< ଲୁକ 7 >

1 ୟୀଶୁ ହଡ଼କକେ ଆୟାଃ ସବେନ୍‌ କାଜି କାଜିଚାବାକେଦ୍‌ଚି କପର୍‌ନାହୁମ୍‌ ସାହାର୍‌ତେ ବଲୟାନାଏ ।
ତତଃ ପରଂ ସ ଲୋକାନାଂ କର୍ଣଗୋଚରେ ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଉପଦେଶାନ୍ ସମାପ୍ୟ ଯଦା କଫର୍ନାହୂମ୍ପୁରଂ ପ୍ରୱିଶତି
2 ଏନ୍ତାଃରେ ମିଦ୍‌ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ମିଆଁଦ୍‌ ରୋମି ଗମ୍‌କେୟାଃ ଦାସି ବେମାର୍‌ତେ ଗଜଃଲେକାଏ ତାଇକେନା, ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଗମ୍‌କେ ପୁରାଃଗି ଦୁଲାଡ଼ିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
ତଦା ଶତସେନାପତେଃ ପ୍ରିଯଦାସ ଏକୋ ମୃତକଲ୍ପଃ ପୀଡିତ ଆସୀତ୍|
3 ମିଦ୍‌ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍‌କେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ଚି, ଆମ୍‌ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ବୁଗିମେ ମେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍‌କକେ ୟୀଶୁତାଃ ଗୋହାର୍‌ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍‌କେଦ୍‌କଆଏ ।
ଅତଃ ସେନାପତି ର୍ୟୀଶୋ ର୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ନିଶମ୍ୟ ଦାସସ୍ୟାରୋଗ୍ୟକରଣାଯ ତସ୍ୟାଗମନାର୍ଥଂ ୱିନଯକରଣାଯ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ କିଯତଃ ପ୍ରାଚଃ ପ୍ରେଷଯାମାସ|
4 ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁତାଃ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ଇନିଃକେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଆମାଃ ଦେଙ୍ଗା ନାମେ ଲେକାଗିୟାଏ ।
ତେ ଯୀଶୋରନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା ୱିନଯାତିଶଯଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ସ ସେନାପତି ର୍ଭୱତୋନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତୁମ୍ ଅର୍ହତି|
5 ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଆବୁ ଜାତିରେନ୍‌କକେ ଦୁଲାଡ଼୍‌କତାନାଏ ଆଡଃ ଆଇଃକ୍‌ଗି ଆବୁନାଙ୍ଗ୍‌ ସାମାଜ୍‌ ଅଡ଼ାଃ ବାଇୟାକାଦାଏ ।”
ଯତଃ ସୋସ୍ମଜ୍ଜାତୀଯେଷୁ ଲୋକେଷୁ ପ୍ରୀଯତେ ତଥାସ୍ମତ୍କୃତେ ଭଜନଗେହଂ ନିର୍ମ୍ମିତୱାନ୍|
6 ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁଲଃ ସେନଃୟାନାଏ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ନାଡ଼େଃତେ ହିଜୁଃ ସେଟେର୍‌ତାନ୍ ଇମ୍‌ତା ଇନିଃ ଆୟାଃ ଗାତିକକେ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜି କୁଲ୍‌କେଦ୍‌କଆଏ, “ହେ ଗମ୍‌କେ ଆଲମ୍‌ ଦୁକୁନାଃ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍‌ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେମ୍‌ ବଲଆ ଏନ୍‌ ଲେକାନ୍‌ନିଃଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍‌ ।
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତୈଃ ସହ ଗତ୍ୱା ନିୱେଶନସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରାପ, ତଦା ସ ଶତସେନାପତି ର୍ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣୱାକ୍ୟଂ ତଂ ୱକ୍ତୁଂ ବନ୍ଧୂନ୍ ପ୍ରାହିଣୋତ୍| ହେ ପ୍ରଭୋ ସ୍ୱଯଂ ଶ୍ରମୋ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟୋ ଯଦ୍ ଭୱତା ମଦ୍ଗେହମଧ୍ୟେ ପାଦାର୍ପଣଂ କ୍ରିଯେତ ତଦପ୍ୟହଂ ନାର୍ହାମି,
7 ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆମାଃତାଃତେ ସେନଃନାଙ୍ଗ୍‌ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃ । ମେନ୍‌ଦ ଆମ୍‌ ମିସାଗି କାଜିତାମ୍, ଆଇଁୟାଃ ଦାସି ବୁଗିକଆଃଏ ।
କିଞ୍ଚାହଂ ଭୱତ୍ସମୀପଂ ଯାତୁମପି ନାତ୍ମାନଂ ଯୋଗ୍ୟଂ ବୁଦ୍ଧୱାନ୍, ତତୋ ଭୱାନ୍ ୱାକ୍ୟମାତ୍ରଂ ୱଦତୁ ତେନୈୱ ମମ ଦାସଃ ସ୍ୱସ୍ଥୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ହଁ ଏଟାଃକଆଃ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ରେ ମେନାଇୟାଁଃ, ସିପାଇକ ଆଇଁୟାଃ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ରେ ମେନାକଆଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ମିହୁଡ଼୍‌କେ ସେନଃମେ ମେତାଇରେଦ ଇନିଃ ସେନଃଆଏ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ହିଜୁଃମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ ହିଜୁଃଆଏ । ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ନେୟାଁ କାମିମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ କାମିୟାଏ ।”
ଯସ୍ମାଦ୍ ଅହଂ ପରାଧୀନୋପି ମମାଧୀନା ଯାଃ ସେନାଃ ସନ୍ତି ତାସାମ୍ ଏକଜନଂ ପ୍ରତି ଯାହୀତି ମଯା ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ଯାତି; ତଦନ୍ୟଂ ପ୍ରତି ଆଯାହୀତି ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ଆଯାତି; ତଥା ନିଜଦାସଂ ପ୍ରତି ଏତତ୍ କୁର୍ୱ୍ୱିତି ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ତଦେୱ କରୋତି|
9 ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନା, ଆଡଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ତାୟମ୍‌ରେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ଇଁ ତାନ୍‌କକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ରେୟ ନେ ଲେକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ନାମାକାଦାଃ ।”
ଯୀଶୁରିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱିସ୍ମଯଂ ଯଯୌ, ମୁଖଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତିନୋ ଲୋକାନ୍ ବଭାଷେ ଚ, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶମଧ୍ୟେପି ୱିଶ୍ୱାସମୀଦୃଶଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୱଂ|
10 ୧୦ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଜାପାଃତେ କୁଲ୍‌ଲେନ୍‌କ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନ୍ତେ ଏନ୍‌ ଦାସିକେ ବୁଗିୟାକାନ୍‌କ ନାମ୍‌କିୟାଃ ।
ତତସ୍ତେ ପ୍ରେଷିତା ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ତଂ ପୀଡିତଂ ଦାସଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ଦଦୃଶୁଃ|
11 ୧୧ ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରେ ୟୀଶୁ ନାଇନ୍ ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ସାହାର୍‌ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃଲଃ ସେନ୍‌ତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
ପରେଽହନି ସ ନାଯୀନାଖ୍ୟଂ ନଗରଂ ଜଗାମ ତସ୍ୟାନେକେ ଶିଷ୍ୟା ଅନ୍ୟେ ଚ ଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଯୁଃ|
12 ୧୨ ଆଡଃ ସାହାର୍‌ ଦୁଆର୍‌ତେ ତେବାଃୟାନ୍‌ଚି, ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍‌ ମାଁଡ଼ା ଗଅଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଏତାନ୍‌କ ତାଇକେନା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ଏଙ୍ଗାତେୟାଃ ମିଆଁଦ୍‌ଗି ହନ୍‌କଡ଼ା ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ସାହାର୍‌ରେନ୍ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାକ ।
ତେଷୁ ତନ୍ନଗରସ୍ୟ ଦ୍ୱାରସନ୍ନିଧିଂ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଏକଂ ମୃତମନୁଜଂ ୱହନ୍ତୋ ନଗରସ୍ୟ ବହିର୍ୟାନ୍ତି, ସ ତନ୍ମାତୁରେକପୁତ୍ରସ୍ତନ୍ମାତା ଚ ୱିଧୱା; ତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତନ୍ନଗରୀଯା ବହୱୋ ଲୋକା ଆସନ୍|
13 ୧୩ ଏନ୍‌ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକେ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ ଦାୟାଇତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲ୍‌ମେ ରାଆଃୟା ।”
ପ୍ରଭୁସ୍ତାଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସାନୁକମ୍ପଃ କଥଯାମାସ, ମା ରୋଦୀଃ| ସ ସମୀପମିତ୍ୱା ଖଟ୍ୱାଂ ପସ୍ପର୍ଶ ତସ୍ମାଦ୍ ୱାହକାଃ ସ୍ଥଗିତାସ୍ତମ୍ୟୁଃ;
14 ୧୪ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେନ୍ ନାଡ଼େଃକେଦ୍‌ତେ ପାର୍‌କମାଏ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦା ଆଡଃ ଗଅଃକାଦ୍‌ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ । ୟୀଶୁ ଗଜାକାନ୍‍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ସେପ୍‌ଡ଼େଦ୍, ମାର୍‌ ବିରିଦ୍‌ମେ ମେତାମ୍‌ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌!”
ତଦା ସ ଉୱାଚ ହେ ଯୁୱମନୁଷ୍ୟ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ, ତ୍ୱାମହମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମି|
15 ୧୫ ଏନ୍‌ ଗଜାକାନ୍‌ନିଃ ବିରିଦ୍‌ୟାନ୍‌ଲଃ ଦୁବ୍‌ୟାନାଏ, ଆଡଃ ବାଖାଁଣ୍‌ ଏଟେଦ୍‌କେଦାଏ, ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେତାଃରେ ଜିମାକିୟାଏ ।
ତସ୍ମାତ୍ ସ ମୃତୋ ଜନସ୍ତତ୍କ୍ଷଣମୁତ୍ଥାଯ କଥାଂ ପ୍ରକଥିତଃ; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ମାତରି ତଂ ସମର୍ପଯାମାସ|
16 ୧୬ ନେୟାଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌କ ବରକେଦାଃକ ଆଡଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ନାବୀ ହିଜୁଆକାନାଏ । ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆୟାଃ ହଡ଼କକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ ଶଶଙ୍କିରେ; ଏକୋ ମହାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ମଧ୍ୟେଽସ୍ମାକମ୍ ସମୁଦୈତ୍, ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ ସ୍ୱଲୋକାନନ୍ୱଗୃହ୍ଲାତ୍ କଥାମିମାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ଜଗଦୁଃ|
17 ୧୭ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ନେ ବାନାର୍‌ ଗଟା ଯିହୁଦାରେ ଆଡଃ ଗଟା ହପର୍‌ଜାପାଃ ଦିଶୁମ୍‌ରେ ନିତିର୍‌ୟାନା ।
ତତଃ ପରଂ ସମସ୍ତଂ ଯିହୂଦାଦେଶଂ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥଦେଶଞ୍ଚ ତସ୍ୟୈତତ୍କୀର୍ତ୍ତି ର୍ୱ୍ୟାନଶେ|
18 ୧୮ ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ଚେଲାକ ନେ ସବେନ୍‌ କାଜିକ ଯୋହାନ୍‌କେ ଉଦୁବ୍‌କିୟାଃକ ।
ତତଃ ପରଂ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟେଷୁ ତଂ ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାପିତୱତ୍ସୁ
19 ୧୯ ଯୋହାନ୍‌ ଆୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ବାର୍‌ହଡ଼୍‌କିନ୍‌କେ କେଡ଼ାକେଦ୍‌କିନାଏ, ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁତାଃତେ ନେଆଁଁ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍‌ କୁଲ୍‌କେଦ୍‌କିନାଏ “ଏନ୍‌ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍‌ଗି ତାନ୍‌ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍‌ହରାଇୟା?”
ସ ସ୍ୱଶିଷ୍ୟାଣାଂ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱାହୂଯ ଯୀଶୁଂ ପ୍ରତି ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ପ୍ରେଷଯାମାସ, ଯସ୍ୟାଗମନମ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠାମୋ ୱଯଂ କିଂ ସ ଏୱ ଜନସ୍ତ୍ୱଂ? କିଂ ୱଯମନ୍ୟମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ?
20 ୨୦ ଆଡଃ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ୟୀଶୁତାଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକିନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍‌ ଆଲିଙ୍ଗ୍‌କେ ଆମାଃତାଃତେ ନେୟାଁ କୁଲି ନାଗେନ୍ତେ କୁଲାକାଦ୍‌ଲିଙ୍ଗ୍‌ଆଏ, “ଏନ୍‌ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍‌ଗି ତାନ୍‌ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍‌ହରାଇୟା ।”
ପଶ୍ଚାତ୍ତୌ ମାନୱୌ ଗତ୍ୱା କଥଯାମାସତୁଃ, ଯସ୍ୟାଗମନମ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠାମୋ ୱଯଂ, କିଂ ସଏୱ ଜନସ୍ତ୍ୱଂ? କିଂ ୱଯମନ୍ୟମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ? କଥାମିମାଂ ତୁଭ୍ୟଂ କଥଯିତୁଂ ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକ ଆୱାଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
21 ୨୧ ଏନ୍‌ ଦିପିଲିରେଗି ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ହାସୁତାନ୍ ଦୁକୁତାନ୍‌ ଆଡଃ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆତ୍ମା ଏସେରାକାଦ୍ ହଡ଼କକେ ବୁଗିକେଦ୍‌କଆଏ, ଆଡଃ ପୁରାଃ କା ନେଲ୍‌ଦାଡ଼ିତାନ୍‌କକେ ନେଲ୍‌ରିକାକେଦ୍‌କଆଏ ।
ତସ୍ମିନ୍ ଦଣ୍ଡେ ଯୀଶୂରୋଗିଣୋ ମହାୱ୍ୟାଧିମତୋ ଦୁଷ୍ଟଭୂତଗ୍ରସ୍ତାଂଶ୍ଚ ବହୂନ୍ ସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କୃତ୍ୱା, ଅନେକାନ୍ଧେଭ୍ୟଶ୍ଚକ୍ଷୁଂଷି ଦତ୍ତ୍ୱା ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ,
22 ୨୨ ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ଚେଲାକିନ୍‌କେ କାଜିକେଦ୍‌କିନାଏ, “ଆବେନ୍ ରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ଅକ୍‌ନାଃବେନ୍‌ ନେଲାକାଦା ଆଡଃ ଆୟୁମାକାଦା ଏନାକ ଯୋହାନ୍‌କେ ଉଦୁବାଇବେନ୍, କାଣାଁକାନ୍‌କ ନେଲେତାନା, କାଟା ଲେଙ୍ଗ୍‌ଡ଼ାକାନ୍‌କ ସେସେନ୍‌ତାନା, ନାଗେଘାଅକାନ୍‌କ ଫାର୍‌ଚିଅଃତାନା, ଭାଏଁରାକାନ୍‌କ ଆୟୁମେତାନା, ଗଜାକାନ୍‌କ ଜୀଉବିରିଦ୍‌ ରୁହାଡ଼ଃତାନା, ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃ ହଡ଼କତାଃରେ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନା ।
ଯୁୱାଂ ୱ୍ରଜତମ୍ ଅନ୍ଧା ନେତ୍ରାଣି ଖଞ୍ଜାଶ୍ଚରଣାନି ଚ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି, କୁଷ୍ଠିନଃ ପରିଷ୍କ୍ରିଯନ୍ତେ, ବଧିରାଃ ଶ୍ରୱଣାନି ମୃତାଶ୍ଚ ଜୀୱନାନି ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି, ଦରିଦ୍ରାଣାଂ ସମୀପେଷୁ ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟତେ, ଯଂ ପ୍ରତି ୱିଘ୍ନସ୍ୱରୂପୋହଂ ନ ଭୱାମି ସ ଧନ୍ୟଃ,
23 ୨୩ ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅକନ୍‌କଆଃ ଜେତାନ୍‌ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ବାନଃଆ, ଇନ୍‌କୁ ସୁକୁତାନ୍‌ଗିୟା ।”
ଏତାନି ଯାନି ପଶ୍ୟଥଃ ଶୃଣୁଥଶ୍ଚ ତାନି ଯୋହନଂ ଜ୍ଞାପଯତମ୍|
24 ୨୪ ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ଚେଲାକିନ୍ ସେନଃୟାନ୍‌ଚି ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ବିଷାଏରେ ହଡ଼କକେ କାଜି ଏଟେଦ୍‌କେଦ୍‌ଆଏ, “ଆପେ ଚିକ୍‌ନାଃ ନେନେଲ୍‌ତେ ବିର୍‌ତେପେ ସେନ୍‌କେନା? ଚିନାଃ ହୟତେ ଏକ୍‌ଲାଅଃତାନ୍‌ ବିର୍‌ନି ତାସାଦ୍‌କେ?
ତଯୋ ର୍ଦୂତଯୋ ର୍ଗତଯୋଃ ସତୋ ର୍ୟୋହନି ସ ଲୋକାନ୍ ୱକ୍ତୁମୁପଚକ୍ରମେ, ଯୂଯଂ ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିଂ ୱାଯୁନା କମ୍ପିତଂ ନଡଂ?
25 ୨୫ ଏନା କା'ରେଦ ଚିକ୍‌ନାଃ ନେନେଲ୍‌ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା । ଚିନାଃ ଗନଙ୍ଗ୍‌ଆଁନ୍‌ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଆଁକାନ୍ ହଡ଼କେ? ନେଲେପେ, ଗନଙ୍ଗ୍‌ଆଁନ୍‌ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍‌ଆଁକାନ୍‌ ଆଡଃ ସୁକୁତେ ତାଇନଃତାନ୍‌ ହଡ଼କ ରାଜାକଆଃ ଅଡ଼ାଃକରେକ ତାଇନାଃ ।
ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିଂ ସୂକ୍ଷ୍ମୱସ୍ତ୍ରପରିଧାଯିନଂ କମପି ନରଂ? କିନ୍ତୁ ଯେ ସୂକ୍ଷ୍ମମୃଦୁୱସ୍ତ୍ରାଣି ପରିଦଧତି ସୂତ୍ତମାନି ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଭୁଞ୍ଜତେ ଚ ତେ ରାଜଧାନୀଷୁ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
26 ୨୬ କାଜିଙ୍ଗ୍‌ପେ, ଏନା କାହାରେଦ, ଚିକ୍‌ନାଃ ନେନେଲ୍‌ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଲେନା? ଚିନାଃ ମିଆଁଦ୍‌ ନାବୀକେ? ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେକେ ସାର୍‌ତିଗି ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ନାବୀଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ନିଃକେପେ ନେଲିୟା ।
ତର୍ହି ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିମେକଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ? ତଦେୱ ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ସ ପୁମାନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋପି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଇତ୍ୟହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି;
27 ୨୭ ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ କାଜିକେଦାଏ, ନେଲେମେ, ଆଲେ ଆମାଃଏତେ ସିଦାରେ ଆଲେୟାଃ ଦୁଁତ୍‌କେଲେ କୁଲିତାନା ଇନିଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାହିଲାରେ ହରା ବାଇୟାଏ ।’
ପଶ୍ୟ ସ୍ୱକୀଯଦୂତନ୍ତୁ ତୱାଗ୍ର ପ୍ରେଷଯାମ୍ୟହଂ| ଗତ୍ୱା ତ୍ୱଦୀଯମାର୍ଗନ୍ତୁ ସ ହି ପରିଷ୍କରିଷ୍ୟତି| ଯଦର୍ଥେ ଲିପିରିଯମ୍ ଆସ୍ତେ ସ ଏୱ ଯୋହନ୍|
28 ୨୮ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେକେ ସାର୍‌ତିଗିଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାପେତାନା, ‘କୁଡ଼ିକଏତେ ଜାନାମାକାନ୍‌ ସବେନ୍‌କଆଃ ଭିତାର୍‌ରେ ଯୋହାନ୍‌ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଜେତାଏ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ହଲେହଁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଇଜ୍‌ରେନ୍‌ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ନିଃ ଯୋହାନ୍‌ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ଆଏ ।’”
ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ସ୍ତ୍ରିଯା ଗର୍ବ୍ଭଜାତାନାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜକାତ୍ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ କୋପି ନାସ୍ତି, ତତ୍ରାପି ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାତ୍ କ୍ଷୁଦ୍ରଃ ସ ଯୋହନୋପି ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ|
29 ୨୯ ୟୀଶୁଆଃ ଇନିତୁ ଆୟୁମ୍‌ତାନ୍ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ, ନେ'ଲେକାଚି ମାଲ୍‌ହାରମ୍‌କହ, ସାରିକେଦାଃକ ଯେ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହରା ସାର୍‌ତିଗିଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍‌କୁକେ ସିଦାରେ ଯୋହାନ୍‌ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମାକାଦ୍‌କ ତାଇକେନାଏ ।
ଅପରଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ କରମଞ୍ଚାଯିନଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯୋହନା ମଜ୍ଜନେନ ମଜ୍ଜିତାଃ ପରମେଶ୍ୱରଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ମେନିରେ|
30 ୩୦ ମେନ୍‌ଦ ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ଆଇନ୍‌ ଇତୁକ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ଆକ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍‌ତାଃଏତେ କାକ ବାପ୍ତିସ୍ମାୟାନା ।
କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକାଶ୍ଚ ତେନ ନ ମଜ୍ଜିତାଃ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରସ୍ୟୋପଦେଶଂ ନିଷ୍ଫଲମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
31 ୩୧ ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ଦିପିଲିରେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଅକଏଲଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଜକାକଆ? ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ଅକଏ ଲେକାଃକ?
ଅଥ ପ୍ରଭୁଃ କଥଯାମାସ, ଇଦାନୀନ୍ତନଜନାନ୍ କେନୋପମାମି? ତେ କସ୍ୟ ସଦୃଶାଃ?
32 ୩୨ ଇନ୍‌କୁଦ ପିଟ୍‌ରେ ଦୁବାକାନ୍‌ ଆଡଃ ଆକ ଆକରେ ହାକାଅଃତାନ୍‌ ହନ୍‌କ ଲେକାଃକ, ଆଲେ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ମୁର୍‌ଲିଲେ ସାଡ଼ିକେଦା, ମେନ୍‌ଦ ଆପେ କାପେ ସୁସୁନ୍‌କେଦାଃ, ଆଲେ ଦୁକୁତାନ୍‌ ଦୁରାଙ୍ଗ୍‌ଲେ ଦୁରାଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃ ମେନ୍‌ଦ ଆପେ କାପେ ରାଆଃକେଦାଃ । ଇନ୍‌କୁ ଏନ୍‌ଲେକାନ୍‌କ ତାନ୍‌କ ।
ଯେ ବାଲକା ୱିପଣ୍ୟାମ୍ ଉପୱିଶ୍ୟ ପରସ୍ପରମ୍ ଆହୂଯ ୱାକ୍ୟମିଦଂ ୱଦନ୍ତି, ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେ ୱଂଶୀରୱାଦିଷ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନାନର୍ତ୍ତିଷ୍ଟ, ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟ ଅରୋଦିଷ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଯୁଯଂ ନ ୱ୍ୟଲପିଷ୍ଟ, ବାଲକୈରେତାଦୃଶୈସ୍ତେଷାମ୍ ଉପମା ଭୱତି|
33 ୩୩ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍‌ ହଲଙ୍ଗ୍‌ କାଏ ଜମ୍‌କେଦାଃ ଆଡଃ ଦାଖ୍‌ରାସି କାଏ ନୁଁ କେଦାଃ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କିୟାଏ’ ମେନ୍ତେପେ କାଜିକେଦା ।
ଯତୋ ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକ ଆଗତ୍ୟ ପୂପଂ ନାଖାଦତ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଞ୍ଚ ନାପିୱତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଭୂତଗ୍ରସ୍ତୋଯମ୍|
34 ୩୪ ମାନୱାହନ୍‌ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ଜମ୍‌ ନୁଁ କେଦାଏ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ଦାର୍‌ଧା ଆଡଃ ଦାଖ୍‌ରାସି ନୁଁ ହଡ଼ ତାନିଃ, ମାଲ୍‌ହାରମ୍‌କଆଃ ଆଡଃ ପାପିକଆଃ ଗାତି ତାନିଃ ମେତାଇତାନାପେ ।’
ତତଃ ପରଂ ମାନୱସୁତ ଆଗତ୍ୟାଖାଦଦପିୱଞ୍ଚ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଖାଦକଃ ସୁରାପଶ୍ଚାଣ୍ଡାଲପାପିନାଂ ବନ୍ଧୁରେକୋ ଜନୋ ଦୃଶ୍ୟତାମ୍|
35 ୩୫ ମେନ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସେଣାଁଁ, ଆୟାଃ ସବେନ୍‌ ହନ୍‌କଆଃ ହରାତେ ସାର୍‌ତି ତାନାଃ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍‌ୟାନା ।”
କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନିନୋ ଜ୍ଞାନଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ୱିଦୁଃ|
36 ୩୬ ଫାରୁଶୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଜମେମେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍ତେ ଜଜମାଏ ଦୁବ୍‌ୟାନା ।
ପଶ୍ଚାଦେକଃ ଫିରୂଶୀ ଯୀଶୁଂ ଭୋଜନାଯ ନ୍ୟମନ୍ତ୍ରଯତ୍ ତତଃ ସ ତସ୍ୟ ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଷ୍ଟଃ|
37 ୩୭ ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଏନ୍‌ ନାଗାର୍‌ରେନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ପାପିକୁଡ଼ି, ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍‌ତେ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍‌ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‌ ସୁନୁମ୍‌ ଆଉକେଦାଃଏ ।
ଏତର୍ହି ତତ୍ଫିରୂଶିନୋ ଗୃହେ ଯୀଶୁ ର୍ଭେକ୍ତୁମ୍ ଉପାୱେକ୍ଷୀତ୍ ତଚ୍ଛ୍ରୁତ୍ୱା ତନ୍ନଗରୱାସିନୀ କାପି ଦୁଷ୍ଟା ନାରୀ ପାଣ୍ଡରପ୍ରସ୍ତରସ୍ୟ ସମ୍ପୁଟକେ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲମ୍ ଆନୀଯ
38 ୩୮ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଦୁବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ରାଆଃ ତାନ୍‌ଲଃ ଆୟାଃ ମେଦ୍‌ଦାଃତେ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଲୁମ୍‌କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍‌ତେ ଜଦ୍‌କେଦ୍‌ଲଃ ଇନିୟାଃ କାଟା ଚଅଃ କେଦ୍‌ତେ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‌ ସୁନୁମ୍‌ତେ ଗସଃକିୟା ।
ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାତ୍ ପାଦଯୋଃ ସନ୍ନିଧୌ ତସ୍ୟୌ ରୁଦତୀ ଚ ନେତ୍ରାମ୍ବୁଭିସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ ନିଜକଚୈରମାର୍କ୍ଷୀତ୍, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ଚୁମ୍ବିତ୍ୱା ତେନ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲେନ ମମର୍ଦ|
39 ୩୯ ନେୟାଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ୟୀଶୁକେ କେଡ଼ାକାଇ ଫାରୁଶୀ ଆୟାଃ ମନ୍‌ରେ କାଜିକେଦାଏ, “ନିଃ ନାବୀ ତାନିଃରେଦ, ନେ ଜୁଟିଦିତାନ୍‌ କୁଡ଼ି ଅକଏ ଆଡଃ ଚିଲ୍‌କାନ୍‌ନିଃ ତାନିଃ ଏନା ସାରିଦାଡ଼ିତେୟାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ପାପିନିଃତାନିଃ ।”
ତସ୍ମାତ୍ ସ ନିମନ୍ତ୍ରଯିତା ଫିରୂଶୀ ମନସା ଚିନ୍ତଯାମାସ, ଯଦ୍ୟଯଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଏନଂ ସ୍ପୃଶତି ଯା ସ୍ତ୍ରୀ ସା କା କୀଦୃଶୀ ଚେତି ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାତ୍ ଯତଃ ସା ଦୁଷ୍ଟା|
40 ୪୦ ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍‌କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଶିମୋନ୍‌ ଆମ୍‌କେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେକା କାଜିସାନାଙ୍ଗ୍‌ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ।” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ମାର୍‌ କାଜିଙ୍ଗ୍‌ମେଁ ।”
ତଦା ଯାଶୁସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ହେ ଶିମୋନ୍ ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି ମମ କିଞ୍ଚିଦ୍ ୱକ୍ତୱ୍ୟମସ୍ତି; ତସ୍ମାତ୍ ସ ବଭାଷେ, ହେ ଗୁରୋ ତଦ୍ ୱଦତୁ|
41 ୪୧ “ଜେତାଏ ସାହୁକାର୍ ହଡ଼ଆଃ ବାର୍‌ହଡ଼୍‌ ରିଣୀ ସାବ୍‌ତାନ୍‌କିନ୍ ତାଇକେନା । ମିହୁଡ଼୍‌ ମଣେୟାଁ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ ବାର୍‌ହିସି ଗେଲେୟା ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରାଃ ନାଲା ସିକା ।
ଏକୋତ୍ତମର୍ଣସ୍ୟ ଦ୍ୱାୱଧମର୍ଣାୱାସ୍ତାଂ, ତଯୋରେକଃ ପଞ୍ଚଶତାନି ମୁଦ୍ରାପାଦାନ୍ ଅପରଶ୍ଚ ପଞ୍ଚାଶତ୍ ମୁଦ୍ରାପାଦାନ୍ ଧାରଯାମାସ|
42 ୪୨ ହାଲ୍ ରୁହାଡ଼୍‌ଲାଇ ଇନ୍‌କିନ୍‌ତାଃ ଜେତ୍‌ନାଃ କା ତାଇକେନ୍‌ରେ ଇନିଃ ବାରାନ୍‌କିନାଃ ରିଣୀ ବାଗିତାଦାଏ । ଇନ୍‌କିନ୍‌ଏତେ ଅକଏ ଇନିଃକେ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼ିୟାଏ?”
ତଦନନ୍ତରଂ ତଯୋଃ ଶୋଧ୍ୟାଭାୱାତ୍ ସ ଉତ୍ତମର୍ଣସ୍ତଯୋ ରୃଣେ ଚକ୍ଷମେ; ତସ୍ମାତ୍ ତଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋଃ କସ୍ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରେଷ୍ୟତେ ବହୁ? ତଦ୍ ବ୍ରୂହି|
43 ୪୩ ଶିମୋନ୍‌ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ବିଚାର୍‌ତେ ପୁରାଃରିଣୀ ବାଗିକିଃ ନିଃ ।” ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍‌କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍‌ ବୁଗିନାଃମ୍ କାଜିକାଦାଃ ।”
ଶିମୋନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ମଯା ବୁଧ୍ୟତେ ଯସ୍ୟାଧିକମ୍ ଋଣଂ ଚକ୍ଷମେ ସ ଇତି; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ତ୍ୱଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱ୍ୟଚାରଯଃ|
44 ୪୪ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିସାଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ଶିମୋନ୍‌କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଚିନାଃ ଆମ୍‌ ନେ କୁଡ଼ିକେମ୍ ନେଲିତାନା? ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେଇଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃୟାନା, ଆମ୍‌ କାଟା ଆବୁଙ୍ଗ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ ଦାଆଃ କାଟିଃହ କାମ୍‌ ଏମାଦିୟାଁ, ମେନ୍‌ଦ ନେ କୁଡ଼ି ମେଦ୍‌ଦାଃତେ ଆଇଁୟାଃ କାଟା ଲୁମ୍‌କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍‌ତେ ଜଦ୍‌କେଦାଏ ।
ଅଥ ତାଂ ନାରୀଂ ପ୍ରତି ୱ୍ୟାଘୁଠ୍ୟ ଶିମୋନମୱୋଚତ୍, ସ୍ତ୍ରୀମିମାଂ ପଶ୍ୟସି? ତୱ ଗୃହେ ମଯ୍ୟାଗତେ ତ୍ୱଂ ପାଦପ୍ରକ୍ଷାଲନାର୍ଥଂ ଜଲଂ ନାଦାଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ନଯନଜଲୈ ର୍ମମ ପାଦୌ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ କେଶୈରମାର୍କ୍ଷୀତ୍|
45 ୪୫ ଆମ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ମିସାହ କାମ୍‌ ଚଅଃ'କିୟାଃଁ, ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ବଲୟାନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଏତେ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃକେ ଚଅଃ'କାତେ ତାନାଏ ।
ତ୍ୱଂ ମାଂ ନାଚୁମ୍ବୀଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ସ୍ୱୀଯାଗମନାଦାରଭ୍ୟ ମଦୀଯପାଦୌ ଚୁମ୍ବିତୁଂ ନ ୱ୍ୟରଂସ୍ତ|
46 ୪୬ ଆମ୍‌ ଆଇଁୟାଃ ବହଃରେ ସୁନୁମ୍ କାମ୍‌ ଗସଃକେଦାଃ ମେନ୍‌ଦ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃରେ ସହାନ୍‌ ସୁନୁମ୍‌ ଗସଃକେଦାଏ ।
ତ୍ୱଞ୍ଚ ମଦୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗେ କିଞ୍ଚିଦପି ତୈଲଂ ନାମର୍ଦୀଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ମମ ଚରଣୌ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲେନାମର୍ଦ୍ଦୀତ୍|
47 ୪୭ ଏନାନାଗେନ୍ତେ କାଜିୟାମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ନିଃ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼୍‌କେନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ପୁରାଃ ପାପ୍‌ ଛାମାକାନା । ମେନ୍‌ଦ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେକା ଛାମାଅଃନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେକା ଦୁଲାଡ଼ାଃଏ ।”
ଅତସ୍ତ୍ୱାଂ ୱ୍ୟାହରାମି, ଏତସ୍ୟା ବହୁ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ ତତୋ ବହୁ ପ୍ରୀଯତେ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ୟାଲ୍ପପାପଂ କ୍ଷମ୍ୟତେ ସୋଲ୍ପଂ ପ୍ରୀଯତେ|
48 ୪୮ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ପାପ୍‌ ସବେନ୍‌ ଛାମାୟାନା ।”
ତତଃ ପରଂ ସ ତାଂ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଦୀଯଂ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ|
49 ୪୯ ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଜମ୍‌ତେ ଦୁବାକାନ୍‌ ହଡ଼କ ଆକ ଆକରେଗି କାଜି ଏଟେଦ୍‌କେଦାକ, “ଇଦୁ ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ଯେ ପାପ୍‌କହଗି ଛାମାଏତାନା?”
ତଦା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯେ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉପୱିୱିଶୁସ୍ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ଅଯଂ ପାପଂ କ୍ଷମତେ କ ଏଷଃ?
50 ୫୦ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଆମ୍‌କେ ବାଞ୍ଚାଅ କାଦ୍‌ମେୟାଁଏ ଜୀଉ ସୁକୁତେ ସେନଃମେ ।”
କିନ୍ତୁ ସ ତାଂ ନାରୀଂ ଜଗାଦ, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ପର୍ୟ୍ୟତ୍ରାସ୍ତ ତ୍ୱଂ କ୍ଷେମେଣ ୱ୍ରଜ|

< ଲୁକ 7 >