୧ କରିନ୍ଥିୟ 11
हे भ्रातरः, यूयं सर्व्वस्मिन् कार्य्ये मां स्मरथ मया च यादृगुपदिष्टास्तादृगाचरथैतत्कारणात् मया प्रशंसनीया आध्बे।
2 ୨ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ସାହାରାଅ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ତାନାପେ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଏମାକାଦ୍ ସବେନ୍ ଇନିତୁ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନାପେ ।
तथापि ममैषा वाञ्छा यद् यूयमिदम् अवगता भवथ,
3 ୩ ମେନ୍ଦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବହଃ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ, ହଡ଼, କୁଡ଼ିରାଃ ବହଃ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ବହଃ ତାନିଃ, ମେନ୍ତେ ଆପେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମେପେ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।
एकैकस्य पुरुषस्योत्तमाङ्गस्वरूपः ख्रीष्टः, योषितश्चोत्तमाङ्गस्वरूपः पुमान्, ख्रीष्टस्य चोत्तमाङ्गस्वरूप ईश्वरः।
4 ୪ ଜେତାଏ ହଡ଼ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିୟା ଚାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାନାଜି ଉଦୁବେତାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଆପ୍ନାଃ ବହଃ ଅକଏଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ତାନିଃ, ଇନିଃକେ କାଏ ମାଇନି ତାନା ।
अपरम् आच्छादितोत्तमाङ्गेन येन पुंसा प्रार्थना क्रियत ईश्वरीयवाणी कथ्यते वा तेन स्वीयोत्तमाङ्गम् अवज्ञायते।
5 ୫ ଆଡଃ ଜେତାଏ କୁଡ଼ି ଆୟାଃ ବହଃକେ ବେଗାର୍ ଗୁଗ୍ଲୁକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିତାନ୍ରେଦ, ଚାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାନାଜି ଉଦୁବେତାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଆପ୍ନାଃ ବହଃ ଅକଏଚି ଆୟାଃ କଡ଼ା ତାନିଃ, ଇନିଃକେ କାଏ ମାଇନି ତାନା । ଏନ୍ଲେକାନ୍ କୁଡ଼ି ଆଡଃ ବହଃରେ ଉବ୍ ବାନଃ କୁଡ଼ି, ନେ ବାରାନ୍କିନାଃ ଥାଲାରେ ଜେତାନ୍ ଏଟାଃ ବାନଃଆ ।
अनाच्छादितोत्तमाङ्गया यया योषिता च प्रार्थना क्रियत ईश्वरीयवाणी कथ्यते वा तयापि स्वीयोत्तमाङ्गम् अवज्ञायते यतः सा मुण्डितशिरःसदृशा।
6 ୬ ଜେତା କୁଡ଼ି ଆୟାଃ ବହଃକେ ଗୁଗ୍ଲୁ କାଏ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ, ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ କାଇଁଚିୟଃକାଏ । ମେନ୍ଦ ଉବ୍ କାଇଁଚିନ୍ ଚାଏ ଉବ୍ ଠାଟୁନ୍ତେୟାଃ କୁଡ଼ି ନାଗେନ୍ତେ ଗିହୁଗାନ୍ ଲେକାନାଃ ତାନାଃରେଦ, ଇନିଃ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁନ୍କାଏ ।
अनाच्छादितमस्तका या योषित् तस्याः शिरः मुण्डनीयमेव किन्तु योषितः केशच्छेदनं शिरोमुण्डनं वा यदि लज्जाजनकं भवेत् तर्हि तया स्वशिर आच्छाद्यतां।
7 ୭ କଡ଼ାକେ ଆୟାଃ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁନ୍ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମୁରୁତ୍ ଆଡଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଇନିଃତାଃରେ ଚାକ୍ମାକାଅଃ ତାନା, ଆଡଃ କୁଡ଼ି, କଡ଼ାରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ।
पुमान् ईश्वरस्य प्रतिमूर्त्तिः प्रतितेजःस्वरूपश्च तस्मात् तेन शिरो नाच्छादनीयं किन्तु सीमन्तिनी पुंसः प्रतिबिम्बस्वरूपा।
यतो योषातः पुमान् नोदपादि किन्तु पुंसो योषिद् उदपादि।
अधिकन्तु योषितः कृते पुंसः सृष्टि र्न बभूव किन्तु पुंसः कृते योषितः सृष्टि र्बभूव।
10 ୧୦ ଏନାମେନ୍ତେ ଦୁଁତ୍କଆଃ ହରାତେ କୁଡ଼ି ଆୟାଃ କଡ଼ାରାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାଇୟା ମେନ୍ତେ ଉଦୁବେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ବହଃକେ ଗୁଗ୍ଲୁ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
इति हेतो र्दूतानाम् आदराद् योषिता शिरस्यधीनतासूचकम् आवरणं धर्त्तव्यं।
11 ୧୧ ଏନ୍ରେୟ, ପ୍ରାଭୁଆଃ ମେନେସାରେ କଡ଼ା, କୁଡ଼ିତାଃଏତେ କାଏ ରାଡ଼ାକାନା, ଚାଏ କୁଡ଼ି, କଡ଼ାତାଃଏତେ କାଏ ରାଡ଼ାକାନା ।
तथापि प्रभो र्विधिना पुमांसं विना योषिन्न जायते योषितञ्च विना पुमान् न जायते।
12 ୧୨ ଚିୟାଃଚି କୁଡ଼ି, କଡ଼ାତାଃଏତେ ବାଇୟାକାନା, ଏନ୍ଲେକାଗି କଡ଼ାହଗି କୁଡ଼ିତାଃଏତେ ଜାନାମାକାନା । ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସବେନ୍କଆଃ ବାବାଇନିଃ ତାନିଃ ।
यतो यथा पुंसो योषिद् उदपादि तथा योषितः पुमान् जायते, सर्व्ववस्तूनि चेश्वराद् उत्पद्यन्ते।
13 ୧୩ ଆପେ ଆପେଗି ବିଚାରେପେ, ବହଃ କା ଗୁଗ୍ଲୁକେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ବିନ୍ତିତେୟାଃ କୁଡ଼ି ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃ ବୁଗିନାଃ ତାନାଃ?
युष्माभिरेवैतद् विविच्यतां, अनावृतया योषिता प्रार्थनं किं सुदृश्यं भवेत्?
पुरुषस्य दीर्घकेशत्वं तस्य लज्जाजनकं, किन्तु योषितो दीर्घकेशत्वं तस्या गौरवजनकं
15 ୧୫ ମେନ୍ଦ କୁଡ଼ିକେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଉବ୍ ଦହଲେରେ, ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ ବିଷାଏ ତାନାଃ । ଚିୟାଃଚି ନେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଉବ୍ ଇନିଃକେ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁଃ ନାଗେନ୍ତେ ଏମାକାନା ।
यत आच्छादनाय तस्यै केशा दत्ता इति किं युष्माभिः स्वभावतो न शिक्ष्यते?
16 ୧୬ ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ନେ ବିଷାଏରେ କାପ୍ଜି ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ, ଆବୁଆଃ ଥାଲାରେ ଚାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଲିସିୟାରେ ସେୱାତାନ୍ ଇମ୍ତା ନେ ଲେକାନ୍ ରିତିରିୱାଜ୍ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃ ରିତିରିୱାଜ୍ ବାନଃଆ, ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ସାରିକାଏ ।
अत्र यदि कश्चिद् विवदितुम् इच्छेत् तर्ह्यस्माकम् ईश्वरीयसमितीनाञ्च तादृशी रीति र्न विद्यते।
17 ୧୭ ଆପେ ସେୱା ନାଗେନ୍ତେ ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିନ୍ ଇମ୍ତା, ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନାଃ କା ହବାକେଦ୍ତେ ଏତ୍କାନାଃ ହବାଅଃତାନା । ଏନାମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାହାରାଅପେ ତାନା ।
युष्माभि र्न भद्राय किन्तु कुत्सिताय समागम्यते तस्माद् एतानि भाषमाणेन मया यूयं न प्रशंसनीयाः।
18 ୧୮ ସବେନାଃଏତେ ସିଦା, ଆପେ କାଲିସିୟାରେ ଗିର୍ଜା ନାଗେନ୍ତେ ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିନ୍ ଇମ୍ତା ଆପେ ଥାଲାରେ ବିପିଙ୍ଗାଅ ହବାଅଃତାନା ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମ୍କାଦା, ନେଆଁଁ ସାର୍ତିଗି ତାନାଃ ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ତାନା ।
प्रथमतः समितौ समागतानां युष्माकं मध्ये भेदाः सन्तीति वार्त्ता मया श्रूयते तन्मध्ये किञ्चित् सत्यं मन्यते च।
19 ୧୯ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଅକଏ ମାଇନ୍ ନାମେନିଃ ତାନିଃ, ଏନା ସାରିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେ ଥାଲାରେ ବିପିଙ୍ଗାଅ ହବାଅଃଗି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନାରେ ଜେତାନ୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ବାନଃଆ ।
यतो हेतो र्युष्मन्मध्ये ये परीक्षितास्ते यत् प्रकाश्यन्ते तदर्थं भेदै र्भवितव्यमेव।
20 ୨୦ ଚିମ୍ତା ଆପେ ମିଦ୍ ଝୁଣ୍ଡ୍ ଲେକା ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍ତେ ଜମ୍ତାନ୍ତେୟାଃ ପ୍ରାଭୁଭୋଜ୍ ମେନ୍ତେପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା, ଏନା ପ୍ରାଭୁଭୋଜ୍ ନାହାଁଲାଃ,
एकत्र समागतै र्युष्माभिः प्रभावं भेाज्यं भुज्यत इति नहि;
21 ୨୧ ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସବେନ୍କ ଆପେୟାଃ ଜଜମାଃ ଜମ୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା, ମିହୁଡ଼୍ ରେଙ୍ଗେଃଗି ତାଇନଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏଟାଃ ମିହୁଡ଼୍ ଇଲିଆର୍ଖିରେ ବୁଲଃତାନା ।
यतो भोजनकाले युष्माकमेकैकेन स्वकीयं भक्ष्यं तूर्णं ग्रस्यते तस्माद् एको जनो बुभुक्षितस्तिष्ठति, अन्यश्च परितृप्तो भवति।
22 ୨୨ ଜମ୍ ନୁଁ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ଚିନାଃ ବାନଃଆ? ଚାଏ ଆପେ ଚିନାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଲିସିୟାକେ ହିଲାଙ୍ଗ୍ୟେଁ ତାନାପେ? ଆଡଃ ଅକଏୟାଃ ବାନଃଆ ଏନ୍ ହଡ଼କକେ ଗିହୁଃକ ତାନାପେ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଚିନାଃ ମେତାପେୟାଇଙ୍ଗ୍? ଚିନାଃ ଆପେୟାଃ ସାହାରାଅ ରିକାୟାଇଙ୍ଗ୍? କାହାଗି, ନେ ବିଷାଏରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ସାହାରାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ରିକା ଦାଡ଼ିୟା ।
भोजनपानार्थं युष्माकं किं वेश्मानि न सन्ति? युष्माभि र्वा किम् ईश्वरस्य समितिं तुच्छीकृत्य दीना लोका अवज्ञायन्ते? इत्यनेन मया किं वक्तव्यं? यूयं किं मया प्रशंसनीयाः? एतस्मिन् यूयं न प्रशंसनीयाः।
23 ୨୩ ଚିୟାଃଚି ନେ ବିଷାଏରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପ୍ରାଭୁତାଃଏତେ ନାମାକାଦ୍ ଇନିତୁ ଆପେକେଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେ ତାନା । ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଅଃ ନିଦାରେ ହଲଙ୍ଗ୍ ଇଦିକେଦ୍ତେ,
प्रभुतो य उपदेशो मया लब्धो युष्मासु समर्पितश्च स एषः।
24 ୨୪ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଏନା କେଚାଃକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମ ତାନାଃ, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
परकरसमर्पणक्षपायां प्रभु र्यीशुः पूपमादायेश्वरं धन्यं व्याहृत्य तं भङ्क्त्वा भाषितवान् युष्माभिरेतद् गृह्यतां भुज्यताञ्च तद् युष्मत्कृते भग्नं मम शरीरं; मम स्मरणार्थं युष्माभिरेतत् क्रियतां।
25 ୨୫ ଏନ୍ଲେକାଗି ଜମ୍କେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ, ଇନିଃ କାଟୋରା ଇଦିକେଦାଏ ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ନେ କାଟୋରା ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ତେ ବାଇୟାକାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନାୱା ରାଜିନାମା ତାନାଃ । ଆପେ ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ନେଆଁଁ ନୁଁ'ୟାପେ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
पुनश्च भेजनात् परं तथैव कंसम् आदाय तेनोक्तं कंसोऽयं मम शोणितेन स्थापितो नूतननियमः; यतिवारं युष्माभिरेतत् पीयते ततिवारं मम स्मरणार्थं पीयतां।
26 ୨୬ ନେଆଁଁତେ ଆଟ୍କାରଃ ତାନା, ଆପେ ଚିମିନ୍ଧାଅଁଁ ନେ ହଲଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଁପେ ଆଡଃ ନେ କାଟୋରାଏତେ ନୁଁ'ୟାପେ, ଇମିନ୍ଧାଅଁଁ ଆପେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ହିନିଜୁଃ ସେଟେର୍ ଜାକେଦ୍ ଆୟାଃ ଗନଏଃରାଃ କାଜିପେ ଉଦୁବେୟା ।
यतिवारं युष्माभिरेष पूपो भुज्यते भाजनेनानेन पीयते च ततिवारं प्रभोरागमनं यावत् तस्य मृत्युः प्रकाश्यते।
27 ୨୭ ଏନାତେ ଜେତାଏ ସତ୍ରାକେଦ୍ତେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ନେ ହଲଙ୍ଗ୍କେ ଜମେନିଃ ଚାଏ ନେ କାଟୋରାଏତେ ନୁଁଏନିଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ହଡ଼୍ମ ଆଡଃ ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ପାପ୍କେଦ୍ତେ ଚିଟାଅଃଆ ।
अपरञ्च यः कश्चिद् अयोग्यत्वेन प्रभोरिमं पूपम् अश्नाति तस्यानेन भाजनेन पिवति च स प्रभोः कायरुधिरयो र्दण्डदायी भविष्यति।
तस्मात् मानवेनाग्र आत्मान परीक्ष्य पश्चाद् एष पूपो भुज्यतां कंसेनानेन च पीयतां।
29 ୨୯ ଚିୟାଃଚି ଜେତାଏ ହଡ଼ ପ୍ରାଭୁଆଃ ହଡ଼୍ମରାଃ ସାର୍ତି ମୁଣ୍ଡି କା ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମ୍କେଦ୍ତେ, ଜମ୍, ନୁଁଏନିଃ ସାର୍ତିଗି ସାଜାଇ ନାମେୟାଏ ।
येन चानर्हत्वेन भुज्यते पीयते च प्रभोः कायम् अविमृशता तेन दण्डप्राप्तये भुज्यते पीयते च।
एतत्कारणाद् युष्माकं भूरिशो लोका दुर्ब्बला रोगिणश्च सन्ति बहवश्च महानिद्रां गताः।
31 ୩୧ ମେନ୍ଦ ଆବୁ ଆପାନ୍କେ ସିଦାରେଗିବୁ ବିଚାର୍ କାନ୍ରେଦ, ଆବୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବିଚାର୍ରେ କାବୁ ବିଚାରଃତେୟାଃ ।
अस्माभि र्यद्यात्मविचारोऽकारिष्यत तर्हि दण्डो नालप्स्यत;
32 ୩୨ ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ସାଜାଇଏତେ ଆବୁକେ ବାଞ୍ଚାଅବୁ ନାଗେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଆବୁକେ ସାଜାଇ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ସତଃବୁତାନା ।
किन्तु यदास्माकं विचारो भवति तदा वयं जगतो जनैः समं यद् दण्डं न लभामहे तदर्थं प्रभुना शास्तिं भुंज्महे।
हे मम भ्रातरः, भोजनार्थं मिलितानां युष्माकम् एकेनेतरोऽनुगृह्यतां।
34 ୩୪ ଆପେୟାଃ ହୁଣ୍ଡିନ୍ତେୟାଃ ସାଜାଇ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଲକା ହବାଅଃକା । ଏନାତେ ଜେତାଏ ରେଙ୍ଗେଜଃ ତାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମେକାଏ । ଆଡଃ ଏଟାଃତେୟାଃକ ଆଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରେ ଉଦୁବାପେୟାଇଙ୍ଗ୍ ।
यश्च बुभुक्षितः स स्वगृहे भुङ्क्तां। दण्डप्राप्तये युष्माभि र्न समागम्यतां। एतद्भिन्नं यद् आदेष्टव्यं तद् युष्मत्समीपागमनकाले मयादेक्ष्यते।
