ଯାକୁବ 3
1 ୧ ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ଆପେକଏତେ ପୁରାଃ ଇନିତୁକ ଆଲପେ ହବାଅଃଆ । ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସାରିତାନାପେ ଯେ, ଆଲେ ଲେକାନ୍ ଇନିତୁକ ଏଟାଃକଆଃ ତାଃଏତେ ପୁରାଃଗି ସାଜାଇକ ନାମେୟା ।
Mine Brødre! ikke mange af eder bør blive Lærere, saasom I vide, at vi skulle faa en desto tungere Dom.
2 ୨ ଆବୁ ସବେନ୍କଦ ଚିମିନ୍ସା ଭୁଲ୍ ରିକାଃବୁ । ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା କାଏ ଭୁଲ୍ଲେତାନ୍ ରେଦ, ଇନିଃ ପକ୍ତାକାନ୍ ଆଡଃ ଆପ୍ନାଃ ହଡ଼୍ମକେ ପୁରା ଥାବର୍କେଦ୍ତେ ଦହ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ।
Thi vi støde alle an i mange Ting; dersom nogen ikke støder an i Tale, da er han en fuldkommen Mand, i Stand til ogsaa at holde hele Legemet i Tømme.
3 ୩ ସାଦମ୍ଆଃ ହଡ଼୍ମକେ ଥାବର୍ରେ ଦହ ନାଗେନ୍ତେ ଆବୁ ଆୟାଃ ମଚାରେ ଲାଗମ୍ ତଲାଃବୁ ଆଡଃ ଆବୁ ଇନିଃକେ ଆବୁଆଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାତେ ଇଦି ଦାଡ଼ିୟାଃବୁ ।
Men naar vi lægge Bidsler i Hestenes Munde, for at de skulle adlyde os, saa dreje vi ogsaa hele deres Legeme.
4 ୪ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ ଜାହାଜ୍ ବିଷାଏରେ ଉଡ଼ୁଃଇପେ, ଦାଆଃ ଜାହାଜ୍କେ ଚାଲାଅତାନ୍ନିଃ ପୁରାଃ ହୟ ହିଜୁଃତାନ୍ରେୟ ମିଆଁଦ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ପାତୱାର୍ରେୟାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ଏନାକେ ଥାବର୍ରେ ଦହକେଦ୍ତେ ଆପ୍ନାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାତେ ଚାଲାଅ ଇଦିୟାଏ ।
Se, ogsaa Skibene, endskønt de ere saa store og drives af stærke Vinde, drejes med et saare lidet Ror, hvorhen Styrmandens Hu staar.
5 ୫ ଏନ୍ଲେକାଗି ନେ ଆଲାଙ୍ଗ୍ହ ହୁଡିଙ୍ଗିଆ, ଏନ୍ରେୟ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ କାଜି କାଜିକେଦ୍ତେ ଆପାନ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ କାଜିନାଃ । ଉଡ଼ୁଃ ଲେକାପେ ଚିଲ୍କା ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଆଙ୍ଗରା ହୁଡିଙ୍ଗ୍ରେୟଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ବିର୍କେ ଅଣ୍ଡର୍ତାଃଏ ।
Saaledes er ogsaa Tungen et lille Lem og fører store Ord. Se, hvor lille en Ild der stikker saa stor en Skov i Brand!
6 ୬ ମଚାରେୟାଃ ଆଲାଙ୍ଗ୍ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଲେକ୍ନାଃ ତାନାଃ, ଆବୁଆଃ ହଡ଼୍ମରେୟାଃ ହିସାରେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ସବେନ୍ ଏତ୍କାନ୍ରେୟାଃ ଏନେଟେଦ୍ ଲେକ୍ନାଃ ତାନାଃ । ଏନା ଆବୁଆଃ ହଡ଼୍ମରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ ହରାତେ ହସଡ଼ କାଜିକ ନିତିର୍ୟାନ୍ଲଃ ଆବୁଆଃ ପୁରା ହଡ଼୍ମକେ ସତ୍ରାକାଦା । ଆଲାଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ନାରାକ୍ ସେଙ୍ଗେଲ୍ରେ ଆବୁଆଃ ଗଟା ଜୀଦାନ୍କେ ଅଣ୍ଡର୍ତାଃଏ । (Geenna g1067)
Og Tungen er en Ild. Som en Verden af Uretfærdighed sidder Tungen iblandt vore Lemmer; den besmitter hele Legemet og sætter Livets Hjul i Brand, selv sat i Brand af Helvede. (Geenna g1067)
7 ୭ ମାନୱା ସବେନ୍ ବିର୍ ଜାଁତୁକକେ, ଚେଣେଁ, ରେଙ୍ଗାଅଜାଁତୁ ଆଡଃ ଦାଆଃରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ ଜାଁତୁକକେ ଆପ୍ନାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ଦହକାଦ୍କଆ ।
Thi enhver Natur, baade Dyrs og Fugles, baade Krybdyrs og Havdyrs, tæmmes og er tæmmet af den menneskelige Natur;
8 ୮ ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ଚିଉଲାହ ଆଲାଙ୍ଗ୍କେ ଥାବର୍ରେ ଦହ କାକ ଦାଡ଼ିୟା । ଏନା ହସଡ଼ତେ ଆଡଃ ଗନଏଃରାଃ ମାହୁଁରାତେ ପେରେଜାକାନା ।
men Tungen kan intet Menneske tæmme, det ustyrlige Onde, fuld af dødbringende Gift.
9 ୯ ଆବୁ ଆଲାଙ୍ଗ୍ ହରାତେ ପ୍ରାଭୁ ଆଡଃ ଆପୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମାଃବୁ । ଆଡଃ ଏନ୍ ଆଲାଙ୍ଗ୍ ହରାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସଭାବ୍ ଲେକାଗି ବାଇୟାକାନ୍ ହଡ଼କକେ ସାର୍ପାଅକ ତାନାବୁ ।
Med den velsigne vi Herren og Faderen, og med den forbande vi Menneskene, som ere blevne til efter Guds Lighed.
10 ୧୦ ଏନ୍ ମଚା ହରାତେଗି ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଆଡଃ ସାର୍ପାଅ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃତାନା । ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ଏନ୍ଲେକା ଆଲକା ହବାଅଃକା ।
Af den samme Mund udgaar Velsignelse og Forbandelse. Mine Brødre! dette bør ikke være saa.
Mon en Kilde udgyder sødt Vand og besk Vand af det samme Væld?
12 ୧୨ ହାଗା ମିଶିକ, ଲଆଦାରୁଏତେ ଚିନାଃ ଜାଇତୁନ୍ ଜ ଜ'ଆ? ଚାଏ ଦାଖ୍ନାଡ଼ିଏତେ ଚିନାଃ ଲଆ ଜ ଜ'ଆ? ଏନ୍ଲେକାଗି ବୁଲୁଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ ଲିଙ୍ଗିୟଃତାନ୍ ସେତେଙ୍ଗ୍ଏତେ ହେଡ଼େମ୍ ଦାଆଃ କା ଲିଙ୍ଗିୟଃଆ ।
Mon et Figentræ, mine Brødre! kan give Oliven, eller et Vintræ Figener? Heller ikke kan en salt Kilde give fersk Vand.
13 ୧୩ ଆପେକଏତେ ସେଣାଁନ୍ନିଃ ଚାଏ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍ନିଃ ଅକଏ ମେନାଇୟା? ଇନିଃ ସେଣାଁନ୍ତେ ଆଡଃ ଲେବେଃତେ ବୁଗିନ୍ କାମି ରିକାକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଜୀଦାନ୍ରେ ଉଦୁବେକାଏ ।
Er nogen viis og forstandig iblandt eder, da vise han ved god Omgængelse sine Gerninger i viis Sagtmodighed!
14 ୧୪ ମେନ୍ଦ ଆପେୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ହିସ୍ଙ୍ଗା, ମେହେର୍ ଆଡଃ ଆପ୍ନାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଏସ୍କାର୍ ଉଡ଼ୁଃତେ ପେରେଜାକାନ୍ ରେଦ, ଆପ୍ନାଃ ସେଣାଁନ୍ ହରାତେ ସାନାର୍ତିରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଆପାନ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ଆଲପେ କାଜିନ୍ ଆଡଃ ହସଡ଼ କାଜି ଆଲପେ କାଜିୟା ।
Men have I bitter Avind og Rænkesyge i eders Hjerter, da roser eder ikke og lyver ikke imod Sandheden!
15 ୧୫ ନେ'ଲେକାନ୍ ସେଣାଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ କା ହିଜୁଃଆ, ମେନ୍ଦ ନେ ସେଣାଁ ଅତେଦିଶୁମ୍ଏତେ ହିଜୁଃଆ । ନେଆଁ ଆତ୍ମାଏତେ କାହା ମେନ୍ଦ ସାଏତାନ୍ତାଃଏତେ ହିଜୁଃଆ ।
Dette, er ikke den Visdom, som kommer ovenfra, men en jordisk, sjælelig, djævelsk;
16 ୧୬ ଚିୟାଃଚି ଅକ୍ତାଃରେ ହିସ୍ଙ୍ଗା, ଆପ୍ନାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଏସ୍କାର୍ ଉଡ଼ୁଃ ମେନାଃ, ଏନ୍ତାଃରେ ବିନ୍ଗାଅ, ଆଡଃ ସବେନ୍ ଲେକାନ୍ ଏତ୍କାନ୍ କାଜିକ ତାଇନାଃ ।
thi hvor der er Avind og Rænkesyge, der er Forvirring og al ond Handel.
17 ୧୭ ମେନ୍ଦ ସିର୍ମାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁଃତାନ୍ ସେଣାଁ ସବେନାଃଏତେ ସିଦାତେଦ ଫାର୍ଚି, ସୁକୁ ଏମଃ, ଲେବେଃମନ୍, ଆଡଃ ଗାତିସାଙ୍ଗାତି ତାନାଃ, ଏନା ଦାୟାତେ ପେରେଜାକାନା ଆଡଃ ପୁରାଃଗି ବୁଗିନ୍ କାମିରେୟାଃ ଜ'ତେ ପେରେଜାକାନା । ନେଆଁ ସାର୍ତିତେ ଆଡଃ ବେଗାର୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃତେ ହବାଅଃତାନା ।
Men Visdommen herovenfra er først ren, dernæst fredsommelig, mild, føjelig, fuld af Barmhjertighed og gode Frugter, upartisk, uden Skrømt.
Men Retfærdigheds Frugt saaes i Fred for dem, som stifte Fred.
