स्तोत्रसंहिता 69
To the Chief Musician. On "The Lilies." David’s. Save me, O God, For waters have entered as far as the life;
2 २ मी खोल चिखलात बुडत आहे, तेथे मला उभे राहण्यास ठिकाण नाही; मी खोल पाण्यात आलो आहे, तेथे पुराचे पाणी माझ्यावरून वाहत आहे.
I have sunk in deep swamp, Where there is no place to stand, I have come into abysses of waters, Where a flood hath overflowed me;
3 ३ माझ्या रडण्याने मी थकलो आहे; माझा घसा कोरडा पडला आहे; माझ्या देवाची वाट पाहता माझे डोळे शिणले आहेत.
I am weary with mine outcry, Parched is my throat, —Mine eyes have become dim, through waiting for my God.
4 ४ विनाकारण माझा द्वेष करणारे माझ्या डोक्यावरील केसांपेक्षाही अधिक आहेत; जे अन्यायाने माझे वैरी असून मला कापून काढायला पाहतात ते बलवान आहेत; जे मी चोरले नव्हते, ते मला परत करावे लागले.
More than the hairs of my head, Are they who hate me without cause, —Firmer than my bones, Are they who are my foes for false cause, —What I had not plundered, then, had I to restore.
O God, thou, hast known my folly, And, my wrong-doings, from thee, have not been hid.
6 ६ हे प्रभू, सेनाधीश परमेश्वरा, जे तुझी प्रतिक्षा करतात, त्यांच्या फजितीला मी कारण होऊ नये. हे इस्राएलाच्या देवा, जे तुला शोधतात त्यांच्या अप्रतिष्ठेला मी कारण होऊ नये.
Let them not be ashamed, through me, Who have waited for thee, O My Lord, Yahweh of hosts, —Let them not be confounded, through me, Who are seeking thee, O God of Israel!
Because, for thy sake, have I borne reproach, Confusion hath covered my face;
One estranged, have I become, to my own brethren, Yea, an alien, to the sons of my own mother;
9 ९ कारण तुझ्या मंदीराविषयीच्या आवेशाने मला खाऊन टाकले आहे, आणि तुझी निंदा करणाऱ्यांनी केलेल्या निंदा माझ्यावर पडल्या आहेत.
Because, zeal for thy house, hath eaten me up, And, the reproaches of them who have reproached thee, have fallen upon me.
10 १० जेव्हा मी रडलो आणि उपवास करून माझ्या जिवाला शिक्षा केली, तेव्हा ते जसे माझ्या स्वतःची निंदा होती.
When I have humbled my soul with fasting, Then hath it turned to my reproach;
When I have made my clothing of sackcloth, Then have I served them for a by-word;
They who sit in the gate talk against me, —And [against me are] the songs of them who imbibe strong drink.
13 १३ पण मी तर हे परमेश्वरा, माझी प्रार्थना तू, स्वीकारशील अशा वेळेला करतो; हे देवा, तू आपल्या विपुल दयेस अनुसरून व आपल्या तारणाच्या सत्यास अनुसरून मला उत्तर दे.
But, as for me, my prayer shall be unto thee, O Yahweh, in a time of acceptance, O God, in the abounding of thy lovingkindness, answer me with thy saving faithfulness.
14 १४ मला चिखलातून बाहेर काढ, आणि त्यामध्ये मला बुडू देऊ नकोस; माझा तिरस्कार करणाऱ्यापासून मला वाचव. खोल पाण्यापासून मला काढ.
Rescue me out of the mire, lest I sink, Let me be rescued, From my haters, and, From abysses of waters:
15 १५ पुराच्या पाण्याने मला पूर्ण झाकून टाकू नकोस, खोल डोह मला न गिळो. खाच आपले तोंड माझ्यावर बंद न करो.
Let not a flood of waters overflow me, And let not the depth swallow me up, Neither let the well close, over me, her mouth.
Answer me, O Yahweh, for good is thy lovingkindness, According to the abounding of thy compassions, turn thou towards me:
Then do not hide thy face from thy servant, Because I am in distress, haste thou—answer me!
Oh draw near unto my soul—redeem it, Because of mine enemies, ransom me.
Thou, knowest my reproach, and my shame, and my confusion, Before thee, are all mine adversaries.
20 २० निंदेने माझे हृदय तुटले आहे; मी उदासपणाने भरलो आहे; माझी कीव करणारा कोणीतरी आहे का हे मी पाहिले, पण तेथे कोणीच नव्हता; मी सांत्वनासाठी पाहिले, पण मला कोणी सापडला नाही.
Reproach hath broken my heart, and I am weak, —Though I waited for one to pity me, yet there was none, And for comforters, yet I found not any.
But they put in my food—poison! And, for my thirst, they gave for my drink—vinegar!
22 २२ त्यांचे मेज त्यांच्यापुढे पाश होवोत; जेव्हा ते सुरक्षित आहेत असा विचार करतील, तो त्यांना सापळा होवो.
Let their table, before them, become a snare, And unto their friends, a lure;
23 २३ त्यांचे डोळे आंधळे होवोत यासाठी की, त्यांना काही दिसू नये; आणि त्यांची कंबर नेहमी थरथर कापावी असे कर.
Let their eyes become too dim to see, And, their loins, continually cause thou to shake;
Pour out over them thine indignation, And let, the glow of thine anger, overtake them:
Let their encampment become desolate, In their tents, be there none to dwell:
26 २६ कारण ज्याला तू दणका दिला त्याचा ते छळ करतात; तू ज्यांस जखमी केलेस त्यांच्या वेदनेविषयी ते दुसऱ्याला सांगतात.
For, whom, thou thyself, hadst smitten, they pursued, And, unto the pain of thy wounded ones, they must needs add.
Lay punishment on their iniquity, And let them not enter into thy righteousness;
28 २८ जीवनाच्या पुस्तकातून त्यांची नावे खोडली जावोत, आणि नितिमानांबरोबर त्यांची नावे लिहिली न जावोत.
Let them be blotted out of the book of life, And, with the righteous, let them not be enrolled.
I, then, am humbled and in pain, Thy salvation, O God, may it set me on high.
I will praise the Name of God with a song, And will magnify him with thanksgiving;
So shall it be more pleasing to Yahweh than a bullock of the herd, Showing horn [and] divided hoof.
The humbled have seen—they rejoice! Ye seekers of God, let your heart, then, revive;
For, a Hearkener to the needy, is Yahweh, And, his prisoners, hath he not despised.
Let the heavens and the earth, praise him, The seas, and everything that creepeth therein.
35 ३५ कारण देव सियोनेला तारील आणि यहूदाची नगरे पुन्हा बांधील; लोक तेथे राहतील आणि ते त्यांच्या मालकीचे होईल.
For, God, will save Zion, And build the cities of Judah, So shall men dwell there, and possess it:
Yea, the seed of his servants, shall inherit it, And, the lovers of his Name, shall settle down therein.
