୧ କରିନ୍ଥିୟ 11
Vorder mine Efterfølgere, ligesom ogsaa jeg er Kristi!
2 ୨ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ସାହାରାଅ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ତାନାପେ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଏମାକାଦ୍ ସବେନ୍ ଇନିତୁ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନାପେ ।
Men jeg roser eder, fordi I komme mig i Hu i alt og holde fast ved Overleveringerne, saaledes som jeg har overleveret eder dem.
3 ୩ ମେନ୍ଦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବହଃ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ, ହଡ଼, କୁଡ଼ିରାଃ ବହଃ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ବହଃ ତାନିଃ, ମେନ୍ତେ ଆପେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମେପେ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।
Men jeg vil, at I skulle vide, at Kristus er enhver Mands Hoved; men Manden er Kvindens Hoved; men Gud er Kristi Hoved.
4 ୪ ଜେତାଏ ହଡ଼ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିୟା ଚାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାନାଜି ଉଦୁବେତାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଆପ୍ନାଃ ବହଃ ଅକଏଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ତାନିଃ, ଇନିଃକେ କାଏ ମାଇନି ତାନା ।
Hver Mand, som beder eller profeterer med tildækket Hoved, beskæmmer sit Hoved.
5 ୫ ଆଡଃ ଜେତାଏ କୁଡ଼ି ଆୟାଃ ବହଃକେ ବେଗାର୍ ଗୁଗ୍ଲୁକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିତାନ୍ରେଦ, ଚାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାନାଜି ଉଦୁବେତାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଆପ୍ନାଃ ବହଃ ଅକଏଚି ଆୟାଃ କଡ଼ା ତାନିଃ, ଇନିଃକେ କାଏ ମାଇନି ତାନା । ଏନ୍ଲେକାନ୍ କୁଡ଼ି ଆଡଃ ବହଃରେ ଉବ୍ ବାନଃ କୁଡ଼ି, ନେ ବାରାନ୍କିନାଃ ଥାଲାରେ ଜେତାନ୍ ଏଟାଃ ବାନଃଆ ।
Men hver Kvinde, som beder eller profeterer med utildækket Hoved, beskæmmer sit Hoved; thi det er lige det samme, som var hun raget.
6 ୬ ଜେତା କୁଡ଼ି ଆୟାଃ ବହଃକେ ଗୁଗ୍ଲୁ କାଏ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ, ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ କାଇଁଚିୟଃକାଏ । ମେନ୍ଦ ଉବ୍ କାଇଁଚିନ୍ ଚାଏ ଉବ୍ ଠାଟୁନ୍ତେୟାଃ କୁଡ଼ି ନାଗେନ୍ତେ ଗିହୁଗାନ୍ ଲେକାନାଃ ତାନାଃରେଦ, ଇନିଃ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁନ୍କାଏ ।
Thi naar en Kvinde ikke tildækker sig, saa lad hende ogsaa klippe sit Haar af; men er det usømmeligt for en Kvinde at klippes eller rages, da tildække hun sig!
7 ୭ କଡ଼ାକେ ଆୟାଃ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁନ୍ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମୁରୁତ୍ ଆଡଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଇନିଃତାଃରେ ଚାକ୍ମାକାଅଃ ତାନା, ଆଡଃ କୁଡ଼ି, କଡ଼ାରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ।
Thi en Mand bør ikke tildække sit Hoved, efterdi han er Guds Billede og Ære; men Kvinden er Mandens Ære.
Mand er jo ikke af Kvinde, men Kvinde af Mand.
Ej heller er jo Mand skabt for Kvindens Skyld, men Kvinde for Mandens Skyld.
10 ୧୦ ଏନାମେନ୍ତେ ଦୁଁତ୍କଆଃ ହରାତେ କୁଡ଼ି ଆୟାଃ କଡ଼ାରାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାଇୟା ମେନ୍ତେ ଉଦୁବେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ବହଃକେ ଗୁଗ୍ଲୁ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
Derfor bør Kvinden have et Ærbødighedstegn paa Hovedet for Englenes Skyld.
11 ୧୧ ଏନ୍ରେୟ, ପ୍ରାଭୁଆଃ ମେନେସାରେ କଡ଼ା, କୁଡ଼ିତାଃଏତେ କାଏ ରାଡ଼ାକାନା, ଚାଏ କୁଡ଼ି, କଡ଼ାତାଃଏତେ କାଏ ରାଡ଼ାକାନା ।
Dog er hverken Kvinde uden Mand eller Mand uden Kvinde i Herren.
12 ୧୨ ଚିୟାଃଚି କୁଡ଼ି, କଡ଼ାତାଃଏତେ ବାଇୟାକାନା, ଏନ୍ଲେକାଗି କଡ଼ାହଗି କୁଡ଼ିତାଃଏତେ ଜାନାମାକାନା । ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସବେନ୍କଆଃ ବାବାଇନିଃ ତାନିଃ ।
Thi ligesom Kvinden er af Manden, saaledes er ogsaa Manden ved Kvinden; men alt sammen er det af Gud.
13 ୧୩ ଆପେ ଆପେଗି ବିଚାରେପେ, ବହଃ କା ଗୁଗ୍ଲୁକେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ବିନ୍ତିତେୟାଃ କୁଡ଼ି ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃ ବୁଗିନାଃ ତାନାଃ?
Dømmer selv: Er det sømmeligt, at en Kvinde beder til Gud med utildækket Hoved?
Lærer ikke ogsaa selve Naturen eder, at naar en Mand bærer langt Haar, er det ham en Vanære,
15 ୧୫ ମେନ୍ଦ କୁଡ଼ିକେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଉବ୍ ଦହଲେରେ, ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ ବିଷାଏ ତାନାଃ । ଚିୟାଃଚି ନେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଉବ୍ ଇନିଃକେ ବହଃ ଗୁଗ୍ଲୁଃ ନାଗେନ୍ତେ ଏମାକାନା ।
men naar en Kvinde bærer langt Haar, er det hende en Ære; thi det lange Haar er givet hende som et Slør.
16 ୧୬ ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ନେ ବିଷାଏରେ କାପ୍ଜି ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ, ଆବୁଆଃ ଥାଲାରେ ଚାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଲିସିୟାରେ ସେୱାତାନ୍ ଇମ୍ତା ନେ ଲେକାନ୍ ରିତିରିୱାଜ୍ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃ ରିତିରିୱାଜ୍ ବାନଃଆ, ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ସାରିକାଏ ।
Men har nogen Lyst til at trættes herom, da have vi ikke saadan Skik, og Guds Menigheder ej heller.
17 ୧୭ ଆପେ ସେୱା ନାଗେନ୍ତେ ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିନ୍ ଇମ୍ତା, ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନାଃ କା ହବାକେଦ୍ତେ ଏତ୍କାନାଃ ହବାଅଃତାନା । ଏନାମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାହାରାଅପେ ତାନା ।
Men idet jeg giver følgende Formaning, roser jeg ikke, at I komme sammen, ikke til det bedre, men til det værre.
18 ୧୮ ସବେନାଃଏତେ ସିଦା, ଆପେ କାଲିସିୟାରେ ଗିର୍ଜା ନାଗେନ୍ତେ ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିନ୍ ଇମ୍ତା ଆପେ ଥାଲାରେ ବିପିଙ୍ଗାଅ ହବାଅଃତାନା ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମ୍କାଦା, ନେଆଁଁ ସାର୍ତିଗି ତାନାଃ ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ତାନା ।
For det første nemlig hører jeg, at naar I komme sammen i Menighedsforsamling, er der Splittelser iblandt eder; og for en Del tror jeg det.
19 ୧୯ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଅକଏ ମାଇନ୍ ନାମେନିଃ ତାନିଃ, ଏନା ସାରିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେ ଥାଲାରେ ବିପିଙ୍ଗାଅ ହବାଅଃଗି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନାରେ ଜେତାନ୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ବାନଃଆ ।
Thi der maa endog være Partier iblandt eder, for at de prøvede kunne blive aabenbare iblandt eder.
20 ୨୦ ଚିମ୍ତା ଆପେ ମିଦ୍ ଝୁଣ୍ଡ୍ ଲେକା ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍ତେ ଜମ୍ତାନ୍ତେୟାଃ ପ୍ରାଭୁଭୋଜ୍ ମେନ୍ତେପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା, ଏନା ପ୍ରାଭୁଭୋଜ୍ ନାହାଁଲାଃ,
Naar I da komme sammen, er dette ikke at æde en Herrens Nadvere.
21 ୨୧ ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସବେନ୍କ ଆପେୟାଃ ଜଜମାଃ ଜମ୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା, ମିହୁଡ଼୍ ରେଙ୍ଗେଃଗି ତାଇନଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏଟାଃ ମିହୁଡ଼୍ ଇଲିଆର୍ଖିରେ ବୁଲଃତାନା ।
Thi under Spisningen tager enhver sit eget Maaltid forud, og den ene hungrer, den anden beruser sig.
22 ୨୨ ଜମ୍ ନୁଁ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ଚିନାଃ ବାନଃଆ? ଚାଏ ଆପେ ଚିନାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଲିସିୟାକେ ହିଲାଙ୍ଗ୍ୟେଁ ତାନାପେ? ଆଡଃ ଅକଏୟାଃ ବାନଃଆ ଏନ୍ ହଡ଼କକେ ଗିହୁଃକ ତାନାପେ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଚିନାଃ ମେତାପେୟାଇଙ୍ଗ୍? ଚିନାଃ ଆପେୟାଃ ସାହାରାଅ ରିକାୟାଇଙ୍ଗ୍? କାହାଗି, ନେ ବିଷାଏରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ସାହାରାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ରିକା ଦାଡ଼ିୟା ।
Have I da ikke Huse til at spise og drikke i? eller foragte I Guds Menighed og beskæmme dem, som intet have? Hvad skal jeg sige eder? skal jeg rose eder? I dette roser jeg eder ikke.
23 ୨୩ ଚିୟାଃଚି ନେ ବିଷାଏରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପ୍ରାଭୁତାଃଏତେ ନାମାକାଦ୍ ଇନିତୁ ଆପେକେଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେ ତାନା । ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଅଃ ନିଦାରେ ହଲଙ୍ଗ୍ ଇଦିକେଦ୍ତେ,
Thi jeg har modtaget fra Herren, hvad jeg ogsaa har overleveret eder: At den Herre Jesus i den Nat, da han blev forraadt, tog Brød,
24 ୨୪ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଏନା କେଚାଃକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମ ତାନାଃ, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
takkede og brød det og sagde: „Dette er mit Legeme, som er for eder; gører dette til min Ihukommelse!‟
25 ୨୫ ଏନ୍ଲେକାଗି ଜମ୍କେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ, ଇନିଃ କାଟୋରା ଇଦିକେଦାଏ ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ନେ କାଟୋରା ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ତେ ବାଇୟାକାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନାୱା ରାଜିନାମା ତାନାଃ । ଆପେ ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ନେଆଁଁ ନୁଁ'ୟାପେ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
Ligesaa tog han ogsaa Kalken efter Aftensmaaltidet og sagde: „Denne Kalk er den nye Pagt i mit Blod; gører dette, saa ofte som I drikke det, til min Ihukommelse!‟
26 ୨୬ ନେଆଁଁତେ ଆଟ୍କାରଃ ତାନା, ଆପେ ଚିମିନ୍ଧାଅଁଁ ନେ ହଲଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଁପେ ଆଡଃ ନେ କାଟୋରାଏତେ ନୁଁ'ୟାପେ, ଇମିନ୍ଧାଅଁଁ ଆପେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ହିନିଜୁଃ ସେଟେର୍ ଜାକେଦ୍ ଆୟାଃ ଗନଏଃରାଃ କାଜିପେ ଉଦୁବେୟା ।
Thi saa ofte, som I æde dette Brød og drikke Kalken, forkynde I Herrens Død, indtil han kommer.
27 ୨୭ ଏନାତେ ଜେତାଏ ସତ୍ରାକେଦ୍ତେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ନେ ହଲଙ୍ଗ୍କେ ଜମେନିଃ ଚାଏ ନେ କାଟୋରାଏତେ ନୁଁଏନିଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ହଡ଼୍ମ ଆଡଃ ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ପାପ୍କେଦ୍ତେ ଚିଟାଅଃଆ ।
Derfor, den, som æder Brødet eller drikker Herrens Kalk uværdigt, paadrager sig Skyld over for Herrens Legeme og Blod.
Men hvert Menneske prøve sig selv, og saaledes æde han af Brødet og drikke af Kalken!
29 ୨୯ ଚିୟାଃଚି ଜେତାଏ ହଡ଼ ପ୍ରାଭୁଆଃ ହଡ଼୍ମରାଃ ସାର୍ତି ମୁଣ୍ଡି କା ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମ୍କେଦ୍ତେ, ଜମ୍, ନୁଁଏନିଃ ସାର୍ତିଗି ସାଜାଇ ନାମେୟାଏ ।
Thi den, som æder og drikker, æder og drikker sig selv en Dom til, naar han ikke agter paa Legemet.
Derfor ere mange skrøbelige og sygelige iblandt eder, og en Del sover hen.
31 ୩୧ ମେନ୍ଦ ଆବୁ ଆପାନ୍କେ ସିଦାରେଗିବୁ ବିଚାର୍ କାନ୍ରେଦ, ଆବୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବିଚାର୍ରେ କାବୁ ବିଚାରଃତେୟାଃ ।
Men dersom vi bedømte os selv, bleve vi ikke dømte.
32 ୩୨ ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ସାଜାଇଏତେ ଆବୁକେ ବାଞ୍ଚାଅବୁ ନାଗେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଆବୁକେ ସାଜାଇ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ସତଃବୁତାନା ।
Men naar vi dømmes, tugtes vi af Herren, for at vi ikke skulle fordømmes med Verden.
Derfor, mine Brødre! naar I komme sammen til Maaltid, da venter paa hverandre!
34 ୩୪ ଆପେୟାଃ ହୁଣ୍ଡିନ୍ତେୟାଃ ସାଜାଇ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଲକା ହବାଅଃକା । ଏନାତେ ଜେତାଏ ରେଙ୍ଗେଜଃ ତାନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମେକାଏ । ଆଡଃ ଏଟାଃତେୟାଃକ ଆଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରେ ଉଦୁବାପେୟାଇଙ୍ଗ୍ ।
Naar nogen hungrer, han spise hjemme, for at I ikke skulle komme sammen til Dom. Men det øvrige skal jeg forordne, naar jeg kommer.
