< स्तोत्रसंहिता 67 >
1 १ देवाने आमच्यावर दया करावी आणि आम्हांस आशीर्वाद द्यावा. आणि त्याने आमच्यावर आपला मुखप्रकाश पाडावा.
Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Miʼa ribuutiin. Faarfannaa. Waaqni garaa nuuf laafu; nu haa eebbisus; fuula isaas nurratti haa ibsu;
2 २ याकरिता की, तुझे मार्ग पृथ्वीवर माहित व्हावेत, तुझे तारण सर्व राष्ट्रामध्ये कळावे.
kunis akka karaan kee lafa irratti, fayyisuun kee immoo saboota hundumaa biratti beekamuuf.
3 ३ हे देवा, लोक तुझी स्तुती करोत; सर्व लोक तुझी स्तुती करोत.
Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.
4 ४ राष्ट्रे हर्ष करोत आणि हर्षाने गावोत, कारण तू लोकांचा न्याय सरळपणे करशील आणि राष्ट्रावर राज्य करशील.
Ati waan qajeelummaadhaan namoota bulchituuf, saboota lafa irraas waan geggeessituuf, saboonni haa gammadanis; ililchaniis haa faarfatan.
5 ५ हे देवा, लोक तुझी स्तुती करोत; सर्व लोक तुझी स्तुती करोत.
Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.
6 ६ भूमीने आपला हंगाम दिला आहे आणि देव, आमचा देव, आम्हास आशीर्वाद देवो.
Lafti midhaan kenniteerti; Waaqayyo Waaqni keenyas nu eebbiseera.
7 ७ देव आम्हास आशीर्वाद देवो आणि पृथ्वीवरील सर्व सीमा त्याचा सन्मान करोत.
Waaqni nu eebbiseera; handaarri lafaa hundi isa haa sodaatu.