< ଲୁକ 8 >

1 ଏନ୍‌ ତାୟମ୍‌ତେ, ୟୀଶୁ ସାହାର୍‌ ସାହାର୍‌ ଆଡଃ ହାତୁ ହାତୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଇଜ୍‌ରେୟାଃ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବ୍‌ତାନ୍‌ଲଃ ହନର୍‌ବାଡ଼ା ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଗେଲ୍‌ବାର୍‌ ଚେଲାକ ଆୟାଃଲଃ ତାଇକେନାକ,
ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୁ ର୍ଦ୍ୱାଦଶଭିଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ନାନାନଗରେଷୁ ନାନାଗ୍ରାମେଷୁ ଚ ଗଚ୍ଛନ୍ ଇଶ୍ୱରୀଯରାଜତ୍ୱସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ|
2 ଆଡଃ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାକଏତେ ଆଡଃ ହାସୁଇତେ ବୁଗିଆକାନ୍‌ ଚିମିନ୍‌ କୁଡ଼ିକ ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍‌କୁଇତେ ମାରିୟାମ୍‌, ଅକଏକେଚି ମାଗ୍‌ଦାଲିନି ମେତାଇ ତାଇକେନାକ, ଇନିଃଏତେଦ ସାତ୍‌ଠୁ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍‌ଅଡଙ୍ଗ୍‌କାଦ୍‌ ତାଇକେନା;
ତଦା ଯସ୍ୟାଃ ସପ୍ତ ଭୂତା ନିରଗଚ୍ଛନ୍ ସା ମଗ୍ଦଲୀନୀତି ୱିଖ୍ୟାତା ମରିଯମ୍ ହେରୋଦ୍ରାଜସ୍ୟ ଗୃହାଧିପତେଃ ହୋଷେ ର୍ଭାର୍ୟ୍ୟା ଯୋହନା ଶୂଶାନା
3 ହେରୋଦ୍‌ଆଃ ଭାଣ୍ଡାରି ଖୁଜାରାଃ କୁଡ଼ିତେ ଯୋହାନ୍ନା, ଶୁସାନା ଆଡଃ ପୁରାଃ ଏଟାଃ କୁଡ଼ିକ ଆକଆଃ ମେନାଃତେୟାଃତେ ୟୀଶୁକେ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ସୁସାରିତାଇକେନାକ ।
ପ୍ରଭୃତଯୋ ଯା ବହ୍ୱ୍ୟଃ ସ୍ତ୍ରିଯଃ ଦୁଷ୍ଟଭୂତେଭ୍ୟୋ ରୋଗେଭ୍ୟଶ୍ଚ ମୁକ୍ତାଃ ସତ୍ୟୋ ନିଜୱିଭୂତୀ ର୍ୱ୍ୟଯିତ୍ୱା ତମସେୱନ୍ତ, ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସନ୍|
4 ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍ ଆଡଃ ସାହାର୍‌ ସାହାର୍‌ଏତେ ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃକ ହିଜୁଃତାନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ରେ, ୟୀଶୁ ନେ ଜନ୍‌କା କାଜି କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ ।
ଅନନ୍ତରଂ ନାନାନଗରେଭ୍ୟୋ ବହୱୋ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପେଽମିଲନ୍, ତଦା ସ ତେଭ୍ୟ ଏକାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାଂ କଥଯାମାସ| ଏକଃ କୃଷୀବଲୋ ବୀଜାନି ୱପ୍ତୁଂ ବହିର୍ଜଗାମ,
5 ମିଆଁଦ୍‌ ହିତାହେରଃନିଃ ହିତାହେରଃନାଙ୍ଗ୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା । ଇନିଃ ହେର୍‌ହେର୍‌ତାନ୍‌ଲଃ ଚିମିନ୍‌ ହିତା ହରା ଗେନାରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ତିକାୟାନା, ଆଡଃ ସିର୍ମାରେନ୍‌ ଚେଣେଁକ ଏନାକେ ହାଲାଙ୍ଗ୍‌ ଜମ୍‌କେଦା ।
ତତୋ ୱପନକାଲେ କତିପଯାନି ବୀଜାନି ମାର୍ଗପାର୍ଶ୍ୱେ ପେତୁଃ, ତତସ୍ତାନି ପଦତଲୈ ର୍ଦଲିତାନି ପକ୍ଷିଭି ର୍ଭକ୍ଷିତାନି ଚ|
6 ଆଡଃ ଚିମିନ୍‌ ହିତା ଦିରି ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା, ଏନା ଗାଜା ଅମନ୍‌ୟାନା, ମେନ୍‌ଦ ହାଲି କା ତାଇକେନ୍‌ତେ ରହଡ଼୍‌ୟାନା ।
କତିପଯାନି ବୀଜାନି ପାଷାଣସ୍ଥଲେ ପତିତାନି ଯଦ୍ୟପି ତାନ୍ୟଙ୍କୁରିତାନି ତଥାପି ରସାଭାୱାତ୍ ଶୁଶୁଷୁଃ|
7 ଚିମିନ୍‌ ହିତା ଜାନୁମ୍‌ ଥାଲାରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ଏନାକେ ଜାନୁମ୍‌ ହାରାତପାକେଦାଏ ।
କତିପଯାନି ବୀଜାନି କଣ୍ଟକିୱନମଧ୍ୟେ ପତିତାନି ତତଃ କଣ୍ଟକିୱନାନି ସଂୱୃଦ୍ଧ୍ୟ ତାନି ଜଗ୍ରସୁଃ|
8 ଆଡଃ ଚିମିନ୍‌ ହିତା ବୁଗିନ୍‌ ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା, ଏନା ଅମନ୍‌ ହାରାୟାନ୍ତେ ହେରାକାନ୍‌ଏତେ ସାଅଗୁନା ଆଦ୍‌କା ଜ'ୟାନା । ନେ କାଜି କାଜିକେଦ୍‌ଚି ଇନିଃ କାଉରିକେଦାଏ, “ଆୟୁମ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଲୁତୁର୍ ମେନାଃନିଃ ଆୟୁମେକାଏ ।”
ତଦନ୍ୟାନି କତିପଯବୀଜାନି ଚ ଭୂମ୍ୟାମୁତ୍ତମାଯାଂ ପେତୁସ୍ତତସ୍ତାନ୍ୟଙ୍କୁରଯିତ୍ୱା ଶତଗୁଣାନି ଫଲାନି ଫେଲୁଃ| ସ ଇମା କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ ପ୍ରୋୱାଚ, ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତୁଂ ଶ୍ରୋତ୍ରେ ସ୍ତଃ ସ ଶୃଣୋତୁ|
9 ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ନେ ଜନ୍‌କା କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଚିନାଃତାନାଃ ମେନ୍ତେକ କୁଲିକିୟାଃ ।
ତତଃ ପରଂ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁରସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସ୍ୟ କିଂ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ?
10 ୧୦ ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଇଜ୍‌ରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ସାରିରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଆପେଦପେ ନାମାକାଦାଃ ମେନ୍‌ଦ ଏଟାଃକକେ ଜନ୍‌କା କାଜିତେ ସବେନାଃ ଉଦୁବଃତାନା । ଇନ୍‌କୁ ନେଲ୍‌ଦକ ନେଲେୟାଃ, ମେନ୍‌ଦ କାକ ନେଲ୍‌ ଉରୁମେୟାଃ, ଇନ୍‌କୁ ଆୟୁମ୍‌ଦକ ଆୟୁମେୟାଃ, ମେନ୍‌ଦ କାକ ଆଟ୍‌କାର୍ ଉରୁମେୟାଃ ।
ତତଃ ସ ୱ୍ୟାଜହାର, ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ଗୁହ୍ୟାନି ଜ୍ଞାତୁଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମଧିକାରୋ ଦୀଯତେ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ୟେ ଯଥା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାପି ନ ପଶ୍ୟନ୍ତି ଶ୍ରୁତ୍ୱାପି ମ ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ ଚ ତଦର୍ଥଂ ତେଷାଂ ପୁରସ୍ତାତ୍ ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କଥା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତେନ କଥ୍ୟନ୍ତେ|
11 ୧୧ “ନେ ଜନ୍‌କା କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ନେଆଁଁତାନାଃ, ହିତା ହବାଅଃତାନା ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ କାଜି ।
ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସ୍ୟାସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯଃ, ଈଶ୍ୱରୀଯକଥା ବୀଜସ୍ୱରୂପା|
12 ୧୨ ଆଡଃ ହରା ଗେନାରେ ଉୟୁଗାକାନ୍‌ ହିତା ଇନ୍‌କୁତାନ୍‌କ, ଅକନ୍‌କଚି ଆୟୁମାଃକ, ଏନ୍ତେ ସାଏତାନ୍‌ ହିଜୁଃଆଏ ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆଲକାକ ବାଞ୍ଚାଅଃକା ମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁଆଃ ମନ୍‌ଏତେ କାଜି ରେଃକ୍‌ ଇଦିୟାଏ ।
ଯେ କଥାମାତ୍ରଂ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ଯଥା ପରିତ୍ରାଣଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି ତଦାଶଯେନ ଶୈତାନେତ୍ୟ ହୃଦଯାତୃ ତାଂ କଥାମ୍ ଅପହରତି ତ ଏୱ ମାର୍ଗପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥଭୂମିସ୍ୱରୂପାଃ|
13 ୧୩ ଦିରି ଅତେରେ ଉୟୁଗାକାନ୍‌ ହିତା ଇନ୍‌କୁତାନ୍‌କ, ଅକନ୍‌କଚି କାଜି ଆୟୁମ୍‌ତର୍‌ସା ରାସ୍‌କାତେ ତେଲାୟାକ, ମେନ୍‌ଦ ରେହେଦ୍‌ କା ତାଇନ୍‌ ହରାତେ ଇନ୍‌କୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ ସାମାଏ ଜାକେଦ୍‌କ ବିଶ୍ୱାସେୟାଃ, ମେନ୍‌ଦ ବିଡ଼ାଅ ନେଡାରେକ ବାଗିୟା ।
ଯେ କଥଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସାନନ୍ଦଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ତି କିନ୍ତ୍ୱବଦ୍ଧମୂଲତ୍ୱାତ୍ ସ୍ୱଲ୍ପକାଲମାତ୍ରଂ ପ୍ରତୀତ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାକାଲେ ଭ୍ରଶ୍ୟନ୍ତି ତଏୱ ପାଷାଣଭୂମିସ୍ୱରୂପାଃ|
14 ୧୪ ଆଡଃ ଜାନୁମ୍‌ ଥାଲାରେ ଉୟୁଗାକାନ୍‌ ହିତା ଇନ୍‌କୁତାନ୍‌କ, ଅକନ୍‌କଚି ଇନ୍‌କୁ କାଜି ଆୟୁମାଃକ, ମେନ୍‌ଦ ଜୀଉରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃତେ, ପୁରାଃ ମେନାଃତେୟାଃତେ, ଆଡଃ ଜୀନିଦ୍‌ରେୟାଃ ସୁକୁ ରାସ୍‌କାତେକ ତପା ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ଜାଙ୍ଗ୍‌ୟାଁନ୍‌ ଜ କାକ ଜ'ଅଃଆ ।
ଯେ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯାନ୍ତି ୱିଷଯଚିନ୍ତାଯାଂ ଧନଲୋଭେନ ଏହିକସୁଖେ ଚ ମଜ୍ଜନ୍ତ ଉପଯୁକ୍ତଫଲାନି ନ ଫଲନ୍ତି ତ ଏୱୋପ୍ତବୀଜକଣ୍ଟକିଭୂସ୍ୱରୂପାଃ|
15 ୧୫ ମେନ୍‌ଦ ବୁଗିନ୍‌ ଅତେରେ ଉୟୁଗାକାନ୍‌ ହିତା ଇନ୍‌କୁତାନ୍‌କ, ଅକନ୍‌କଚି ବୁଗିନ୍‌ ଆଡଃ ଫାର୍‌ଚି ମନ୍‌ରେ ବାଚାନ୍‌କେ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେକ ତେଲାଦହୟା ଆଡଃ ସାହାତିଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌ଲଃକ ଜ'ଅଃଆ ।
କିନ୍ତୁ ଯେ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସରଲୈଃ ଶୁଦ୍ଧୈଶ୍ଚାନ୍ତଃକରଣୈଃ କଥାଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ତି ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅୱଲମ୍ବ୍ୟ ଫଲାନ୍ୟୁତ୍ପାଦଯନ୍ତି ଚ ତ ଏୱୋତ୍ତମମୃତ୍ସ୍ୱରୂପାଃ|
16 ୧୬ “ଜେତାଏ ହଡ଼ ଦିମି ଜୁଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ତାୱାତେ କାଏ ହାରୁବେୟା, ଚାଏ ପାର୍‌କମ୍‌ ଲାତାର୍‌ରେ କାଏ ଦହୟାଃ, ମେନ୍‌ଦ ବଲତାନ୍‌ ହଡ଼କ ମାର୍ସାଲ୍‌କ ନେଲେକା ମେନ୍ତେ ଦିର୍କାରେ ଦହୟାଃ ।
ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରଦୀପଂ ପ୍ରଜ୍ୱାଲ୍ୟ କୋପି ପାତ୍ରେଣ ନାଚ୍ଛାଦଯତି ତଥା ଖଟ୍ୱାଧୋପି ନ ସ୍ଥାପଯତି, କିନ୍ତୁ ଦୀପାଧାରୋପର୍ୟ୍ୟେୱ ସ୍ଥାପଯତି, ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରୱେଶକା ଦୀପ୍ତିଂ ପଶ୍ୟନ୍ତି|
17 ୧୭ “ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍‌ ଉକୁଆକାନ୍‌ତେୟାଃ ଉଦୁବଃଆ ଆଡଃ ସବେନ୍‌ ଦାନାଙ୍ଗ୍‌ଆଁକାନ୍‌ତେୟାଃ ସାରିଅଃଆ ଚାଏ ମାସ୍କାଲ୍‌ତେ ଆଉଅଃଆ ।
ଯନ୍ନ ପ୍ରକାଶଯିଷ୍ୟତେ ତାଦୃଗ୍ ଅପ୍ରକାଶିତଂ ୱସ୍ତୁ କିମପି ନାସ୍ତି ଯଚ୍ଚ ନ ସୁୱ୍ୟକ୍ତଂ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ ତାଦୃଗ୍ ଗୃପ୍ତଂ ୱସ୍ତୁ କିମପି ନାସ୍ତି|
18 ୧୮ “ଏନାମେନ୍ତେ, ଚିଲ୍‌କାପେ ଆୟୁମେୟାଃ ଏନା ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍‌ପେ, ଚିୟାଃଚି ଅକଏତାଃ ମେନାଃ ଇନିଃକେ ଦ ଆଡଃଗି ଏମଃଆ, ଆଡଃ ଜେତାଏତାଃରେ ବାନଃଆ, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅକ୍‌ନାଃ ମେନାଃ ଏନାହଗି ଇଦିୟଃଆ ।”
ଅତୋ ଯୂଯଂ କେନ ପ୍ରକାରେଣ ଶୃଣୁଥ ତତ୍ର ସାୱଧାନା ଭୱତ, ଯସ୍ୟ ସମୀପେ ବର୍ଦ୍ଧତେ ତସ୍ମୈ ପୁନର୍ଦାସ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ୟାଶ୍ରଯେ ନ ବର୍ଦ୍ଧତେ ତସ୍ୟ ଯଦ୍ୟଦସ୍ତି ତଦପି ତସ୍ମାତ୍ ନେଷ୍ୟତେ|
19 ୧୯ ୟୀଶୁଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ ଆଡଃ ହାଗାତେ ତେକ ଇନିଃତାଃ ହିଜୁଃୟାନାକ ମେନ୍‌ଦ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃ କାକ ସେଟେର୍‌ ଦାଡ଼ିୟାନା ।
ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୋ ର୍ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ଜିଗମିଷୱଃ
20 ୨୦ ଜେତାଏ ମିହୁଡ଼୍‌ ୟୀଶୁକେ ଉଦୁବ୍‌କିୟାଏ, “ଆମାଃ ଏଙ୍ଗାମ୍‌ ଆଡଃ ହାଗାମ୍‌ତେକ ବାହାରିରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍‌ତେ ଆମ୍‌ଲଃ ନେପେଲ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌କ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନା ।”
କିନ୍ତୁ ଜନତାସମ୍ବାଧାତ୍ ତତ୍ସନ୍ନିଧିଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ନ ଶେକୁଃ| ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ତୱ ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ତ୍ୱାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ଚିକୀର୍ଷନ୍ତୋ ବହିସ୍ତିଷ୍ଠନତୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଯାଂ ତସ୍ମୈ କଥିତାଯାଂ
21 ୨୧ ଇନିଃ ମେନ୍‌ରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, “ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ କାଜି ଆୟୁମ୍‌ ଆଡଃ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ ତାନ୍‌କଗି ଆଇଁୟାଃ ଏଙ୍ଗା ଆଡଃ ହାଗାକ ତାନ୍‌କ ।”
ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ; ଯେ ଜନା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତଦନୁରୂପମାଚରନ୍ତି ତଏୱ ମମ ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ|
22 ୨୨ ମୁସିଙ୍ଗ୍‌ ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଲାଉକାରେକ ଦେଏଃୟାନା ଆଡଃ “ଦଲାବୁ ଦରେୟା ହାନ୍‌ ପାରମ୍‌ତେବୁଆ” ମେତାଦ୍‌କଆଏ । ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ଲାଉକା ରାଡ଼ାକେଦାଃକ
ଅନନ୍ତରଂ ଏକଦା ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ନାୱମାରୁହ୍ୟ ଜଗାଦ, ଆଯାତ ୱଯଂ ହ୍ରଦସ୍ୟ ପାରଂ ଯାମଃ, ତତସ୍ତେ ଜଗ୍ମୁଃ|
23 ୨୩ ଇନ୍‌କୁ ସେନଃତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ୟୀଶୁଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ୟାନାଏ । ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ ଦରେୟାରେ ଦୁଦୁଗାର୍‌ହୟ ବିରିଦ୍‌ୟାନା, ଏନ୍ତେ ଲାଉକାରେ ଦାଆଃ ପେରେଜଃତାନ୍‌ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁଦ ଡୁବିଜଃଲେକାକ ତାଇକେନା ।
ତେଷୁ ନୌକାଂ ୱାହଯତ୍ସୁ ସ ନିଦଦ୍ରୌ;
24 ୨୪ ଚେଲାକ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନ୍‌ତେକ ବିରିଦ୍‌କିୟା, “ହେ ଗୁରୁ, ହେ ଗୁରୁ, ଆଲେ ଡୁବିଃଗ୍‌ ଗଜଃତାନାଲେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିକିୟାଃ । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ବିରିଦ୍‌ୟାନ୍ତେ ହୟ ଆଡଃ ଆଲ୍‌ପୁଙ୍ଗ୍‌କେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ମଚାକେଦାଃ, ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ସବେନାଃ ହାପାଉତାର୍‌ୟାନା ଆଡଃ ସିଃସଏଃୟାନା ।
ଅଥାକସ୍ମାତ୍ ପ୍ରବଲଝଞ୍ଭ୍ଶଗମାଦ୍ ହ୍ରଦେ ନୌକାଯାଂ ତରଙ୍ଗୈରାଚ୍ଛନ୍ନାଯାଂ ୱିପତ୍ ତାନ୍ ଜଗ୍ରାସ| ତସ୍ମାଦ୍ ଯୀଶୋରନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା ହେ ଗୁରୋ ହେ ଗୁରୋ ପ୍ରାଣା ନୋ ଯାନ୍ତୀତି ଗଦିତ୍ୱା ତଂ ଜାଗରଯାମ୍ବଭୂୱୁଃ| ତଦା ସ ଉତ୍ଥାଯ ୱାଯୁଂ ତରଙ୍ଗାଂଶ୍ଚ ତର୍ଜଯାମାସ ତସ୍ମାଦୁଭୌ ନିୱୃତ୍ୟ ସ୍ଥିରୌ ବଭୂୱତୁଃ|
25 ୨୫ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ଅକ୍‌ତାଃରେୟା ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌?” ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କୁ ବରତାନ୍‌ଲଃ ମେପେନ୍‌ୟାନାକ, “ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ, ହୟ ଆଡଃ ଦରେୟାରେୟାଃ ଦାଆଃକହ ନିୟାଃ କାଜି ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ ତାନାକ ।”
ସ ତାନ୍ ବଭାଷେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସଃ କ? ତସ୍ମାତ୍ତେ ଭୀତା ୱିସ୍ମିତାଶ୍ଚ ପରସ୍ପରଂ ଜଗଦୁଃ, ଅହୋ କୀଦୃଗଯଂ ମନୁଜଃ ପୱନଂ ପାନୀଯଞ୍ଚାଦିଶତି ତଦୁଭଯଂ ତଦାଦେଶଂ ୱହତି|
26 ୨୬ ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଚେଲାତାୟାଃକ ଗେରାସିମିକଆଃ ପାର୍‌ଗାନ୍‌ତେ ସେଟେର୍‌ୟାନାକ, ଏନା ଗାଲିଲ୍‌ ଦରେୟାରାଃ ହାନ୍‌ ପାରମ୍‌ରେୟା ।
ତତଃ ପରଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥଗିଦେରୀଯପ୍ରଦେଶେ ନୌକାଯାଂ ଲଗନ୍ତ୍ୟାଂ ତଟେଽୱରୋହମାୱାଦ୍
27 ୨୭ ୟୀଶୁ ଡଙ୍ଗାଏତେ ଦରେୟା ଗେନାରେ ଆଡ଼୍‌ଗୁତର୍‌ସା, ଏନ୍‌ ନାଗାର୍‌ରେନ୍ ମିହୁଡ଼୍‌ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାଏତେ ପେରେଜାକାନ୍‌ ହଡ଼ ୟୀଶୁଲଃ ନାପାମ୍‌ୟାନାକିନ୍, ଇନିଃ ପୁରାଃ ମାହାଁଏତେ ଲିଜାଃ କାଏ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଅଁତାନ୍‌ ତାଇକେନା ଚାଏ ଅଡ଼ାଃରେ କା ତାଇନ୍‌କେଦ୍‌ତେ ହଡ଼ ତପା ଠାୟାଦ୍‌ରେ ତାୟୁଃତାଇକେନାଏ ।
ବହୁତିଥକାଲଂ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଏକୋ ମାନୁଷଃ ପୁରାଦାଗତ୍ୟ ତଂ ସାକ୍ଷାଚ୍ଚକାର| ସ ମନୁଷୋ ୱାସୋ ନ ପରିଦଧତ୍ ଗୃହେ ଚ ନ ୱସନ୍ କେୱଲଂ ଶ୍ମଶାନମ୍ ଅଧ୍ୟୁୱାସ|
28 ୨୮ ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍‌ତାନ୍‌ଚି ଆୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ଉୟୁଃକେଦ୍‌ତେ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ହେ ୟୀଶୁ ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଲଃ ଆମାଃ ଚିକାନ୍‌ କାମି ମେନାଃ? ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆମ୍‌କେ ଜହାର୍ ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଲମ୍‌ ଦୁକୁଇୟାଁଃ!”
ସ ଯୀଶୁଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱୈୱ ଚୀଚ୍ଛବ୍ଦଂ ଚକାର ତସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈର୍ଜଗାଦ ଚ, ହେ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରଧାନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ର, ମଯା ସହ ତୱ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? ତ୍ୱଯି ୱିନଯଂ କରୋମି ମାଂ ମା ଯାତଯ|
29 ୨୯ ଇନିଃ ଏନା କାଜିକେଦାଏ ଚିୟାଃଚି ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ ସତ୍‌ରା ଆତ୍ମାକେ ନେ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃମେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକାଇତାଇନାଏ । ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମା ହଡ଼କେ ପୁରାଃ ମାହାଁଏତେ ସାବାକାଇତାଇନାଏ । ଆଡଃ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ସିକ୍‌ଡ଼ିଲଃ ଆଡଃ ବେଢ଼ିରେ ତଲ୍‌କିଃତେ ହରଇତାନ୍‌କ ତାଇକେନା, ମେନ୍‌ଦ ଇନିଃ ତନଲ୍‌କେ ଟଟାଃଏତାନ୍‌ ଆଡଃ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମା ଇନିଃକେ ବିର୍‌ତେ ହାର୍‌ଇଦିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
ଯତଃ ସ ତଂ ମାନୁଷଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯାତୁମ୍ ଅମେଧ୍ୟଭୂତମ୍ ଆଦିଦେଶ; ସ ଭୂତସ୍ତଂ ମାନୁଷମ୍ ଅସକୃଦ୍ ଦଧାର ତସ୍ମାଲ୍ଲୋକାଃ ଶୃଙ୍ଖଲେନ ନିଗଡେନ ଚ ବବନ୍ଧୁଃ; ସ ତଦ୍ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଭୂତୱଶତ୍ୱାତ୍ ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରଂ ଯଯୌ|
30 ୩୦ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ “ଆମାଃ ନୁତୁମ୍‌ ଚିକ୍‌ନାଃ?” ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍‌ ଫାଉଦ୍,” ଚିୟାଃଚି ଇନିଃରେ ପୁରାଃଗି ବଙ୍ଗାକ ତାଇକେନା ।
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ ତୱ କିନ୍ନାମ? ସ ଉୱାଚ, ମମ ନାମ ବାହିନୋ ଯତୋ ବହୱୋ ଭୂତାସ୍ତମାଶିଶ୍ରିଯୁଃ|
31 ୩୧ ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ “ଆଲେକେ ହୁଆଙ୍ଗ୍‌ଗାଡ଼ାତେ ଆଲମ୍‌ କୁଲ୍‌ଲେ” ମେନ୍ତେ ପୁରାଃଗିକ ବିନ୍ତିକିୟାଃ । (Abyssos g12)
ଅଥ ଭୂତା ୱିନଯେନ ଜଗଦୁଃ, ଗଭୀରଂ ଗର୍ତ୍ତଂ ଗନ୍ତୁଂ ମାଜ୍ଞାପଯାସ୍ମାନ୍| (Abyssos g12)
32 ୩୨ ବୁରୁଗେନା ଜାପାଃରେ ସୁକୁରିକଆଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଗୋଟ୍‌ ଆତିଙ୍ଗ୍‌ତାଇକେନାକ । ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାକ ୟୀଶୁକେ, ଆଲେକେ ଏନ୍‌ ସୁକୁରିକରେ ବଲଃ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍‌ତାଲେମେ ମେନ୍ତେକ ବିନ୍ତିକିୟାଃ, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍‌କୁକେ ବଲରିକାକେଦ୍‌କଆଏ ।
ତଦା ପର୍ୱ୍ୱତୋପରି ୱରାହୱ୍ରଜଶ୍ଚରତି ତସ୍ମାଦ୍ ଭୂତା ୱିନଯେନ ପ୍ରୋଚୁଃ, ଅମୁଂ ୱରାହୱ୍ରଜମ୍ ଆଶ୍ରଯିତୁମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ଅନୁଜାନୀହି; ତତଃ ସୋନୁଜଜ୍ଞୌ|
33 ୩୩ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାକ ଏନ୍‌ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‌ତେ ସୁକୁରିକରେକ ବଲୟାନା ଆଡଃ ସୁକୁରିକଆଃ ଗୋଟ୍‌ ଦରେୟାରେକ ନିର୍‌ବଲୟାନା ଆଡଃ ଡୁବିଃଗ୍‌ ଗଏଃୟାନାକ ।
ତତଃ ପରଂ ଭୂତାସ୍ତଂ ମାନୁଷଂ ୱିହାଯ ୱରାହୱ୍ରଜମ୍ ଆଶିଶ୍ରିଯୁଃ ୱରାହୱ୍ରଜାଶ୍ଚ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ କଟକେନ ଧାୱନ୍ତୋ ହ୍ରଦେ ପ୍ରାଣାନ୍ ୱିଜୃହୁଃ|
34 ୩୪ ସୁକୁରି ଗୁପିତାନ୍‌କ ନେଆଁଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ନିର୍‌ୟାନାକ ଆଡଃ ସାହାର୍ ଜାପାଃରାଃ ଟଲାକରେ ନେ କାଜିକ ଉଦୁବ୍‌ ବାଡ଼ାକେଦାଃ,
ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଶୂକରରକ୍ଷକାଃ ପଲାଯମାନା ନଗରଂ ଗ୍ରାମଞ୍ଚ ଗତ୍ୱା ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ କଥଯାମାସୁଃ|
35 ୩୫ ଆଡଃ ହଡ଼କ ହବାଲେନ୍‌ତେୟାଃ ନେଲ୍‌ନାଗେନ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନାକ ଆଡଃ ୟୀଶୁତାଃକ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାକଆଃ ଫାଉଦ୍‌ତେ ଏସେରାକାନ୍‌ ହଡ଼କେ ୟୀଶୁଆଃ କାଟାସୁବାରେ ଦୁବାକାନ୍‌, ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଆଁକାନ୍‌ ନେଲ୍‌କିଃତେ ବରକେଦାଃକ ।
ତତଃ କିଂ ୱୃତ୍ତମ୍ ଏତଦ୍ଦର୍ଶନାର୍ଥଂ ଲୋକା ନିର୍ଗତ୍ୟ ଯୀଶୋଃ ସମୀପଂ ଯଯୁଃ, ତଂ ମାନୁଷଂ ତ୍ୟକ୍ତଭୂତଂ ପରିହିତୱସ୍ତ୍ରଂ ସ୍ୱସ୍ଥମାନୁଷୱଦ୍ ଯୀଶୋଶ୍ଚରଣସନ୍ନିଧୌ ସୂପୱିଶନ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ବିଭ୍ୟୁଃ|
36 ୩୬ ନେ ସବେନାଃ ନେଲାକାଦ୍ ହଡ଼କ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କାନ୍‌ ଏନ୍‌ ହଡ଼ ଚିଲ୍‌କା ବୁଗିୟାନାଏ, ଏନା ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଉଦୁବାଦ୍‌କଆକ ।
ଯେ ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତସ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକରଣଂ ଦଦୃଶୁସ୍ତେ ତେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ କଥଯାମାସୁଃ|
37 ୩୭ ଏନ୍ତେ ଗେରାସିମି ହପର୍‌ଜାପାଃରେନ୍‌ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ଆଲେୟାଃ ସାମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ଏତେ ସେନଃମେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେକ ବିନ୍ତିକିୟା, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍‌କୁ ବରତାଇକେନାକ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ତେ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ ।
ତଦନନ୍ତରଂ ତସ୍ୟ ଗିଦେରୀଯପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥା ବହୱୋ ଜନା ଅତିତ୍ରସ୍ତା ୱିନଯେନ ତଂ ଜଗଦୁଃ, ଭୱାନ୍ ଅସ୍ମାକଂ ନିକଟାଦ୍ ୱ୍ରଜତୁ ତସ୍ମାତ୍ ସ ନାୱମାରୁହ୍ୟ ତତୋ ୱ୍ୟାଘୁଟ୍ୟ ଜଗାମ|
38 ୩୮ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମାଏତେ ବୁଗିୟାକାନ୍ ହଡ଼ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃଲଃ ତାଇନ୍‌ ଚିକାଆଇଙ୍ଗ୍‌ମେଁ” ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ଆଇଃକ୍‌କେ ବିଦା ଏମ୍‌ତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକିୟାଏ,
ତଦାନୀଂ ତ୍ୟକ୍ତଭୂତମନୁଜସ୍ତେନ ସହ ସ୍ଥାତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ
39 ୩୯ “ଆମ୍‌ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍‌ମେଁ ଆଡଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିକ୍‌ନାଃ ରିକାକାଦାୟ, ଚିଲ୍‌କା ଆମ୍‌କେ ଦାୟାକାଦ୍‌ମେୟା ଏନା ସବେନ୍‌କକେ ଉଦୁବାକମେ ।” ଏନ୍ତେଦ ଏନ୍‌ ହଡ଼ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ, ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ'ଲେକାନ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ କାମି କାମିୟାଁଦିୟାଁଏ ମେନ୍ତେ ସବେନ୍‌ ନାଗାର୍‌ରେ ଉଦୁବ୍‌କେଦାଏ ।
କିନ୍ତୁ ତଦର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ କୀଦୃଙ୍ମହାକର୍ମ୍ମ କୃତୱାନ୍ ଇତି ନିୱେଶନଂ ଗତ୍ୱା ୱିଜ୍ଞାପଯ, ଯୀଶୁଃ କଥାମେତାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତଂ ୱିସସର୍ଜ| ତତଃ ସ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ଯୀଶୁସ୍ତଦର୍ଥଂ ଯନ୍ମହାକର୍ମ୍ମ ଚକାର ତତ୍ ପୁରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ|
40 ୪୦ ୟୀଶୁ ଦରେୟା ହାନ୍‌ପାରମ୍‌ତେ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ଦାରମ୍‌କିୟାଃକ, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍‌କଦ ଇନିଃକେ ନେଲ୍‌ହରାଇତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
ଅଥ ଯୀଶୌ ପରାୱୃତ୍ୟାଗତେ ଲୋକାସ୍ତଂ ଆଦରେଣ ଜଗୃହୁ ର୍ୟସ୍ମାତ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ତମପେକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରିରେ|
41 ୪୧ ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଯାଇରସ ନୁତୁମ୍‌ ସାମାଜ୍‌ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଆଗୁଆଇ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଉୟୁଃକେଦ୍‌ତେ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ହିଜୁଃମେ ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ,
ତଦନନ୍ତରଂ ଯାଯୀର୍ନାମ୍ନୋ ଭଜନଗେହସ୍ୟୈକୋଧିପ ଆଗତ୍ୟ ଯୀଶୋଶ୍ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ସ୍ୱନିୱେଶନାଗମନାର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ ଚକାର,
42 ୪୨ ଚିୟାଃଚି ଆୟାଃ ବାରା ବାରାଷ୍‌ରେନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ଗି ହନ୍‌କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଦୁକୁତେ ଗଜଃଲେକା କାନାଏ ତାଇକେନା । ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ସେସେନ୍‌ତାନ୍ ଦିପିଲିରେ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଇପ୍‌ଲିଙ୍ଗ୍‌ଅଃ ତାଇକେନାକ ।
ଯତସ୍ତସ୍ୟ ଦ୍ୱାଦଶୱର୍ଷୱଯସ୍କା କନ୍ୟୈକାସୀତ୍ ସା ମୃତକଲ୍ପାଭୱତ୍| ତତସ୍ତସ୍ୟ ଗମନକାଲେ ମାର୍ଗେ ଲୋକାନାଂ ମହାନ୍ ସମାଗମୋ ବଭୂୱ|
43 ୪୩ ଇମ୍‌ତା ବାରା ବାରାଷ୍‌ଏତେ ମାୟୋମ୍‌ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁରେ ଦୁକୁତାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍‌ଦ ଇନିଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ତେୟାଃ ବାଇଦ୍‌କତାଃରେ ଚାବାକେଦ୍‌ରେୟ ଇନିଃକେ ଜେତାଏ ହ କାକ ବୁଗି ଦାଡ଼ି ତାଇକେନା ।
ଦ୍ୱାଦଶୱର୍ଷାଣି ପ୍ରଦରରୋଗଗ୍ରସ୍ତା ନାନା ୱୈଦ୍ୟୈଶ୍ଚିକିତ୍ସିତା ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ୱ୍ୟଯିତ୍ୱାପି ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତା ଯା ଯୋଷିତ୍ ସା ଯୀଶୋଃ ପଶ୍ଚାଦାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ୱସ୍ତ୍ରଗ୍ରନ୍ଥିଂ ପସ୍ପର୍ଶ|
44 ୪୪ ଇନିଃ ଦୟାହରା ୟୀଶୁତାଃ ସେନ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଲିଜାଃରାଃ ଆଚ୍‌ରା ଜୁଟିଦ୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ମାୟୋମ୍‌ ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାନାଏ ।
ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତସ୍ୟା ରକ୍ତସ୍ରାୱୋ ରୁଦ୍ଧଃ|
45 ୪୫ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ଅକଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଜୁଟିଦ୍‌କିଦିୟାଏଁ?” ସବେନ୍‌କ କା ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ ତାନ୍‌ତେ, ପାତ୍‌ରାସ୍‌ କାଜିକିୟାଏ “ହେ ଗମ୍‌କେ, ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଇପ୍‌ଲିଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆମାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ଉୟୁଗଃତାନାକ ।”
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁରୱଦତ୍ କେନାହଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟଃ? ତତୋଽନେକୈରନଙ୍ଗୀକୃତେ ପିତରସ୍ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚାୱଦନ୍, ହେ ଗୁରୋ ଲୋକା ନିକଟସ୍ଥାଃ ସନ୍ତସ୍ତୱ ଦେହେ ଘର୍ଷଯନ୍ତି, ତଥାପି କେନାହଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟଇତି ଭୱାନ୍ କୁତଃ ପୃଚ୍ଛତି?
46 ୪୬ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍‌କଆଏ, “ଅକଏ ମିହୁଡ଼୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଜୁଟିଦ୍ କେଦିଙ୍ଗ୍‌ଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃଏତେ ପେଡ଼େଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା ମେନ୍ତେ ସାରିଉରୁମ୍‌ କେଦାଆଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
ଯୀଶୁଃ କଥଯାମାସ, କେନାପ୍ୟହଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟୋ, ଯତୋ ମତ୍ତଃ ଶକ୍ତି ର୍ନିର୍ଗତେତି ମଯା ନିଶ୍ଚିତମଜ୍ଞାଯି|
47 ୪୭ ଆଡଃ ଏନ୍‌କୁଡ଼ି କାଏ ଉକୁଦାଡ଼ିୟାନା ମେନ୍ତେ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃ ବରତେ ଏକ୍‌ଲାଅଃତାନ୍‌ଲଃ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ସାମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ରେ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌କଆଃ ଆୟାର୍‌ରେ, ଚିନାଃମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍‌ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦ୍‌ମେୟାଁ ଆଡଃ ଇମ୍‌ତାଗି ଚିଲ୍‌କାଇଙ୍ଗ୍‌ ବୁଗିୟାନା ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍‌କିୟାଏ ।
ତଦା ସା ନାରୀ ସ୍ୱଯଂ ନ ଗୁପ୍ତେତି ୱିଦିତ୍ୱା କମ୍ପମାନା ସତୀ ତସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ପପାତ; ଯେନ ନିମିତ୍ତେନ ତଂ ପସ୍ପର୍ଶ ସ୍ପର୍ଶମାତ୍ରାଚ୍ଚ ଯେନ ପ୍ରକାରେଣ ସ୍ୱସ୍ଥାଭୱତ୍ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦାଚଖ୍ୟୌ|
48 ୪୮ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ତାମାଃ ବୁଗିୟାକାଦ୍‌ମେଁୟାଏ, ଜୁ ସୁକୁ ଜୀଉତେ ସେନଃମେ ।”
ତତଃ ସ ତାଂ ଜଗାଦ ହେ କନ୍ୟେ ସୁସ୍ଥିରା ଭୱ, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥାମ୍ ଅକାର୍ଷୀତ୍ ତ୍ୱଂ କ୍ଷେମେଣ ଯାହି|
49 ୪୯ ୟୀଶୁ ଏନା କାଜିତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଗି, ସାମାଜ୍‌ ଅଡ଼ାଃ ଚାଲାଅନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃଏତେ କାଜି ଆଉୱାକାଦ୍‌ ହଡ଼ ଯାଇରସକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହନ୍‌ମେକୁଡ଼ି ଗଏଃୟାନାଏ, ଗୁରୁକେ ଆଡଃ ଆଲ୍‌ମେ ଦୁକୁଇୟା ।”
ଯୀଶୋରେତଦ୍ୱାକ୍ୟୱଦନକାଲେ ତସ୍ୟାଧିପତେ ର୍ନିୱେଶନାତ୍ କଶ୍ଚିଲ୍ଲୋକ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ବଭାଷେ, ତୱ କନ୍ୟା ମୃତା ଗୁରୁଂ ମା କ୍ଲିଶାନ|
50 ୫୦ ୟୀଶୁ ନେ କାଜି ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଯାଇରସକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲମ୍‌ ବରଏୟା, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ରେଗି ତାଇନଃମେ, ଆଡଃ ଇନିଃ ବାଞ୍ଚାଅଃଆଏ ।”
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତଦାକର୍ଣ୍ୟାଧିପତିଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ମା ଭୈଷୀଃ କେୱଲଂ ୱିଶ୍ୱସିହି ତସ୍ମାତ୍ ସା ଜୀୱିଷ୍ୟତି|
51 ୫୧ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଯାଇରସରାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ହିଜୁଃୟାନ୍‌ଚି, ପାତ୍‌ରାସ୍‌, ଯାକୁବ୍‌, ଆଡଃ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଯୋହାନ୍‌ ଆଡଃ କୁଡ଼ିହନ୍‌ଆଃ ଏଙ୍ଗା ଆପୁକିନ୍‌କେ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ଜେତାଏକକେ କାଏ ବଲରିକାକେଦ୍‌କଆ ।
ଅଥ ତସ୍ୟ ନିୱେଶନେ ପ୍ରାପ୍ତେ ସ ପିତରଂ ଯୋହନଂ ଯାକୂବଞ୍ଚ କନ୍ୟାଯା ମାତରଂ ପିତରଞ୍ଚ ୱିନା, ଅନ୍ୟଂ କଞ୍ଚନ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ୱାରଯାମାସ|
52 ୫୨ ମେନ୍‌ଦ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିହନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସବେନ୍‌କ ରାଆଃତାନ୍ ଆଡଃ କୁଡ଼ାମ୍‌କରେ ତିଃଇ ଥାପ୍‌ଡ଼ିଅଃତାଇକେନାକ । ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍‌କଆଏ, ଆଲ୍‌ପେ ରାଆଃଏୟା ଇନିଃ କାଏ ଗଜାକାନା ମେନ୍‌ଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ତାନାଏ ।
ଅପରଞ୍ଚ ଯେ ରୁଦନ୍ତି ୱିଲପନ୍ତି ଚ ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଜନାନ୍ ଉୱାଚ, ଯୂଯଂ ମା ରୋଦିଷ୍ଟ କନ୍ୟା ନ ମୃତା ନିଦ୍ରାତି|
53 ୫୩ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ ଲାନ୍ଦାକିୟାଃକ ଚିୟାଃଚି ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିହନ୍ ଗଜାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ସାରିତାଇକେନାକ ।
କିନ୍ତୁ ସା ନିଶ୍ଚିତଂ ମୃତେତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତେ ତମୁପଜହସୁଃ|
54 ୫୪ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିହନ୍‌ଆଃ ତିଃଇ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ ବିରିଦ୍‌ମେ ।”
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ବହିଃ କୃତ୍ୱା କନ୍ୟାଯାଃ କରୌ ଧୃତ୍ୱାଜୁହୁୱେ, ହେ କନ୍ୟେ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ,
55 ୫୫ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିହନ୍‌ଆଃ ଜୀଉ ଇମ୍‌ତାଗି ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନା, ଇନିଃ ବିରିଦ୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଜାହାନାଃ ଜମେୟାଃଁ ଏମାଇପେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ ।
ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରାଣେଷୁ ପୁନରାଗତେଷୁ ସା ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ଉତ୍ତସ୍ୟୌ| ତଦାନୀଂ ତସ୍ୟୈ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ଦାତୁମ୍ ଆଦିଦେଶ|
56 ୫୬ କୁଡ଼ିହନ୍‌ଆଃ ଏଙ୍ଗା ଆପୁ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକିନ୍ ମେନ୍‌ଦ ନେ କାଜି ଜେତାଏତାଃରେ ଆଲ୍‌ପେ ଉଦୁବେୟା ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍‌କଆଏ ।
ତତସ୍ତସ୍ୟାଃ ପିତରୌ ୱିସ୍ମଯଂ ଗତୌ କିନ୍ତୁ ସ ତାୱାଦିଦେଶ ଘଟନାଯା ଏତସ୍ୟାଃ କଥାଂ କସ୍ମୈଚିଦପି ମା କଥଯତଂ|

< ଲୁକ 8 >