ଯୋହାନ୍ 7
1 ୧ ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଗାଲିଲ୍ରେ ହନର୍ ବାଡ଼ାକେଦାଏ; ଚିୟାଃଚି ଯିହୁଦୀକଆଃ ହାକିମ୍କ ଇନିଃକେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାକ ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଯିହୁଦାତେ କା ସେନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କିୟାଃ ।
ततः परं यिहूदीयलोकास्तं हन्तुं समैहन्त तस्माद् यीशु र्यिहूदाप्रदेशे पर्य्यटितुं नेच्छन् गालील् प्रदेशे पर्य्यटितुं प्रारभत।
किन्तु तस्मिन् समये यिहूदीयानां दूष्यवासनामोत्सव उपस्थिते
3 ୩ ୟୀଶୁଆଃ ହାଗାକ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆମ୍ ନେତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଯିହୁଦାତେ ସେନଃମେ, ଏନ୍ତାଃରେ ଆମାଃ ଚେଲାକ ଆମ୍ କାମିତାନ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ ନେଲେକା ।
तस्य भ्रातरस्तम् अवदन् यानि कर्म्माणि त्वया क्रियन्ते तानि यथा तव शिष्याः पश्यन्ति तदर्थं त्वमितः स्थानाद् यिहूदीयदेशं व्रज।
4 ୪ ଚିୟାଃଚି ଜେତାଏ ଆଇଃକ୍ଗି ଉଦୁବେନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଦାନାଙ୍ଗ୍ରେ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ କାମିୟା, ନେୟାଁମ୍ କାମିତାନ୍ରେଦ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍କତାଃରେ ଉଦୁବେନ୍ମେ ।”
यः कश्चित् स्वयं प्रचिकाशिषति स कदापि गुप्तं कर्म्म न करोति यदीदृशं कर्म्म करोषि तर्हि जगति निजं परिचायय।
यतस्तस्य भ्रातरोपि तं न विश्वसन्ति।
6 ୬ ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ ଆଇଁୟାଃ ଠାଉକାନ୍ ନେଡା ଆଉରି ସେଟେରାଃ, ମେନ୍ଦ ଆପେୟାଃନାଙ୍ଗ୍ ଠାଉକାନ୍ ନେଡା ଜାନାଅଗି ନେଡାକାନା ।
तदा यीशुस्तान् अवोचत् मम समय इदानीं नोपतिष्ठति किन्तु युष्माकं समयः सततम् उपतिष्ठति।
7 ୭ ସାଂସାର୍ ଆପେକେ କାଏ ହିଲାଙ୍ଗ୍ପେୟା, ମେନ୍ଦ ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ହିଲାଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ତାନା, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ଏନାରେୟାଃ କାମି ଏତ୍କାନ୍ଗିୟାଃ ମେନ୍ତେ ଗାୱାଇଙ୍ଗ୍ ଏମ୍ଆଉତାନା ।
जगतो लोका युष्मान् ऋतीयितुं न शक्रुवन्ति किन्तु मामेव ऋतीयन्ते यतस्तेषां कर्माणि दुष्टानि तत्र साक्ष्यमिदम् अहं ददामि।
8 ୮ ଆପେ ପାରାବ୍ତେ ସେନଃପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାରାବ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ତାନା, ଚିୟାଃଚି ଆଇଁୟାଃ ନେଡାଦ ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ ଆଉରି ହିଜୁଃଆ ।”
अतएव यूयम् उत्सवेऽस्मिन् यात नाहम् इदानीम् अस्मिन्नुत्सवे यामि यतो मम समय इदानीं न सम्पूर्णः।
इति वाक्यम् उक्त्त्वा स गालीलि स्थितवान्
किन्तु तस्य भ्रातृषु तत्र प्रस्थितेषु सत्सु सोऽप्रकट उत्सवम् अगच्छत्।
11 ୧୧ ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ହାକିମ୍କ ଇନିଃକେ ପାରାବ୍ରେ ଦାଣାଁଁଇତାନ୍କ ତାଇକେନା ଆଡଃକ ମେନ୍କେଦାଃ, “ଇନିଃ କତାଃରିୟା ।”
अनन्तरम् उत्सवम् उपस्थिता यिहूदीयास्तं मृगयित्वापृच्छन् स कुत्र?
12 ୧୨ ଏନ୍ତେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆକ ଆକରେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ପୁରାଃ ହାୟମ୍ ହାୟମେତାନ୍କ ତାଇକେନା । ଆଡଃ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “ଇନିଃ ବୁଗିନ୍ ହଡ଼ ତାନିଃ,” ଆଡଃ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “କାହାଗି ଇନିଃ ହଡ଼କକେ ବେଦାକୁତାନାଏ ।”
ततो लोकानां मध्ये तस्मिन् नानाविधा विवादा भवितुम् आरब्धवन्तः। केचिद् अवोचन् स उत्तमः पुरुषः केचिद् अवोचन् न तथा वरं लोकानां भ्रमं जनयति।
किन्तु यिहूदीयानां भयात् कोपि तस्य पक्षे स्पष्टं नाकथयत्।
ततः परम् उत्सवस्य मध्यसमये यीशु र्मन्दिरं गत्वा समुपदिशति स्म।
15 ୧୫ ଯିହୁଦୀକଆଃ ହାକିମ୍କ ହାୟକାଟ୍ୟାନ୍ତେ ମେନ୍କେଦାଃକ, “ନିଃ ବେଗାର୍ ପାଢ଼ାଅକେଦ୍ତେ ଚିଲ୍କା ନେ ଲେକା ଇତୁକତାନାଏ?”
ततो यिहूदीया लोका आश्चर्य्यं ज्ञात्वाकथयन् एषा मानुषो नाधीत्या कथम् एतादृशो विद्वानभूत्?
16 ୧୬ ଏନାତେ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କଆଏ, “ଆଇଁୟାଃ ଇନିତୁ ଆଇଁୟାଃ ନାହାଁଲାଃ ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ହିଜୁଆକାନା ।
तदा यीशुः प्रत्यवोचद् उपदेशोयं न मम किन्तु यो मां प्रेषितवान् तस्य।
17 ୧୭ ଜେତାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମନେଲେକା ରିକା ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଆଇଁୟାଃ ଇନିତୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସାଃଏତେ ଚାଏ ଆଇଁୟାଃ ପେଡ଼େଃତିଙ୍ଗ୍ କାଜିତାନା ଏନା ସାରିୟାଏ ।
यो जनो निदेशं तस्य ग्रहीष्यति ममोपदेशो मत्तो भवति किम् ईश्वराद् भवति स गनस्तज्ज्ञातुं शक्ष्यति।
18 ୧୮ ଜେତାଏ ଆୟାଃତେ କାଜିନିଃ ଆୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ନାମ୍ବାଡ଼ାଏଃ, ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ଆଇଃକ୍କେ କୁଲ୍ନିୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ନାମ୍ବାଡ଼ାଏନିଃ ସାର୍ତିଗିୟାଏ; ଆଡଃ ଇନିଃତାଃରେ ଏତ୍କାନ୍ଆଃ ବାନଆଃ ।
यो जनः स्वतः कथयति स स्वीयं गौरवम् ईहते किन्तु यः प्रेरयितु र्गौरवम् ईहते स सत्यवादी तस्मिन् कोप्यधर्म्मो नास्ति।
19 ୧୯ ଚିୟାଃ ମୁଶା ଆପେକେ ଆନ୍ଚୁ କାଏ ଏମାକାଦ୍ପେୟା? ଏନ୍ରେୟ ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟ ଆନ୍ଚୁ କାକ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନା, ଆପେ ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାପେ?”
मूसा युष्मभ्यं व्यवस्थाग्रन्थं किं नाददात्? किन्तु युष्माकं कोपि तां व्यवस्थां न समाचरति। मां हन्तुं कुतो यतध्वे?
20 ୨୦ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଆମ୍କେ ବଙ୍ଗା ଏସେରାକାଦ୍ମେୟାଁଏ, ଅକଏ ଆମ୍କେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ?”
तदा लोका अवदन् त्वं भूतग्रस्तस्त्वां हन्तुं को यतते?
21 ୨୧ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିଆଁଦ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିଙ୍ଗ୍ କାମିୟାକାଦ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେ ସବେନ୍କ ହାଏକାଟଃତାନା ।
ततो यीशुरवोचद् एकं कर्म्म मयाकारि तस्माद् यूयं सर्व्व महाश्चर्य्यं मन्यध्वे।
22 ୨୨ ନେୟାଁମେନ୍ତେ ମୁଶା ଆପେୟାଃ ହନ୍କକେ ଖାତ୍ନାଅରେୟାଃ ଆନ୍ଚୁ ଏମାକାଦ୍ପେୟାଏ, ଏନାଦ ମୁଶାଏତେ କାହା ମେନ୍ଦ ହାଡ଼ାମ୍ ହଡ଼କଆଃ ସାଃଏତେଗି, ଆଡଃ ଆପେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ କଡ଼ାହନ୍କକେ ଖାତ୍ନାଅକତାନାପେ ।
मूसा युष्मभ्यं त्वक्छेदविधिं प्रददौ स मूसातो न जातः किन्तु पितृपुरुषेभ्यो जातः तेन विश्रामवारेऽपि मानुषाणां त्वक्छेदं कुरुथ।
23 ୨୩ ମୁଶା ଅଲାକାନ୍ ଆନ୍ଚୁ ଆଲକା ଟଟାଗଃକା ମେନ୍ତେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ମିଆଁଦ୍ କଡ଼ାହନ୍ରାଃ ଖାତ୍ନାଅଃରେଦ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ପୁରାଗି ବୁଗିକାଇ ହରାତେ, ଆପେ ଚିନାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେପେ ଏସେଦାଇଙ୍ଗ୍ ତାନା?
अतएव विश्रामवारे मनुष्याणां त्वक्छेदे कृते यदि मूसाव्यवस्थामङ्गनं न भवति तर्हि मया विश्रामवारे मानुषः सम्पूर्णरूपेण स्वस्थोऽकारि तत्कारणाद् यूयं किं मह्यं कुप्यथ?
सपक्षपातं विचारमकृत्वा न्याय्यं विचारं कुरुत।
25 ୨୫ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେନ୍ ହଡ଼କଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “ଚିୟାଃ ଯିହୁଦୀକଆଃ ହାକିମ୍କ ଗଏଃ ନାଙ୍ଗ୍କ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ହଡ଼ ନିଃ ନାହାଲିଃ ଚି?
तदा यिरूशालम् निवासिनः कतिपयजना अकथयन् इमे यं हन्तुं चेष्टन्ते स एवायं किं न?
26 ୨୬ ନେଲିପେ, ନିଃ ନେତାଃରିୟା, ନେପେଲ୍ରେ ଜାଗାର୍ତାନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଜେତ୍ନାଃ କାକ କାଜିୟାଇତାନା, ଚିୟାଃ ଆଗୁଆଇକ ଇନିଃକେ ମାସି ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ସାର୍ତିଗିକ ଆଟ୍କାର୍କେଦାଃ ଚି?
किन्तु पश्यत निर्भयः सन् कथां कथयति तथापि किमपि अ वदन्त्येते अयमेवाभिषिक्त्तो भवतीति निश्चितं किमधिपतयो जानन्ति?
27 ୨୭ ଇନିଃ ଅକ୍ତାଃରେନ୍ ତାନିଃ ନେୟାଁବୁ ସାରିତାନା, ମେନ୍ଦ ମାସି ହିଜୁଃରେ ଇନିଃ କତାଃରେନ୍ ତାନିଃ ଏନା ଜେତାଏ କାକ ସାରିଆଃ ।”
मनुजोयं कस्मादागमद् इति वयं जानोमः किन्त्वभिषिक्त्त आगते स कस्मादागतवान् इति कोपि ज्ञातुं न शक्ष्यति।
28 ୨୮ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁକତାନ୍ଲଃ କାଉରିତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଚିୟାଃ ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାରିତାନାପେ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକ୍ତାଃରେନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ଏନାପେ ସାରିତାନାଚି? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃତେଗି କାଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନା ମେନ୍ଦ ଆଇଁୟାଃ କୁଲ୍ନିଃ ସାର୍ତିଗିୟାଏ, ଆପେ ଇନିଃକେ କାପେ ସାରିତାନା,
तदा यीशु र्मध्येमन्दिरम् उपदिशन् उच्चैःकारम् उक्त्तवान् यूयं किं मां जानीथ? कस्माच्चागतोस्मि तदपि किं जानीथ? नाहं स्वत आगतोस्मि किन्तु यः सत्यवादी सएव मां प्रेषितवान् यूयं तं न जानीथ।
29 ୨୯ ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃତାଃଏତେ ହିଜୁଆକାନାଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦିୟାଁଏ ।”
तमहं जाने तेनाहं प्रेरित अगतोस्मि।
30 ୩୦ ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ସାସାବ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କିୟାଃକ, ଏନ୍ରେୟ ଜେତାଏ ଇନିଃରେ ତିଃଇ କାକ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ନେଡାଦ ଇମ୍ତାଜାକେଦ୍ କା ସେଟେରାକାନ୍ ତାଇକେନା ।
तस्माद् यिहूदीयास्तं धर्त्तुम् उद्यतास्तथापि कोपि तस्य गात्रे हस्तं नार्पयद् यतो हेतोस्तदा तस्य समयो नोपतिष्ठति।
31 ୩୧ ମେନ୍ଦ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଏତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍ କେଦାଃ ଆଡଃକ କାଜିକେଦା, “ଚିୟାଃ ମାସି ହିଜୁଃରେ ନିଃ କାମିୟାକାଦ୍ ପେଡ଼େଃରାଃ କାମିଏତେ ଆଦ୍କା କାମିକଚି କାମିୟା?”
किन्तु बहवो लोकास्तस्मिन् विश्वस्य कथितवान्तोऽभिषिक्त्तपुरुष आगत्य मानुषस्यास्य क्रियाभ्यः किम् अधिका आश्चर्य्याः क्रियाः करिष्यति?
32 ୩୨ ଫାରୁଶୀକ ହଡ଼କକେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ନେୟାଁ ହାୟମ୍ ହାୟମ୍ତାନ୍କ ଆୟୁମ୍କେଦ୍କଆ, ଏନ୍ତେ ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଇନିଃକେ ସାସାବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଦାରୱାନ୍କକେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆକ ।
ततः परं लोकास्तस्मिन् इत्थं विवदन्ते फिरूशिनः प्रधानयाजकाञ्चेति श्रुतवन्तस्तं धृत्वा नेतुं पदातिगणं प्रेषयामासुः।
33 ୩୩ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ଦିପିଲି ଜାକେଦ୍ ଆପେଲଃ ତାଇନିଃକ୍, ଏନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦ୍ନିଃତାଃତେ ସେନଃଆଇଙ୍ଗ୍ ।
ततो यीशुरवदद् अहम् अल्पदिनानि युष्माभिः सार्द्धं स्थित्वा मत्प्रेरयितुः समीपं यास्यामि।
मां मृगयिष्यध्वे किन्तूद्देशं न लप्स्यध्वे रत्र स्थास्यामि तत्र यूयं गन्तुं न शक्ष्यथ।
35 ୩୫ ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ହାକିମ୍କ ଆକ ଆକରେକ ଜାଗାର୍କେଦାଃ, “ନିଃ କତାଃତେ ସେନଃନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଏ ଯେ ଆବୁ ଇନିଃକେ କାବୁ ନାମିୟାଁ? ଚିୟାଃ ଇନିଃ ଗ୍ରୀକ୍ ହଡ଼କଆଃ ଥାଲାରେ ନେତେ ହେନ୍ତେୟାକାନ୍ ଆବୁଆଃ ହଡ଼କତାଃ ସେନଃଆଏ ଆଡଃ ଗ୍ରୀକ୍ ହଡ଼କକେ ଇତୁକଆଏ?
तदा यिहूदीयाः परस्परं वक्त्तुमारेभिरे अस्योद्देशं न प्राप्स्याम एतादृशं किं स्थानं यास्यति? भिन्नदेशे विकीर्णानां यिहूदीयानां सन्निधिम् एष गत्वा तान् उपदेक्ष्यति किं?
36 ୩୬ ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦାଣାଁଁଇଙ୍ଗ୍ରେୟ କାପେ ନାମିୟାଁ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାଇନଃତାଃ କାପେ ସେନ୍ଦାଡ଼ିୟା ମେନ୍ତେ ଇନିଃ କାଜିକେଦ୍ କାଜି ଚିକ୍ନାଃତାନା?”
नो चेत् मां गवेषयिष्यथ किन्तूद्देशं न प्राप्स्यथ एष कोदृशं वाक्यमिदं वदति?
37 ୩୭ ଟୁଣ୍ଡୁ ହୁଲାଙ୍ଗ୍, ଚାଏ ପାରାବ୍ରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ୟୀଶୁ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ କାଉରିକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ଜେତାଏ ତେତାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଆଇଁୟାଃତାଃତେ ହିଜୁଃକାଏ, ଆଡଃ
अनन्तरम् उत्सवस्य चरमेऽहनि अर्थात् प्रधानदिने यीशुरुत्तिष्ठन् उच्चैःकारम् आह्वयन् उदितवान् यदि कश्चित् तृषार्त्तो भवति तर्हि ममान्तिकम् आगत्य पिवतु।
38 ୩୮ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍ରେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍ନିଃ ନୁଁଏକାଏ, ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ କାଜିକାନ୍ଲେକା, ‘ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍ନିୟାଃ ଜୀଉଏତେ ଜୀଦାନ୍ ଦାଆଃରେୟାଃ ଗାଡ଼ାକ ଲିଙ୍ଗିକାତେୟଃଆ ।’”
यः कश्चिन्मयि विश्वसिति धर्म्मग्रन्थस्य वचनानुसारेण तस्याभ्यन्तरतोऽमृततोयस्य स्रोतांसि निर्गमिष्यन्ति।
39 ୩୯ ଇନିଃକେ ବିଶ୍ୱାସୀତାନ୍କ, ତାୟମ୍ତେ ଅକନ୍ ଆତ୍ମାକେକ ନାମିୟାଁ, ଇନ୍କୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଇନିଃ ନେ କାଜି କାଜିକେଦାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇମ୍ତା ଜାକେଦ୍ ୟୀଶୁଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ କା ହବାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ହରାତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାଦ କାଏ ଏମାକାନ୍ ତାଇକେନା ।
ये तस्मिन् विश्वसन्ति त आत्मानं प्राप्स्यन्तीत्यर्थे स इदं वाक्यं व्याहृतवान् एतत्कालं यावद् यीशु र्विभवं न प्राप्तस्तस्मात् पवित्र आत्मा नादीयत।
एतां वाणीं श्रुत्वा बहवो लोका अवदन् अयमेव निश्चितं स भविष्यद्वादी।
केचिद् अकथयन् एषएव सोभिषिक्त्तः किन्तु केचिद् अवदन् सोभिषिक्त्तः किं गालील् प्रदेशे जनिष्यते?
42 ୪୨ ମାସି ଦାଉଦ୍ଆଃ କିଲିଏତେ ଆଡଃ ଦାଉଦ୍ ତାଇକେନ୍ ବେଥ୍ଲେହେମ୍ ସାହାର୍ଏତେ ହିଜୁଆଏଃ ମେନ୍ତେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ କା'ଚି କାଜିକାନା?”
सोभिषिक्त्तो दायूदो वंशे दायूदो जन्मस्थाने बैत्लेहमि पत्तने जनिष्यते धर्म्मग्रन्थे किमित्थं लिखितं नास्ति?
इत्थं तस्मिन् लोकानां भिन्नवाक्यता जाता।
44 ୪୪ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ ୟୀଶୁ ସାବଃକାଏ ମେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ଇନିଃରେ ତିଃଇ କାକ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ।
कतिपयलोकास्तं धर्त्तुम् ऐच्छन् तथापि तद्वपुषि कोपि हस्तं नार्पयत्।
45 ୪୫ ଦାରୱାନ୍କ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି, ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆକ, “ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେ କାପେ ଆଉକିୟା?”
अनन्तरं पादातिगणे प्रधानयाजकानां फिरूशिनाञ्च समीपमागतवति ते तान् अपृच्छन् कुतो हेतोस्तं नानयत?
तदा पदातयः प्रत्यवदन् स मानव इव कोपि कदापि नोपादिशत्।
ततः फिरूशिनः प्रावोचन् यूयमपि किमभ्रामिष्ट?
अधिपतीनां फिरूशिनाञ्च कोपि किं तस्मिन् व्यश्वसीत्?
ये शास्त्रं न जानन्ति त इमेऽधमलोकाएव शापग्रस्ताः।
50 ୫୦ ନିକଦୀମ୍, ଅକଏଚି ସିଦାରେ ୟୀଶୁତାଃତେ ସେନ୍କାନ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ,
तदा निकदीमनामा तेषामेको यः क्षणदायां यीशोः सन्निधिम् अगात् स उक्त्तवान्
51 ୫୧ “ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ତାଃଏତେ ଆଉରି ଆୟୁମ୍ ଜାକେଦ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚାଇଲ୍ ଚାଲାନ୍ ଆଉରି ସାରି ଜାକେଦ୍ ଆବୁଆଃ ଆନ୍ଚୁ ଚିୟାଃ ଇନିୟାଃ ବିଚାରେୟାଏ?”
तस्य वाक्ये न श्रुते कर्म्मणि च न विदिते ऽस्माकं व्यवस्था किं कञ्चन मनुजं दोषीकरोति?
52 ୫୨ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ, “ଆମ୍ହଗିଚି ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼ ତାନ୍ମେ? ନେଲ୍ ନାମେମେ, ଗାଲିଲ୍ଏତେ ଜେତାଏ ନାବୀ କାଏ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃଆ?”
ततस्ते व्याहरन् त्वमपि किं गालीलीयलोकः? विविच्य पश्य गलीलि कोपि भविष्यद्वादी नोत्पद्यते।
ततः परं सर्व्वे स्वं स्वं गृहं गताः किन्तु यीशु र्जैतुननामानं शिलोच्चयं गतवान्।
