ଲୁକ 13
1 ୧ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ଚିମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କ ହିଜୁଆକାନ୍ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁ ଏନ୍ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍କଆଃ କାଜି ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାକ, ପିଲାତୁସ୍ଦ ଚିଲ୍କା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ତାନ୍କଆଃ ମାୟୋମ୍ ଦାଣେଁରାକାବ୍ ଜାଁତୁକଆଃ ମାୟୋମ୍ଲଃ ମେସାକେଦାଏ ।
अपरञ्च पीलातो येषां गालीलीयानां रक्तानि बलीनां रक्तैः सहामिश्रयत् तेषां गालीलीयानां वृत्तान्तं कतिपयजना उपस्थाप्य यीशवे कथयामासुः।
2 ୨ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ ନେ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍କ ସବେନ୍ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ କଆଃଏତେ ଆଦ୍କା ପାପିକ ତାଇକେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ଦୁକୁକ ସାହାତିଙ୍ଗ୍କେଦାଃ, ନେଆଁଁପେ ଆଟ୍କାରେ ତାନାଚି?
ततः स प्रत्युवाच तेषां लोकानाम् एतादृशी दुर्गति र्घटिता तत्कारणाद् यूयं किमन्येभ्यो गालीलीयेभ्योप्यधिकपापिनस्तान् बोधध्वे?
3 ୩ ବାନଃଗି ମେତାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ମେନ୍ଦ ଆପେ ପାପ୍ହେତେ କାପେ ମନ୍ରୁହାଡ଼୍ ରେଦ ଆପେ ସବେନ୍କ ନେ ଲେକାଗି ଜିୟନଃଆପେ ।
युष्मानहं वदामि तथा न किन्तु मनःसु न परावर्त्तितेषु यूयमपि तथा नंक्ष्यथ।
4 ୪ ଆଡଃ ଶିଲୋହରେ ଦାର୍ୱାନ୍ ଅଡ଼ାଃ ଏନ୍ ଆଠ୍ରା ଝାନ୍ ହଡ଼କରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ଗଏଃକେଦ୍କଆଏ, ଇନ୍କୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା? ଚିୟାଃ ଇନ୍କୁ ସବେନ୍ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେନ୍କଏତେ ଆଦ୍କା ପାପିକ ତାଇକେନା ମେନ୍ତେଚିପେ ଆଟ୍କାରେ ତାନା?
अपरञ्च शीलोहनाम्न उच्चगृहस्य पतनाद् येऽष्टादशजना मृतास्ते यिरूशालमि निवासिसर्व्वलोकेभ्योऽधिकापराधिनः किं यूयमित्यं बोधध्वे?
5 ୫ ବାନଃଗି ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ମେନ୍ଦ ଆପେ ପାପ୍ହେତେ କାପେ ମନ୍ରୁହାଡ଼େରେଦ ଆପେ ସବେନ୍କ ନେ ଲେକାଗି ଜିୟନଃଆପେ ।”
युष्मानहं वदामि तथा न किन्तु मनःसु न परिवर्त्तितेषु यूयमपि तथा नंक्ष्यथ।
6 ୬ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ନେ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିକେଦାଏ, “ଜେତାଏ ମିଆଁଦ୍ହଡ଼ ଆୟାଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେ ମିଆଁଦ୍ ଲଆଦାରୁ ରୟାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନାରେ ଜ ନାମେନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ମେନ୍ଦ ମିଆଁଦ୍ ହ ଜ କାଏ ନାମ୍କେଦାଃ ।
अनन्तरं स इमां दृष्टान्तकथामकथयद् एको जनो द्राक्षाक्षेत्रमध्य एकमुडुम्बरवृक्षं रोपितवान्। पश्चात् स आगत्य तस्मिन् फलानि गवेषयामास,
7 ୭ ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃ ମାଳିହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ନେଲେମେ ଆପି ସିର୍ମାଏତେ ନେ ଲଆଦାରୁରେ ଜ ନାମେନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃତାନାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ଦ କାଇଙ୍ଗ୍ ନାମେତାନା, ଏନା ମାଏଃମେ, ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଅତେ ଏସେରେତାନାଏ?’
किन्तु फलाप्राप्तेः कारणाद् उद्यानकारं भृत्यं जगाद, पश्य वत्सरत्रयं यावदागत्य एतस्मिन्नुडुम्बरतरौ क्षलान्यन्विच्छामि, किन्तु नैकमपि प्रप्नोमि तरुरयं कुतो वृथा स्थानं व्याप्य तिष्ठति? एनं छिन्धि।
8 ୮ ମେନ୍ଦ ମାଳିହଡ଼ କାଜିକେଦାଏ, ‘ହେ ଗମ୍କେ, ଏନାକେ ନେ ସିର୍ମାହଗି ତାଇରିକାଏମେଁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନାକେ ଉର୍ବିହୁର୍କେଦ୍ତେ ସାରାହାସା ପେରେଜେୟାଇଙ୍ଗ୍ ।
ततो भृत्यः प्रत्युवाच, हे प्रभो पुनर्वर्षमेकं स्थातुम् आदिश; एतस्य मूलस्य चतुर्दिक्षु खनित्वाहम् आलवालं स्थापयामि।
ततः फलितुं शक्नोति यदि न फलति तर्हि पश्चात् छेत्स्यसि।
अथ विश्रामवारे भजनगेहे यीशुरुपदिशति
11 ୧୧ ଆଡଃ ନେଲେପେ ଏନ୍ତାଃରେ ଆଠ୍ରା ବାରାଷ୍ଏତେ ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ିକେ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମା ଏସେରାକାଇତେ ନାରାଦୁରାଇତାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଉଙ୍ଗୁଦ୍କେଦ୍ତେ ତାଇକେନାଏ, ଜେତାଲେକାତେ ସିଧାତିଙ୍ଗୁଃ କାଏ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ତାଇକେନା ।
तस्मित् समये भूतग्रस्तत्वात् कुब्जीभूयाष्टादशवर्षाणि यावत् केनाप्युपायेन ऋजु र्भवितुं न शक्नोति या दुर्ब्बला स्त्री,
12 ୧୨ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିୟାଏ ଆଡଃ ନାଡ଼େଃତେ ହାକାଅତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ କୁଡ଼ି, ଆମାଃ ନାରାଦୁରା ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିକାନାମ୍ ।”
तां तत्रोपस्थितां विलोक्य यीशुस्तामाहूय कथितवान् हे नारि तव दौर्ब्बल्यात् त्वं मुक्ता भव।
13 ୧୩ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିଃରେ ତିଃଇ ଦହକେଦାଏ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ବୁଗିନ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍କିୟାଏ ।
ततः परं तस्या गात्रे हस्तार्पणमात्रात् सा ऋजुर्भूत्वेश्वरस्य धन्यवादं कर्त्तुमारेभे।
14 ୧୪ ୟୀଶୁ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ବୁଗିକିୟାଏ ନେଆଁଁତେ ସାମାଜ୍ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଆଗୁଆଇ ଖିସ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ହଡ଼କକେ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ଛ'ମାହାଁ ମେନାଃ ଏନାରେ କାମି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କରେ ବୁଗିନଃ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃପେ, ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେଦ କାହା ।”
किन्तु विश्रामवारे यीशुना तस्याः स्वास्थ्यकरणाद् भजनगेहस्याधिपतिः प्रकुप्य लोकान् उवाच, षट्सु दिनेषु लोकैः कर्म्म कर्त्तव्यं तस्माद्धेतोः स्वास्थ्यार्थं तेषु दिनेषु आगच्छत, विश्रामवारे मागच्छत।
15 ୧୫ ମେନ୍ଦ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା, “ଆପେ ସବେନ୍ ବେଦାହଡ଼କ, ଚିୟାଃ ଆପେ ସବେନ୍କ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଆପେୟାଃ ଉରିଃକ୍ ଚି ଗାଧାକକେ ଗଣାଁଏତେ ରାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ଦାଆଃ ନୁଁ ତେ କାପେ ଇଦିକତାନା?
तदा पभुः प्रत्युवाच रे कपटिनो युष्माकम् एकैको जनो विश्रामवारे स्वीयं स्वीयं वृषभं गर्दभं वा बन्धनान्मोचयित्वा जलं पाययितुं किं न नयति?
16 ୧୬ ଆଡଃ ନେ କୁଡ଼ିହନ୍ଦ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ କୁଡ଼ିହନ୍ ତାନିଃ, ନେଲିପେ ଇନିଃ ସାଏତାନ୍ରାଃ ତନଲ୍ରେ ଆଠ୍ରା ବାରାଷ୍ ତଲାକାଇତାଇନାଏ, ଚିୟାଃ ଇନିଃକେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଏନାଏତେ ରାଡ଼ାଇତେୟାଃ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା?”
तर्ह्याष्टादशवत्सरान् यावत् शैताना बद्धा इब्राहीमः सन्ततिरियं नारी किं विश्रामवारे न मोचयितव्या?
17 ୧୭ ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ ଇମ୍ତା, ଇନିୟାଃ ସବେନ୍ ମୁଦାଇକ ଗିହୁଃୟାନାକ ମେନ୍ଦ ହଡ଼କ ୟୀଶୁଆଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅକାମି ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ରାସ୍କାୟାନାକ ।
एषु वाक्येषु कथितेषु तस्य विपक्षाः सलज्जा जाताः किन्तु तेन कृतसर्व्वमहाकर्म्मकारणात् लोकनिवहः सानन्दोऽभवत्।
18 ୧୮ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦାଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଚିନାଃ ଲେକା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନାକେ ଚିନାଃତେଗିଇଙ୍ଗ୍ ଜକାଏୟା?
अनन्तरं सोवदद् ईश्वरस्य राज्यं कस्य सदृशं? केन तदुपमास्यामि?
19 ୧୯ ଏନା ମିଆଁଦ୍ ମାନିଜାଙ୍ଗ୍ଲେକା, ଏନା ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ବାଖ୍ଡ଼ିରେ ହେର୍କେଦାଏ, ଏନା ହାରାୟାନା ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦାରୁୟାନା, ସିର୍ମାରେନ୍ ଚେଣେଁକ ଏନାରାଃ କତକରେକ ଥକାକେଦା ।”
यत् सर्षपबीजं गृहीत्वा कश्चिज्जन उद्यान उप्तवान् तद् बीजमङ्कुरितं सत् महावृक्षोऽजायत, ततस्तस्य शाखासु विहायसीयविहगा आगत्य न्यूषुः, तद्राज्यं तादृशेन सर्षपबीजेन तुल्यं।
पुनः कथयामास, ईश्वरस्य राज्यं कस्य सदृशं वदिष्यामि? यत् किण्वं काचित् स्त्री गृहीत्वा द्रोणत्रयपरिमितगोधूमचूर्णेषु स्थापयामास,
21 ୨୧ ଏନା ରାନୁ ଲେକାଃ, ଏନା ଜେତା କୁଡ଼ି ଏନା ଆଉକେଦ୍ତେ ତିନ୍ କେଜି ମାଇଦାରେ ଏନା ଆଉରି ରାନୁଚାବାଅଃ ଜାକେଦ୍ ସିପୁଦ୍କେଦାଏ ।”
ततः क्रमेण तत् सर्व्वगोधूमचूर्णं व्याप्नोति, तस्य किण्वस्य तुल्यम् ईश्वरस्य राज्यं।
22 ୨୨ ୟୀଶୁ ଇତୁକତାନ୍ଲଃ ସାହାର୍ ସାହାର୍ ଆଡଃ ହାତୁ ହାତୁ ପାରମ୍ୟାନ୍ତେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ସାଃ ସେନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
ततः स यिरूशालम्नगरं प्रति यात्रां कृत्वा नगरे नगरे ग्रामे ग्रामे समुपदिशन् जगाम।
तदा कश्चिज्जनस्तं पप्रच्छ, हे प्रभो किं केवलम् अल्पे लोकाः परित्रास्यन्ते?
24 ୨୪ “ରେସେଦ୍ ଦୁଆର୍ତେ ବଲଃନାଗେନ୍ତେ ଚିହୁଲାନ୍ପେ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଏନାରେ ବଲନାଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ସାନାଙ୍ଗ୍ଆଃ ମେନ୍ଦ କାକ ଦାଡ଼ିୟାଃ ।
ततः स लोकान् उवाच, संकीर्णद्वारेण प्रवेष्टुं यतघ्वं, यतोहं युष्मान् वदामि, बहवः प्रवेष्टुं चेष्टिष्यन्ते किन्तु न शक्ष्यन्ति।
25 ୨୫ ଆଡଃ ଗୁସିୟାଁ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ତେ ଦୁଆର୍ ହାଣ୍ଡେଦ୍ତାରେ, ତାୟମ୍ତେ ଆପେ ରାଚାରେପେ ତିଙ୍ଗୁନାଃ ଆଡଃ ଦୁଆର୍ରେପେ ଠକ୍ଠକାଏୟା ଆଡଃ ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ ନିଜାଲେମ୍’ ମେନେୟା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ମେତାପେୟାଏ, ‘ଆପେ କତାଃରେନ୍କ ତାନ୍ପେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ।’
गृहपतिनोत्थाय द्वारे रुद्धे सति यदि यूयं बहिः स्थित्वा द्वारमाहत्य वदथ, हे प्रभो हे प्रभो अस्मत्कारणाद् द्वारं मोचयतु, ततः स इति प्रतिवक्ष्यति, यूयं कुत्रत्या लोका इत्यहं न जानामि।
तदा यूयं वदिष्यथ, तव साक्षाद् वयं भेाजनं पानञ्च कृतवन्तः, त्वञ्चास्माकं नगरस्य पथि समुपदिष्टवान्।
27 ୨୭ ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ମେନେୟାଏ, ‘ଆପେ ଅକଏ ଆଡଃ କତାଃରେନ୍କ ତାନ୍ପେ ଏନା କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ, ଏ ଏତ୍କାନ୍ କାମିକେନ୍କ, ଆପେ ସବେନ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ଆତମଃପେ ।
किन्तु स वक्ष्यति, युष्मानहं वदामि, यूयं कुत्रत्या लोका इत्यहं न जानामि; हे दुराचारिणो यूयं मत्तो दूरीभवत।
28 ୨୮ ଆପେ ଚିମ୍ତା ଆବ୍ରାହାମ୍, ଇସାକ୍, ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ସବେନ୍ ନାବୀକକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ଆପେକେ ବାହାରିରେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ତେୟାଃପେ ନେଲେୟା । ଇମ୍ତା ଏନ୍ତାଃରେ ରାନାଆଃ ଆଡଃ ଡାଟା ହାବ୍ ରିଡିଦଃଆ,
तदा इब्राहीमं इस्हाकं याकूबञ्च सर्व्वभविष्यद्वादिनश्च ईश्वरस्य राज्यं प्राप्तान् स्वांश्च बहिष्कृतान् दृष्ट्वा यूयं रोदनं दन्तैर्दन्तघर्षणञ्च करिष्यथ।
29 ୨୯ ହଡ଼କ ପୁରାବ୍ ଆଡଃ ପାଶ୍ଚିମ୍, ଉତ୍ତାର୍ ଆଡଃ ଦାକ୍ଷିଣ୍ସାଃଏତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ଜଜମ୍ ନାଙ୍ଗ୍କ ଦୁବାଃ ।
अपरञ्च पूर्व्वपश्चिमदक्षिणोत्तरदिग्भ्यो लोका आगत्य ईश्वरस्य राज्ये निवत्स्यन्ति।
पश्यतेत्थं शेषीया लोका अग्रा भविष्यन्ति, अग्रीया लोकाश्च शेषा भविष्यन्ति।
31 ୩୧ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ଚିମିନ୍ ଫାରୁଶୀକ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ନେତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସେନଃମେ, ହେରୋଦ୍ ଆମ୍କେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ ।”
अपरञ्च तस्मिन् दिने कियन्तः फिरूशिन आगत्य यीशुं प्रोचुः, बहिर्गच्छ, स्थानादस्मात् प्रस्थानं कुरु, हेरोद् त्वां जिघांसति।
32 ୩୨ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଜୁ ନେଆଁଁ ଏନ୍ ତୁୟୁକେ କାଜିୟାଇପେ, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ତିସିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଗାପା ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କଆ ଆଡଃ ଦୁକୁଆକାନ୍କଇଙ୍ଗ୍ ବୁଗିକଆ ଆଡଃ ଆପି ମାହାଁରେଇଙ୍ଗ୍ ସେକାଡ଼ଃଆ ।’
ततः स प्रत्यवोचत् पश्यताद्य श्वश्च भूतान् विहाप्य रोगिणोऽरोगिणः कृत्वा तृतीयेह्नि सेत्स्यामि, कथामेतां यूयमित्वा तं भूरिमायं वदत।
33 ୩୩ ଏନ୍ରେୟ ତିସିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଗାପା ଆଡଃ ମେୟାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ହନର୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ସାର୍ତିଗି ଜେତାଏ ନାବୀ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ଏତେ ଏଟାଃ ଜାଗାରେ ଗଜଃ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
तत्राप्यद्य श्वः परश्वश्च मया गमनागमने कर्त्तव्ये, यतो हेतो र्यिरूशालमो बहिः कुत्रापि कोपि भविष्यद्वादी न घानिष्यते।
34 ୩୪ “ହେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍, ହେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ଆମ୍ ନାବୀକକେମ୍ ଗଏଃକେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଆମ୍ତାଃତେ କୁଲାକାନ୍କକେ ଚିଦ୍ଗିଗଏଃ କେଦ୍କଆମ୍, ଏଙ୍ଗାସିମ୍ ଆୟାଃ ହନ୍କକେ ଆପ୍ରବ୍ ଲାତାର୍ରେ ଆବ୍ରୁମ୍ ତପାକତାନ୍ଲେକା ଚିମିନ୍ସା ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ହନ୍କକେ ହୁଣ୍ଡିସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାଇଙ୍ଗ୍, ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ।
हे यिरूशालम् हे यिरूशालम् त्वं भविष्यद्वादिनो हंसि तवान्तिके प्रेरितान् प्रस्तरैर्मारयसि च, यथा कुक्कुटी निजपक्षाधः स्वशावकान् संगृह्लाति, तथाहमपि तव शिशून् संग्रहीतुं कतिवारान् ऐच्छं किन्तु त्वं नैच्छः।
35 ୩୫ ନେଲେପେ, ଆପେୟାଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଆପେତାଃରେ ହାଦୁଡ଼୍ନାଙ୍ଗ୍ ବାଗିୟଃତାନା । ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ‘ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହିଜୁଃତାନ୍ନିଃକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଶିଷ୍ ଏମାଇକାଏ ମେନ୍ତେ ଆପେ ଆଉରି କାଜି ଜାକେଦ୍ ନାହାଁଃଏତେ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାପେ ନେଲିୟାଁଃ ।’”
पश्यत युष्माकं वासस्थानानि प्रोच्छिद्यमानानि परित्यक्तानि च भविष्यन्ति; युष्मानहं यथार्थं वदामि, यः प्रभो र्नाम्नागच्छति स धन्य इति वाचं यावत्कालं न वदिष्यथ, तावत्कालं यूयं मां न द्रक्ष्यथ।
