स्तोत्रसंहिता 69
To the chief Musician upon Shoshannim, [A Psalm] of David. Save me, O God; for the waters are come in unto [my] soul.
2 २ मी खोल चिखलात बुडत आहे, तेथे मला उभे राहण्यास ठिकाण नाही; मी खोल पाण्यात आलो आहे, तेथे पुराचे पाणी माझ्यावरून वाहत आहे.
I sink in deep mire, where [there is] no standing: I am come into deep waters, where the floods overflow me.
3 ३ माझ्या रडण्याने मी थकलो आहे; माझा घसा कोरडा पडला आहे; माझ्या देवाची वाट पाहता माझे डोळे शिणले आहेत.
I am weary of my crying: my throat is dried: mine eyes fail while I wait for my God.
4 ४ विनाकारण माझा द्वेष करणारे माझ्या डोक्यावरील केसांपेक्षाही अधिक आहेत; जे अन्यायाने माझे वैरी असून मला कापून काढायला पाहतात ते बलवान आहेत; जे मी चोरले नव्हते, ते मला परत करावे लागले.
They that hate me without a cause are more than the hairs of mine head: they that would destroy me, [being] mine enemies wrongfully, are mighty: then I restored [that] which I took not away.
O God, thou knowest my foolishness; and my sins are not hid from thee.
6 ६ हे प्रभू, सेनाधीश परमेश्वरा, जे तुझी प्रतिक्षा करतात, त्यांच्या फजितीला मी कारण होऊ नये. हे इस्राएलाच्या देवा, जे तुला शोधतात त्यांच्या अप्रतिष्ठेला मी कारण होऊ नये.
Let not them that wait on thee, O Lord GOD of hosts, be ashamed for my sake: let not those that seek thee be confounded for my sake, O God of Israel.
Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.
I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother’s children.
9 ९ कारण तुझ्या मंदीराविषयीच्या आवेशाने मला खाऊन टाकले आहे, आणि तुझी निंदा करणाऱ्यांनी केलेल्या निंदा माझ्यावर पडल्या आहेत.
For the zeal of thine house hath eaten me up; and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.
10 १० जेव्हा मी रडलो आणि उपवास करून माझ्या जिवाला शिक्षा केली, तेव्हा ते जसे माझ्या स्वतःची निंदा होती.
When I wept, [and chastened] my soul with fasting, that was to my reproach.
I made sackcloth also my garment; and I became a proverb to them.
They that sit in the gate speak against me; and I [was] the song of the drunkards.
13 १३ पण मी तर हे परमेश्वरा, माझी प्रार्थना तू, स्वीकारशील अशा वेळेला करतो; हे देवा, तू आपल्या विपुल दयेस अनुसरून व आपल्या तारणाच्या सत्यास अनुसरून मला उत्तर दे.
But as for me, my prayer [is] unto thee, O LORD, [in] an acceptable time: O God, in the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.
14 १४ मला चिखलातून बाहेर काढ, आणि त्यामध्ये मला बुडू देऊ नकोस; माझा तिरस्कार करणाऱ्यापासून मला वाचव. खोल पाण्यापासून मला काढ.
Deliver me out of the mire, and let me not sink: let me be delivered from them that hate me, and out of the deep waters.
15 १५ पुराच्या पाण्याने मला पूर्ण झाकून टाकू नकोस, खोल डोह मला न गिळो. खाच आपले तोंड माझ्यावर बंद न करो.
Let not the waterflood overflow me, neither let the deep swallow me up, and let not the pit shut her mouth upon me.
Hear me, O LORD; for thy lovingkindness [is] good: turn unto me according to the multitude of thy tender mercies.
And hide not thy face from thy servant; for I am in trouble: hear me speedily.
Draw nigh unto my soul, [and] redeem it: deliver me because of mine enemies.
Thou hast known my reproach, and my shame, and my dishonour: mine adversaries [are] all before thee.
20 २० निंदेने माझे हृदय तुटले आहे; मी उदासपणाने भरलो आहे; माझी कीव करणारा कोणीतरी आहे का हे मी पाहिले, पण तेथे कोणीच नव्हता; मी सांत्वनासाठी पाहिले, पण मला कोणी सापडला नाही.
Reproach hath broken my heart; and I am full of heaviness: and I looked [for some] to take pity, but [there was] none; and for comforters, but I found none.
They gave me also gall for my meat; and in my thirst they gave me vinegar to drink.
22 २२ त्यांचे मेज त्यांच्यापुढे पाश होवोत; जेव्हा ते सुरक्षित आहेत असा विचार करतील, तो त्यांना सापळा होवो.
Let their table become a snare before them: and [that which should have been] for [their] welfare, [let it become] a trap.
23 २३ त्यांचे डोळे आंधळे होवोत यासाठी की, त्यांना काही दिसू नये; आणि त्यांची कंबर नेहमी थरथर कापावी असे कर.
Let their eyes be darkened, that they see not; and make their loins continually to shake.
Pour out thine indignation upon them, and let thy wrathful anger take hold of them.
Let their habitation be desolate; [and] let none dwell in their tents.
26 २६ कारण ज्याला तू दणका दिला त्याचा ते छळ करतात; तू ज्यांस जखमी केलेस त्यांच्या वेदनेविषयी ते दुसऱ्याला सांगतात.
For they persecute [him] whom thou hast smitten; and they talk to the grief of those whom thou hast wounded.
Add iniquity unto their iniquity: and let them not come into thy righteousness.
28 २८ जीवनाच्या पुस्तकातून त्यांची नावे खोडली जावोत, आणि नितिमानांबरोबर त्यांची नावे लिहिली न जावोत.
Let them be blotted out of the book of the living, and not be written with the righteous.
But I [am] poor and sorrowful: let thy salvation, O God, set me up on high.
I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
[This] also shall please the LORD better than an ox [or] bullock that hath horns and hoofs.
The humble shall see [this, and] be glad: and your heart shall live that seek God.
For the LORD heareth the poor, and despiseth not his prisoners.
Let the heaven and earth praise him, the seas, and every thing that moveth therein.
35 ३५ कारण देव सियोनेला तारील आणि यहूदाची नगरे पुन्हा बांधील; लोक तेथे राहतील आणि ते त्यांच्या मालकीचे होईल.
For God will save Zion, and will build the cities of Judah: that they may dwell there, and have it in possession.
The seed also of his servants shall inherit it: and they that love his name shall dwell therein.
