେଲାକ ଆଡଃଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ଆଡଃ ଆକ ଆକରେ କୁଲିବାଡ଼ାକେଦାଃକ, “ତାବ୍ଦ ଅକଏ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ନାମ୍ ଦାଡ଼ିୟାଏ?”
οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτους και τις δυναται σωθηναι
27 ୨୭ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁସାଃତେ ଆରିଦ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ଏନା କା ଦାଡ଼ିୟଃ କାମି ତାନାଃ, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଡ଼ିଅଃଆ । ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତେ ହବାଦାଡ଼ିୟଆଃ ।”
εμβλεψας δε αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα τω θεω παντα γαρ δυνατα εστιν παρα τω θεω
και ηρξατο ο πετρος λεγειν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι
29 ୨୯ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ସାର୍ତିଗି କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜେତାଏ ହଡ଼ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ଚାଏ ସୁକୁକାଜିମେନ୍ତେ, ଅଡ଼ାଃଦୁଆର୍, ଚାଏ ହାଗା ଚାଏ ମିଶି, ଚାଏ ଏଙ୍ଗା ଚାଏ ଆପୁ, ଚାଏ ହନ୍ଗାଁଣା, ଚାଏ ପିଡ଼ିହାସା ବାଗିତାରେଦ,
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και του ευαγγελιου
πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι
32 ୩୨ ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ନାହାଁଃଦ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃତାନ୍ ହରାକ ସାବ୍କେଦା । ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଆଃ ଆୟୁର୍ ଆୟୁର୍ରେ ସେନଃ ତାଇକେନା, ଚେଲାକ ଆକ୍ଚାକାଅକାନ୍ ତାଇକେନାକ ଆଡଃ ତାୟମ୍ରେ ସେନ୍ତାନ୍ ଏଟାଃ ହଡ଼କହଗି ବର ତାଇକେନାକ । ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକକେ ହରାଏତେ ହାକାଅ ଆତମ୍କେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଆଇଃକ୍ରେ ଟଗଃ କାଜିକ ଇନ୍କୁକେ ଉଦୁବ୍ ଏଟେଦ୍କେଦ୍କଆ ।
ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο και ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν
33 ୩୩ ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆବୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେବୁ ସେନଃତାନା, ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ମାନୱାହନ୍କେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କଆଃ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକଆଃ ତିଃଇରେ ଏମ୍ଏଣ୍ଡାଗିଆଁକ । ଇନ୍କୁ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଗନଏଃ ସାଜାଇ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କଆଃ ତିଃଇରେକ ଜିମାଇଁୟାଃ ।
οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν
34 ୩୪ ଇନ୍କୁ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଲାନ୍ଦାୟାଃଁକ, ବେଜିୟାଃଁକ, ଚାବୁକ୍ରେକ ହାଁଣ୍ସାୟାଁଃ, ଆଡଃକ ଗଜିୟାଁ ମେନ୍ଦ ଆପିମାରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜୀଉ ବିରିଦାଇଙ୍ଗ୍ ।”
και εμπαιξουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και εμπτυσουσιν αυτω και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα αναστησεται
35 ୩୫ ଜେବଦୀୟାଃ ହନ୍କିନ୍ ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍, ୟୀଶୁତାଃକିନ୍ ହିଜୁଃୟାନା, ଆଡଃକିନ୍ କାଜିକିୟା, “ହେ ଗୁରୁ ଜେତାନ୍କାଜି ଆଲିଙ୍ଗ୍ ଆସିମେତେୟାଃ ଆଲିଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ରିକାଏମେ ।”
και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιου λεγοντες διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν ποιησης ημιν
ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε ποιησαι με υμιν
37 ୩୭ ଇନ୍କିନ୍ କାଜିକିୟା, “ଆମାଃ ରାଇଜ୍ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରାଃ ରାଜ୍ଗାଦିରେ ଆଲିଙ୍ଗ୍ଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ଆମାଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ, ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ ଆମାଃ ଲେଙ୍ଗାତିସାଃରେ ଦୁବ୍କାଏ ମେନ୍ତେ କାଜିତାମ୍, ନେୟାଁଲିଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
οι δε ειπον αυτω δος ημιν ινα εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνυμων σου καθισωμεν εν τη δοξη σου
38 ୩୮ ୟୀଶୁଦ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଚିନାଃବେନ୍ ଆସିତାନା ଏନା କାବେନ୍ ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମେତାନା । ଚିୟାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଦୁକୁସାହାତିଙ୍ଗ୍ରାଃ କାଟୋରାରେ ନୁଁଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ନୁଁବେନ୍ ଦାଡ଼ିୟା? ଚାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଗନଏଃରାଃ ବାପ୍ତିସ୍ମାତେଇଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମାଅଃଆ, ଏନାରେ ଚିନାଃ ଆବେନଃବେନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଦାଡ଼ିୟଃଆ?”
ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι
39 ୩୯ “ଦାଡ଼ିୟାଃଲିଙ୍ଗ୍,” ମେତାଇଜାକିନ୍, ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁଏ କାଟୋରାରେଦବେନ୍ ନୁଁଇୟାଃ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମାଅଃ ବାପ୍ତିସ୍ମାତେବେନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମାଅଃଆ ।
οι δε ειπον αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το μεν ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε
40 ୪୦ ମେନ୍ଦ ଆଇଁୟାଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଚାଏ ଲେଙ୍ଗାତିସାଃରେ ଅକଏ ଦୁବାଃଏ ନେଆଁଁ କାଜିତେୟାଃଦ ଆଇଁୟାଃ ତିଃଇରେ ବାନଆଃ । ଅକଏୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଏନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବାଇୟାକାଦାଃଏ ଇନ୍କୁକେ ଇନିଃ ଏନା ଏମାକଆଏ ।”
το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται
και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννου
42 ୪୨ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ଆୟାଃତାଃତେ ହାକାଅ କେଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସାଅଁସାର୍କଆଃ ଗୁସିୟାଁକ ନୁତୁମଃତାନ୍କ ଇନ୍କୁରେକ ରାଇଜ୍ତାନା ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଥାଲାରେ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍କାନ୍କ ଆକଆଃ ଆକ୍ତେୟାର୍କ ଇନ୍କୁକେ ଆଟ୍କାର୍ ରିକାଚିକାକତାନା, ନେଆଁଁପେ ସାରିଆଃ ।
ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων
43 ୪୩ ଆପେରେଦ ଆଲକା ଏନ୍କାଅଃକା । ଆପେ ଥାଲାରେ ଜେତାଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ୟେଁନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଇନିଃ ଆପେୟାଃ ସୁସାର୍ନିଃ ବାଇୟେନ୍କାଏ ।
ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη γενεσθαι μεγας εν υμιν εσται διακονος υμων
και ος αν θελη υμων γενεσθαι πρωτος εσται παντων δουλος
45 ୪୫ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍, ସୁସାର୍ନାମେ ନାଗେନ୍ତେଦ କା, ମେନ୍ଦ ସୁସାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ଜୀଉ ପୁରାଃ ହଡ଼କଆଃ ଦାଣେଁ ଗନଙ୍ଗ୍ ଏମ୍ପୁରା ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃକାନା ।”
και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
46 ୪୬ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଯିରିହୋତେକ ସେଟେର୍ୟାନା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଲଃ ଏନ୍ ସାହାର୍ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ତିମାୟୁଆଃ ହନ୍ କା ନେଲ୍ଦାଡ଼ିତାନ୍ ବାର୍ଟିମାୟ ହରାଗେନାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ କଏଁ ଆସିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου υιος τιμαιου βαρτιμαιος ο τυφλος εκαθητο παρα την οδον προσαιτων
47 ୪୭ ଇନିଃ ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ୟୀଶୁ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍ତାଦ୍ଚି, “ହେ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ୟୀଶୁ ଦାୟାଇଙ୍ଗ୍ମେ” ମେନ୍ତେ କାଉରିତାନ୍ଲଃ ହାକାଅ ଏଟେଦ୍କିୟା ।
και ακουσας οτι ιησους ο ναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν ο υιος δαβιδ ιησου ελεησον με
48 ୪୮ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ହାପାଅଃକାଏ ମେନ୍ତେକ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକିୟାଃ । ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଆଡଃଗି ପୁରାଃ “ହେ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ଦାୟାଇଙ୍ଗ୍ମେ” ମେନ୍ତେ କାଉରିକେଦାଏ ।
και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαβιδ ελεησον με
49 ୪୯ ୟୀଶୁ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ ଆଡଃ, “କେଡ଼ାଆଉଇପେ” ମେନ୍କେଦାଏ । ଇନ୍କୁ ଏନ୍ କା ନେଲ୍ଦାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼କେ କେଡ଼ାକିୟାଃକ ଆଡଃ କାଜିକିୟାକ, “ଆଲମ୍ ବରଏୟା, ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ! ଇନିଃ କେଡ଼ାମେତାନାଏ ।”
και στας ο ιησους ειπεν αυτον φωνηθηναι και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειραι φωνει σε
ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναστας ηλθεν προς τον ιησουν
51 ୫୧ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଚିକାୟା ମେନ୍ତେମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା” ଏନ୍ କା ନେଲ୍ଦାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼ ମେତାଇୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ନେନେଲାଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
και αποκριθεις λεγει αυτω ο ιησους τι θελεις ποιησω σοι ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββονι ινα αναβλεψω
52 ୫୨ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ମେତାଇୟାଏ, “ଜୁ ସେନଃମେ, ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆମ୍କେ ବୁଗିକେଦ୍ମେୟାଏ ।” ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ଇନିଃ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେଦାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ହରାହରାତେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
ο δε ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθεως ανεβλεψεν και ηκολουθει τω ιησου εν τη οδω
