स्तोत्रसंहिता 91
Den som sit i gøymsla hjå den Høgste, den som bur i skuggen hjå den Allmegtige,
2 २ मी परमेश्वराविषयी म्हणेन की, “तो माझा आश्रय आणि माझा किल्ला आहे, माझा देव, ज्यावर मी विश्वास ठेवतो.”
han segjer til Herren: «Mi livd og mi borg, min Gud som eg set mi lit til.»
For han frelser deg frå snara til fuglefangaren, frå tynande sott.
Med sine fjører løyner han deg, og under hans vengjer finn du livd; skjold og vern er hans truskap.
Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,
for pest som fer fram i myrker, for sott som tyner um middagen.
7 ७ तुझ्या एका बाजूला हजार पडले, आणि तुमच्या उजव्या हातास दहा हजार पडले, पण तरी ती तुझ्याजवळ येणार नाही.
Um tusund fell attmed sida di, og ti tusund attmed di høgre hand, so skal det ikkje nå til deg.
Du skal berre skoda det med augo dine, og sjå korleis dei ugudlege fær si løn.
«For du, Herre, er mi livd, » segjer du. Den Høgste hev du gjort til din bustad.
Inkje vondt skal timast deg, og ingi plåga skal koma nær til ditt tjeld.
For han skal bjoda sine englar um deg, at dei skal vara deg på alle dine vegar.
Dei skal bera deg på hender, so du ikkje skal støyta foten din på nokon stein.
På løva og eiterorm skal du treda, du skal trakka ned ungløvor og drakar.
14 १४ तो माझ्याशी निष्ठावान आहे, म्हणून मी त्यास सोडवीन; मी त्यास सुरक्षित ठेवीन कारण तो माझ्याशी प्रामाणिक आहे.
«Av di han heng fast ved meg, vil eg fria honom ut; eg vil frelsa honom, av di han kjenner mitt namn.
15 १५ जेव्हा तो माझा धावा करील तेव्हा मी त्यास उत्तर देईन; संकटसमयी मी त्याच्याबरोबर राहीन; मी त्यास विजय देईन आणि त्याचा सन्मान करीन.
Han skal kalla på meg, og eg skal svara honom, eg er med honom i naud, eg vil fria honom ut og føra honom til æra.
Med eit langt liv vil eg metta honom og lata honom sjå mi frelsa.»
