स्तोत्रसंहिता 44
1 १ मुख्य गायकासाठी; कोरहाच्या मुलांचे मसकील (शिक्षण) हे देवा, आम्ही तुझ्याबद्दल ऐकले आहे. आमच्या वडिलांनी ते आम्हास सांगितले आहे, की पुरातन दिवसात तू, त्यांच्या दिवसात काय कार्य केलेस.
“For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
2 २ तू तुझ्या हाताने राष्ट्रांना घालवून दिलेस, परंतु आपल्या लोकांस स्थापिले, तू लोकांस पीडले परंतु आपल्या लोकांस तू वाढवले.
With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
3 ३ कारण त्यांनी आपल्या तलवारीने देश मिळवला नाही. आणि त्यांच्या बाहूंनी त्यांना तारले नाही. परंतू तुझा उजवा हात, तुझा भुज, तुझ्या मुखाच्या प्रकाशाने त्यांना तारले, कारण तू त्यांच्यावर अनुकूल होतास.
For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
5 ५ तुझ्या मदतीने आम्ही शत्रूला मागे ढकलू. जे आमच्याविरूद्ध उठतात, तुझ्या नावाने आम्ही आमच्या शत्रूंना तुडवून टाकू.
Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
8 ८ देवाच्या ठायी रोज आम्ही आमचा अभिमान बाळगला आहे, आणि तुझ्या नावाला आम्ही सर्वकाळ महिमा देऊ. (सेला)
In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
9 ९ परंतु आता तू आम्हास फेकून दिले आहे, आणि आमची अप्रतिष्ठा होऊ दिली आहे. आणि तू आमच्या सैन्यासोबत पुढे जात नाहीस.
Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
10 १० तू आमच्या शत्रूंपुढे आम्हास मागे हटण्यास लावले, आणि आमचा द्वेष करणारे त्यांच्यासाठी लूट घेतात.
Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
13 १३ तू शेजाऱ्यांमध्ये आम्हांस निंदा आणि आमच्या सभोवती असणाऱ्यांमध्ये आम्हांस हसण्याजोगे आणि थट्टा असे केले आहे.
Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
16 १६ कारण माझ्या निंदकाच्या आणि अपमानाच्या शब्दाने, शत्रू आणि सुड घेणाऱ्यांमुळे माझे मुख लज्जेने झाकले आहे.
On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
22 २२ खरोखर, आम्ही दिवसभर तुझ्यासाठी मारले जात आहोत. मारण्यासाठी नेल्या जाणाऱ्या मेंढ्यांप्रमाणे आम्ही आहोत.
But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
