ଯୋହାନ୍ 21
1 ୧ ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆଡଃମିସା ତିବିରିୟା ଦରେୟା ଗେନାରେ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃରେ ଉଦୁବେନ୍ୟାନାଏ । ନେୟାଁ ନେ ଲେକା ହବାଲେନା:
ततः परं तिबिरियाजलधेस्तटे यीशुः पुनरपि शिष्येभ्यो दर्शनं दत्तवान् दर्शनस्याख्यानमिदम्।
2 ୨ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଦିଦୁମ୍ କାଜିୟଃତାନ୍ ଥୋମା ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ରେୟାଃ କାନା ହାତୁରେନ୍ ନିଥ୍ନିୟେଲ୍ ଆଡଃ ଜେବଦୀୟାଃ ବାରାନ୍ ହନ୍କିନ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ଆଡଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ମିଦ୍ତାଃରେକ ତାଇକେନା ।
शिमोन्पितरः यमजथोमा गालीलीयकान्नानगरनिवासी निथनेल् सिवदेः पुत्रावन्यौ द्वौ शिष्यौ चैतेष्वेकत्र मिलितेषु शिमोन्पितरोऽकथयत् मत्स्यान् धर्तुं यामि।
3 ୩ ଆଡଃ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ହାକୁ ସାବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସେନଃତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।” ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆଲେୟ ଆମାଃଲଃ ସେନାଲେ,” ଇନ୍କୁ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ ଲାଉକାରେକ ଦେଏଃୟାନା, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ନିଦାରେ ଜାଲୋମ୍ତେ ହାକୁ କାକ ସାବ୍ ଦାଡ଼ିୟାନା ।
ततस्ते व्याहरन् तर्हि वयमपि त्वया सार्द्धं यामः तदा ते बहिर्गताः सन्तः क्षिप्रं नावम् आरोहन् किन्तु तस्यां रजन्याम् एकमपि न प्राप्नुवन्।
4 ୪ ଆଡଃ ଆଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଦରେୟା ଗେନାରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ, ହଲେହଁ ଚେଲାକ ନିଃ ୟୀଶୁ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ କାକ ସାରିତାନ୍ ତାଇକେନା ।
प्रभाते सति यीशुस्तटे स्थितवान् किन्तु स यीशुरिति शिष्या ज्ञातुं नाशक्नुवन्।
5 ୫ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ହେ ଦୁଲାଡ଼୍ ହନ୍କ ଚିୟାଃ ଆପେତାଃରେ ହାକୁ ମେନାକଆ?” ଇନ୍କୁ “କାହା” ମେନ୍ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ ।
तदा यीशुरपृच्छत्, हे वत्सा सन्निधौ किञ्चित् खाद्यद्रव्यम् आस्ते? तेऽवदन् किमपि नास्ति।
6 ୬ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆ, “ଲାଉକାରାଃ ଜମ୍ସାଃତେ ଜାଲୋମ୍କେ ହୁଦ୍ମାଏପେ, ଏନାରେ ଆପେ ହାକୁ ନାମ୍କଆପେ ।” ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଜାଲୋମ୍କେ ହୁଦ୍ମାକେଦ୍ତେ ପୁରାଃ ହାକୁକ ନାମ୍କେଦ୍କଆ, ମେନ୍ଦ ପୁରାଃ ପେଡ଼େଃତେ ଥାଇଜ୍କେଦ୍ରେୟ କାକ ଥାଇଜ୍ ଦାଡ଼ିୟାନା ।
तदा सोऽवदत् नौकाया दक्षिणपार्श्वे जालं निक्षिपत ततो लप्स्यध्वे, तस्मात् तै र्निक्षिप्ते जाले मत्स्या एतावन्तोऽपतन् येन ते जालमाकृष्य नोत्तोलयितुं शक्ताः।
7 ୭ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଅକନ୍ ଚେଲାକେ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ନିଃଦ ପ୍ରାଭୁ ତାନିଃ ।” ନିଃଦ ପ୍ରାଭୁ ତାନିଃ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍, ସାମା ହଡ଼୍ମ ତାଇକେନ୍ହରାତେ ମାୟାଙ୍ଗ୍ରେ ଲିଜାଃ ପାଟେୟାନ୍ଚି ଦରେୟାରେ ଡେଗାଅକେଦାଏ ।
तस्माद् यीशोः प्रियतमशिष्यः पितरायाकथयत् एष प्रभु र्भवेत्, एष प्रभुरिति वाचं श्रुत्वैव शिमोन् नग्नताहेतो र्मत्स्यधारिण उत्तरीयवस्त्रं परिधाय ह्रदं प्रत्युदलम्फयत्।
8 ୮ ମେନ୍ଦ ଏଟାଃ ଚେଲାକ ହାକୁତେ ପେରେଜାକାନ୍ ଜାଲୋମ୍ ଥାଇଜ୍କେଦ୍ତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ଲାଉକାତେକ ହିଜୁଃୟାନା, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ଦରେୟା ଗେନାଏତେ ପୁରାଃ ସାଙ୍ଗିନ୍ରେଦ କାହା, ମେନ୍ଦ ଦୁଇଶହାତ୍ ଲେକା ସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ତାଇକେନାକ ।
अपरे शिष्या मत्स्यैः सार्द्धं जालम् आकर्षन्तः क्षुद्रनौकां वाहयित्वा कूलमानयन् ते कूलाद् अतिदूरे नासन् द्विशतहस्तेभ्यो दूर आसन् इत्यनुमीयते।
9 ୯ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଦରେୟା ଖାଇଁଣ୍ରେ ଆଡ଼୍ଗୁକେଦ୍ତେ ଆଙ୍ଗରାସେଙ୍ଗେଲ୍ରେ ହାକୁ ରାପାଃକାନ୍ ଆଡଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ମାଣ୍ଡାୱାକାନ୍ ନେଲ୍କେଦାଃକ ।
तीरं प्राप्तैस्तैस्तत्र प्रज्वलिताग्निस्तदुपरि मत्स्याः पूपाश्च दृष्टाः।
ततो यीशुरकथयद् यान् मत्स्यान् अधरत तेषां कतिपयान् आनयत।
11 ୧୧ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୧୫୩ ଠୁ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ହାକୁତେ ପେରେଜାକାନ୍ ଜାଲୋମ୍କେ ଦରେୟା ଖାଇଁଣ୍ତେ ଥାଇଜ୍ ଆଉକେଦାଃଏ । ନିମିନ୍ ହାକୁକ ତାଇକେନ୍ରେୟ ଜାଲୋମ୍ କା ଟଟାଃୟାନା ।
अतः शिमोन्पितरः परावृत्य गत्वा बृहद्भिस्त्रिपञ्चाशदधिकशतमत्स्यैः परिपूर्णं तज्जालम् आकृष्योदतोलयत् किन्त्वेतावद्भि र्मत्स्यैरपि जालं नाछिद्यत।
12 ୧୨ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ହିଜୁଃପେ ଆଡଃ ଜମେପେ ।” ମେନ୍ଦ “ଆମ୍ ଅକଏ ତାନ୍ମେ?” ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେ କୁଲି ନାଗେନ୍ତେ ଚେଲାକଏତେ, ଜେତାଏ କାକ ପେଡ଼େଃକେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ନିଃ ପ୍ରାଭୁ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ସାରିତାନ୍ ତାଇକେନାକ ।
अनन्तरं यीशुस्तान् अवादीत् यूयमागत्य भुंग्ध्वं; तदा सएव प्रभुरिति ज्ञातत्वात् त्वं कः? इति प्रष्टुं शिष्याणां कस्यापि प्रगल्भता नाभवत्।
13 ୧୩ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଉକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଏମାଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ଏନ୍ ଲେକା ହାକୁ ହଗି ଏମାଦ୍କଆଏ ।
ततो यीशुरागत्य पूपान् मत्स्यांश्च गृहीत्वा तेभ्यः पर्य्यवेषयत्।
इत्थं श्मशानादुत्थानात् परं यीशुः शिष्येभ्यस्तृतीयवारं दर्शनं दत्तवान्।
15 ୧୫ ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଜମ୍କେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍କେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ଯୋହାନ୍ଆଃ ହନ୍ ଶିମୋନ୍, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ନିକୁଏତେ ଆଦ୍କାମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନା?” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେଗି ପ୍ରାଭୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ଆମ୍ ସାରିତାନାମ୍,” ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ମିଣ୍ଡି ହନ୍କକେ ଗୁପିକମେ ।”
भोजने समाप्ते सति यीशुः शिमोन्पितरं पृष्टवान्, हे यूनसः पुत्र शिमोन् त्वं किम् एतेभ्योधिकं मयि प्रीयसे? ततः स उदितवान् सत्यं प्रभो त्वयि प्रीयेऽहं तद् भवान् जानाति; तदा यीशुरकथयत् तर्हि मम मेषशावकगणं पालय।
16 ୧୬ ୟୀଶୁ ବାର୍ସାତେ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ଯୋହାନ୍ଆଃ ହନ୍ ଶିମୋନ୍, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍?” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେଗି ପ୍ରାଭୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ଆମ୍ ସାରିତାନାମ୍ ।” ୟୀଶୁ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ମିଣ୍ଡିକକେ ଗୁପିକମେ ।”
ततः स द्वितीयवारं पृष्टवान् हे यूनसः पुत्र शिमोन् त्वं किं मयि प्रीयसे? ततः स उक्तवान् सत्यं प्रभो त्वयि प्रीयेऽहं तद् भवान् जानाति; तदा यीशुरकथयत तर्हि मम मेषगणं पालय।
17 ୧୭ ୟୀଶୁ ଆପିସାତେ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ଯୋହାନ୍ଆଃ ହନ୍ ଶିମୋନ୍, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍?” ୟୀଶୁ ଆପିସାତେ ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍? ମେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାଏ, ନେଆଁଁତେ ପାତ୍ରାସ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାଏ । ଏନାତେ ପାତ୍ରାସ୍ ମେତାଇୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେଗି ଦୁଲାଡ଼୍ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ଏନା ସବେନାଃ ଆମ୍ ସାରିତାନାମ୍ ।” ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ମିଣ୍ଡି ତାଇୟାଃଁକକେ ଗୁପିକମେ ।”
पश्चात् स तृतीयवारं पृष्टवान्, हे यूनसः पुत्र शिमोन् त्वं किं मयि प्रीयसे? एतद्वाक्यं तृतीयवारं पृष्टवान् तस्मात् पितरो दुःखितो भूत्वाऽकथयत् हे प्रभो भवतः किमप्यगोचरं नास्ति त्वय्यहं प्रीये तद् भवान् जानाति; ततो यीशुरवदत् तर्हि मम मेषगणं पालय।
18 ୧୮ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗି କାଜିୟାମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, “ଆମ୍ ସେପେଡ଼େଦ୍ ତାଇକେନ୍ରେ ଆମ୍ ସେକାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଆମାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକା ଜାହାତାଃଗି ସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନାମ୍ ମେନ୍ଦ ହାଡ଼ାମ୍ ଇମ୍ତା ଆମାଃ ତିଃଇ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ୟେଁଆମ୍ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ ଆମାଃ ମାୟାଙ୍ଗ୍ ତଲେୟାଏ ଆଡଃ ଆମ୍ କାମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାଃତେ ଇଦିମେୟାଁଏ ।”
अहं तुभ्यं यथार्थं कथयामि यौवनकाले स्वयं बद्धकटि र्यत्रेच्छा तत्र यातवान् किन्त्वितः परं वृद्धे वयसि हस्तं विस्तारयिष्यसि, अन्यजनस्त्वां बद्ध्वा यत्र गन्तुं तवेच्छा न भवति त्वां धृत्वा तत्र नेष्यति।
19 ୧୯ ପାତ୍ରାସ୍ ଚିଲ୍କା ଆୟାଃ ଗନଏଃ ହରାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ରିକାଇୟାଏ, ଏନାରେୟାଃ ଇସାରା ଏମ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନା କାଜିକେଦାଏ । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ “ଅତଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ମେ” ମେନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍କେ କାଜିକିୟା ।
फलतः कीदृशेन मरणेन स ईश्वरस्य महिमानं प्रकाशयिष्यति तद् बोधयितुं स इति वाक्यं प्रोक्तवान्। इत्युक्ते सति स तमवोचत् मम पश्चाद् आगच्छ।
20 ୨୦ ପାତ୍ରାସ୍ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ, ଏଟାଃ ଚେଲାକେ ଦୟାହରା ହିଜୁଃତାନ୍ ନେଲ୍କିୟାଏ, ଅକଏକେଚି ୟୀଶୁ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଆୟୁବ୍ ଜମେୟାଁଃରେ ୟୀଶୁଆଃ କୁଡ଼ାମ୍ରେ ଟେଣ୍ଡେର୍କେଦ୍ତେ କୁଲିକାଇତାଇନାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍କେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ?”
यो जनो रात्रिकाले यीशो र्वक्षोऽवलम्ब्य, हे प्रभो को भवन्तं परकरेषु समर्पयिष्यतीति वाक्यं पृष्टवान्, तं यीशोः प्रियतमशिष्यं पश्चाद् आगच्छन्तं
पितरो मुखं परावर्त्त्य विलोक्य यीशुं पृष्टवान्, हे प्रभो एतस्य मानवस्य कीदृशी गति र्भविष्यति?
22 ୨୨ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ହିଜୁଃ ଜାକେଦ୍ ଇନିଃ ତାଇନ୍କାଏ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ରେଦ ଆମାଃ ଚିନାଃ ସେନଃତାନା? ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ମେ ।”
स प्रत्यवदत्, मम पुनरागमनपर्य्यन्तं यदि तं स्थापयितुम् इच्छामि तत्र तव किं? त्वं मम पश्चाद् आगच्छ।
23 ୨୩ ଏନାତେ ନେ ଚେଲା କାଏ ଗଜଃଆ ମେନ୍ତେ ହାଗାକତାଃରେ କାଜି ନିତିର୍ୟାନା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାଏ ଗଜଃଆ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଏ କାଜିକାଦ୍ତାଇନା, ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃ ଜାକେଦ୍ ତାଇନଃକାଏ ନେଆଁଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଆମାଃ ଚିନାଃ ଚିକାଅଃଆ? ମେନ୍ତେ କାଜିକାଦ୍ତାଇନାଏ ।
तस्मात् स शिष्यो न मरिष्यतीति भ्रातृगणमध्ये किंवदन्ती जाता किन्तु स न मरिष्यतीति वाक्यं यीशु र्नावदत् केवलं मम पुनरागमनपर्य्यन्तं यदि तं स्थापयितुम् इच्छामि तत्र तव किं? इति वाक्यम् उक्तवान्।
24 ୨୪ ନେ କାଜିକରାଃ ଗାୱା ଏମେତାନ୍ ଆଡଃ ନେ କାଜିକ ଅଲାକାଦ୍ ଚେଲା ନିଃଗି ତାନିଃ ଆଡଃ ନିୟାଃ କାଜିତେୟାଃ ସାର୍ତିଗିୟାଃ ନେୟାଁବୁ ସାରିତାନା ।
यो जन एतानि सर्व्वाणि लिखितवान् अत्र साक्ष्यञ्च दत्तवान् सएव स शिष्यः, तस्य साक्ष्यं प्रमाणमिति वयं जानीमः।
25 ୨୫ ୟୀଶୁ କାମିକାଦ୍ କାଜିକାମିକ ପୁରାଃଗିୟା, ଏନା ମିମିଆଦ୍ତେ ଅଲେରେଦ ଅକଏସାରି ଏନ୍ ଅନଲ୍ ପୁଥିକ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ଦହ ନାଗେନ୍ତେ ଠାୟାଦ୍ କା ହବାଅଃତେୟାଃ ନେଆଁଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଟ୍କାରେତାନା ।
यीशुरेतेभ्योऽपराण्यपि बहूनि कर्म्माणि कृतवान् तानि सर्व्वाणि यद्येकैकं कृत्वा लिख्यन्ते तर्हि ग्रन्था एतावन्तो भवन्ति तेषां धारणे पृथिव्यां स्थानं न भवति। इति॥
