स्तोत्रसंहिता 94

1 १ हे परमेश्वरा, देवा तुझ्याकडे सूड घेणे आहे, तुझ्याकडे सूड घेणे आहे; तू हे देवा आपले तेज प्रगट कर.

O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, shew thyself.

2 २ पृथ्वीच्या न्यायाधीशा, ऊठ, गर्विष्ठांना त्यांचे उचित प्रतिफल दे.

Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.

3 ३ हे परमेश्वरा, दुष्ट किती काळ, दुष्ट किती काळ विजयोत्सव करतील?

Lord, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?

4 ४ ते बडबड करतात आणि उर्मटपणे बोलतात आणि फुशारकी मारतात.

How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?

5 ५ हे परमेश्वरा, ते तुझ्या लोकांस चिरडतात; जे तुझ्या मालकीचे राष्ट्र आहे त्यांना ते पीडितात.

They break in pieces thy people, O Lord, and afflict thine heritage.

6 ६ ते विधवांना आणि उपऱ्यांचा जीव घेतात, आणि ते अनाथांचा खून करतात.

They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.

7 ७ ते म्हणतात की, परमेश्वर बघणार नाही, याकोबाचा देव लक्ष देत नाही.

Yet they say, The Lord shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.

8 ८ अहो तुम्ही मूर्ख लोकांनो, समजून घ्या; मूर्खांनो, तुम्ही कधीपर्यंत शिकणार आहात?

Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye be wise?

9 ९ ज्याने आपला कान घडविला तो ऐकणार नाही काय? ज्याने आपला डोळा बनविला तो पाहणार नाही काय?

He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?

10 १० जो राष्ट्रांना शिस्त लावतो, तो शिक्षा करणार नाही का? जो मनुष्यांना ज्ञान शिकवतो. तो अज्ञानी असणार का?

He that chastiseth the heathen, shall not he correct? he that teacheth man knowledge, shall not he know?

11 ११ परमेश्वर मनुष्यांचे विचार जाणतो, ते भ्रष्ट आहेत.

The Lord knoweth the thoughts of man, that they are vanity.

12 १२ हे परमेश्वरा ज्या मनुष्यास तू शिस्त लावतोस, ज्याला आपल्या नियमशास्रातून शिकवितोस तो आशीर्वादित आहे.

Blessed is the man whom thou chastenest, O Lord, and teachest him out of thy law;

13 १३ दुष्टासाठी खाच खणली जाईपर्यंत, तू त्यास संकटसमयी विसावा देशील.

That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.

14 १४ कारण परमेश्वर आपल्या लोकांस किंवा आपल्या वतनाला सोडून देणार नाही.

For the Lord will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.

15 १५ कारण न्याय नितीमानाकडे वळेल; आणि सरळ मनाचे सर्व तो अनुसरतील.

But judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.

16 १६ माझ्यासाठी दुष्कर्म करणाऱ्याविरूद्ध कोण लढेल? अन्याय करणाऱ्याविरूद्ध माझ्यासाठी कोण उभा राहिल?

Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?

17 १७ जर परमेश्वराने मला मदत केली नसती, तर माझा जीव निवांतस्थानी कधीच जाऊन पडला असता.

Unless the Lord had been my help, my soul had almost dwelt in silence.

18 १८ जेव्हा मी म्हणतो, माझा पाय घसरला आहे, तेव्हा, परमेश्वरा, तुझा विश्वासाचा करार मला उचलून धरतो.

When I said, My foot slippeth; thy mercy, O Lord, held me up.

19 १९ जेव्हा माझे मन खूप चिंताग्रस्त होते तेव्हा तुझ्यापसून लाभणारे सांत्वन माझ्या जिवाला आनंदित करते.

In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.

20 २० जे दुष्टपणाचे राजासन कायद्याने अरिष्ट योजते ते तुझ्याशी संबंध ठेवाल काय?

Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?

21 २१ ते नितीमानाच्या जिवाविरूद्ध एकवट होतात, आणि निर्दोष्यांस देहांत शिक्षा देतात;

They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.

22 २२ परंतु परमेश्वर माझा उंच बुरुज आहे, आणि माझा देव मला आश्रयाचा खडक आहे.

But the Lord is my defence; and my God is the rock of my refuge.

23 २३ त्याने त्यांचा अन्याय त्यांच्यावरच आणला आहे; आणि त्यांच्याच दुष्टपणात तो त्यांना नाहीसे करील. आमचा देव परमेश्वर त्यांना नाहीसे करील.

And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the Lord our God shall cut them off.