रोम. 14
As for those whose faith is weak, always receive them as friends, but not for the purpose of passing judgment on their scruples.
One man’s faith permits of his eating food of all kinds, while another whose faith is weak eats only vegetable food.
3 ३ जो खातो त्याने न खाणार्‍यास तुच्छ लेखू नये; आणि जो खात नाही त्याने खाणार्‍यास दोष लावू नये; कारण देवाने त्याचा स्वीकार केला आहे.
The man who eats meat must not despise the man who abstains from it; nor must the man who abstains from eating meat pass judgment on the one who eats it, for God himself has received him.
4 ४ दुसर्‍याच्या नोकराला दोष लावणारा तू कोण आहेस? तो आपल्या धन्यापुढे उभा राहील किंवा पडेल. हो, तो स्थिर केला जाईल; कारण धनी त्यास स्थिर करण्यास समर्थ आहे.
Who are you, that you should pass judgment on the servant of another? His standing or falling concerns his own master. And stand he will, for his Master can enable him to stand.
5 ५ आणि कोणी एखादा दिवस दुसर्‍या दिवसाहून अधिक मानतो; दुसरा कोणी सगळे दिवस सारखे मानतो. प्रत्येक मनुष्याने स्वतःच्या मनात पूर्ण खातरी होऊ द्यावी.
Again, one man considers some days to be more sacred than others, while another considers all days to be alike. Every one ought to be fully convinced in his own mind.
6 ६ जो दिवस मानतो त्याने प्रभूसाठी मानावे आणि जो खातो तोसुध्दा प्रभूसाठी खातो, कारण तो देवाचे उपकार मानतो; त्याचप्रमाणे जो खात नाही तो प्रभूसाठी खात नाही आणि देवाचे उपकार मानतो.
He who observes a day, observes it to the Master’s honour. He, again, who eats meat eats it to the Master’s honour, for he gives thanks to God; while he who abstains from it abstains from it to the Master’s honour, and also gives thanks to God.
There is not one of us whose life concerns himself alone, and not one of us whose death concerns himself alone;
8 ८ कारण आपण जगलो तरी प्रभूकरता जगतो आणि आपण मरण पावलो तरी प्रभूकरता मरतो म्हणून आपण जगलो किंवा मरण पावलो तरी प्रभूचे आहोत.
for, if we live, our life is for the Master, and, if we die, our death is for the Master. Whether, then, we live or die we belong to the Master.
9 ९ कारण ख्रिस्त मरण पावला आणि पुन्हा जिवंत झाला तो ह्यासाठी की, त्याने मृतांचा व जिवंतांचाही प्रभू असावे.
The very purpose for which Christ died and came back to life was this — that he might be Lord over both the dead and the living.
10 १० मग तू आपल्या बंधूला दोष का लावतोस? किंवा तू आपल्या बंधूला तुच्छ का लेखतोस? कारण, आपण सगळे जण देवाच्या न्यायासनासमोर उभे राहणार आहोत.
I would ask the one man ‘Why do you judge your Brother?’ And I would ask the other ‘Why do you despise your Brother?’ For we shall all stand before the Bar of God.
11 ११ कारण पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे की, ‘प्रभू म्हणतो, मी जिवंत आहे म्हणून, प्रत्येक गुडघा मला नमन करील, आणि प्रत्येक जीभ देवाचे स्तवन करील.’
For Scripture says — ‘“As surely as I live,” says the Lord, “every knee shall bend before me; and every tongue shall make acknowledgment to God.”’
So, then, each one of us will have to render account of himself to God.
13 १३ तर आपण ह्यापुढे एकमेकांना दोष लावू नये. पण असे ठरवू की, कोणीही आपल्या बंधूच्या मार्गात अडखळण किंवा पडण्यास कारण होईल असे काही ठेवू नये.
Let us, then, cease to judge one another. Rather let this be your resolve — never to place a stumbling-block or an obstacle in a Brother’s way.
14 १४ मी जाणतो व प्रभू येशूमुळे मी मानतो की, कोणतीही गोष्ट मूळची अशुद्ध नाही, पण जो कोणी कोणतीही गोष्ट अशुद्ध मानतो त्यास ती अशुद्ध आहे.
Through my union with the Lord Jesus, I know and am persuaded that nothing is ‘defiling in itself.’ A thing is ‘defiling’ only to him who holds it to be so.
15 १५ पण जर तुझा बंधू तुझ्या अन्नामुळे दुःखी होतो तर तू आता प्रीतीस अनुसरून चालत नाहीस असे झाले. ज्याच्यासाठी ख्रिस्त मरण पावला त्याचा तुझ्या अन्नामुळे तू नाश करू नकोस.
If, for the sake of what you eat, you wound your Brother’s feelings, your life has ceased to be ruled by love. Do not, by what you eat, ruin a man for whom Christ died!
Do not let what is right for you become a matter of reproach.
17 १७ कारण खाणे किंवा पिणे ह्यात देवाचे राज्य नाही; पण नीतिमत्त्व, शांती व पवित्र आत्म्यातील आनंद ह्यात आहे.
For the Kingdom of God does not consist of eating and drinking, but of righteousness and peace and gladness through the presence of the Holy Spirit.
18 १८ कारण जो ह्याप्रमाणे ख्रिस्ताची सेवा करतो तो देवाला स्वीकार्य व मनुष्यांनी स्वीकृत केलेला होतो.
He who serves the Christ in this way pleases God, and wins the approval of his fellow men.
Therefore our efforts should be directed towards all that makes for peace and the mutual building up of character.
20 २० अन्नाकरता देवाचे काम तू नष्ट करू नकोस; सर्व गोष्टी खरोखर खाण्यायोग्य आहेत; पण जो मनुष्य दुसर्‍याला अडखळण करून खातो त्यास ते वाईट आहे.
Do not undo God’s work for the sake of what you eat. Though everything is ‘clean,’ yet, if a man eats so as to put a stumbling-block in the way of others, he does wrong.
21 २१ मांस न खाणे किंवा द्राक्षरस न पिणे किंवा तुझ्या बंधूला ज्यामुळे अडखळण होते असे काहीही न करणे चांगले आहे.
The right course is to abstain from meat or wine or, indeed, anything that is a stumbling-block to your Brother.
22 २२ तुझ्यात विश्वास आहे, तो तू देवासमोर आपल्याजवळ बाळग. जो स्वतः पसंत केलेल्या गोष्टींत स्वतःला दोषी ठरवीत नाही तो धन्य होय.
As for yourself — keep this faith of yours to yourself, as in the presence of God. Happy is he who never has to condemn himself in regard to the very thing which he thinks right!
23 २३ पण जो मनुष्य संशय धरतो त्याने खाल्ले तर तो दोषी ठरतो; कारण ते विश्वासाने खाल्लेले नाही कारण जे विश्वासाने केलेले नाही ते पाप आहे.
He, however, who has misgivings stands condemned if he still eats, because his doing so is not the result of faith. And anything not done as the result of faith is a sin.
