< କଲସିୟ 3 >

1 ଆପେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଲଃ ଗନଏଃହେତେ ଜୀଉ ବିରିଦାକାନାପେ । ଏନାତେ ସିର୍ମାରେୟାଃ ବିଷାଏକ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ମନ୍‌ ଏମେପେ, ଚିଆଃଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ସିର୍ମାରେ ଆୟାଃ ରାଜ୍‌ଗାଦିରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଜମ୍‌ସାଃରେ ଦୁବାକାନା ।
यदि यूयं ख्रीष्टेन सार्द्धम् उत्थापिता अभवत तर्हि यस्मिन् स्थाने ख्रीष्ट ईश्वरस्य दक्षिणपार्श्वे उपविष्ट आस्ते तस्योर्द्ध्वस्थानस्य विषयान् चेष्टध्वं।
2 ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେୟାଃ ବିଷାଏରେ ମନ୍‌ କା ଏମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସିର୍ମାରେୟାଃ ବିଷାଏରେ ମନ୍‌ ଏମେପେ ଆଡଃ ଉଡ଼ୁଃ ରିକାଏପେ ।
पार्थिवविषयेषु न यतमाना ऊर्द्ध्वस्थविषयेषु यतध्वं।
3 ଚିଆଃଚି ଆପେ ଗଏଃକାନାପେ ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ଜୀଦାନ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଲଃ ଉକୁଆକାନା ।
यतो यूयं मृतवन्तो युष्माकं जीवितञ्च ख्रीष्टेन सार्द्धम् ईश्वरे गुप्तम् अस्ति।
4 ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଗି ଆପେୟାଃ ସାର୍‌ତି ଜୀଦାନ୍‌ ତାନିଃ ଆଡଃ ଇନିଃ ଚିମ୍‌ତାଏ ଉଦୁବେନା ଇମ୍‌ତା ଆପେୟଗି ଆୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ରେୟାଃ ହିସା ହବାକେଦ୍‌ତେ ଉଦୁବଃଆପେ ।
अस्माकं जीवनस्वरूपः ख्रीष्टो यदा प्रकाशिष्यते तदा तेन सार्द्धं यूयमपि विभवेन प्रकाशिष्यध्वे।
5 ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆପେ ନେ ଅତେରେ ଆପାଙ୍ଗିର୍‌ କାମି, ସତ୍‌ରା, ଏତ୍‌କାନ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌, ଗିହୁଗାନ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌, ଆଡଃ ଖୁର୍ଜିକରେୟାଃ ହାୟାକ ବାଗିପେ । ଖୁର୍ଜିକରାଃ ହାୟା ହବାଅଃତାନା ମୁରୁତ୍‌ ସେୱା ।
अतो वेश्यागमनम् अशुचिक्रिया रागः कुत्सिताभिलाषो देवपूजातुल्यो लोभश्चैतानि र्पािथवपुरुषस्याङ्गानि युष्माभि र्निहन्यन्तां।
6 ଚିଆଃଚି ନେ ସବେନାଃରେ ତାଇନ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଅକନ୍‌କ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ କାକ ମାନାତିୟାଁଃ, ଇନ୍‌କୁଆଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଖିସ୍‌ ହିଜୁଃଆ ।
यत एतेभ्यः कर्म्मभ्य आज्ञालङ्घिनो लोकान् प्रतीश्वरस्य क्रोधो वर्त्तते।
7 ମିସା ଆପେ ନେ'ଲେକାନ୍‌ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ରେ ଜୀଦାନ୍‌ ବିତାଅ ତାଇକେନାପେ ।
पूर्व्वं यदा यूयं तान्युपाजीवत तदा यूयमपि तान्येवाचरत;
8 ମେନ୍‌ଦ ନାହାଁଃ ଆପେକେ ନେ'ଲେକାନ୍‌ ଖିସ୍, ହିସିଙ୍ଗା, ନିନ୍ଦା କାଜିକ ବାଗି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ । ଆପେ ଏଟାଃକକେ ଲାନ୍ଦାକ ଲେକାନ୍‌ କାଜିକ, ଆଡଃ ଗିହୁଗଃ କାଜିକ ଆଲପେ ଜାଗାରେୟା ।
किन्त्विदानीं क्रोधो रोषो जिहिंसिषा दुर्मुखता वदननिर्गतकदालपश्चैतानि सर्व्वाणि दूरीकुरुध्वं।
9 ଆପେ ଆପେରେ ବେଦା କାଜି ଆଲପେ କାଜିୟା, ଚିଆଃଚି ଆପେ ମାରି ସଭାବ୍‌ ଚାଏ ଚାଇଲ୍‌ ଚାଲାନ୍‌ ବାଗିକାଦାପେ,
यूयं परस्परं मृषाकथां न वदत यतो यूयं स्वकर्म्मसहितं पुरातनपुरुषं त्यक्तवन्तः
10 ୧୦ ଆଡଃ ନାୱା ସଭାବ୍‌ ଚାଏ ଚାଇଲ୍‌ ଚାଲାନ୍‌ ସାବାକାଦାପେ । ଆପେୟାଃ ନେ ନାୱା ଜୀଦାନ୍‌ ହରାତେ ଆପେ ଅତେଦିଶୁମ୍‌ ବାବାଇନିଃ ଲେକାପେ ହବାକାନା, ଆଡଃ ଆପେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ବିଷାଏରେୟାଃ ସାର୍‌ତି ସେଣାଁପେ ନାମ୍‌ଇଦିତାନା ।
स्वस्रष्टुः प्रतिमूर्त्या तत्त्वज्ञानाय नूतनीकृतं नवीनपुरुषं परिहितवन्तश्च।
11 ୧୧ ଏନାତେ ଯିହୁଦୀ ଆଡଃ ସାଅଁସାର୍‌ ହଡ଼କ ଥାଲାରେ ଜେତାନ୍‌ ଭେଦ୍‌ଭାବ୍‌ ବାନଃଆ, ଖାତ୍‌ନାଅ ଚାଏ କା ଖାତ୍‌ନାଅ, ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍‌ରେନ୍‌ ଚାଏ ଆପ୍‌ନାଃ ଦିଶୁମ୍‌ରେନ୍‌, ସ୍କୁଥୀୟ ହଡ଼, କିରିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁକାନ୍‌ ଦାସି ଚାଏ ତନଲ୍‌ ରାଡ଼ାକାନ୍‌ ଦାସି ସବେନ୍‌କ ମିଦ୍‌ ସାମାନ୍‌ ତାନ୍‌କ । ମେନ୍‌ଦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ସବେନ୍‌କଆଃରେ ମେନାଇୟା ଆଡଃ ଇନିଃ ହବାଅଃତାନାଏ ସବେନ୍‌କଆଃ ।
तेन च यिहूदिभिन्नजातीययोश्छिन्नत्वगच्छिन्नत्वचो र्म्लेच्छस्कुथीययो र्दासमुक्तयोश्च कोऽपि विशेषो नास्ति किन्तु सर्व्वेषु सर्व्वः ख्रीष्ट एवास्ते।
12 ୧୨ ଆପେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହଡ଼କ ତାନ୍‌ପେ । ଇନିଃ ଆପେକେ ଦୁଲାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ସାଲାକାଦ୍‌ପେୟା । ଏନାତେ ଆପେ ଲିନିବୁଇ, ଦାୟାଲୁ, ଲେବେୟେନ୍‌, ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ୟେଁନ୍‌ ଆଡଃ ଧିରାଜ୍‌ ସାବେ ଲେକାନ୍‌ ଲିଜାଃ ତୁସେୟେଁନ୍‌ପେ ।
अतएव यूयम् ईश्वरस्य मनोभिलषिताः पवित्राः प्रियाश्च लोका इव स्नेहयुक्ताम् अनुकम्पां हितैषितां नम्रतां तितिक्षां सहिष्णुताञ्च परिधद्ध्वं।
13 ୧୩ ମିହୁଡ଼୍‌ ଆଡଃମିହୁଡ଼୍‌କେ ସାହାତିଙ୍ଗ୍‌କ ତାନ୍‌ଲେକା ହବାଃଅପେ ଆଡଃ ଜେତାଏୟାଃ ଏଟାଃନିଆଃ ବିରୁଧ୍‌ରେ କାଜି ମେନାଃରେଦ, ମିହୁଡ଼୍‌ ଆଡଃମିହୁଡ଼୍‌କେ ଛାମାଇପେ । ପ୍ରାଭୁ ଆପେକେ ଛାମାକାଦ୍‌ପେ ଲେକାଗି, ଆପେ ମିହୁଡ଼୍‌ ଆଡଃମିହୁଡ଼୍‌କେ ଛାମାଇପେ ।
यूयम् एकैकस्याचरणं सहध्वं येन च यस्य किमप्यपराध्यते तस्य तं दोषं स क्षमतां, ख्रीष्टो युष्माकं दोषान् यद्वद् क्षमितवान् यूयमपि तद्वत् कुरुध्वं।
14 ୧୪ ଆଡଃ ନେ ସବେନ୍‌ ଚାଇଲ୍‌ ଚାଲାନ୍‌ଲଃ ଦୁଲାଡ଼୍‌କେ ମେସାଏପେ । ଦୁଲାଡ଼୍‌ ସବେନ୍ ବିଷାଏକେ ମିଦ୍‌ତାଃରେ ମେସାଏତାନ୍‌ଲଃ ତଲ୍‌କେଟେଦ୍‌ତାଃଏ ।
विशेषतः सिद्धिजनकेन प्रेमबन्धनेन बद्धा भवत।
15 ୧୫ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ଏମାକାଦ୍‌ ଜୀଉସୁକୁତେ ଆପେ ଉହାଟ୍‌କାଦ୍‌ ତେୟାଃକକେ ଆୟୁର୍‌ତେ ଇଦି ନାଙ୍ଗ୍‌ ଦେଙ୍ଗାପେକାଏ, ଚିଆଃଚି ନେ ଜୀଉସୁକୁ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆପେକେ ମିଦ୍‌ତେ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼୍‌ମ ହବାଅଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ସାଲାକାଦ୍‌ପେୟାଏ । ସବେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ଧାନ୍ୟାବାଦ୍‌ ହବାଅଃକା ।
यस्याः प्राप्तये यूयम् एकस्मिन् शरीरे समाहूता अभवत सेश्वरीया शान्ति र्युष्माकं मनांस्यधितिष्ठतु यूयञ्च कृतज्ञा भवत।
16 ୧୬ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ବିଷାଏରେୟାଃ ଇନିତୁ ଆପେୟାଃ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ରେ ପୁରାଃତେ ତାଇନ୍‌କା । ସେଣାଁନ୍‌ ଲେକାତେ ମିହୁଡ଼୍‌ ଆଡଃମିହୁଡ଼୍‌କେ ଇତୁ ଆଡଃ ଆଚୁକପେ । ଦୁରାଙ୍ଗ୍‌ ଗାମୁତାନ୍‌ଲଃ, ଆଡଃ ଆତ୍ମାରେୟାଃ ଦୁରାଙ୍ଗ୍‌କ ଦୁରାଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌ଲଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ଆପେୟାଃ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍‌ ଏମାଇପେ ।
ख्रीष्टस्य वाक्यं सर्व्वविधज्ञानाय सम्पूर्णरूपेण युष्मदन्तरे निवमतु, यूयञ्च गीतै र्गानैः पारमार्थिकसङ्कीर्त्तनैश्च परस्परम् आदिशत प्रबोधयत च, अनुगृहीतत्वात् प्रभुम् उद्दिश्य स्वमनोभि र्गायत च।
17 ୧୭ ଆପେ କାଜିତେ ଚାଏ କାମିତେ ଜେତ୍‌ନାଃଗି ରିକାତାନ୍‌ତେୟାଃ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁଆଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ ରିକାତାନ୍‌ଲଃ ଆପୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍‌ ଏମାଇପେ ।
वाचा कर्म्मणा वा यद् यत् कुरुत तत् सर्व्वं प्रभो र्यीशो र्नाम्ना कुरुत तेन पितरम् ईश्वरं धन्यं वदत च।
18 ୧୮ ଏ କୁଡ଼ିକ, ଆପେ ଆପେୟାଃ କଡ଼ାକତାଃରେ ଜିମାନ୍‌ପେ । ପ୍ରାଭୁକେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌କ ଲେକା ନେଆଁ ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ ।
हे योषितः, यूयं स्वामिनां वश्या भवत यतस्तदेव प्रभवे रोचते।
19 ୧୯ ଏ କଡ଼ାକ, ଆପେୟାଃ କୁଡ଼ିକକେ ଦୁଲାଡ଼୍‌କପେ । ଇନ୍‌କୁକେ ଖିସ୍‌ଅଃ ଲେକା ଆଲପେ ବାଇକଆ ।
हे स्वामिनः, यूयं भार्य्यासु प्रीयध्वं ताः प्रति परुषालापं मा कुरुध्वं।
20 ୨୦ ଏ ହନ୍‌କ, ଆପେ ସବେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ଆପେୟାଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକକେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌କପେ । ନେଆଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌କେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌କକେ ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ, ଚିଆଃଚି ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ନେଆଁରେ ସୁକୁଃଆ ।
हे बालाः, यूयं सर्व्वविषये पित्रोराज्ञाग्राहिणो भवत यतस्तदेव प्रभोः सन्तोषजनकं।
21 ୨୧ ଏ ଏଙ୍ଗାଆପୁକ, ଆପେ ହନ୍‌କକେ ଆଲପେ କାଏରାଅକଆ । କା'ରେଦ ଇନ୍‌କୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ ଜୀଉକଆଃକ ।
हे पितरः, युष्माकं सन्ताना यत् कातरा न भवेयुस्तदर्थं तान् प्रति मा रोषयत।
22 ୨୨ ଏ କିରିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁକାନ୍‌ ଦାସିକ, ସବେନ୍‌ ବିଷାଏରେ ଅତେରେନ୍‌ ଆପେୟାଃ ମାନୱା ଗୁସିୟାଁକଆଃ କାଜି ଆୟୁମେପେ, ଇନ୍‌କୁ ଆପେକେ ନେଲ୍‌ପେ ଇମ୍‌ତା ଇନ୍‌କୁକେ ସୁକୁଇଚିକ ନାଗେନ୍ତେ ଏସ୍‌କାର୍‌ କାହାଗି, ମେନ୍‌ଦ ପ୍ରାଭୁଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ବରଭାକ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ ଆପ୍‌ନାଃ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ରେୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ଲେକାତେ କାମିପେ ।
हे दासाः, यूयं सर्व्वविषय ऐहिकप्रभूनाम् आज्ञाग्राहिणो भवत दृष्टिगोचरीयसेवया मानवेभ्यो रोचितुं मा यतध्वं किन्तु सरलान्तःकरणैः प्रभो र्भाीत्या कार्य्यं कुरुध्वं।
23 ୨୩ ଆପେ କାମିତାନ୍‌ କାମି, ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ କା କାମିକେଦ୍‌ତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ନାଗେନ୍ତେ କାମିତାନାଲେ ମେନ୍ତେ ଉଡ଼ୁଃତାନ୍‌ଲଃ ଆପେୟାଃ ସବେନ୍‌ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ଲଃ କାମିପେ ।
यच्च कुरुध्वे तत् मानुषमनुद्दिश्य प्रभुम् उद्दिश्य प्रफुल्लमनसा कुरुध्वं,
24 ୨୪ ପାହାମେପେ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆୟାଃ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ଅକ୍‌ନାଃ ଦହକାଦାଏ, ଏନା ଆପେକେ ନାଲା ଲେକାଏ ଏମାପେୟା । ଚିଆଃଚି ଆପେ ସେୱାତାନ୍‌, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଗି ଆପେୟାଃ ସାର୍‌ତି ଗୁସିୟାଁ ତାନିଃ ।
यतो वयं प्रभुतः स्वर्गाधिकाररूपं फलं लप्स्यामह इति यूयं जानीथ यस्माद् यूयं प्रभोः ख्रीष्टस्य दासा भवथ।
25 ୨୫ ଆଡଃ ସବେନ୍‌ ଏତ୍‌କାନ୍‌ କାମିତାନ୍‌କ ଆକଆଃ ଏତ୍‌କାନ୍‌ କାମି ନାଗେନ୍ତେ ସାଜାଇକ ନାମେୟାଁ, ଚିଆଃଚି ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ସବେନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଆକଆଃ କାମି ଲେକା ସାମାନ୍‌ଗି ବିଚାର୍‌କଆ ।
किन्तु यः कश्चिद् अनुचितं कर्म्म करोति स तस्यानुचितकर्म्मणः फलं लप्स्यते तत्र कोऽपि पक्षपातो न भविष्यति।

< କଲସିୟ 3 >