< स्तोत्रसंहिता 94 >
1 १ हे परमेश्वरा, देवा तुझ्याकडे सूड घेणे आहे, तुझ्याकडे सूड घेणे आहे; तू हे देवा आपले तेज प्रगट कर.
O LORD! thou God of vengeance! O thou God of vengeance! shine forth!
2 २ पृथ्वीच्या न्यायाधीशा, ऊठ, गर्विष्ठांना त्यांचे उचित प्रतिफल दे.
Rouse thyself, thou judge of the earth! Render a recompense to the proud!
3 ३ हे परमेश्वरा, दुष्ट किती काळ, दुष्ट किती काळ विजयोत्सव करतील?
How long, O LORD! shall the wicked, How long shall the wicked triumph?
4 ४ ते बडबड करतात आणि उर्मटपणे बोलतात आणि फुशारकी मारतात.
How long shall their lips pour forth insolence? How long shall all the evil-doers boast?
5 ५ हे परमेश्वरा, ते तुझ्या लोकांस चिरडतात; जे तुझ्या मालकीचे राष्ट्र आहे त्यांना ते पीडितात.
O LORD! they trample upon thy people, And oppress thine inheritance!
6 ६ ते विधवांना आणि उपऱ्यांचा जीव घेतात, आणि ते अनाथांचा खून करतात.
They slay the widow, and the stranger, And murder the fatherless;
7 ७ ते म्हणतात की, परमेश्वर बघणार नाही, याकोबाचा देव लक्ष देत नाही.
And they say, “The LORD doth not see, The God of Jacob doth not regard!”
8 ८ अहो तुम्ही मूर्ख लोकांनो, समजून घ्या; मूर्खांनो, तुम्ही कधीपर्यंत शिकणार आहात?
Be instructed, ye most stupid of mankind! O when, ye fools, will ye be wise?
9 ९ ज्याने आपला कान घडविला तो ऐकणार नाही काय? ज्याने आपला डोळा बनविला तो पाहणार नाही काय?
He that planted the ear, shall he not hear? He that formed the eye, shall he not see?
10 १० जो राष्ट्रांना शिस्त लावतो, तो शिक्षा करणार नाही का? जो मनुष्यांना ज्ञान शिकवतो. तो अज्ञानी असणार का?
He that chastiseth nations, shall not he punish? He that teacheth man knowledge, shall not he know?
11 ११ परमेश्वर मनुष्यांचे विचार जाणतो, ते भ्रष्ट आहेत.
The LORD knoweth the thoughts of men, That they are vanity.
12 १२ हे परमेश्वरा ज्या मनुष्यास तू शिस्त लावतोस, ज्याला आपल्या नियमशास्रातून शिकवितोस तो आशीर्वादित आहे.
Happy the man, O LORD! whom thou correctest, Whom by thy teaching thou makest wise;
13 १३ दुष्टासाठी खाच खणली जाईपर्यंत, तू त्यास संकटसमयी विसावा देशील.
To give him peace in the days of adversity, Until a pit be digged for the wicked!
14 १४ कारण परमेश्वर आपल्या लोकांस किंवा आपल्या वतनाला सोडून देणार नाही.
For the LORD will not forsake his people, Nor abandon his own inheritance.
15 १५ कारण न्याय नितीमानाकडे वळेल; आणि सरळ मनाचे सर्व तो अनुसरतील.
For judgment shall return to justice, And all the upright in heart shall follow it.
16 १६ माझ्यासाठी दुष्कर्म करणाऱ्याविरूद्ध कोण लढेल? अन्याय करणाऱ्याविरूद्ध माझ्यासाठी कोण उभा राहिल?
Who will rise up for me against the wicked? Who will stand up for me against the evil-doers?
17 १७ जर परमेश्वराने मला मदत केली नसती, तर माझा जीव निवांतस्थानी कधीच जाऊन पडला असता.
If the LORD had not been my help, I had well nigh dwelt in the land of silence.
18 १८ जेव्हा मी म्हणतो, माझा पाय घसरला आहे, तेव्हा, परमेश्वरा, तुझा विश्वासाचा करार मला उचलून धरतो.
When I think that my foot is slipping, Thy goodness, O LORD! holdeth me up.
19 १९ जेव्हा माझे मन खूप चिंताग्रस्त होते तेव्हा तुझ्यापसून लाभणारे सांत्वन माझ्या जिवाला आनंदित करते.
In the multitude of anxieties within me, Thy consolations revive my soul.
20 २० जे दुष्टपणाचे राजासन कायद्याने अरिष्ट योजते ते तुझ्याशी संबंध ठेवाल काय?
Shall with thee be allied the throne of iniquity, Which deviseth mischief against law?
21 २१ ते नितीमानाच्या जिवाविरूद्ध एकवट होतात, आणि निर्दोष्यांस देहांत शिक्षा देतात;
They band together against the life of the righteous, And condemn innocent blood.
22 २२ परंतु परमेश्वर माझा उंच बुरुज आहे, आणि माझा देव मला आश्रयाचा खडक आहे.
But the LORD is my fortress, And my God the rock of my refuge.
23 २३ त्याने त्यांचा अन्याय त्यांच्यावरच आणला आहे; आणि त्यांच्याच दुष्टपणात तो त्यांना नाहीसे करील. आमचा देव परमेश्वर त्यांना नाहीसे करील.
He will bring upon them their own iniquity; Yea, through their own wickedness he will cut them off; Yea, the LORD, our God, will cut them off.